تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815343532
رمزی چند ز اسرار
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: رمزی چند ز اسرار معنای فتوت از نظر عطار
در مقالات پیش صفات جوانمردان را بر شمردیم و نظر بزرگان را گفتیم . در این مقاله فتوت را از دیدگاه عطار می خوانیم.و اما از نظرشیخ فریدالدین عطارنیشاپوری، فتوت دارای هفتاد ویک شرط نبوده،بلکه در بردارند? هفتاد ودو شرط است .عطار در دیوان شعرخود، بخش کاملی را به نام، "فتوت نام? منظوم" اختصاص داده است. بنا به اندیشه عطار،آ یین فتوت وجوانمردی که در اشعارش ازآن، "راه وروش مردان" تعبیر شده، دارای دوبخش است: یکی جنبه نظری، ودوم جنبه عملی ؛که جنبه عملی این موضوع بیشتر مورد نظرش واقع گردیده است؛چنانکه در اشعار زیر به خوبی و روشنی مشاهده کرده، میتوانیم: الا ای هوشمنــد خــــوب کـــــردار بگویم با تو رمزی چنــد ز اسرارچو دانش داری و هستی خردمند بیا موز از فتوت نکت? چــند که تا در راه مردان ره دهندت کلاه سروری بـــر ســـر نهند تاگر خواهی شنیدن گوش کن بــــاز زمانی باش با ما محـــــــرم راز چـــین گــفتنــد پیــران مـــقد م که از مردی زدندی در میان دمکه هفتــاد و دو شد شرط فتوت یکی زان شرط ها باشد مروت بگویم با تو یک یک جمل? راز که تا چشمت بدین معنا شود بازنخستین راستی را پیشـــه کـــردن چو نیکان از بدی اندیشه کردن همه کس را به یاری داشتن دوست نگفتن آن یکی مغز و دیگر پوستزبند نـــقش بــــد آزاد بــــــودن همیشه پاک باید چشم و دامــــــن اگر اهل فتوت را وفا نیست همه کارش به جزروی وریا نیستکسی کو را جوانمرد یست در تن به بخشاید دلش بر دوست و دشمن بهرکس خواستی می بایـــد آنت اگر خواهی به خود نبود زیانتمکن بد با کسی کو با تو بد کرد و نیکی کن اگر هستی جوانمرد کسی کــــز مهــــر تو ببرید پیـــوند به مردی جان و دل درراه او بندزبان را در بدی گفتن میا مــــــوز پشیمانی خوری تو هم یکی روز تو را آنگه به آیـــد مردی و زور که بینی خویشتن را کمتر از مورمراد نامــــــر ادان را بــــــر آور که تا یابی مراد خویش یکـــــــسر مگوهرگزکه خواهم کردن اینـــکار اگر دستت دهد میکن به کردارکسی کورا خشم اندر رضا نیست فتوت در جهان او را روا نیســت فتوت دار چون باشد دل آزار نباشد در جهانش هیــــچکس یــاردرین ره خویشتـــن بینی نگنـــجد به بی باکی و مسکینی نگنــجد فتوت ای برادر برد و بــــــاریست نه گرمی وستیزه بلکه زاریـــستبده نان تا برآیـــد نــــامت ای دوست چه خوشتردرجهان ازنام نیکوست زبان ودل یکی کــــن با همه کـــس چنان کزپیش باشی باش از پــسمکن جیزی که دیدن را نشایـــــد اگر گـــویی شنـــیدن را نشایـــد چو اندرطبع بـــسیاری نـــداری مزن دم از طـــریق بــرد بــاریطریق پارسایی ورز مــــــــادام که نیکو نیست فاسق را سرانجام مکن با هیچکس تزویر و دستان که حیلت نیست کـــار زیـر دستاندرون را پاک دار از کین مردم که کین داری نشد آیین مـــــــردم چو خوانندت برو زینهار می پیج ورت هم بیم جان باشد مگو هیچبه جان گر باز مانی اندرین راه نبــاشد از فـــتوت جـــــانت آگـاه دماغ از کبر خالی دار پیــــوست زشیطانی چه گیری عذر بر دستتواضع کن تواضع بر خــــــلایق تکـــبر جــز خدا را نیست لایــق تکبر خیره گی خود را مرنجان که افزونی جسم است کاهش جانسخن نرم و لطیف و تازه میگوی نه بیرون از حد و اندازه میگوی مگو رازدلت با هر کسی بـــــــاز کــه در دنیــا نــیابی محـــرم رازحســـد را بر فتــــوت ره نبـــا شد حسـود از راه حــق آگــه نــبا شد اخی راچون طمع باشد به فرزند ببرزنهار از وی مهر و پیونــداگر گفتی ز روی آنـــرا به جای آر وگر خود میرود سر بر سر دار به خود هرگز مرو راه فتـــوت به خــــود رفتن کجا باشد مروتریاضت کش که مرد نفس پرور بود ازگــاو و خـــر بسیــار کمـــتر مرو ناخوانده تا خواری نــــبینـــی چورفتی جز جگر خواری نبینیبه چشم شهوت اندر دوست منگـــر که دشمــن کام گـــردی ای بـــرادر زکج بینان فتوت راست