محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804063100
میراث بزرگ سیروس
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > جوادی، علی - برای مردی که بارها دلمان را شاد کرد و رفتنش اشک به چشمانمان آورد در روزهایی که «تظاهر و دورویی و دروغ» برای رسیدن به وجاهت در منصبی ورزشی، کاملا توجیه شده است، در روزهایی که «نتیجه» همه زندگی اهالی فوتبال شده، در روزهایی که «هدف» همه راه‌های نادرست را موجه می‌کند، در روزهایی که «صداقت» و «معرفت» و «انسانیت» و «مردانگی» و «دست‌گیری» عناصر نامفهوم و ناشناخته ورزش و فوتبال هستند و کسی سعی نمی‌کند ذهن و وجودش را برای پرداختن به چنین مسائل پیش پا افتاده‌ای خسته کند، در روزهایی که پول «دلالی» خیلی راحت از گلوی برخی افراد به ظاهر محترم پایین می‌رود، در روزهایی که سرنوشت فوتبال با لمپنیزم و هزینه‌های کثیف گره خورده، سخت است که درباره روزهای خوب و سفید فوتبال صحبت کنیم. از روزهایی که تیم‌ها مرد و مردانه بازی می‌کردند و بردشان و باختشان مردانه بود. چه می‌بردند و چه می‌باختند سربلند بودند که هیچ چیز را از دست نداده‌اند. سخت است درباره روزهای روشن فوتبال حرف بزنیم. در فوتبالی که برای رسیدن به هدف همه چیز را قربانی میکنند و نفس و واقعیت فوتبال، عنصر گنگ فوتبال است، سخت است درباره روزهایی حرف بزنیم که مردانی از جنس فوتبال در آن نفس می‌کشیدند. مردانی که بدون داشتن پول، بخشنده بودند. مردانی که بدون آنکه قراردادهای چندصد میلیونی داشته باشند، دست محتاج را می‌گرفتند، مردانی که بدون درصد و قراردادهای پنهانی و کثیف، بازیکن می‌گرفتند و مردانی که با فوتبال معامله نمی‌کردند. در این فوتبال که مترش برای اندازه‌گیری هر چیزی، پول است، سخت است درباره سیروس حرف زدن که به این و آن برای افراد نیازمند رو می‌انداخت. کاری که این روزها و در این فوتبال پولکی، «سادگی» تعبیر میشود ولی آن روزها مشتی‌گری بود و نشانه انسانیت. مردی که شماره یک فوتبال ما بود و با یک رنو 5 سفید و معمولی از دنیا رفت. در این فوتبال سخت است درباره مردی حرف بزنیم که همه نه از سر ترس که به دلیل خصوصیات انسانی دوستش داشتند. سیروس در فوتبال هم یک استثنا بود. مردی که از فوتبال انزلی و گیلان به بازوبند تیم ملی رسید. کسی که همه جور افتخاری برای این فوتبال به دست آورد و در روزهای اوج کره جنوبی، دل مردم را با گلش و حذف این تیم شاد کرد. سیروس هیچ بهره‌ای از این فوتبال نبرد تا هیچ میراثی بجز نام بزرگش برای همسرش باقی نگذارد. سیروس را در این روزها شناختن، کمی سخت است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 361]
-
گوناگون
پربازدیدترینها