تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816180654
تكنيك هاى كنترل چشم در فرزندان و والدين
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ایران :دكتر شيرين نوروى * خانم دكتر نوروى فرزند من بسيار پرخاشجو و عصبانى است. او با خواهر و برادرش كتك كارى مى كند، اسباب بازى هاى خود و بقيه را پرت مى كند و كارهايى از اين قبيل مربى او در مدرسه نيز از رفتارهاى وى گله و شكايت دارد. چه برخوردى بايد با او داشته باشيم؟ - عصبانيت نيز مثل احساسات ديگر است. همانطور كه شما ممكن است غمگين، خوشحال، مضطرب و... بشويد، ممكن است كه عصبانى هم بشويد. به عبارتى نمى توان به كسى گفت كه عصبانى نشود؛ اما آنچه كه مهم است اين كه او بايد ياد بگيرد با اين حس خشم و عصبانيت خود چه برخوردى داشته باشد و چگونه آن را كنترل كند. او بايد بياموزد كه نمى تواند آن چه را كه مى خواهد، با ابراز خشم از بزرگتر ها دريافت كند؛ او بايد ياد بگيرد كه والدينش از اين نوع رفتارها ناراحت مى شوند، اما شما نيز بايد به عنوان والدين بياموزيد و بدانيد كه وقتى ما فرزندان خود را با ديسيپلين سخت و كنترل شديد تربيت مى كنيم و يا نسبت به آنها خشم و عصبانيت نشان مى دهيم، آنها نيز از ما همين رفتارها را مى آموزند. وقتى زياد به فرزندمان مى چسبيم يا وقتى به اصطلاح به آنها گير مى دهيم، آنها را دچار نوعى خشم درونى مى كنيم و آنگاه كه به آنها آزار روحى يا جسم خواسته يا ناخواسته وارد مى كنيم، آنها را به سمت عصبانيت سوق مى دهيم. بنابراين رفتار پرخاشجويانه از خود نشان مى دهند تا خشم درونى خود را تخليه كنند. پيشنهادهاى من براى چنين مواردى بدين صورت است: ۱- وقتى فرزند شما عصبانى است، به او بگوييد «اينكه عصبانى باشى ايرادى ندارد، ولى علت اينكه عصبانيت دارى چيست؟» سپس به حرف هايش به دقت گوش كنيد. ۲- اين احتمال وجود دارد كه فرزند شما قادر به بيان علت عصبانيتش در آن لحظه نباشد، بنابراين شما بايد بگوييد كه مسأله اى نيست هر وقت احساس كردى مى توانى در اين باره حرف بزنى، دليل ناراحتى خود را به من بگو و بدين ترتيب به او فرصت بدهيد. ۳- اگر ديديد كمى آرام تر است، خودتان هم مى توانيد به سمت اش برويد و با آرامش بگوييد: «آها فهميدم، به اين خاطر ناراحت بودى كه (مثلاً) فلان چيز را به خواهرت - يا برادرت- دادم ولى به تو ندادم./ يا: برادرت - يا خواهرت - اسباب بازى هاى تو را برداشت يا بهم ريخت / و مثال هاى متعدد ديگرى كه به تناسب شرايط مى توانيد حدس بزنيد كه دليل ناراحتى او بوده و آن را با صميميت و محبت بيان كنيد. ۴- اگر بچه هايتان با هم درگيرى و مشاجره و مرافعه راه مى اندازند، شما به عنوان پدر يا مادر هيچ وقت از يكى به ضرر ديگرى طرفدارى نكنيد حتى اگر در همان لحظه ببينيد كه حق با اوست. بايد در اين مواقع بگوييد كه: «مثل اينكه شما با هم اختلاف داريد. فكر كنم شما مى توانيد فعلاً از هم فاصله بگيريد و بعداً مشكلتان را با هم بهتر حل كنيد.» سپس خودتان از محل دعوا و مرافعه آن ها دور شويد. ۵- اگر فرزندتان در زمان عصبانيتش مى خواهد با شما بگومگو و يكى به دو كند هرگز اين كنش او را با