محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826663959
درمانهاي غيرضروري با داروهاي آرامبخش
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: همشهری-در حال حاضر بيشتر پزشكان غيرروانپزشك با اين استدلال كه برخي بيماريهاي جسمي زمينه روانشناختي دارند، در كنار تجويز داروهاي تخصصي مربوط به رشته خود از قبيل داروهاي قلبي و عروقي و گوارشي اصرار به استفاده از آرام‌بخش‌ها دارند و اين در حالي است كه اين داروها بايد توسط روانپزشكان و با ميزان مؤثر تجويز شود و مصرف ناكافي آنها تأثيري در بهبود بيماري ندارد. اما سؤال اين است كه علت افزايش تجويز روز‌افزون اين داروها در كشور چيست؟ دكتر پرويز مظاهري، دبير انجمن روانپزشكان ايران در پاسخ به اين سؤال و با تأكيد بر اينكه در حال حاضر آمار دقيقي از ميزان تجويز اين داروها در كشور نداريم، به همشهري مي‌گويد: معضل اساسي در اين رابطه اين است كه كارشناسان نيز معتقدند مردم ما با مصرف خود‌سرانه اين داروها از رفتن به نزد روانپزشك به خاطر ترس از انگ بيمار رواني بودن، اجتناب مي‌كنند و به همين علت به مصرف اين داروها به توصيه اطرافيان روي آورده و آمار مصرف آنها را در جامعه افزايش مي‌دهند. با اين حال در شرايطي كه بيماريهاي مربوط به رشته روانپزشكي در سراسر دنيا بعد از بيماريهاي قلبي و عروقي حرف اول را مي‌زنند، تأكيد كارشناسان بر اين است كه علاوه بر مصرف خود‌سرانه مردم و گرايش آنها به اين داروها، باز هم علت عمده افزايش تجويز اين داروها، دخالت ساير متخصصان و به‌خصوص پزشكان عمومي در امر درمان اين بيماران است. دكتر مظاهري در اين باره مي‌گويد: اكثر نسخه‌هاي ما را متخصصان غير‌روانپزشكي مي‌نويسند كه شايد آشنايي كامل با بيماريهاي روانپزشكي نداشته و فقط اقدام به تجويز يك‌سري از آرام بخش‌ها مي‌كنند. اولويت مهجور مانده صرفنظر از تجويزهاي نادرست پزشكان ديگر رشته‌ها، سؤال اين است كه چرا خود روانپزشكان اقدام به كاهش اين تجويزها نمي‌كنند يا اينكه درمانهاي ديگر را در اين امر نمي‌گنجانند؟ دكتر مظاهري با اشاره به اينكه ما هم مثل ساير كشورهاي دنيا از قانون تجويز دارو در اين بيماري‌ها به‌عنوان گام اول درمان پيروي مي‌كنيم، معتقد است: با اينكه درمان بيماريهاي رواني، تركيبي از دارو‌درماني و روان‌درماني است، منتها مشكلي كه ما داريم اين است كه تعرفه‌هاي مشخص و واقعي براي درمانهاي غير‌دارويي در نظر گرفته نشده است. علاوه بر اين، اين درمان‌‌ها زمان‌بر هستند پس روانپزشك هم ترجيح مي‌دهد كه با وجود اين چالش‌ها به درمان دارويي روي بياورد و وقت خود را با پرداختن به درمانهاي غير‌دارويي هدر ندهد. در اين ميان مشخص است كه روانپزشكان كمتر از ساير متخصصان در رشته‌هاي ديگر داروهاي آرام بخش تجويز مي‌كنند. ولي آيا مي‌توان جلوي تجويزهاي پزشكان در رشته‌هاي ديگر را گرفت؟ دكتر احمد جليلي، رئيس انجمن علمي روانپزشكان ايران نيز با اشاره به اينكه 80 درصد درمان بيماريهاي روانپزشكي را دارو‌درماني تشكيل مي‌دهد و روان‌درماني در اين ميان زياد كارساز نيست، به همشهري مي‌گويد: با اين اوصاف باز هم نمي‌توان جلوي تجويز اين گروه از پزشكان را گرفت چون هر پزشكي مختار است كه داروي مورد تشخيص خود را تجويز كند. وي ادامه مي‌دهد: از طرفي به‌دليل اينكه توزيع روانپزشكان در كشور به نحو مطلوبي نيست، مردم بيشتر به پزشكان عمومي مراجعه مي‌كنند در حالي‌كه شايد دوره‌هاي باز‌آموزي اين تجويزها را نگذرانده باشند. دكتر محمد‌علي شهركي، روانپزشك نيز با تأكيد بر اينكه چيزي كه در تجويز اين داروها ما را از ساير كشورها متمايز ميكند اين است كه دخالت ساير پزشكان در اين عرصه خيلي از مواقع باعث ميشود كه تجويزها نادرست باشند و در نتيجه درمان به درستي صورت نگيرد، مي‌گويد: حتي در خيلي از موارد درصورت تشخيص درست، درمان ناكافي است و علاوه بر اين در اينگونه از تجويزها تداخلات دارويي در نظر گرفته نمي‌شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 135]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها