واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: از این آیه می آموزیم(5)
وَقُلْنَا یَََّادَمُ اسْكُنْ اءَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلاَ مِنْهَا رَغَداً حَیْثُ شِئْتَُما وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَة فَتَكُونَا مِنَ الظّاَ لِمِینَ(بقره، 35)و گفتیم اى آدم ، تو با همسرت در این باغ سكونت كن و از میوه هاى فراوان و گواراى آن هر چه مى خواهید، بخورید ولى به این گیاه نزدیك نشوید كه از ستمگران خواهید شد. خداوند كه بشر را از خاكِ زمین ، و براى خلافت در زمین ، آفریده بود، براى آنكه اسباب زندگى او را در زمین فراهم سازد،ابتدا همسرى از جنس خودش براى او آفرید، تا هم انیس و مونس او باشد، و هم مایه دوام و بقاىِ نسل او. سپس براى آن دو، باغى بهشت گونه در زمین آماده ساخت كه هم مسكن آنان باشد و هم منبع غذا و خوراك آنان .با این كار، خداوند نعمت را بر آدم تمام كرد و همسر و مسكن و غذاى او را تأمین نمود، تا اسباب رفاه و آسایش آنان در زمین فراهم گردد و راه بهره گیرى از زمین و مواهب گسترده آن را به تجربه بیاموزند.امّا خداوند آنان را از خوردن گیاهى خاص ، نهى فرمود، زیرا خوردن از آن گیاه ، موجب ستم به جان و نفس آنان مى گردید و خروج آنان از بهشت را بدنبال مى داشت .از آنچه گفتیم روشن گردید، بهشتى كه آدم در آن مسكن گزید، بهشتِ موعود در قیامت نبوده است ، زیرا:اولاً آن بهشت براى پاداش است و آدم هنوز كار نیكى انجام نداده بود كه استحقاق پاداش داشته باشد.و ثانیاً كسى كه به بهشت موعود وارد شود، دیگر از آن خارج نمى گردد.و ثالثاً در بهشتِ موعود، گیاه ممنوع وجود ندارد كه خداوند از خوردن آن ، نهى كند بلكه همه چیز مباح و حلال است .علاوه بر آنكه ، خداوند به باغ هاى سرسبز دنیا نیز "جَنَّت "اطلاق كرده و این كلمه اختصاص به بهشتِ قیامت ندارد، چنانكه در آیه 17سوره قلم مى فرماید: "اِنّا بَلَوْناهُمْ كَما بَلَوْنا اَصْحابَ الْجَنَّة " "اى پیامبر ما ثروت اندوزانِ متكبر و مشرك را، همانند آن صاحبان باغ مورد آزمایش و ابتلا قرار مى دهیم " از این آیه مى آموزیم كه : 1 همسر، مسكن و غذا، نعمت هایى است كه خداوند براى رفاه و آسایش بشر در زمین به او عنایت كرده است .2 قبل از ممنوع كردن چیزى ، باید ابتدا راه هاى صحیح برطرف كردن آن نیاز را باز نمود. بشر نیاز به غذا دارد، لذا خداوند ابتدا خوردنى هاى مجاز را در اختیار آدم و همسرش قرار مى دهد، آنگاه آنان را از خوردنِ گیاهى خاص منع مى كند.3 گناه به قدرى خطرناك است كه حتى نباید نزدیك آن گردید، چه رسد به آنكه انسان مرتكب آن شود. لذا خداوند بجاى آنكه بفرماید: "لاتَأكُلا""از این گیاه نخورید"، فرمود: "لاتَقْرَبا" "به این گیاه نزدیك نشوید".4 انجام آنچه را خداوند نهى فرموده ، ضررش به خود انسان مى رسد نه به خدا. تخلّف از دستوراتِ الهى ، ظلم به خویشتن است و انسان را از نعمت هاى الهى محروم مى سازد.5 انسان در خوردن ، نباید همچون حیوانات تسلیم شكم باشد، كه هر چه را میل داشت بخورد، بلكه باید مطیع خدا باشد كه هر چه را او برایش صلاح دیده ، بخورد و آنچه را ممنوع كرده ، رها سازد برگرفته از: تفسیر قرآن براى جوانان، جلد اول، متوسّل، محمود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 262]