تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820944344
معلول هستم وهنوز ازدواج نكرده ام
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: مجمع جهانی اهل بیت من معلول هستم وهنوز ازدواج نكرده ام اين مسئله خيلى در ايمان و اعتقادات من اثر گذاشته به طورى كه خيلى نااميد شده ام و اين نا اميدىِ از زندگى در روح وجان من اثر گذاشته چرا يك معلول كه مشكلات مخصوص به خود را دارد بايد تنها باشد واز تنهايى رنج ببرد ؟ جواب : با توجه به پرسش ارائه شده به نظر مىرسد كه شما علت تنهايى خودتان را معلوليت يا بهتر بگوئيم كمبود يك نعمت ازطرف ايزد منان مىدانيد، در ابتدا بهتر است تعريفى از تنهايى داشته باشيم: تنهايى به معناى عام جدا بودن از افراد جامعه به صورت فيزيكى و به معناى خاص احساس غربت و بى كسى از لحاظ روحى و روانى است آن تنهايى كه بيشتر باعث رنجش ما مىگردد همان معناى خاص آن را در بر مىگيرد سوالى كه به ذهن مىرسد اين است كه: آيا در كنار ديگران بودن هميشه به انسان آرامش مى بخشد و اين احساس غربت را از آدم دور مى كند و يا از لحاظ فيزيكى جدا از ديگران زندگى كردن و بدون همسر و فرزند بودن باعث غربت و تنهايى مىشود؟! با كمى تفكر و نگاه عميق تر به مسئله متوجه مىشويم كه هيچ كدام از اين دو، علت تامه ديگرى نخواهد بود. پس چيزى كه مسبب اين احساس در ما مىشود، عدم ارضاى نيازهاى درونى ماست كه در نهايت چنين احساسى را در ما به وجود مىآورد، چه درجمع باشيم چه در تنهايى فيزيكى. و اما شما، در حال حاضر به نظر مىرسد كه معلوليت خودتان را يك سد براى رسيدن به اهداف و نيازهاى خودتان مىدانيد در حالى كه مىتواند اين طور نباشد زيرا پروردگار متعال در تقسيم نعمات بين انسان‌ها عدالت را بر قرار كرده و كمبود يك نعمت را علت تامه‌ى نرسيدن به يك هدف والا و يك زندگى ايده آل قرار نداده بلكه اين فقط زائيده‌ى افكار ماست كه باعث مىگردد يك نعمت نه تنها در پيشرفت ما مؤثر نباشد بلكه باعث پسرفت ما نيز بشود بنابراين اگر ما شناخت خود را نسبت به نعمات و امكانات موجود تغيير دهيم، مى توانيم به تمام خواسته‌هاى خود دست يابيم. مىتوانيم فرد كورى را مثال بزنيم كه دانشمند نيز هست. پس كور بودن اين فرد نه تنها سبب تنهايى و انزواى او نگرديده بلكه باعث شد كه شهرت جهانى پيدا كرده وانسان‌هاى زيادى را به سمت خود بكشاند تا از علم او بهره برند، شما مىتوانيد به معلوليت خود به ديده حكمت بنگريد زيرا در پشت اين سختى آسايشى نهفته است كه آن آسايش فقط با همت بلند شما به دست خواهد آمد، همان طور كه در قرآن كريم آمده: ( ان مع العسر يسرا ) همانا با هر سختى آسايشى است. خواهر محترم اين تنهايى ظاهرى شما در پشت خود جمعيتى را پنهان نموده كه در صورت شكوفا شدن افكار و انديشه‌هاى شما خودشان را نشان خواهد داد، اميدوارم كه با توكل به خدا و توسل به ائمه اطهار(عليهم السلام) به اهداف بلند تان دست يابيد. اين نامه توسط كارشناس محترم روانشناسى پاسخ داده شده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 486]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها