واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: اعتراضات مدنی به جای خشونت شورای نگهبان نیز در شرایط حاضر رسالتی بزرگ بر دوش دارد و نحوه رفتارش در قبال مساله حاضر ، بی تردید ، در تاریخ ایران ثبت خواهد شد. عصرایران - بعد از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری ، شرایط ویژه ای بر کشور ، به خصوص در تهران - که بسیاری از شهروندانش انتظار چنین نتیجه ای نداشتند - حکمفرما شده است.در این میان ، اتفاقی که در تهران و برخی شهرها رخ داده ، برگزاری تجمعات اعتراض آمیز از سوی هواداران میرحسین موسوی است که نسبت به نتیجه اعلام شده انتقاد دارند.هر چند که در این باره گفتنی ها زیاد است ، اما با موکول کردن آنها به زمانی مناسب تر ، نکاتی چند از منظر تدبر و تأمل ، قابل ذکر است:1- اعتراض به عملکرد دولتمردان ، حق طبیعی شهروندان در همه دنیاست و لذا اعترض به عملکرد وزارت کشور به عنوان مجری انتخابات نیز از این اصل مستثنی نیست.از این رو ،ادبیات برخی رسانه ها ، که مردم را در روز جمعه ، به خاطر حضورشان در انتخابات ، می ستودند و حماسه ساز می نامیدند و روز شنبه ، معترضان را "اراذل و اوباش" معرفی می کردند ، به هیچ روی نمی تواند پسندیده باشد.2- در کنار نکته فوق ، آنچه باید مورد توجه ویژه قرار بگیرد این است که معترضان به نتایج ، حتماً می بایست حساب خود را از عده ای آشوبگر که به دنبال بهانه ای برای تخلیه خویش یا اهداف خاص هستند ، جدا کنند.در همه دنیا ، وجود دارند افرادی که منتظر گل آلوده شدن آب هستند تا از آن ماهی بگیرند و معترضان باید به این مهم توجه داشته باشند حضور افرادی در جمع آنها که دست به تخریب اموال عمومی و گاه خصوصی می زنند ، تنها به مخدوش شدن اعتراضات آنها می انجامد ؛ این ، نکته ای است که در پیام میرحسین موسوی نیز بدان تأکید شده بود.3- تبدیل اعتراض به اغتشاش ، نه تنها به نتیجه مطلوب نمی انجامد ، بلکه باعث می شود تر و خشک با همدیگر بسوزند و نیروهای مخالف ، با دستاویز بیشتری به توقف این حرکت بپردازند.بی گمان ،در این شرایط حساس "عقلانیت" یک نیاز راهبردی است که بر اساس آن ، می بایست به دو موضوع عمده ، به صورت توأم اندیشه کرد: صیانت از آرا در حال حاضر و حفظ گفتمان تحول خواهی در دراز مدت.4- در حال حاضر از وزارت کشور و شورای نگهبان ، انتظاراتی وجود دارد و از نامزدهای معترض انتظاری .انتظاری که از وزارت کشور می رود ، این است که به طور شفاف به ابهاماتی که وجود دارد پاسخ دهد تا گذشته از این که از عملکرد و حیثیت خود دفاع می کند ، مردم را به این گزاره که انتخابات سالم برگزار شده ، «اقناع وجدانی» کند و الا به فرض خاتمه اعتراضات خیابانی ، اگر این اقناع وجدانی صورت نگیرد ، هزینه های دراز مدت آن بر نظام ، غیرقابل انکار خواهد بود. ارائه ریز آرا در شهرهای مختلف و مستندات مرتبط با آن انتظار زیادی از این وزارتخانه نیست.مردم از نامزدهای معترض نیز انتظار دارند چنانچه مستنداتی درباره بروز تقلب در انتخابات دارند ، آن را صراحتاً و مستدل اعلام کنند زیرا کلی گویی در محکمه ، ره به جایی نمی برد و منجر به صیانت از آرا مردم نمی شود.شورای نگهبان نیز در شرایط حاضر رسالتی بزرگ بر دوش دارد و نحوه رفتارش در قبال مساله حاضر ، بی تردید ، در تاریخ ایران ثبت خواهد شد. لذا داوری عادلانه و بررسی پرهیزکارانه و به دور از جانبداری ، طبیعی ترین انتظار از شورایی است که عهده دار نگهبانی از قانون اساسی است. دعوت از کاندیداها برای نشست حضوری و شنیدن اعتراضات و دریافت مستندات آنان ، جزو بدیهی ترین انتظاراتی است که از شورای نگهبان می رود.5 - در چند روز گذشته اعتراضات خیابانی باعث شده است عده ای مورد ضرب وشتم قرار گیرند ، به اشخاص اموال عمومی خصوصی و آسیب برسد ، تعدادی دستگیر و دارای پرونده کیفری شوند و برخی رسانه های خارجی نیز سوژه های مناسبی را برای خود دست و پا کنند اما در کنار همه این ها ، هدف اصلی معترضان که همانا برگزاری مجدد انتخابات است ، محقق نشده است. واقع گرایانه باید گفت که اعتراضات اخیر هزینه زا بوده ولی نتیجه مطلوب را نداشته است.حال سوال اینجاست که باید دست بر روی دست گذاشت و سکوت کرد؟پاسخ قطعاً منفی است اما تجمعات نقطه ای و انجام برخی کارها مانند حمله به اموال عمومی ، نه تنها به راحتی توسط پلیس مهار می شود بلکه اصل اعتراض را نیز مخدوش می کند و به حاشیه می برد و در اذهان عمومی ، معترضان را آشوبگر می نمایاند.به نظر می رسد در یک فرایند منطقی ، باید این پروسه طی گردد که ابتدا نامزدهای معترض ، به ویژه میرحسین موسوی ، اعتراض خود را به دور از کلی گویی و به صورت مستند به شورای نگهبان ارائه کنند و سعی در اثبات آن بنمایند.در این میان ، یکی از دو اتفاق رخ می دهد: یا شورای نگهبان ، اعتراض را وارد می داند که در این صورت ، بدون درگیری و اعتراضات خیابانی ، هدف ، محقق شده است. در فرض دیگر ، شورای نگهبان ، اعتراض را وارد نمی داند که در این صورت باز دو حالت متصور است: یا نامزد معترض ، در مذکراتش با شورای نگهبان ، متقاعد می شود که لابد باید شجاعانه آن را اعلام کند و نیز ممکن است مردم فارغ از نظر نامزد معترض متقاعد شوند و قضیه فیصله یابد و یا ، نامزد معترض ، در نهایت ، به این نتیجه می رسد که در شورای نگهبان نیز حق او احیا نشد که در این صورت ، نوبت اعتراضات مدنی و قانونمند فرا می رسد که از آن جمله می توان ، به برپایی راهپیمایی یا تجمعات اعتراض آمیز با حضور نامزدها اشاره کرد که البته از وزارت کشور نیز انتظار می رود ، بستر این اعتراضات مدنی و غیرخشونت آمیز را نیز با صدور مجوز و تأمین امنیت معترضان فراهم کند تا نیازی به حرکاتی از قبیل آنچه در ایام اخیر شاهدش بودیم نباشد.بروز اعتراضات به صورت مدنی و قانونمند ، نه تنها جو جامعه را به خشونت و التهاب نمی کشاند بلکه به فرض این که منجر به حل مساله اخیر نشود ، یک نیروی بزرگ اجتماعی را برای شکل می دهد که می تواند منشأ تحولات رو به جلوی بعدی ملت ایران باشد. فراموش نکنیم که خشونت ، سم دموکراسی است و اتفاقاً نیروی های مخالف ، همواره از بروز آن توسط حامیان دموکراسی استقبال می کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 470]