تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 25 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):سخن گفتن درباره حق، از سكوتى بر باطل بهتر است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1829624650




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

واکاوی تفسير در قرآن


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: واژه تفسیر در قرآن
قران
 كلمه تفسیر در قرآن كریم یك بار بیشتر استعمال نشده است و آن در آیه 33 سورة فرقان است كه خدای متعال پس از بیان برخی از ایرادهای كافران و پاسخ به آن، می‌فرماید: «... وَ لا یَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلاَّ جِئْناكَ بِالْحَقِّ وَ أَحْسَنَ تَفْسِیراً » آراء مفسران در بیان معنای «تفسیر» در آیه كریمه مختلف است؛ جمعی آن را به بیان[1]، یا بیان و تفصیل[2]، یا بیان و كشف[3]،(كه همه قریب به هم است) معنا كرده‌اند و برخی به ذكر دو معنا برای آن پرداخته‌اند: 1. «معنا و مؤدّی»؛ 2.«كشف كردن و دلالت»[4]؛ و بعضی با تردید بین بیان و معنا[5]، یا بیان و معنا و كشف[6]، از آن گذشته‌اند و برخی نیز واژه تفسیر را در آیة شریفه مترادف با واژة «معانی» دانسته‌اند.[7] با توجه به آنچه كه از مفسران نقل شد، می‌توان گفت: در بین آنان دو رأی در مورد معنای این كلمه وجود دارد: در رأی اول كه نظر اكثر آنان است، تفسیر در این آیه كریمه، به معنای بیان، كشف، تفصیل، كشف كردن و دلالت می‌باشد و در رأی دوم، معنای آن در این آیه «معنا و مؤدّی» است و به نظر می‌رسد كه رأی اول درست است؛ زیراخواه مقصود از مثَل به قرینة آیات قبل، سخنان و ایرادها و بهانه‌هایی باشد كه كافران به صورت دلیل در ردّ نبوت نبیّ اكرم ‌صلی‌الله‌علیه‌و‌آله اظهار می‌داشتند[8] و خواه آن را شامل مَثَلهای دیگری كه در غیر این سوره در استبعاد این است كه خدای متعال در برابر مَثَل آنان پاسخی می‌آورد كه هم حقّ است و هم آن حقایق را به بهترین وجه بیان می‌كند. ا زتوصیف كلمه «تفسیراً» به وصف «اَحْسن» دراین آیه كریمه، می‌توان دریافت نمود كه معنای تفسیر امری تشكیكی است؛ یعنی از نظر كیفیت بیان متفاوت و دارای مراتب مختلف است. و اما اینكه مقصود از تفسیر، «معنا و مؤدّی» باشد؛ گرچه بر اساس استعمال مصدر به معنای وصفی قابل توجیه است، ولی در این آیه كریمه، حمل كلمه تفسیر براین معنا خلاف ظاهر است؛ زیرااستعمال مصدر به معنای وصفی مجاز است و نیاز به قرینه دارد كه در اینجا وجود ندارد؛ به ویژه كه استعمال كلمة تفسیر در «معنا و مؤدّی» متداول نیست و لذا اكثر قریب به اتفاق لغت دانان چنین معنایی را برای آن ذكر نكرده‌اند[9]. پس تفسیر در این آیة كریمه به معنای بیان است و با توجه به اینكه متعلّق آن به شرحی كه گذشت، نبوّت نبیّ اكرم ‌صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است، می‌توان گفت در قرآن كریم، تفسیر در مورد بیان و آشكار نمودن حقیقت معقول به كار رفته است. و ا زتوصیف كلمه «تفسیراً» به وصف «اَحْسن» دراین آیه كریمه، می‌توان دریافت نمود كه معنای تفسیر امری تشكیكی است؛ یعنی از نظر كیفیت بیان متفاوت و دارای مراتب مختلف است. پی نوشتها:[1] . طبری، محمد، جامع البیان، ج 9 ص 388؛ به نقل از مجاهد، تفسیر نسفی، ج 2، ص 684؛ تفسیر لاهیجی، ج 3، ص 335؛ روض الجنان و روح الجنان، ج 4، ص 77. [2] . جامع البیان، ج 9، ص 388؛ فراء بغوی، حسین، معالم التنزیل، ج 3، ص 368. [3] . طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج 7، ص 296؛ آلوسی سید محمود، روح المعانی، ج 19، ص 16. [4] . زمخشری، محمود، الكشّاف، ج 3، ص 279؛ اندلسی، ابوحیّان محمد، البحر المحیط، ج 8، ص 104. [5] . شبر، سید عبدالله، تفسیر القرآن الكریم، ص 350. [6] . بیضاوی، عبدالله، انوار التنزیل و اسرار التأویل، ج 4، ص 217؛قمی مشهدی، محمد، كنزالدقایق و بحر الغرائب، ج 9، ص 394 و 395. [7] . طوسی، ابوجعفر محمد، التبیان، ج 7، ص489. [8] . برای اطلاع از سخنان كافران در ردّ نبی اكرم ‌صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و پاسخ خدای متعال به آن، كه پیش از آیه فوق، در همین سوره آمده است. ر.ك: آیه 4ـ10، 20، 21و 32. [9] . در العین، جمهره، صحاح، مقاییس، مفردات راغب، المصباح المنیر، القاموس المحیط، مجمع البحرین و منتهی الارب، ذكری از آن به میان نیامده و ابن منظور و زبیدی نیز رأی صریحی درمورد آن ابراز ننموده‌اند.نوشته ی: علی اكبر باباییتنظیم برای تبیان: شکوری_گروه دین و اندیشه 





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 336]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن