محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853174752
حضرت امام جواد (ع)، اسوه جود و سخا
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، تنها فرزند حضرت رضا(ع) بود و بدين جهت آن حضرت را ابن الرضا مي گفتند، و فرزندان برومندشان نيز بدين نام مفتخر بودند؛ سلسله سادات رضوي و تقوي نسبشان به آن حضرت مي رسد. امام جواد داراي كنيه اي هم نام با امام باقر (ع) بود، او هم كنيه ابوجعفر داشت، به همين علت به او را ابوجعفرثاني ذكر ميكردند، همچنين القابي مانند جواد، قانع، نجيب و تقي به ايشان دادند. حضرت امام جواد (ع) پيشواي نهم شيعيان جهان در سن هفت سالگي به امامت رسيد و هفده سال امامت امت را برعهده داشت. اين امام همام در داشتن تمام صفات زيباي اخلاقي و انساني سرآمد خوبان روزگار بود، پارسايي، علم و دانش و بخشندگياش موجب شده بود با القاب جواد، تقي، مرتضي و منتجب شناخته شود، اما در اين ميان لقب ابن الرضا به خاطر شكوه و جلال امام رضا (ع) در ميان مردم شهرت بيشتري داشت. امام جواد(ع) در سال 203 هجري قمري پس از شهادت پدرش امام رضا (ره) به امامت رسيد در اين دوران 17 ساله، امامت او با حكومت مامون و معتصم، خلفاي عباسي، همزمان بود. هنگامي كه امام رضا (ره) به دعوت مامون از مدينه به توس رفت، امام جواد (ع) كه كودك بود، مانند ديگر افراد خانواده حضرت رضا (ع) در مدينه ماند و در سال 202 هجري قمري براي ديدار پدر به مرو رفت و سپس به مدينه بازگشت. امام جواد (ع) بر اين باور بود كه آيات الهي بايد در جامعه فراگير شوند و تمام مسلمانان در گفتار، رفتار و استدلال روزمره خود از قرآن و معارف بلند آن بهره گيرند، به همين جهت سعي مي كرد در گفت وگوها، معاشرت و برخورد با مردم، از آيات قرآن استفاده كند. امام جواد (ع) به عنوان پاسدار حريم وحي از تفسيرهاي نابجا و غير عقلاني آيات قرآن جلوگيري كرده و علما و دانشمندان را به سوي فهم صحيح آيات راهنمايي ميكرد. امام نهم عالمي بزرگ، انساني بردبار و باهوش، نيكو سخن و عابد بود، بطوريكه حديث هاي بسياري از آن امام در كتابهاي حديث، از جمله عيون اخبار الرضا، تحف العقول، مناقب و بحارالانوار نقل شده است. بنابراين امام جواد(ع) در دوره امامت خودش در مدت كوتاهي توانست چهره علمي خود را در ميان شيعيان و نيز حاكمان و دانشمندان آن عصر آشكار سازد و شيعه را به عنوان يك آيين قدرتمند فكري در جهان اسلام معرفي كند. از دلايل شهادت امام جواد(ع) را مي توان حضور قوي و كارآمد حضرت در صحنه هاي علمي و برتري دانش آن حضرت برشمرد، زيرا كه اين امر ناتواني خليفه را در مقابل امام جواد(ع) كه بسياري خلافت را حق آنان مي دانستند به نمايش مي گذاشت و ضعف بنيه علمي دانشمندان درباري را هر چه بيشتر آشكار مي ساخت. گزارش ايرنا حاكي است؛ در اين دوره حضرت جواد (ع) همواره بر نااهلي و شايسته نبودن دو حاكم وقت، مأمون و معتصم، اصرار داشت و با آگاهي دادن جامعه با شيوه هاي مختلف گفتاري و رفتاري اين را به مردمان مي فهماند. امام جواد عليه السلام در كنار تبيين و تثبيت امامت خويش، صلاحيت حاكمان ستمگر را نفي و متناسب با اوضاع سياسي ـ اجتماعي، نارضايتي خود را در برابر حكومت جور به ديگران گوشزد مي كرد و انزجار خود را از ستم و ستم پيشگان در گفتار و كردار به گوش مردم مي رساند. از آنجايي كه موقعيت سياسي، نفوذ اجتماعي و فعاليت هاي گسترده امام جواد (ع) از نظر معتصم و دست اندركاران حكومت پنهان نبود، وي پس از استقرار در مسند خلافت و بيعت گرفتن از مردم، بلافاصله به سراغ امام جواد عليه السلام رفت و درصدد كنترل ايشان برآمد. امام را به بغداد فراخواند و وي را تحت نظر قرارداد تا از گسترش نفوذ سياسي ـ اجتماعي امام عليه السلام جلوگيري كند، اما با نافرجام ماندن سياست كنترل و ناتواني در خدشه دار كردن قداست وي، درصدد به شهادت رساندن امام برآمد. از اينرو نخست درباريان را واداشت تا حضرت را متهم به قيام عليه حكومت كنند، اما با شيوه هايي كه امام درپيش گرفت، اين طرح نقش بر آب شد وسرانجام در عين ضعف و ورشكستگي سياسي ـ اجتماعي، همسر امام را عامل نقشه شوم خود ساخت و در نهايت آن امام معصوم را در سن 25 سالگي در بغداد به شهادت رساند و شيعيان را در سوگ نشاند. شهادت امام نهم شيعيان جهان در آخر ذيقعده سال 220 هجري قمري در بغداد رخ داد و پيكر مطهر ايشان، در قبرستان قريش در شهر كاظمين نزديك بغداد در كنار قبر جدش امام كاظم (ع) به خاك سپرده شد. 7389/616/1644
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 422]
-
گوناگون
پربازدیدترینها