تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 24 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام سجاد (ع):منتظران ظهور امام مهدى(ع) برترينِ اهل هر زمان‏اند.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1815431173




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

آن‌سوي سريال ويژه رمضان شبكه 5


واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: نون و پنير و ريحون... تو سفره پنج جوون در اين چند سال كه تلويزيون اقدام به ساخت مجموعه‌هاي نمايشي مختص ماه رمضان كرده است به طنز (به عنوان ژانري مخاطب‌پسند)‌ براي ساخت سريال‌ها نگاه ويژه‌اي داشته است. البته به دليل انحصاري بودن توليدات طنز در سيما و خاصه در ايام مبارك رمضان، هر سال شاهد تعدادي مجموعه صرفا خنده‌دار با حضور چهره‌هايي تكراري و سوژه‌هاي مشابه بوديم كه بنا بر غنيمت شمردن، ديدن طنازي بازيگران و چند لحظه خنديدن خالي از لطف نبوده است. اين روند طي مي‌شود تا با وقفه يكساله و عدم حضور طنزپردازان هر ساله در رمضان 88، امسال حداقل در زمينه ساخت آثار مفرح در ماه مبارك شاهد حضور چهره‌هايي جديد و تيم برنامه‌سازي با ايده و فكري نو هستيم. تحرك، نشاط، سرزندگي در سفره‌خانه «نون و ريحون» زماني كه تلويزيون هنوز فضايي باز براي ساخت مجموعه‌هاي نمايشي در اختيار نداشت و قشر جوان كه بيشترين سهم را حداقل به لحاظ كمي در جامعه داشت، كمتر در توليدات فيلم و سريال چنان كه بايد و شايد ديده مي‌شد و نيز موقعيت عرض‌اندام كاراكترهاي جوان آثار تلويزيوني كمتر شامل حال هنرپيشه‌هاي اين رده سني مي‌شد. اصغر فرهادي (روزگار جواني)‌ 5 جوان را به تصوير كشيد كه به يكي از جذاب‌ترين و ماندگارترين آثار در نوع خودش بدل شد. فرهادي جوان‌هايي را از جاي جاي ايران در كنار يكديگر جمع كرد و در هاله معرفتي ـ انساني كاراكترهاي روزگار جواني را به نوعي در زندگي به بازي كشاند كه در لحظات حساس يار و پشت يكديگر باشند. آن سريال آنقدر در نوع خود جذاب بود كه سري بعدي‌اش نيز ساخته و شخصيت‌هاي جوان ديگري نيز به داستان اضافه شد. پس از آن آثار ديگري با اين سبك و سياق و در پس‌زمينه‌هايي از درام اجتماعي با درونمايه‌اي از طنز ساخته شد. «داستان يك شهر»، «خط قرمز»، «دختران»، «پشت كنكوري‌ها» و... همگي با كنار هم چيدن كاراكترهايي كه مي‌رفتند تا با جهت‌گيري داستان شور و اشتياق جواني را تجربه كنند به نوعي مخاطب را براي مدتي درگير خود مي‌كردند. هم‌اكنون نيز سريال «نون و ريحون» كه از ابتداي ماه مبارك رمضان مهمان خانه روزه‌داران پايتخت است، برخلاف آثار معمول طنز سيما از دايره كاراكترهاي فانتزي و تيپ‌سازي‌هاي غلو شده فاصله گرفته و طنزي به روز كه در ميان برنامه‌سازان به طنز موقعيت شهره شده را درونمايه اتفاقات موجود در زندگي 5 شخصيت اصلي داستان با ويژگي حالات دروني