تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806758435
اختلاف شیعه و وهابیان در عبادت
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اختلاف شیعه و وهابیان در عبادت
در مقاله قبل گفتیم که مهمترین اختلاف بین وهابیت و سایر مسلمانان، علی الخصوص شیعه، در باب توحید و شرک است. یعنی این که وهابیت دیگر فرقهها را به بهانه مشرک بودن میکوبد و تخریب میکند و به آنها اعتراض دارد. وهابیت که یک مسلک است و در واقع سیاسی است اعمال فرقههای مختلف سنی و شیعه را نشات گرفته از شرک میداند. گفتیم که توحید به چند دسته تقسیم میشود که مهمترین آنها در دیدگاه وهابیت، توحید در عبادت است. اصل بر این است که همه مسلمانان، توحید در عبادت را قبول دارند و کسی در آن مخالفتی ندارد. اگر گروه معتزله در توحید افعالی اختلاف نظر دارند و یا گروه اشاعره در توحید صفات با معتزله مخالفند ولی تمام فرقهها و مذاهب اسلامی در توحید در عبادت وحدت نظر دارند و هیچ مسلمانی نمیتواند این اصل را منکر شود و اگر اختلافی هم دیده میشود مربوط به مصادیق است. چرا که مسلمانان به واقعیت معنای عبادت پی نبردهاند، پس در مفهوم آن دچار مشکل شده و حکم به شرک میدهند.اگر این معنا صحیح باشد فرمان خدا به ملائک برای سجده به آدم چگونه توجیه میشود؟! "آنگاه که به ملائک فرمود: بر آدم سجده کنید، همگان سجده کردند جز ابلیس ." چرا که سجده در مقابل موجودی، از مصادیق ذلت و اظهار خضوع بی نهایت است. اگر چنین کاری نشانه عبادت باشد، باید ملائک فرمانبر خدا را ، مشرک، و شیطان را عصیانگر را، موحد دانست!برخی از اعمال در نظر عدهای از مسلمانان عبادت است و همان اعمال در نظر طوایف دیگری از مسلمین، تکریم و تعظیم تعریف میشود. در واقع هر چه اختلاف وجود دارد در مصادیق است. پس اینجاست که ضرورت فهمیدن معنای عبادت، الزامی به نظر میآید. عبادت چیست؟ عبادت در زبان عرب معادل پرستش در زبان فارسی است. و همانطور که معنای پرستش در زبان فارسی مشخص است، لفظ عبادت هم معنای مشخصی دارد ولی برخی به اشتباه رفته و معانی دیگری برای آن ذکر کردهاند که به اختصار به آنها میپردازیم.الف- عبادت؛ خضوع و تذلل در کتابهای لغت، عبادت به معنای خضوع و اظهار تذلل آمده است. چنین معنایی نمیتواند معنای صحیح و دقیقی از عبادت ارائه دهد. زیرا:- اگر عبادت با خضوع و تذلل مترادف باشد در جهان نمیتوان کسی را موحد معرفی کرد چرا که بشر فطرتا در برابر کمال مادی و معنوی انسانهای بالاتر و برتر، خاضع و خاشع میشود. مانند فرزند در برابر والدین، شاگرد در مقابل استاد، عاشق در مقابل معشوق و ... .- خداوند در قرآن کریم به انسان امر میکند که بالهای ذلت و تواضع را در برابر پدر و مادر پهن نماید.(1) آیا میتوان گفت که این کار فرزند، یعنی عبادت والدین؟!ب- عبادت؛ خضوع بی نهایتبرخی از مفسرین آمدند تا نقص معنی عبادت از ناحیه اهل لغت را جبران کنند که البته ایشان نیز به اشتباه رفتند و معنی آنها نیز عاری نقص نبود چرا که گفتهاند: "عبادت، خضوع بی نهایت در احساس کمال و عظمت است!" حال باید دید "رب" به چه معنا است؟ در زبان عرب "رب" به کسی گفته میشود که تدبیر و کارگردانی چیزی به او واگذار شده و سرنوشت آن در اختیار او باشد. و اگر خدا را "رب" میدانیم برای این است که سرنوشت ما در کلیه امور؛ از وجود و هستی، حیات و ممات، رزق و روزی، و ... در دست او قرار دارد.اگر این معنا صحیح باشد فرمان خدا به ملائک برای سجده به آدم چگونه توجیه میشود؟! "آنگاه که به ملائک فرمود: بر آدم سجده کنید، همگان سجده کردند جز ابلیس ." (2)چرا که سجده در مقابل موجودی، از مصادیق ذلت و اظهار خضوع بی نهایت است. اگر چنین کاری نشانه عبادت باشد، باید ملائک فرمانبر خدا را ، مشرک، و شیطان را عصیانگر را، موحد دانست!از طرف دیگر این آیه قرآن را چگونه تحلیل کنیم که فرزندان حضرت یعقوب(علیهالسلام) و حتی خود او و همسرش در برابر عظمت حضرت یوسف(علیهالسلام) سجده کردند؟ آنجا که قرآن میفرماید:"همگان در برابر یوسف به سجده افتادند و یوسف گفت: (این سجده شماها) تاویل خوابی است که قبلا دیده بودم." (3) با استدلال به این آیات نباید واقعیت عبادت را تنها در تذللها و خضوع مطلق جستجو کرد. هر چند خضوع و تذلل یکی از ارکان و از عناصر آن است ولی رکن و عنصر منحصر نیست، چرا که این خضوع باید با عقیده خاصی نیز توام باشد. در واقع اگر خضوع از عقیده خاصی سرچشمه بگیرد، عبادت شمرده میشود و این عقیده است که به عمل رنگ عبادت میدهد. پس از این توضیحات، حال عبادت را تعریف و معنا میکنیم که در سه تعریف میگنجد:1- عبادت آن خضوع عملی و یا لفظی و زبانی است که از اعتقاد به الوهیت سرچشمه بگیرد.با توجه به آیات قرآن در مییابیم که معنای "اله"، خدا است و نه معبود .«یا قوم اعبدوا الله مالکم من اله غیره(4)؛ ای قوم من خدا را بپرستید، برای شما خدایی جز او نیست.» مضمون این آیه در آیات دیگری نیز آمده است مانند: سوره اعراف، 58 – 73 – 65؛ سوره هود، 84- 61- 5 و سوره انبیا، 25 و سوره طه، آیه 14 .این تعابیر میرساند که عبادت، آن خضوعی است که از اعتقاد به الوهیت سرچشمه میگیرد و اگر چنین اعتقادی نباشد آن عبادت نیست .بنابر این تعاریف، بوسیدن دست پیامبر و امام، بوسیدن ضریح پیامبر و امامان(علیهمالسلام)، بوسیدن دست معلم، استاد و پدر و مادر، یا بوسیدن قرآن و کتابهای ادیان دیگر و بوسیدن قبر علما، همگی از باب تعظیم و تکریم میباشد و هیچ یک به معنای عبادت نیست، مگر این که فرد انجام دهنده آن اعمال، نسبت به ایشان معتقد به الوهیت و ربوبیت باشد .2- عبادت خضوعی است در برابر کسی که او را "رب" میدانیم.در واقع عبادت، خضوع زبانی و یا عملی است که از اعتقاد ربوبیت انسان سرچشمه بگیرد و لفظ عبودیت در برابر ربوبیت است. یعنی اگر کسی خود را عبد و طرف مقابل را "رب تکوینی" خود بداند؛ خواه او رب باشد یا نباشد و با این اندیشه در برابرش خضوع کند، چنین عملی عبادت است. مانند آیه ذیل که میفرماید:«و قال المسیح یا بنی اسرائیل اعبدوا الله ربی و ربکم(5)؛ مسیح گفت ای بنی اسرائیل، خدا را بپرستید که او رب من و شما است.» و یا:«ان الله ربی و ربکم فاعبدوه هذا صراط مستقیم(6)؛ خداوند صاحب من و شما است، پس او را بپرستید، این است راه مستقیم.»حال باید دید "رب" به چه معنا است؟ در زبان عرب "رب" به کسی گفته میشود که تدبیر و کارگردانی چیزی به او واگذار شده و سرنوشت آن در اختیار او باشد. و اگر خدا را "رب" میدانیم برای این است که سرنوشت ما در کلیه امور؛ از وجود و هستی، حیات و ممات، رزق و روزی، و ... در دست او قرار دارد.پس عبادت و پرستش از احساس بندگی سرچشمه میگیرد و حقیقت بندگی جز این نیست که انسان خود را مملوک و مقام بالاتر را مالک وجود و هستی، مرگ و زندگی، رزق و روزی و غیره بداند. در این صورت او را "رب" خود تصور کرده است . 3- عبادت، خضوع در برابر کسی است که او را خدا و یا مبدا کارهای خدایی بدانیم و بیندیشیم.شکی نیست که همه کارهای مربوط به جهان آفرینش؛ مانند تدبیر امور جهان، زنده کردن و میراندن افراد، روزی دادن به جانداران، مغفرت گناهان، و ... از آن خداست. و قرآن مجید با اصرار، همه این امور را از خدا میداند. مثل:«و هو الذی یحیی و یمیت و له اختلاف اللیل و النهار(7)؛ اوست که زنده میکند و میمیراند و شب و روز را جانشین یکدیگر میسازد.»مشکل اساسی وهابیون در این تفکر، اینست که فقط ظاهر عمل را مد نظر قرار داده و به نیت و اعتقاد فرد انجام دهنده عمل، توجهی ندارد. فقط میبینند که شیعیان نسبت به حرم پیامبر اکرم و اهل بیت (علیهمالسلام) تعظیم و تکریم دارند و به اعتقاد آنها کاری ندارند.و البته قابل توجه است که لزومی ندارد که خداوند حتما خود این کارها را انجام دهد بلکه مسببین به اذن و دستور خداوند، انجام دهنده دستورات خداوند میشوند. مانند:«حتی اذا جاء احدکم الموت توفته رسلنا(8)؛ وقتی مرگ یکی فرا رسد، فرستادگان ما جان آنها را میگیرند.خلاصه این که هر عملی، مانند تعریف فوق صورت گیرد معنای سرسپردگی و عبادت دارد.بنابر این تعاریف، بوسیدن دست پیامبر و امام، بوسیدن ضریح پیامبر و امامان(علیهمالسلام)، بوسیدن دست معلم، استاد و پدر و مادر، یا بوسیدن قرآن و کتابهای ادیان دیگر و بوسیدن قبر علما، همگی از باب تعظیم و تکریم میباشد و هیچ یک به معنای عبادت نیست، مگر این که فرد انجام دهنده آن اعمال، نسبت به ایشان معتقد به الوهیت و ربوبیت باشد .نتیجه این که مطلق بوسیدن، شرک نیست. کسانی که حرم پیامبر و ائمه، در و دیوار حرم را میبوسند، قصد عبادت و پرستش ندارند بلکه مراتب و اکرام و احترام را به جا آورده و ابراز محبت و عرض ادب میکنند و این طبیعی است که انسان به هر چیزی که علاقه دارد، آن را اکرام کرده و مقابلش خود را کوچک میداند و کوچک جلوه میدهد. مشکل اساسی وهابیون در این تفکر، اینست که فقط ظاهر عمل را مد نظر قرار داده و به نیت و اعتقاد فرد انجام دهنده عمل، توجهی ندارد. فقط میبینند که شیعیان نسبت به حرم پیامبر اکرم و اهل بیت (علیهمالسلام) تعظیم و تکریم دارند و به اعتقاد آنها کاری ندارند که این تکریم سفارش خود خداوند است دقیقا همانند توصیه خداوند به تکریم والدین که در قرآن یاد شده و این که، انجام فرامین الهی خود، نشانه بندگی در مقابل خداوند سبحان میباشد. و اگر عمل به تنهایی، عبادت محسوب میشد هرگز، به حضرت یعقوب(علیهالسلام) و همسر و فرزندانش، فرمان سجده به یوسف نبی داده نمیشد. پس روشن شد که وهابیان چون در معنای عبادت دچار مشکل هستند؛ اعمالی نظیر اکرام قبر پیامبر اکرم و ائمه اطهار(علیهمالسلام) را شرک در عبادت میدانند. پینوشتها:1- اسراء، 24 .2- بقره، 34 .3- یوسف، 100 .4- اعراف، 59 .5- مائده، 72 .6- آل عمران، 51 .7- مومنون، 80 .8- انعام، 61 .با استفاده از منابع: آیین وهابیت، جعفر سبحانی، وهابیت مبانی فکری و کارنامه عملی، جعفر سبحانی، توحید و زیارت، طاهری خرم آبادی. گروه دین و اندیشه سایت تبیان نوشته مهری هدهدی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 616]
-
گوناگون
پربازدیدترینها