واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: تایم: بازاری ها در جریان اعتراضات ایران کدام طرفی اند؟ بازاری های جوان تر عموماً حمایت خود را از موسوی ابراز می کنند گرچه به گفته یکی از آنها، "موسوی هرگز قبل از انتخابات به بازار نرفت". بازاری ها احساس می کنند مورد کم محلی قرار گرفته اند و چون مغازه داران بازار هنوز تامین کننده اصلی شهرهای کوچک هستند بدون تردید این احساس به خارج از بازار نیز سرایت کرده است.
عصر ایران؛ وحید جعفریان- مجله آمریکایی «تایم» در گزارشی به بررسی مواضع بازار و بازاری های ایران در جریان اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری پرداخته که مشروح آن را مرور می کنیم: همانند «وال استریت» که مظهر صنعت مالی آمریکاست ، «بازار» در ایران نماد منافع تجاری و بازرگانی است که به مثابه یک حوزه انتخاباتی مرکزی عمل می کند. در واقع بازار به عنوان قلب حیات اقتصادی ایران که قدمت آن به قرن ها برمی گردد، به اهرمی کلیدی در تاریخ سیاسی این کشور تبدیل شده است. در ژانویه 1984، آیت الله خمینی در جمع بازاری ها سخنرانی کرد و حمایت آنها از مردم را مهم تلقی کرد. رهبر ایران در بیان اهمیت بازار گفت: " اگر بازاری ها با جمهوری اسلامی همگام نباشند، ملت متحمل شکست خواهد شد." با این اوصاف باید دید تمایل بازار در بحران دامنه دار ایران به چه سمت و سویی است؟ در پایتخت، بازار اصلی دقیقاً در وسط شهر مابین محلات متمول شمال شهر و نقاط فقیرنشین جنوبی واقع شده است. نشانه هایی از نارضایتی در کوچه پس کوچه های بازار از ماه ها پیش از انتخابات قابل مشاهده بود. در اکتبر 2008 بازاری ها در تهران، اصفهان و سایر شهرهای بزرگ به نشانه اعتراض به اعمال "مالیات های جدید فروش" از سوی دولت احمدی نژاد برای چند روز مغازه های خود را تعطیل کردند. این اولین اعتصاب عمومی بازار طی سال های اخیر بود که در پی آن رئیس جمهور بلافاصله عقب نشینی و مالیات ها را معلق کرد. در گذشته احساسات بازاری ها نقش حیاتی داشته است. نمی توان داستان انقلاب اسلامی 1979 را روایت کرد و همزمان از اعتصاب بازاری ها در شهرهای بزرگ در اعتراض به رژیم شاه به سادگی گذشت. در آن زمان شبکه های خانوادگی و تجاری بازاری ها به حدی با روحانیت شیعه در هم تنیده بود که کارشناسان ایران، اتحاد «بازار – مسجد» را دلیل اصلی سقوط رژیم پهلوی می دانستند. اما سئوال اینجاست که در حال حاضر آیا میرحسین موسوی رهبر معترضان می تواند بازاری ها را در جهت حمایت از خود و برای پیشبرد اهدافش – که در تضاد آشکار با اهداف انقلاب 57 قرار دارد و برخلاف آن به دنبال براندازی نیست و صرفاً موضوعی داخلی است - متقاعد کند؟ بازاری ها قطعاً از وضعیت جاری که تاثیرات نامطلوبی بر کسب و کار آنها می گذارد، ناخشنود هستند. صنعت گردشگری کشور براثر حوادث اخیر خسارات زیادی متحمل شده و در این بین ملاقات خارجی ها از بازار بزرگ فرش فروشان از ماه ژوئن تاکنون با کاهش قابل توجهی مواجه شده است. اما ایرانی ها هنوز معابر سرپوشیده بازار را برای خرید همه گونه اقلام، از چادرهای نقش دار گرفته تا خوراک پزهای چینی، پر می کنند. صاحب یک مغازه که گویا طرفدار موسوی بود، مدعی شد: بین 70 تا 80 درصد بازاری ها – مالکان، مدیران و کارگران – به طور بی و سر و صدا، همسو با موسوی هستند. البته مابقی نیز با صدای بلند حمایت خود را از احمدی نژاد اعلام می کنند. هواداران موسوی تلاش می کنند بازار را به طرف خود جلب کنند. یکی از راهپیمایی های پس از انتخابات خرداد ماه ایران در میدان امام خمینی بالاتر از بازار اصلی تهران برگزار شد. به گفته شاهدان، هزاران بازاری برای مشاهده این راهپیمایی مغازه های خود را بستند تا از نزدیک تظاهرکنندگان سبزپوش که در سکوت کامل حرکت می کردند را تماشا کنند. این مسیر به نحوی انتخاب شده بود تا توجه بازاریان و مغازه داران به آن جلب شده و این طور به نظر برسد که گویی سبزها ، حمایت بازار را پشت سر خود می بینند. در حالی که احمدی نژاد سابقه یک مجادله مالیاتی با بازار دارد ، موسوی نیز سابقه مثبتی از خود در بین اکثر بازاری ها به جا نگذاشته است. بازاری های مسن تر می توانند هنوز اقدامات دهه 1980 موسوی به عنوان نخست وزیر در بحث کنترل قیمت ها و گسترش تعاونی های مصرفی را به یاد بیاورند. با این حال مدیران و کارگران جوان تر بازار عموماً حمایت خود را از موسوی ابراز می کنند گرچه به گفته یکی از آنها، "موسوی هرگز قبل از انتخابات به بازار نرفت". بازاری ها احساس می کنند مورد کم محلی قرار گرفته اند و چون مغازه داران بازار هنوز تامین کننده اصلی شهرهای کوچک و نقاط روستایی هستند بدون تردید این احساس به خارج از بازار نیز سرایت کرده است. با این حال برخی ناظران معتقدند قدرت بازاری ها در مجموع کاهش یافته است. در زمانی که اقتصاد ایران طی 20 سال گذشته آرام آرام وارد اقتصاد جهانی شده، بازاری ها به دولت وابسته شده و بقای آنها تا زمانی است که روابط خاص با دولت را حفظ کنند، دولت به آنها جواز واردات و صادرات کالا می دهد و برای تاجران خاص، تسهیلات مطلوب تری قائل می شود. با این وجود متنوع شدن اقتصاد ایران پس از انقلاب و روییدن بازارچه های گوناگون در محلات تهران که محصولات آن مطابق طبع طبقات متوسط است شاید باعث شده که بازار آرام آرام جایگاه مرکزی خود در حیات اجتماعی ایران را از دست بدهد. گرچه در زمانی که جناح های ایران در یک جنگ قدرت به سر می برند هر طرفی که حمایت بازار را بدست آورد می تواند حائز یک امتیاز بزرگ شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 360]