خاص خود قرار داده است. شبكه 5 سيما كه سال گذشته با ويژه‌برنامه تركيبي نون و ريحون به پيشواز افطار مي‌رفت، اين روزها توسط فرزاد موتمن و گروهش آخرين مراحل توليد مجموعه نمايشي 30 قسمتي با همين نام (نون و ريحون)‌ را پشت‌سر مي‌گذارد؛ اثري كه با قصه جذابش مخاطبان پايتخت را حتي در ساعات نزديك به نيمه‌شب پاي تلويزيون مي‌نشاند. وقتي قرار است داستان يك مجموعه را چند جوان پيش ببرند از قبل مي‌توان حدس زد كه قصه چگونه از آب درخواهد آمد. تحرك، نشاط و سرزندگي در خلق لحظات مفرح زمينه اصلي را تشكيل مي‌دهند و آن وقت است كه حتي لحظات درام و حزن‌انگيز قصه نيز به مذاق بيننده شيرين مي‌آيد. نون و ريحون، اما با اين تفاصيل مجموعه ساده‌اي است و اين سادگي نهفته در نامش در پردازش قصه نيز به چشم مي‌خورد. 2000 دقيقه براي ديدن سريال؟ فرزاد موتمن ازجمله كارگردانان نام‌آشنا در صنعت سينماي ماست، كارگرداني كه ژانرهاي مختلفي را به استناد آثار مختلف سينمايي در گونه‌هاي متفاوت فيلمسازي تجربه كرده است. اگر شما نيز مخاطب فيلم‌هايي چون «شب‌هاي روشن»، «باج‌خور»، «جعبه موسيقي»، «صداها»‌ و «پوپك و مش‌ ماشالله» بوده باشيد حتما با تنوع كاري او در بهره‌گيري از گونه‌هاي مختلف آشنا هستيد كه اين آخري (پوپك و مش ماشالله)‌ بيشترين شباهت تكنيكي و كيفي را به اولين سريال ساخته موتمن (نون‌?و?ريحون)‌ دارد. موتمن درخصوص اين تنوع كاري معتقد است: «من كارگرداني هستم كه تلاش مي‌كنم خودم را در اختيار فيلمنامه بگذارم. در حقيقت اين متن يك اثر است كه به من مي‌گويد چگونه كار را به تصوير بكشم و به همين دليل آثاري كه تا به حال كارگرداني كرده‌ام، تفاوت بسياري نسبت به يكديگر دارند و شما در هيچ كدام سير تداومي يكساني را پيدا نمي‌كنيد». وي ادامه مي‌دهد: در سينما تلاش مي‌كنم تا يك تكنسين باشم، بنابراين فيلمسازي روشنفكر نيستم. در حقيقت به عنوان يكي از عاشقان سينما فيلم مي‌سازم و خودم را كاملا در اختيار متني مي‌گذارم كه پيشنهاد مي‌شود. موتمن ازجمله كارگردان‌هايي است كه بيشتر وقت خود را صرف فيلمسازي مي‌كند و كمتر زماني را براي دنبال كردن مجموعه‌هاي تلويزيوني صرف مي‌كند و معتقد است بر خلاف بسياري از مخاطبان دائمي تلويزيون 2000 دقيقه زمان كافي در اختيار ندارد تا صرف پيگيري سريال‌ها كند. او با خنده تاكيد مي‌كند كه تنها مي‌سازد و كمتر به تماشا مي‌نشيند. با اين وجود اين كارگردان صرفا سينمايي اولين تجربه تلويزيوني‌اش را بخوبي پشت سر مي‌گذارد و درخصوص پذيرش ساخت اين مجموعه مي‌گويد: «اين پيشنهاد را در وهله اول به دليل حضور تهيه‌كننده خوبش (آقاي رضوي)‌ پذيرفتم بعلاوه آقاي سرتيپ نيز ـ كه پخش‌كننده فيلم آخر من بود ـ دليل ديگر پذيرفتن ساخت اين مجموعه بود. از طرفي متن اين‌كار را نيز دوست داشتم، چون ساختاري بينابيني داشت يعني هم مدرن و نو بود و هم آنقدر كليشه‌هاي