نایـــد که کج بیــنی فتــوت را نــشایـــــدبه کام خود منه زینهار یک گــــــام که ایمن نیست دایم مرد خود کام مـــــروت کن تو با اهل زمانه که تا نامت بمـــا نت جــــاودانــــههزاران تربیت گر هست اخی را ندارد دوست ز ایشان کس سخی را مزن لاف ای پسربا دوست و دشمن که باشد مـــــرد لافی کمتر از زنفتوت چیست داد خلق دادن به پـــــای دستـــــگــیر ایســــتاد ن هرآنکس کو بخودمغرور باشـــــد به فرهنگ از مـــــروت دورباشـــدادب را گوش دارد در همــــه جای مکن با بی ادب هرگز مـــحابـــــای به خدمت میتوان این راه بــــــریدن بدین چوگان توان گــــــویی ربودنبه عزت باش تا خواری نبـــینــــی چو یاری کـــــردی اغیاری نبینی مبر نام کسی جز با نیــــــــکویــی اگر اندر فــــــــتوت نــــام جــــــوییبه عصیان در میفکن خویشــتن را مجوی آخر بــــلای جـــان و تن را هوای نفس خود بشکن خــــــدا را مده ره پیش خود صـــــاحب هوا راچنان کن تربیت پیر و جـــــوان را که خجلت بـــر نــــیفتد این و آن را نصیحت در نهانی بهتر آیـــــــــــد گره از جـــان و بــند از دل گشـــایدلباس خود مده هر نا ســـــــزا را به گوش و جان شنو این ماجرا را میان تربیت زان روی می بند که باشد در کنارت همچـــــو فرزندفتوت جوی گــــــــر دارد قناعت همه عالم برند از وی بـــــــضاعت به طاعت کـــــوش تا دیندار گردی که بید ین را نزیــــبد لاف مـــــردیپرستش کــــن خدای مــــهربان را مطیع امر کن تن را و جــــــــان را قــدم اندرطـــــریـــــق نیستی زن که هستی برنمی آید ازیــــــن فــــــنچو سختی پیشت آید کن صبوری درآن حالت مکن از صــــــبر دوری به نعمت در همی کن شکر یــزدان چو محنت در رسد صبر است درمانچو مهمان در رسد شیرین زبان شو به صد التـــاف پیش مــــهمان شــــــو تکلف ازمیان بـــــــر دار واز پیش بیاور آنــــــچه داری از کم و بــیشبه احسان و کرم دلــــها به دست آر کزین بهـــــــتر نباشد در جــــهان کار چو احسان از تو خواهد مرد هوشیار چو مــــردان راه خود چالاک بــــسپارفتوت دار چون شمع است در جمع از آن سوزد میان جـــــمع چون شمع ترا با عشق باید صبر هــــــــــمراه که تا گردی ازین احـــــــــــوال آگاهبه گفتار این سخن ها راست نایــــد ترا گفتار با کــــــــــــــردار بـــــاید مکن زینهار ازین معنا فرامـــــوش همی کن پند من چون حلقه در گوش.چنانکه یاد کردم،اگر ما آیین فتوت را از نگاه عطار جمع بندی کنیم؛ به این نتیجه میرسیم که بنا به عقید? عطارآیین جوانمردی و فتوت، عبارت است از: راستی و راستکاری، صداقت، اندیشه بد نداشتن، یاری و کمک به دیگران،رهایی یافتن از هوای نفس، پاکدامنی، وفا به عهد، بخشنده گی بر دوست و دشمن، آنچه که به خود
میخواهی به دیگران باید خواست، نیکی به دیگران، بستن جان و دل در راه کسی که با تو مهربانی دارد، زبان را از گفتار بد باز داشتن، خویشتن را کمتر از مور دانستن،مراد نامرادان را برآوردن،گفتار را با کردار برابر داشتن،خشم خود را فرو خوردن،بی آزاربودن،دوری از خویشتن بینی،بردباری،نان دادن، دل را با زبان یکی داشتن، بستن چشم و گوش از چیزهای نادیدنی و نا شنیدنی،پارسایی داشتن،دوری کردن از مکر و تزویر،دوری از کین جویی و خودخواهی، تواضع داشتن،نرم گویی، راز دل به هرکس نگفتن، دوری از حسد ورشک ورزی، دوری از طمع، کوشش و عمل درکار، ریاضت کشیدن،دوری از شهوت و کج بینی و کج اندیشی، خود کام نبودن،مردمداری و مروت داشتن، سخی طبع بودن، مدارا کردن،دوری از لاف و اضافه گویی،داد خواهی کردن،مغرور نشدن، با ادب بودن، بد گویی نکردن،دوری از گناه و عصیان،هوا ی نفس را شکستن،قناعت داشتن،دینداری و خدا جویی، صبر و حوصله داشتن، شکر یزدان را به جای آوردن،مهمان نوازی،احسان و کرم داشتن، در عشق صبر داشتن، و مانند اینها که همه آدمی را به کار آید و میتوان آنها را سر مشق زنده گی خویش قرار داد .نویسنده : دکتر غلام حیدر یقین
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1072]
-
گوناگون
پربازدیدترینها