واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: کهنهکارگردان سينماي جنگ در يک ميدان مين جديد
نگاهي به "دعوت" حاتمي کيا "دعوت" براي ابراهيم حاتميکيا مثل پا گذاشتن به يک ميدان مين و شروع تمرين فيلمسازي در ساحتي جديد است؛ اما در واقع يک آغاز محتاطانه و محافظهکارانه است براي ورود به سينماي اجتماعي. "دعوت" روايت زنان در موقعيتهاي مختلف است که هر يک با پديده کودک ناخواسته مواجه ميشوند و براي حل مشکل به سقط جنين روي ميآورند، حاتميکيا تلاش کرده مسئوليت پدر و مادر شدن را به جامعه گوشزد و بچهدار شدن را دعوتي بداند که کودکان بيگناه با آن مواجه ميشوند و پدر و مادر حق ندارند نشانه مسلم خدا را پس بزنند يا پس بدهند.نکته قابل توجه "دعوت" آن است که اولين فيلم حاتميکيا است که مستقيم يا حتي غير مستقيم به مفاهيم ايدئولوژيکي چون جنگ و انقلاب و... ربط ندارد و در توليد آن ستارههايي چون محمدرضا شريفينيا، مهناز افشار، محمدرضا فروتن و... دعوت شدهاند. اين مولفهها ديدن "دعوت" را با حساسيت و اشتياق بيشتري براي مخاطبان مواجه ميکند.آمارهاي خطرناک و رو به تزايد سقط جنين در محافل رسمي و غير رسمي لابد بهترين دليل بوده تا کهنهکارگردان جنگ به فکر ساختن فيلمي با موضوع سلب حق حيات از نوزادان ناخواسته بيفتد. اين تغيير جسورانه ساحت فيلمسازي با توجه به شرايط زمان در جاي خود ميتواند نقطهاي مثبت در کارنامه حاتميکيا ثبت شود.بايد توجه داشت که حاتميکيا تقريبا در انواع روايت از جنگ به اشباع رسيده بود؛ از آغازي مثل "هويت"، "ديدهبان" و "مهاجر" تا "آژانس شيشهاي" و "موج مرده" و "به نام پدر". جالب اينکه او قبل از هر منتقدي موقعيت اشباعشده خود را شناخت و پاي به مرحلهاي جديد از فيلمسازي گذاشت، جسارتي که هر کارگرداني به آن نزديک نميشود.نکته قابل توجه "دعوت" آن است که اولين فيلم حاتميکيا است که مستقيم يا حتي غير مستقيم به مفاهيم ايدئولوژيکي چون جنگ و انقلاب و... ربط ندارد و در توليد آن ستارههايي چون محمدرضا شريفينيا، مهناز افشار، محمدرضا فروتن و... دعوت شدهاند.در "آژانس شيشهاي" حاتميکيا پيچيدهترين، کاملترين و جذابترين نوع روايت را از جنگ به نمايش گذاشت و نوعي دموکراسي داستاني ظريف براي شخصيتهاي متضاد فيلم آفريد که جذابيت اثر را چند برابر ميکرد، اما به نظر ميرسد در "دعوت" با وجود تلاش حاتميکيا براي ايجاد نوعي تنوع و تکثر و ايجاز، روايت پيچيده و جذاب ساخته نميشود."دعوت" براي حاتميکيا مثل پا گذاشتن به يک ميدان مين و شروع تمرين فيلمسازي در ساحتي جديد است. اما يک آغاز محتاطانه و محافظهکارانه براي ورود به سينماي اجتماعي. البته حاتميکيا در اين نخستين گام با استفاده از ساختار اپيزوديک با يثربي کار کرده و ترجيح داده با راهنمايي او پا به اين ميدان جديد بگذارد و به نظر ميرسد بايد "دعوت" را از اين منظر دوگانه تفسير کرد.مهمترين مشکل "دعوت" تعليق است: فيلم معلق است بين نگاه زنانه فيلمنامهنويس و نگاه ديني کارگردان. يثربي بيشتر به دغدغه زنانه موضوع سقط جنين پرداخته و حاتميکيا هم بيشتر در پي ترويج نگاهي ماورايي / ديني به موضوع حق حيات نوزاد بوده، اما اين دو نگاه با هم چفت نشده و حتي ميتوان گفت يکديگر را تا حدود زيادي خنثي کرده است.در "آژانس شيشهاي" حاتميکيا پيچيدهترين، کاملترين و جذابترين نوع روايت را از جنگ به نمايش گذاشت و نوعي دموکراسي داستاني ظريف براي شخصيتهاي متضاد فيلم آفريد که جذابيت اثر را چند برابر ميکرد،اين دوگانگي طبعا بر کارگرداني فيلم اثر گذاشته و حاتميکيا را تا حدود زيادي از يک معماري هماهنگ و هنري بازداشته است. (بازي ضعيف فروتن را ميتوان مصداق آن دانست). مجموعه اين عوامل باعث شده با وجود نام بزرگ حاتميکيا و ستارههاي فراوان، "دعوت" اثري درخشان نباشد و ديالوگهاي جسورانه و حاتميکيايي هم نتوانسته ضعفهاي فيلم را پنهان کند.واقعيت اين است که حاتميکيا هنوز در بيان موجز روايت به تبحر نرسيده و از سوي ديگر ناکافي ماندن جذابيتهاي نمايشي در "دعوت" و ترسيم ناقص نقطه اوج در داستانها، نقصي ديگر است که در ساختار فيلم ديده ميشود.منبع : مهرمطالب مرتبط :دعوت" فيلمي زنانه و تلخ در تکريم ذات انسان است
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 349]