آشنا داشت كه مردم را علاقه‌مند به ديدن و پيگيري مي‌كرد، چون مردم ما دوست دارند عناصر آشنا و تكراري را چند مرتبه ببينند و فكر مي‌كنم اين جزو ويژگي‌هاي كلي جامعه ماست. موتمن ادامه مي‌دهد: «ماهيت فيلمنامه‌ به اندازه كافي به نظرم بانمك و شيرين آمد و از طرفي به برخي اتفاقات موجود در جامعه و التهابات اجتماعي پاسخگو بود يا حداقل حالتي انفعالي در مقابلشان به خود نمي‌گرفت و من خوشحالم كه مسائلي در اين سريال مطرح مي‌شود كه در جامعه به صورت عادي با آن روبه‌رو هستيم.» نون و ريحون، ازجمله مجموعه‌‌هايي است كه در كنار تيم كارگرداني از حضور بازيگران نيز بهره برده است. فرهاد آئيش در كنار ايفاي نقش آق عمو، موتمن را در زمينه كارگرداني نيز همراهي مي‌كند. آئيش كه در مجموعه‌‌هاي طنز متعددي حضور داشته كمتر شخصيت طنز خود را به ورطه تكرار انداخته و در آثار متعدد حرفي نو براي گفتن داشته است. او كه بيشتر به شاخه‌هاي فانتزي در تصويرسازي طنز گرايش دارد (و اين ويژگي هم در بازي و هم بازيگرداني‌هاي او مشهود است)‌ اين بار در كنار موتمن قرار مي‌گيرد كه آثار اينچنيني‌اش در قالب طنز موقعيت ساخته مي‌شود. همكاري اين دو كه پيش از اين در «پوپك و مش‌ماشالله» نيز تلفيقي قابل قبول را از 2 نگاه به بيننده عرضه داشت يك بار ديگر در نون و ريحون اتفاق افتاده است. موتمن در اين خصوص مي‌گويد: «در هر دو كار با آقاي آئيش توافق كرديم كه همه چيز را در حد ممكن واقعي ببينم، البته شخصيت آق عمو در اين مجموعه به نوعي شخصيتي اپرايي است و حجم‌هايي را مي‌طلبد كه در اندازه‌هاي واقعي نمي‌گنجد حتي در مواقعي، غيرواقعي به نظر مي‌رسد. در حالي چنين شخصيت‌هايي را در جامعه كنوني‌مان پيدا مي‌كنيم كه حالتي ديوانه‌وار و گل درشت دارند.» وي مي‌افزايد: «فرهاد آئيش در بازي‌ها و متن فيلمنامه‌ مشاور خوبي براي من است و با توجه به فشار زيادي كه روي گروه است من واقعا به كمك ايشان احتياج دارم.» اين مجموعه با وجود بازيگران متعددي كه هريك به دنبال سرنوشت و يافتن شريكي براي زندگي خود هستند و در اين راه براي رسيدن به هدفشان دست به كارهايي دور از ذهن و ناپخته مي‌زنند با وجود اين شخصيتي را در ميان خود دارند كه منطقي‌تر از آنها به نظر مي‌رسد و به نوعي برتري فكري و عملي دارد و در درون خود داراي گرايش‌هايي است كه تابع شخصيت آقا عمو است. وي نسبت به ديگر دوستانش ضد زن‌تر است و اتفاقا به همين دليل و نوع برخورد بي‌تفاوتش نسبت به زن‌ها، بيشتر مورد توجه قرار مي‌گيرد. علي قربان‌زاده با وجود كاراكتر جدي‌تري كه نسبت به ديگر بازيگران نون و ريحون دارد، همچنان يكي از خالقان موقعيت‌هاي شيرين اين مجموعه تلويزيوني است، با وجود اين كه مخاطب كمتر او را در آثار اينچنيني به ياد مي‌آورد. كارگردان اين مجموعه مي‌گويد: «احساس كردم براي نقش فريد، بازيگري كه كمتر عادت كرده‌ايم او را در نقش‌هاي جدي ببينيم، مناسب‌تر باشد، ضمن اين كه شخصا علاقه‌مندم از بازيگران جدي در آثار كمدي و از بازيگران كمدي در آثار جدي‌تر بهره بگيرم حتي از سينماي خودمان هم كه بيرون بياييم كمديني مثل جيم كري را داريم كه در ژانر كمدي به صورت وحشتناكي بد بازي مي‌كند... لوس، بي‌نمك و اگزجره است ولي در فيلمي مثل «man on the Moon» بسيار موفق است چون اصلا كميك بازي نمي‌كند و درست به دليل همين گرايش بود كه فكر كردم علي قربان‌زاده مي‌تواند در يك نقش كميك بخوبي ظاهر شود. شتابزدگي در كار ديده نمي‌شود «نون و ريحون» را مي‌توان پس از «دارا و ندار» اولين مجموعه توليدي شبكه تهران دانست كه توسط گروه كارگرداني كاملا سينمايي تهيه مي‌شود. اين رجعت برنامه‌سازان از مديوم كلي به سوي مديومي جزئي‌تر پيش از اين نيز توفيقاتي را نصيب آثار تلويزيوني كرده است. حال بايد ديد نون و ريحون كه توسط تهيه‌كننده و كارگردان باسابقه سينما توليد مي‌شود، در پايان ماه رمضان تا چه حد رضايت مخاطبان اين شبكه تلويزيوني را به دنبال خواهد داشت. از اين‌رو به سراغ سيدمحمود رضوي، تهيه‌كننده اين سريال مي‌رويم و او با روي باز پاسخگوي سوالات ما مي‌شود. به نظر مي‌رسد شبكه 5 پس از تجربه دارا و ندار و حضور كارگرداني سينمايي كه اتفاقا در جذب مخاطب براي فيلم سينمايي‌اش موفق بود، قصد دارد براي بار دوم با نون و ريحون فرزاد موتمن اين تجربه را تكرار كند. در ابتدا مي‌خواهيم از اين همكاري بگوييد. ابتدا بايد بگويم كه اين كار خيلي دير كليد خورد و اوايل خرداد برايمان قطعي شد كه چنين مجموعه‌اي را توليد كنيم. آن زمان آقاي موتمن فيلم «پوپك و مش ماشاالله» را در حال اكران داشت. خب ما به دنبال كارگردان تكنيكي بوديم كه طنز را نيز بخوبي درك كند. آقاي موتمن با توجه به تجربه‌هاي خوبي كه در ژانرهاي مختلف داشت و در ژانر كمدي نيز توانسته است فيلمي بسازد كه در شرايط نابسامان سينما يك ميليارد تومان فروش داشته باشد، اولين گزينه ما بود. با اين كه هنوز در مرحله پردازش طرح كلي كار بوديم با وي صحبت كرديم و ايشان نيز پذيرفت، اما درخصوص سوال شما بايد بگوييم كه تلويزيون به طور كلي شامل 2 حوزه مختلف است يكي كارهاي مناسبتي و ديگري كارهاي روتين و هفتگي. ساخت اثر مناسبتي گزينه‌اي بود كه هم من و هم آقاي موتمن به آن تمايل داشتيم. بويژه براي ماه رمضان چون در اين ايام مبارك سر سفره‌هاي افطار و مهمان خانه‌هاي مردم بودن، لطف و صفاي ديگري دارد. از طرفي يك متن خوب و نو در گونه كمدي ما را ترغيب به ساخت اين مجموعه كرد. به گفته برخي عوامل نون و ريحون اين مجموعه به لحاظ نوع طنزي كه در قصه‌اش به كار رفته، ساختاري نو را طلب مي‌كند. نظر شما چيست؟ اين كار در وهله اول به لحاظ ساختار نسبت به كارهاي روتين تفاوت‌هايي داشت. ما توسط يك راوي بخشي از جريان داستان را روايت مي‌كنيم. دوم اين كه نگاه كارگردان نسبت به مقوله طنز نسبت به ديگر آثار معمول سيما متفاوت است. شايد كارهاي مشابه وجود داشته باشد، اما آن چيزي كه در تلويزيون به عنوان طنز شناخته شده، نوعي ديگر است. ضمن اين كه به طور قطع نمي‌توان گفت نون و ريحون اثري كمدي است، چون تلاش ما بر ساخت مجموعه‌اي اجتماعي و شيرين بوده است در نتيجه انتظار نداريم كه مخاطب با نگاه طنز به ديدن اين كار بنشيند. ضمن اين كه در حوزه طنز نويسنده‌هاي محدودي داريم و همين طور بازيگر، كارگردان و... بنابراين به خاطر اين كه وارد حيطه آثار معمول كمدي سيما نشويم و مقوله جديدي در اين گونه را در تلويزيون تجربه كنيم، تمام گزينه‌هايمان را تغيير داديم. يعني در وهله اول سراغ يك كارگردان متفاوت رفتيم. بازيگرها نيز تقريبا افراد شناخته شده‌اي در حوزه طنز نيستند با اين كه تجربيات بسياري در اين ژانر دارند ولي كارهايي با سبك و سياق جدي، درام و... نيز انجام داده‌اند و در حقيقت افرادي هستند كه شيريني بازي آنها نمود بيشتري نسبت به ساختارهاي كمدي‌شان دارد. از طرفي نويسنده نون و ريحون نيز نويسنده طنز صرف نبود. او كسي بود كه داستان را مي‌فهميد، ساختاربندي مناسبي براي قصه مي‌ساخت و در جاي خود كمي نمكين مي‌نوشت، يعني مجموع اين عناصر كنار هم سبب شد تا بيننده كاري متفاوت را ببيند. شما در ابتداي صحبت‌تان به پرفروش‌ترين فيلم در ميان آثار اكران شده در سال 89 اشاره كرديد كه انگيزه‌اي شد براي حضور كارگردانش در تلويزيون... در مقايسه مالي توليدات سينمايي و تلويزيوني، آيا ورود به سيما افت كيفي توليدات نمايشي را به دنبال نخواهد داشت؟ در حقيقت انگيزه اصلي ما فروش فيلم پوپك و... نبود ولي خب فيلم طنزي كه بتواند به چنين فروشي دست‌يابد، مشخص است كه كارگردان متن متفاوتي در اختيار داشته و مخاطب را جذب كرده است. انگيزه اصلي ما حضور كارگرداني بود كه كار خود را بخوبي بلد باشد و كار تكنيكي قوي‌ نيز ارائه كند، چون به دنبال كارگردان طنز صرف نبوديم. در بحث هزينه‌ها نيز بايد بگويم با توجه به بودجه‌اي كه براي ساخت اين مجموعه اختصاص داديم، سعي كرديم چيزي نسبت به آثار قوي كم نگذاريم و تا به حال 14 بازيگر اصلي داريم كه هيچ‌كدام از چهره بودن كم نداشته‌‌اند، چون برآورد تلويزيون سر جاي خودش است، اما شيوه‌هاي توليد است كه فرق دارد. نون و ريحون هم به لحاظ تيم بازيگري قابل قبول است و نيز عوامل پشت صحنه اغلب از عوامل سينمايي هستند و فقط اقدام به كاهش هزينه‌هاي حاشيه‌اي كرديم. مثلا نورپردازي در يك اثر سينمايي ممكن است حدود چند روز وقت صرف كند ولي در ضبط ويدئويي اين مشكلات وجود ندارد. همين تفاوت‌هايي كه در توليدات سينمايي و تلويزيوني وجود دارد، باعث كاهش هزينه‌هاي حاشيه‌اي مي‌شود. آيا توفيقي كه پس از پخش سريال دارا و ندار توسط برنامه‌هاي جنبي شبكه 5 سيما نصيب آن سريال شد، پيش‌بيني مي‌شود كه براي اين مجموعه نيز اتفاق بيفتد؟ اصولا كارهايي كه ديده مي‌شوند، چنين توفيقاتي را نيز نصيب خود مي‌كنند و اگر نون و ريحون در ميان مخاطبان ديده شود، مسلما جلسات نقد و بررسي و همچنين برنامه‌هاي جنبي تشويقي در اين خصوص توليد خواهد شد، چون به نظر ما به همان اندازه كه بچه‌ها زحمت مي‌كشند، مي‌بايست با يك نقد منصفانه ريزه‌كاري‌هايشان نيز ديده شود كه سرآغاز تجربه‌هاي موفق بعدي ما باشد. احتمال مي‌دهم نشست‌هايي درخصوص نقد و بررسي اين مجموعه انجام گيرد. ضمن اين كه كارهايي كه ديده مي‌شوند هم مخالف خواهد داشت و هم موافق. دختر مظفر، حريف 5 جوان قهوه‌خانه سنتي نون و ريحون هميشه شادابي و سرزندگي خاص خود را ندارد. اين مكان كه توسط اين 5 جوان شر و شور اداره مي‌شود همواره مشكلات خاص خود را دارد. دختر مظفر كه سولماز غني ايفاگر نقش آن است ديرتر از بازيگران ديگر به جمع عوامل نون و ريحون پيوسته است و در اين ميان اتفاقات جذاب و ديدني با حضور او در بين اين جماعت ضد زن رخ مي‌دهد كه درگيري او، مراد، سياوش، فريد، عباس و حامد لحظات جذابي را پيش‌روي مخاطب ترسيم مي‌كند. سولماز غني درخصوص نقش‌اش در اين مجموعه چنين مي‌گويد: «در اين سريال از قسمت هجدهم وارد كار مي‌شوم و در حقيقت نقش بهاره، دختر مظفرخان (سعيد پيردوست)‌ را به عهده دارم كه در نبود پدرش در سفره‌خانه و در كنار ديگر جوانان مشغول به كار مي‌شود و اين مجموعه را مديريت مي‌كند. غني كه پيش از اين سابقه حضور در آثار طنز تلويزيوني را نداشته ادامه مي‌دهد: «چندي پيش در تئاتري كه رگه‌هايي از طنز را در داستان خود داشت، حاضر شدم. در اين مجموعه نيز هنوز با حال و هواي كار آشنا نيستم، چون ورودم به اين مجموعته آنقدر سريع اتفاق افتاد كه حتي فرصت ديدن سريال را نيز نداشتم و براي ايفاي نقش بهاره و جا افتادن در كاراكتري طنز از كمك‌هاي آقاي آئيش و موتمن بسيار استفاده كردم.» وي درخصوص ويژگي كارگرداني فرزاد موتمن مي‌گويد: «با آقاي موتمن اولين بار است كه همكاري دارم. قبل از حضور در اين كار نيز وي تاكيد داشت كه نگران هيچ چيز نباشم، يعني او درباره كليت نقش توضيحاتي مي‌داد و ريزه‌كاري‌ها را به دست بازيگر مي‌سپرد.» ميزباني نور و رنگ در بزم عشق و شادي سفره‌خانه ژانرهاي مختلف در سينما عمدتا به لحاظ تكنيك‌ها و ابزارهاي توليدي نوع خاصي از ادوات را مي‌طلبد و اين مساله‌اي است كه در سينماي روز دنيا به صورت جزيي مدنظر عوامل پشت صحنه قرار مي‌گيرد. در سينماي ما نيزه بهره‌گيري از نوع خاصي از ابزارآلات تصوير و نور با توجه به محتواي فيلم و ژانر مورد نظر بيشتر مبتني بر سابقه و نكته‌سنجي كارگردان اثر است. عطاالله فولادوند كه از سال 69 فعاليت حرفه‌اي‌اش را آغاز كرده در مجموعه نون و ريحون دستيار اول صحنه است. او درخصوص دكور و رنگ‌بندي صحنه در اين مجموعه مي‌گويد: «يكي از ويژگي‌هاي آثار طنز طراحي خاص و استفاده از رنگ‌بندي متنوع وشاد است. مثلا در لوكيشن قهوه‌خانه با وجود بهره‌گيري از شكل‌هاي هندسي كه نظر بيننده را به سوي آثار قديمي و سنتي معطوف مي‌كند، اما از رنگ‌هاي شادي استفاده شده تا ماهيت طنزگونه مجموعه را بخوبي انتقال دهد.» هادي پويان كه يكي از تصويربرداران اين مجموعه است، نظري مشابه دارد: «در تصويربرداري اين مجموعه از شات‌هاي خاصي استفاده نمي‌كنيم و بيشتر تلاشمان اين است كه همه چيز در بك گراند و فورگراندهاي تصوير جاي بگيرد. ضمن اين‌كه با استفاده از نورهاي گرم سعي مي‌كنيم هم كل فضا ديده شود و هم به انتقال عناصر طنز موجود در كار كمك كند.» اين را هادي پويان مي‌گويد و ادامه مي‌دهد: «در ايران نمي‌توان ويژگي خاصي را براي تصويربرداري آثار طنز در نظر گرفت، چرا كه كارگردان‌هاي مختلف سلايق متفاوتي در اين خصوص دارند. در اين مجموعه تلاش گروه تصويربرداري بر اين است تا جاي ممكن برداشت‌ها به اصول سينمايي نزديك شود. كادرهاي ما نيز اغلب ثابت هستند و بازيگران وارد يا خارج از كادر مي‌شوند.» وي ادامه مي‌دهد: «آقاي موتمن بهترين شات دنيا را American shat مي‌داند و من هم خيلي اين فضا را دوست دارم، ولي اين مجموعه در جاهايي اجازه استفاده از لانگ شات را نمي‌دهد و تلويزيون نيز مي‌طلبد كه بيشتر از مديوم شات بهره بگيريم و با اين‌كه آقاي موتمن را در آثار سينمايي مي‌شناسيم اما بخوبي با مديوم‌هاي تلويزيون آشنايي دارد.» رفاقت، مرام، خيانت... كدام‌يك؟ شايد بيشترين كشمكشي كه بين 5 جوان مجموعه نون و ريحون اتفاق افتاده است،‌ گريبانگير حامد و مراد است. مناسبات رفتاري اين دو كه بر سر باز شدن بخت مراد جذابيت‌هايي را به دنبال دارد، در برخي اوقات بيننده را مجاب مي‌كند كه خيانتي بين اين دو دوست در حال شكل‌گيري است. رضا داوودنژاد (حامد)‌ مي‌گويد: «به هر حال قصه نون و ريحون بر مبناي عشق و عاشقي است و طبق جريان داستان‌گويي، خيانتي در حال شكل‌گيري است.» داوودنژاد در اين‌باره بيشتر توضيح نمي‌دهد، چون معتقد است قصه سريال لو مي‌رود. او كه پيش از اين در مجموعه‌هايي از اين دست چون «باغچه مينو»،‌ «زندگي به شرط خنده» و «پشت كنكوري‌ها» بازي كرده است درخصوص تفاوت‌هاي محتوايي نون و ريحون و پشت كنكوري‌ها مي‌گويد: «در هر دو اين مجموعه‌ها، 5 جوان هستند كه يكديگر را دوست دارند، اما در سريال قبلي، مقطع نوجواني اين افراد به تصوير كشيده شد كه هنوز عشق را در زندگي‌شان تجربه نكرده بودند، اما در نون و ريحون، جوانان حدودا 25 يا 26 ساله‌اي را مي‌بينيم كه دانشگاه رفته‌اند و برخورد با زنان را در جامعه و دانشگاه تجربه كرده‌اند، ولي به هر حال جوانان خوبي هستند كه در جامعه كنوني ما كمتر پيدا مي‌شوند.» آزاده خواجه نصيري ـ پروانه صدقي




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 165]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن