تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850089032
بي وقفه نگاه كن
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بي وقفه نگاه كن
زمان زيادي نيست كه ساعت پخش مجموعههاي تلويزيوني تغيير كردهاست. به عبارت ديگر پخش مجموعهها از هفتهاي يكبار، به يك روز در ميان تبديل به سنتي در پخش تلويزيوني شده‌است. اين تصميم سال گذشته در شبكه يك سيما با پخش مجموعه «ساعت شني» شروع شد اما آغاز اين حركت به پخش هر روز مجموعه «نرگس» برمي‌گردد. استقبال گسترده مردم از اين كار، اين تصور را به وجود آورد كه پخش هر روز براي مخاطب جذابتر است. در حالي‌كه پخش روزانه يا يك روز در ميان يك مجموعه داراي قواعدي است كه درصورت نديد گرفتن آن مشكلاتي را براي تلويزيون، دست‌اندركاران مجموعه تلويزيوني و حتي مخاطبان به‌وجود مي‌آورد. اين روزها شبكه يك و شبكه تهران مجموعههاي «سرنوشت» و «دل خوش سيري چند؟» را يك شب درميان به روي آنتن فرستاده است.اهالي تلويزيون هم درباره اينگونه پخش ،نظريات متفاوتي داشتند كه باهم مي‌خوانيم.مجيد جوانمرد كارگردان «دل خوش سيري چند؟» يكي از كساني است كه موافق پخش هرشب يا يك شب در ميان مجموعههاي تلويزيوني است:«به‌دليل وجود وحدت موضوع و زمان در داستان مجموعهها بهتر است كه پخش قسمت‌ها پشت سرهم باشد چراكه وقايع داستان به هم پيوسته است و براي مخاطب دنبال كردن آن ساده‌تر است، اما سريال‌هايي هستند كه به شكل ديگري روايت مي‌شوند، و ساختار داستان و فيلم‌نامه در زمان نامحدود در جريان است، در اين‌صورت بهتر است مجموعه هفتهاي يكبار پخش شود.»عليرضا ابراهيمي دليجاني، تهيه‌كننده «جاده در دست تعمير است» كه قرار است از شبكه 2 سيما پخش شود، هم از موافقان پخش هرروز يا يك روز درميان است. به‌نظر او سليقه مخاطب حرف اول را در اين ميان مي‌زند: «در گذشته مخاطبان تلويزيوني عادت داشتند كه هفتهاي يكبار يك مجموعه را ببينند و براي دنبال كردن داستان تا هفته آينده منتظر بمانند، اما با توجه به شرايط زندگي، مردم دوست دارند كه زودتر به نتيجه نهايي داستان برسند. مدتي است كه مخاطبان به پخش پشت سرهم عادت كرده‌اند و به همين دليل مديران شبكه2، اين تصميم را گرفته‌اند كه از اين روش پيروي كنند.»به‌نظر اين تهيه‌كننده اينگونه پخش نزد مخاطب بيشتر جواب مي‌دهد.شبكه اول سيما كه سال گذشته با پخش مجموعه «ساعت شني» اين روش پخش را تجربه كرد با مجموعه «يك مشت پرعقاب» سياست خود را در پخش روتين تثبيت كرد. مجموعه «سرنوشت» هم با پخش روتين از اين شبكه ادامه دهنده اين سياست است. محمدرضا زهتابي،كارگردان اين مجموعه هم يكي ازموافقان اين روش است. به‌نظر او اينگونه پخش باعث مي‌شود كه بيننده بتواند به راحتي داستان را دنبال كند اما به‌نظر او اشكالاتي هم در اين روش وجود دارد: « براي پخش روتين بايد تعداد قسمت‌ها زياد باشد، در اين صورت هم تاثيرش بيشتر است و هم مخاطب از ديدن كار لذت بيشتري مي‌‌‌‌برد.»به‌نظر او تعداد قسمت‌هاي مجموعه روتين بايد بيش از 36 قسمت باشد تا در پخش يك روز درميان، هر روز بتواند 3ماه مخاطب را درگير كند.بابرنامه ريزي يا بدون برنامهپخش روتين ويژگي‌هاي خاص خودش را دارد، اگر منطقي پشت كار نباشد، تاثيري كه قرار است توسط مجموعه داشته باشد، كمرنگ و حتي بي‌رنگ خواهد شد. اين نكته‌اي است كه مهرزاد دانش، منتقد تلويزيون وسينما به آن اشاره مي‌كند: «ساختار مجموعههاي تلويزيوني بايد به گونه‌اي باشد كه مناسب پخش هرروز يا يك روز درميان باشد. يعني ساخت اين مجموعهها، بايد از ابتدا تعريف بشود. به‌طور مثال بايد مشخص شود كه پايان هر قسمت كجا خواهد بود. شخصيتپردازي و داستان‌ها هم بايد مشخصات پخش هرروز و يا يك روز درميان داشته باشند، درغير اين صورت ضربه اساسي به مجموعه‌اي مي‌خورد كه براي پخش هفتگي برنامه‌ريزي و ساخته‌شده، اما پخش روتين براي آن در نظر گرفته شده‌است.»اين منتقد در باره پخش هرشب نظر ديگري دارد: «به‌طور مطلق نمي‌توان گفت كه پخش هفتگي مناسب است يا روتين. اين موضوع بستگي به داستان و نوع مجموعه و مناسبت و زمان پخش دارد.» او در ادامه ميگويد: «اگر مجموعه تلويزيوني براي پخش هر هفته ساخته شده‌باشد، به‌دليل فاصله زماني كه در پخش هر هفته وجود دارد، مخاطب مي‌تواند كنش و واكنش، شخصيتپردازي و داستان را تا هفته آينده هضم كند. زماني كه اين فاصله حذف مي‌شود، زمان‌بندي مخاطب از بين مي‌رود؛ درنتيجه ارتباط‌هاي ذهني او هم از بين مي‌رود.»محمد زهتابي هم معتقد است كه پخش روتين براي هر سريالي مناسب نيست: «در تمام دنيا مجموعهها در قسمت بالا ساخته و پخش آن براي هرشب در نظر گرفته مي‌شود اما در ايران معمولا مجموعهها در 12 قسمت يا 26 قسمت ساخته مي‌شود و پخش آن، هفتگي انجام مي‌شود، با توجه به تعداد قسمت‌ها، پخش هفتگي مناسب است. زماني كه تعدد قسمت‌ها بالا مي‌رود، شخصيت‌ها، گره‌هاي داستان و پيچيدگي‌ها افزايش مي‌يابد و درنتيجه مخاطب با قصه بيشتر درگير مي‌شود به همين دليل نياز به پخش روزانه است.»اين كارگردان تعدد قصه و شخصيت‌ها را عاملي براي جذابيت مي‌داند:«معمولا بيش از 5 قسمت طول مي‌كشد تا شخصيت‌ها معرفي شود و داستان براي مخاطب جا بيفتد. به همين دليل زماني كه تعداد قصه‌ها زياد باشد، درگيري مخاطب با داستان بيشتر مي‌شود و به عبارت بهتر مخاطب به دل قصه مي‌آيد و با آن درگير مي‌شود.»مهرزاد دانش به نكته مهمي اشاره مي‌كند و آن برنامه‌ريزي از ابتدا براي ساخت مجموعههاي روتين است:« در حال حاضر مجموعهها در شبكه‌هاي مختلف ساخته مي‌شود، سپس در پخش تصميم گرفته مي‌شود كه هر شب به روي آنتن برود و اين كار به كيفيت مجموعه لطمه مي‌زند. اگر از مرحله نگارش و از مرحله توليد، تكليف پخش مشخص شود در اين صورت براساس پخش، فيلم نامه نوشته مي‌شود و ساخت مجموعه شكل مي‌گيرد و در زمان پخش روتين مجموعه از نظر كيفي و كمي ضرر نميكند.»از پاي تلويزيون تكان نخورشبكه يك، و شبكه تهران اين روزها به شكل يك روز در ميان مجموعه‌هايي كه نه براي پخش روتين ساخته شده‌اند را به روي آنتن فرستاده است. سواي بحثي كه در بالا مطرح شد، بايد فكري هم به حال مخاطب كرد، از يك سو اگر مجموعه‌اي نتواند مخاطب را جذب كند، طبيعتا او 3 روز در هفته را بدون ديدن تلويزيون طي مي‌كند. از طرف ديگر با وجود 2 شبكه تلويزيون كه هر 2 ، مجموعههاي خود را يك روز در ميان پخش مي‌كنند، اگر او بخواهد اين مجموعهها را دنبال كند بايد ساعت زيادي را پاي تلويزيون صرف كند و اگر شبكه 2 هم به گروه بپيوندد ديگر وقتي براي زندگي مخاطب نمي‌ماند.كارگردان «دل خوش سيري چند؟» معتقد است كه پخش روتين باعث دلزدگي مخاطب نمي‌شود:« اگر داستان كشش داشته باشد و خوب هم ساخته شده باشد، قطعا مخاطب داستان را پيگيري مي‌كند.»مجيد جوانمرد كه اين مجموعه را 2 سال قبل براي پخش هر روز در ايام نوروز ساخته بود، امروز از شبكه تهران در روزهاي فرد پخش مي‌شود. او معتقد است كه براي مخاطب دنبال كردن يك داستان به شكل روتين جذابتر است تا دنبال كردن آن به شكل هفتهاي يكبار. كارگردان «سرنوشت» هم معتقد است كه پخش هر روز براي مخاطب جذابتر است، خصوصا اينكه شبكه‌هاي تلويزيون كنداكتور خود را باهم هماهنگ مي‌كنند و برنامه‌ها باهم هم‌پوشاني ندارد:« نمونه اين استقبال را مي‌توان در زمان پخش مجموعههاي ماه رمضان ديد.در زمان پخش كارها باهم تداخل نداشتند و مخاطب هم دلزده نشد.»اين مجموعه روزهاي زوج از شبكه اول پخش مي‌شود و براي محمدرضا زهتابي پخش مناسبي هم هست: «به‌نظرم اين كار حتي زيباتر هم هست، چرا كه باعث مي‌شود يك فرد 2يا 3 مجموعه را همزمان دنبال كند و آنها را باهم مقايسه كند.»تهيه‌كننده «جاده در دست تعمير است» معتقد است قضاوت كردن و رد كردن اينگونه پخش نياز به زمان و تجربه دارد. عليرضا ابراهيمي دليجاني به هدف كار اشاره مي‌كند و پخش مجموعه را بهانه‌اي براي انتقال پيام مي‌داند: «ما مي‌خواهيم يك پيامي را به مخاطب ارائه دهيم. حال چه در مدت 3 ماه و چه در مدت يك ماه. در اينجا نظر مخاطب مهم است. از آنجا كه مخاطب به پخش كارهاي 90شبي عادت دارد، براي او پخش روتين ناآشنا نيست. از آنجا كه فاصله پخش كم مي‌شود، گذشت زمان باعث فراموش شدن داستان نمي‌شود، مخاطب با قصه ارتباط بهتري برقرار مي‌كند و اگر ديدن يك قسمت را از دست بدهد، اتفاقي نمي‌افتد.» اما مهرزاد دانش عقيده ديگري دارد:« اين منطق از واقعيت زندگي ما به دور است كه مخاطب هميشه پاي تلويزيون باشد، به همين دليل پخش هرهفته و در يك زمان مشخص باعث مي‌شود كه مخاطب بتواند با برنامه‌اي مشخص به سراغ تلويزيون برود و براي زندگي‌اش برنامه‌ريزي كند اما در پخش يك روز در ميان به‌دليل اينكه مخاطب بايد وقت زيادي را پاي تلويزيون بگذراند، ممكن است به‌دليل كار يا هر دليل ديگري قسمت‌هايي از سريال را از دست بدهد. زماني كه اين اتفاق مي‌افتد در مجموعه‌هايي كه داستان پيوسته دارند، وقفه مي‌افتد و باعث مي‌شود كه مخاطب رغبتي براي ديدن مابقي كار نداشته باشد.»اين منتقد به منطق داستاني اشاره مي‌كند و مجموعه‌هايي كه داستاني پيوسته دارند را به‌دليل ذكر شده مناسب پخش روتين نمي‌داند: «اما مجموعه‌هايي كه هرقسمت داستاني مستقل دارند، به راحتي مي‌توانند براي پخش هرروز مناسب باشند و اگر مخاطب يك قسمت را از دست بدهد، ضرر نخواهد كرد و به راحتي مي‌تواند بقيه كار را دنبال كند.»كمي ديرتر و كمي رقيق‌ترزماني كه «ساعت شني» پخش شد، حساسيت‌هاي اطراف مجموعه سواي سوژه حساس آن، به‌دليل پخش روتين آن نسبت داده‌شد. دانش هم معتقد است كه اگر اين مجموعه پخش هفتگي داشت اين حساسيت كمتر مي‌شد:« پخش هر روتين باعث مي‌شود كه روي آن بيشتر زوم شود، در حالي‌كه در پخش هفتگي بحث حساسيت‌زدايي آن كمرنگ مي‌شود. با توجه به حساسيت جامعه بهتر است كه برخي از مجموعهها به سبك وسياق گذشته پخش شود.»زهتابي حساسيت‌زدايي را به پخش روتين مربوط نمي‌داند اگرچه با مسئله‌دار شدن مجموعه، در پخش هر شب موافق است:« اگر مجموعه‌اي، مسئله‌ساز باشد و پا را از روي خط قرمز فراتر بگذارد، حتي اگر پخش آن هفتهاي يكبار باشد بازهم مسئله‌دار مي‌شود اما شايد كمي ديرتر و كمي رقيق‌تر.»جوانمرد هم معتقد است برخي از كارها در پخش هفتگي كمتر دچار مشكل مي‌شوند. اما ابراهيمي پخش روتين را باعث مشكل و حساسيت‌‍‌زايي نمي‌داند: «زماني كه پا از روي خط قرمز فراتر گذاشته شود اين مسائل به وجود مي‌آيد. احتمالا موضوعي بوده كه باعث ايجاد اين حساسيت شده‌است.»منبع : همشهري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 427]
-
گوناگون
پربازدیدترینها