واكنشى مثل خودش پاسخ نگوييد، به هيچ وجه پاسخ او را ندهيد و در عضو با محبت دستى به سرش بكشيد و بگذاريد هرچه مى خواهد بگويد و به اصطلاح حرف آخر را بزند. سپس از كنارش دور شويد. قدرت نمايى و مشاجره با فرزندان هرگز نبايد صورت بگيرد. اين كار غلطى است كه او مى خواهد شما را به سمت آن ببرد. شما اما با محبت از او خود را كنار بكشيد. * وقتى فرزند ما عصبانى است، آيا راه هايى هم وجود داردكه به او بياموزيم تا بتواند بر خشم خودش مسلط شود؟ - اين بستگى به سن آن ها دارد اما تكنيك هايى وجود دارد كه مى تواند به آنها كمك كند. ۱- به بچه هاى كم سن و سال بياموزيد كه در هنگام عصبانيت از يك شروع كنند و تا صد يا كمتر بشمرند. به بچه هاى بزرگ تر هم بگوييد كه از صد به پايين شروع به شمردن كنند. اين شمردن با فاصله ۷ تايى مناسب تر است؛ به اين شكل: ۱۰۰ - ۹۳- ۸۶ و... اين باعث مى شود كه فكر او بر موضوع ديگرى متمركز شود و از آن حالت بيرون بيايد. اين روش ها را خودتان هم مى توانيد به كار بگيريد. ۲- به فرزند خود بياموزيد (همينطور خودتان هم در مشاجره يا عصبانيت از دست همسرتان يا فرد ديگر مى توانيد اين كار را بكنيد) كه در هنگام عصبانيت از فرد مقابل فاصله بگيرد و بگويد: «معذرت مى خواهم، من الآن عصبانى هستم و تصميم دارم به اتاقم بروم؛ حالم كه بهتر شد برمى گردم و با هم صحبت مى كنيم.» ۳- شيوه ساده ترى هست كه كمك مى كند و آن اين است كه به فرزندتان بياموزيد آب بخورد يا نوشيدنى مورد علاقه اش را در يك بطرى هميشه در يخچال داشته باشيد و به او بياموزيد كه هر وقت عصبانى شد، برود و از آن بنوشد، سپس همزمان شمارش خود را انجام دهد. ۴- تكنيك ديگر كشيدن نفس هاى عميق در هنگام عصبانيت است كه باعث مى شود با بردن اكسيژن بيشتر به ريه ها و خون و مغز، به آرامش فرد كمك زيادى برساند. ۵- روش ديگر اين است كه او در هنگام خشم به اتاق برود و بسته به سنش؛ به موزيك مورد علاقه اش گوش كند، تلويزيون ببيند، به دوستانش تلفن كند و يا اينكه حس و احوال خودش را در بنويسد. ۶- به او بياموزيد كه در لحظات عصبى بودن با خودش صحبت كند و از خود بپرسد كه «من از چه چيزى ناراحتم، بهتر است خودم را كنترل كرده و مراقب رفتار و حالات خود باشم.» هر زمانى كه ماجرايى در منزل روى داد كه باعث عصبانيت و خشم فرزند شما مى شود اما او توانست كه با روش هاى فوق - يا روش ها و تكنيك هاى ديگر - خشم خود را به خوبى كنترل كند شما مى توانيد به او جايزه اى بدهيد يا اينكه جدولى تهيه كنيد از مواردى كه او خود را كنترل كرده و هر بار در اين ستون علامتى بزنيد. به او بگوييد كه مثلاً اگر ۵ بار توانستى در اين مورد خود را كنترل كنى، فلان جايزه را به تو خواهم داد. ۶- گوش دادن به موزيك هاى آرام و آرامش بخش نيز در روحيه و حال فرزند شما بسيار مى تواند مؤثر باشد. روش ها و تكنيك هاى فوق را هم خودتان مى توانيد به خوبى مورد استفاده قرار دهيد و هم به فرزندان خود بياموزيد. مطمئناً به حل مشكل شما بسيار كمك خواهد كرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 831]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها