معرفي آذربايجان شرقي به تفكيك شهرستان

واضح آرشیو وب فارسی:آریا نیوز: معرفي آذربايجان شرقي به تفكيك شهرستان

خبرگزاري آريا - اين استان در حال حاضر داراي 20 شهرستان ، شامل 54 شهر ، 42 بخش ، 139 دهستان و 3179 آبادي است.
به گزارش خبرگزاري آريا از تبريز ، شهرستان هاي آن عبارت اند از :1 – آذر شهر : اين شهرستان در جنوب شرقي درياچه اروميه قرار دارد و از شمال، شرق و غرب با شهرستان اسكو و از جنوب با شهرستان عجب شير هم مرز است . اين شهرستان 1347 كيلومتر مربع مساحت دارد . از نظر تقسيمات كشوري آذرشهر داراي دو بخش ، پنج دهستان و سه شهر يعني آذرشهر، گوگان و ممقان است.

برخي مراكز ديدني: مسجد شيرامين ، مصلاي آذرشهر ، مسجد چهارسو ، گورستان تاريخي باداميار

2 – ارسباران ( ورزقان) :اين شهرستان بامساحت 2368 كيلومتر مربع در سال 1380 تأسيس شد و داراي دو بخش ، هفت دهستان و دو شهر است. در شمال ارسباران شهرستان هاي كليبر و جلفا،و در شرق آن اهر قرار دارد.

برخي مراكز ديدني : به دليل وجود مناظر بديع طبيعي ، قلعه هاي تاريخي متعدد، سنگ نبشته ي معروف سقين دل و نقش و نگارهاي سنگي سونگون ، ارسباران از مناطق مستعد براي توسعه صنعت توريسم به شمار مي آيد.معدن مس رونگون در اين شهرستان،مهمترين معدن مس كشور است.

3 – اسكو : شهرستان اسكو از شمال به شهرستان هاي تبريز و شبستر، از غرب به درياچه اروميه ، از جنوب به شهرستان آذرشهر و عجب شير و مراغه محدود است. اين شهرستان 8/1252 كيلومتر مربع مساحت دارد و داراي دو بخش ،پنج دهستان و دو شهر است.

برخي مراكز ديدني : مسجد جامع سبزه ميدان ، امامزاده اسكو از فرزندان امام جعفر صادق (ع) ،مقبره پيرحيدر ، مزار الله بنده سي ، مسجد پايتخت و روستان كندوان .

آذربايجان شرقي ( قسمت اول )

4 – اهر : قسمت بزرگي از كوه هاي قره داغ و دامنه هاي شمالي قوشاداغ ، شهرستان اهر نام گرفته است و در شمال شرقي استان آذربايجان شرقي قراردارد . شهرستان كليبر ، حدود شمالي آن را مي پوشاند و شهرستان ارسباران در غرب آن قرار دارد . اين شهرستان از جنوب،همسايه شهرستان هريس است و سراسرِ حدود شرقي آن قسمتي از مرز مشترك استان را با استان اردبيل تشكيل مي دهد. اهر داراي نُه دهستان ، دو بخش و دو شهر است. شهر اهر مركز شهرستان ، در 75 كيلومتري شمال شرقي شهر تبريز قرار دارد. وسعت اين شهرستان 3073 كيلومتر مربع است.

برخي مراكزديدني : مسجد جامع ، بقعه شيخ شهاب الدين محمود اهري و راسته بازار.

5 – بستان آباد : شهرستان بستان آباد در قسمت مياني استان آذربايجان شرقي قرار دارد . اين شهرستان در شرق شهرستان تبريز و جنوب شهرستان هريس واقع شده است و شهرستان هاي ميانه و سراب حدود شرقي و شهرستان هشترود حدود جنوبي آن را مي پوشاند . مركز اين شهرستان در 47 كيلومتري جنوب شرقي شهر تبريز قرار گرفته است.

برخي مراكز ديدني : حمام ، آب معدني و آب گرم.

6 – بناب : شهرستان بناب در گوشه جنوب غربي آذربايجان شرقي قرار دارد . حدود شرقي اين شهرستان را شهرستان مراغه مي پوشاند و ملكان در سمت جنوب و عجب شير در شمال آن قرار دارد .

برخي مراكز ديدني :معماري صخره اي روستاي سور.

7 – تبريز : اين شهرستان مركز استان آذربايجان شرقي است . ارتفاع تبريز از سطح دريا 1340 متر است و با وسعتي حدود 2054 كيلومتر مربع در قلمرو مياني خطه ي آذربايجان و در قسمت شرقي شمال درياچه اروميه، به فاصله 619 كيلومتري غرب تهران قرار دارد.

برخي مراكز ديدني : مسجد جامع تبريز ، ارك يا مسجد عليشاه ، مسجد كبود ، بازار كبود ، بازار بزرگ تبريز كه شامل تعداد زيادي راسته، سرا ،چهارسوق، مسجد، مدرسه و حمام است.مجموعه مسجد ومقبره سيد حمزه و بناي يادبود مقبره الشعرا ، بقعه عون بن علي ( عينالي ) ، بقعه سيد ابراهيم ، مقبره دوكمال ( كمال الدينخجندي و كمال الدين بهزاد ) ، خانه هاي قديمي مانند خانه مشروطه ، خانه شربت اوغلي و مجموعه خانه هاي قديمي كه به دانشكده هنرهاي اسلامي تبديل شده اند و نيز موزه باستان شناسي آذربايجان ، موزه مشروطه ، موزه قرآن و كتابت واقع در بناي مسجد صاحب الامر، موزه ادبي خانه شهريار ، موزه ارامنه ، موزه حيات وحش ، سازمان محيط زيست و همچنينپارك هاي ايل گلي ، باغلار باغي ، باغ فجر ( گلستان سابق ) همراه با ده ها مسجد، مدرسه تاريخي و ...

آذربايجان شرقي

8 – جلفا : شهرستان جلفا به صورت نوار باريكي در مرز شمالي استان با جمهوري نخجوان و ارمنستان قرار دارد. شهرستان كليبر حدود شرقي آن را مي پوشاند و حدود غربي آن،قسمتي از مرز مشترك استان با آذربايجان غربي است .

برخي مراكز ديدني : كليساي سنت استپانوس معروف به وانگ

9 – چاراويماق : جنوبي ترين شهرستان استان كه با مركزيت قره آغاج،در سال 1380 از شهرستان هشترود منفك شد.

10 – سراب : شهرستان سراب در غرب مياني آذربايجان شرقي قرار دارد . شهرستان هريس محدوده شمال غربي و بستان آباد حدود غربي و ميانه حدود جنوبي آن را مي پوشاند.

برخي مراكز ديدني : آب هاي گرم و معدني.

11 – شبستر : حدود شمالي شهرستان شبستر را شهرستان هاي مرند و ارسباران و حدود جنوبي و شرقي آن را شهرستان تبريز و اسكو مي پوشاند و درياچه اروميه و آذربايجان غربي در حدود غربي شهرستان قرار دارند.

برخي مراكز ديدني : مسجد جامع تسوج و مقبره شيخ محمود شبستري .

12 – عجب شير : از شهرستان هاي مهم شرق درياچه ي اروميه و از قديمي ترين مناطق استان،با قلعه هاي مهم تاريخي است .

برخي مراكز ديدني : مسجد جامع شهر عجب شير معروف به " مسجد شيرلو " ، از نمونه هاي عالي مساجد چوبي استان با نقش و نگارهاي دل انگيز است.

13 – كليبر : قلمرو شمالي شهرستان كليبر ، قسمتي از مرز مشترك ايران با جمهوري آذربايجان است و شهرستان جلفا و ارسباران در حدود غربي و اهر در حدود جنوبي آن قرار دارند.

برخي مراكز ديدني :قلعه معروف بابك يا جمهور و پل هاي بزرگ و كوچك خدا آفرين.
14 – مراغه : شهرستان مراغه در جنوب غربي استان آذربايجان شرقي قرار دارد و از شمال به شهرستان تبريز ، از شرق به شهرستان هشترود و چاراويماق و از غرب به شهرستان هاي بناب و ملكان و عجب شير محدود است.

برخي مراكز ديدني :برج مدور ، گنبد سرخ ، آرامگاه اوحدي مراغه اي ، موزه مراغه ، آب هاي معدني و گرم .

15 – مرند : شهرستان مرند در شمال غرب استانقراردارد . شهرستان جلفا و ارسباران حدود شمال و شرق آن را مي پوشاند و شهرستان شبستر در جنوب آن قرار دارد. حدود غربي شهرستان مرند قسمت كوتاهي از مرز استان با آذربايجان غربي است.

برخي مراكز ديدني :مسجد جامع ، مسجد بازار ، قلعه سن سارود ، قلعه گاوور گوهر ، قلعه تپه خاكستر ، قلعه هلاكو ، قلعه پيام .

16 – ملكان : شهرستان ملكان در جنوب شرقي درياچه اروميه قرار دارد. از شمال با شهرستان بناب ، از جنوب با شهرستان مياندوآب و از شرق با شهرستان مراغه مرز مشترك دارد.

17 – ميانه : شهرستان ميانه در گوشهيجنوب شرقي استان آذربايجان شرقي قرار دارد . شهرستان هاي سراب ، بستان آباد، هشترود و چاراويماق حدود شمالي و غربي آن را مي پوشاند . حدود جنوبي آن ، استان اردبيل و حدود شرقي آن ، شهرستان خلخال است.

برخي مراكز ديدني :پل دختر، قلعه دختر ، بقعه امامزاده اسماعيل (ع) ، مسجد بزرگ سنگي ترك .

18 – هريس: شهرستان هريس از شمال به شهرستان اهر و ارسباران ، از غرب به شهرستان تبريز و از جنوب و شرق به شهرستان هاي بستان آباد و سراب محدود است.

برخي مراكز ديدني : بقعه شيخ اسحاق ، مسجد اسنق ، گورستان مينق ، گورستان گوود.

19 – هشترود : شهرستان هشترود ، در شمال فلات ايران و در جنوب استان آذربايجان شرقي قرار دارد . شهرستان هاي بستان آباد ، تبريز ، مراغه ، چاراويماق و ميانه ، حدود شمالي ، غربي و شرقي اين شهرستان و آذربايجان غربي و زنجان حدود جنوبي آن را مي پوشاند.

برخي مراكز ديدني : قلعه ضحاك .

آثار تاريخي

مسجدها
مسجد استاد و شاگرد
يكي از مساجد تاريخي تبريز ، مسجد استاد و شاگرد است كه از طرف " امير حسين چوپاني " ملقب به علاءالدين ساخته شد و به نام سليمان خان ، نواده هلاكو خان مغول موسوم گرديد. از اين رو اين مسجد را سليمانيه يا علائيه نيز مي ناميدند. اما از آنجا كه تحرير كتيبه ها و مندرجات ديوارهاي داخل و خارج مسجد به خط عبدالله صيرفي خوش نويس معروف دوره ايلخاني و يكي از شاگردان زبردست وي صورت گرفته بود ، عوام مسجد را به نام استاد و شاگرد مي ناميدند. اين مسجد پس از اين كه در زلزله ي سال 1193 به كلي ويران شد ، يك بار در زمان نايب السلطنه عباس ميرزا تعمير اساسي شد و بار ديگر در سال 1295 ه . ق " حاج ميرزا محمد علي اوانسراي قراجه داغي " به مرمت آن همت گماشت. براي بار سوم به استناد كتيبهيسنگ مرمرين بيرون ديوار شمالي مسجد " حاج محمد اردبيلي " در سال 1338 ه . ق اقدام به تعمير آن نمود.
مسجد اسماعيل بيگ
يكي از مساجد تاريخي دوره صفويه ، مسجد اسماعيل بيگ شهر بناب است. ايوان بلند مسجد برروي چهارستون چوبي با سر ستون هاي مقرنس استوار شده است.

شبستان اين مسجد داراي 11 ستون چوبي با سرستون هاي كنده كاري با نقوش زيبا و رنگ آميزي شده ي هم شكل است. پايه هاي ستون سنگي است. تعداد پنج اروسي معرق با شيشه هاي رنگي،جلوه خاصي به نماي ورودي اين مسجد بخشيده است.
مسجد اسماعيل خاله اوغلي
اين مسجد در بين مدرسه ي ديني جعفريه و مسجد جامع بزرگ تبريز واقع شده و طول آن از شمال به جنوب امتداد مي يابد . دو پنجره ي اين مسجد به دالاني باز مي شود كه داراي ده ستون سنگي زيبا و هجده گنبد ضربي آجري است . ستون ها در دو رديف قرار گرفته اند و گنبدها مساوي و يكنواخت هستند. نادر ميرزا قاجار اين مسجد را مسجد " ملا محمد حسن پيشنماز " خوانده است.
مسجد اسنق
اين مسجد در روستاي سنه يا اسنق بخش هريس واقع و از يك ايوان بلند و يك نمازگاه تشكيل شده است . دو ستون سنگي يا پارچه مارپيچي با سرستون ها و پايه هاي حجاري شده ي بديع قسمت جلوي ايوان را نگه مي دارد.

نمازخانه به ابعاد 9 متر در 5/10 متر داراي چهارستون سنگي استوانه اي يك پارچه و از پايه ها و سرستون مقرنس خوش طراحي برخوردار است. بلندي كليه ستون ها به 6 متر مي رسد. در ورودي و دو پنجره مسجد در ديوار سنگي سمت شرقي مسجد جاي دارند. از مضمون خطوط برجسته كنده شده در بازوي منبر مسجد و سنگ نبشته هاي بالاي در و پنجره هاي مسجد بر مي آيد كه اتمام كار بناي اين مسجد و تهيه اثاث آن در سال 733 ه.ق به امر " فخر الدين محمد بن رستم " و به دست نقاش و حكاك هنرمندي موسوم به ملكشاه صورت گرفته است.
مسجد امام جمعه
مسجد امام جمعه تبريز در سمت شرقي بازار مسجد جامع نزديك مدرسه ي طالبيه واقع شده و داراي بيست ستون سنگي با سرستون مقرنس و سي گنبد ضربي آجري است . ستون ها در چهار رديف قرار دارند و از آنجا كه همه ي آنها به رنگ سبز در آمده اند، به مسجد سبز نيز شهرت يافته است.

نادر ميرزا درباره ي اين مسجد مي نويسد: " اين مسجد را بازرگاني دين دار ، " حاج علي نام " از بوميان شهر خوي ( خواهر زاده ي حاج صفرعليبازرگان معروف تبريزي كه تيمچه و مدرسه و مسجد حاج صفرعلي به خرج وي در تبريز ساخته شده است) به تاريخ 1255 هجري قمري عمارت كرده است ".
مسجد بازار
اين مسجد در مركز بازار مرند واقع شده و بناي آن متعلق به دوره صفوي است ولي براساس سنگ نبشته ي مرمري موجود در مسجد ، بناي فعلي به مباشرت " شيخ علي مرندي " شاگرد مشايخ بزرگ " شيخ محمد حسن " صاحب جواهر الكلام و " شيخ محمد حسين " صاحب الفصول و " شيخ مرتضي " در تاريخ 1268 ه.ق تعمير شد.

اين مسجد داراي 4 ستون سنگي و 9 گنبد ضربي آجري زيبا است . به نوشته مورخان،اين مسجد بر پايه هاي مسجد قبلي كه در قرون دوم يا سوم هجري وجود داشت ، ساخته شده است. عبدالرحيم كيا آورده است مطابق نوشته هاي تورات ، مادر حضرت نوح در اين مكان مدفون شده است.
مسجد جامع اهر
مسجد جامع اهر در كوچهجمعه مسجد واقع و منسوب به دوره ي سلجوقي و اتابكان است. در ورودي مسجد طاق هاي آجري و ازاره ي معمولي دارد. سنگ نبشته سر در مسجد تاريخ بناي آن را ( ثلث و عشرين و مائه بعد الالف من الحجره ) ذكر كرده است.

شبستان يا نمازخانه مسجد ، فضايي وسيع و كم ارتفاع به طول 6/30 متر و عرض 16 متر و ارتفاع گنبدها 5 متر است و داراي21 گنبد مي باشد. در يكي از گنبدها نيز پس از قيد دو بيت شعر،اضافه شده : " حاجي ميرزا بابا دزماري سنه 1158 " .
مسجد جامع تبريز ( جامع كبير )
مسجد جامع تبريز يكي از بناهاي تاريخي و باستاني تبريزاست . تاريخ دقيق بناي اين مسجد به درستي معلوم نيست اما وجود مسجد جامع كبير در محل فعلي در زمان اتابكان آذربايجان كه سعدالدين وراويني به آن اشاره كرده است به دلايل زير مي تواند مستند باشد:

1 – از نخستين سال هاي فرمانروايي رواديان ، اين مسجد درون قلعه تبريز وجود داشت و جزء قسمت معمور شهر به شمار مي رفت .

2 – در زمان حكومت رواديان ، سلاجقه و اتابكان ، اين ناحيه از قسمت هاي مقدس شهر بود و بسياري از سلاطين ، امرا و وزرا در كنار معابد و مساجدي كه شايد خود ساخته بودند ، به خاك سپرده شده اند.

3 – همان مسجدي كه در قرن ششم و هفتم به نام مسجد جامع كبير خوانده مي شد وقبر " شمس الدين عثمان طغرايي " در جانب غربي آن قرار داشت ، در قرن دهم هجريآباد بود و " حافظ حسين كربلايي " به راي العين آن را ديده و از آن به نام مسجد جامع كبير ياد كرده است. در زمان حكومت تركمانان و صفويه نيز همان مسجد آباد بود.

" حاج طالب خان " پسر " حاج اسحق خان تبريزي " باني مدرسه طالبيه در سال 1087 ه . ق در وقف نامه ي مدرسه طالبيه ، از اين مسجدبا عبارت" مسجد جامع كبير " نام برده است .

در اثر زلزله هاي نيمه اول و دوم قرن دوازدهم هجري ، چند طاق اين مسجد شكست و فرو ريخت . اين بخش ها بعداً به وسيله ي " احد خان " و پسر او " حسين قلي خان دنبلي " مرمت و تجديد بناشد.

در بالاي در شمالي مسجد جامع ، سنگ نبشته اي به ابعاد يك متر در يك متر مشتمل بر فرماني از شاه سلطان حسين صفوي وجود دارد كه به خط " محمد مؤمن تبريزي " در 15 سطر به خط ثلث بسيار زيبا در تاريخ شوال 1106 هجري روي سنگ رخّام نصب شده است.

درون مسجد نيز سنگ نبشته ي ديگري به ابعاد 172 در 112 سانتيمتر از سنگ رخام به ديوار يكي از طاق هاي غربي مسجد نصب شده و از رؤياي شاه طهماسب اول صفوي براي الغاي رسومات تمغا حكايت دارد. اين لوح به خط " علاءالدين محمد تبريزي " از خوش نويسان درباره شاه طهماسب اول است كه د ر12 سطر در تاريخ 972 هجري به خط ثلث نگاشته شده و از آثار گرانقدر هنري آن استاد نامدار محسوب مي شود.

آذربايجان شرقي
مسجد جامع تسوج
تسوج شهركي در 33 كيلومتري شبستر است . مسجد جامع تسوج را منسوب به دوره ايلخانان مي دانند. شبستان اين مسجد داراي 20ستون سنگي و 4 ستون آجري است و همه ستون ها داراي پايه ها و سرستون هاي مقرنس هستند و 35 گنبد آجري بر روي آنها جاي گرفته است.

بر ايوان مدخل اين مسجد،فرماني از سلطان محمد خدابنده صفوي به خط ثلث برجسته بر روي سنگ مرمر يك پارچه، نقر(كنده كاري )شده است . اين فرمان مبني بر حذف ماليات كوزه فروشان به تاريخ 989 ه . ق است . آخرين تعمير كامل مسجد در سال 1252 ه. ق و به امر محمد شاه قاجار صورت پذيرفت .
مسجد جامع سراب
مسجد جامع سراب مسجدي تاريخي است كه در كنار بازار شهر قرار گرفته است . در سر در ورودي شرقي مسجد كتيبه اي از سنگ مرمر به خط نسخ متعلق به دوره تركمانان آق قويونلو به چشم مي خورد كه داراي تاريخ 875 ه . ق همزمان با حكومت اوزون حسن قره قويونلو است و نام باني مسجد " حاجي رفيع الدين بن الحاجي رشيدالدين " بر روي آن نقر شده است . اين در به وسيله 10 پله به صحن و سپس شبستان مربوط مي شود.

ابعاد شبستان 21* 5/47 متر و سقف آن مركب از 60 گنبداست كه بر روي طاق جناغي و پايه هاي آجري از گچ به ابعاد متفاوت استقرار يافته است . در ضلع جنوبي اين شبستان،سه محراب به چشم مي خورد كه يكي از محراب ها ازكاشي هاي برجسته بسيار زيبايي با نقوش برجسته اسليمي خطايي و لعاب فيروزه اي از دوره مغول تزيين شده است.

مسجد داراي منبر چوبي با 7 پله بلند به طول 6/3 متر و ارتفاع 10/2 متر است و در بالاي سطح شرق ، نام واقف آن با خط ثلث زيبا از چوب سفيد منبت كاري شده است.
مسجد جامع شيخ بابا
بناي اوليه مسجد تاريخي شيخ بابا درمراغه مربوط به قرون هشتم و نهم هجري است كه بر پايه هايآن ، مسجد كنوني بازسازي شد. آنچه امروز از مسجد جامع شيخ بابا باقي مانده يك ستون سنگي و دو ستون چوبي مقرنس كاري شده است . اين ستون سنگي استوانه اي شكل ، و مركب از 20 قطعه سنگ مدور است كه روي هم گذاشته شده و در مجموع ارتفاع آن به 5 متر و محيط آن به 186 سانتيمتر مي رسد. 60 سانتيمتر از پايين ستون صاف و بدون نوشته است. بخش بالايي اين ستون كتيبه اي به خط ثلث در اندازه 160 سانتيمتر وجود دارد . تاريخي كه در ستون قيد شده 864 ه . ق است و متن كتيبه شامل اسماي متبركه حضرت رسول اكرم ( ص ) و حضرت علي (ع) و نيز نام مشايخ و مرادهاي شيخ بابا و نام باني بنا و حجار آن است. اخيراَ اين ستون سنگي براي حفاظت بيشتر به موزه مراغه منتقل شده است.
مسجد جامع مرند
مسجد جامع مرند در مركز شهر مرند واقع شده است . طبق كتيبه ي محراب مسجد ، اين بنا در سال 731 ه . ق در زمان سلطنت ابوسعيد بهادرخان از محل خيرات مردم مرند و جزيه اي كه در آن زمان از غير مسلم مي گرفتند به توليت " حسين بن محمود ابن تاج خواجه " ساخته شد.

امروزه كف مسجد به اندازه سه پله از سطح كوچه مجاور پايين تر است و دالاني به طول 12 متر با سه طاق گنبدي ، ورودي را به شبستانهامربوط مي سازد. در سمت چپ اين دالان،شبستان جنوبي با گنبدي كم خيز واقع شده كه بر فراز آنكتيبه اي از سنگ به چشم مي خورد . چنين به نظر مي رسد كه در سال 740 ه . ق در حالي كه بيش از9 سال از عمر اين مسجد نمي گذشت توسط " تاج خواجه " مرمت شد و توسعه يافت . محوطه اصلي مسجد با سقفي مشتمل بر شش گنبد ، فضاي اصلي مجموعه را تشكيل مي دهد. محراب به عرض 75/2 و ارتفاع 6 متر در جنوب مسجد واقع شده و مزين به آيات قرآني به خط كوفي و گچ بري هاي زيبا و بديع است . كتيبه تاريخي محراب در قوس بالاي آن ديده مي شود. در فاصله دو ستون تزييني و گچ بري كنار محراب ، نام سازنده محراب به خط رقاع نوشته شده است: " عمل عبدالفقير نظام بند گير تبريزي " در داخل هلال و در پايين دو كتيبه مزبور ، كتيبه ي گچ بري ديگري به خط رقاع وجود دارد.

عبدالرحيم كيا مي نويسد : " در سرلوحه اي كه در مسجد جامع مرند موجود بوده است چنين نوشته شده بود :"قد باش بعد تعمير هذالمسجد الواقع فيه مقبرة امّ نوح عليه السلام ، 1268 ه . ق "

راجع به وجه تسميه مرند روايتي است كه مي گويد : بناي اين شهر به امر دختر ترسايي به نام ماريا گذاشته شد و كليساي بزرگ شهر نيز كه فعلاَ پابرجاست ، با تغييراتي به صورت مسجد جامع شهر در آمد . آثار كليسايي اين مسجد مشهود است و صليب هاي بزرگ و كوچك شكسته دور تا دور قسمت فوقاني آن را به طرز زيبايي پوشانده است.

اين كه نوشته شده مسجد جامع مرند قبلاَ كليسا بود ، چندان بعيد به نظر نمي رسد؛ زيرا ترسايان و نسطوريان كه در قرن پنجم ميلادي از ترس امپراطوران روم شرقي و كشيشان متعصب مسيحي به مغرب آذربايجان گريخته بودند در اين منطقه جمع شده و براي خود كليسايي ساخته بودند.
مسجد جمال آباد
روستايجمال آباد در 6 كيلومتري مهربان و 21 كيلومتري تبريز قرار دارد . مسجد تاريخي اين روستا داراي 6 ستون عظيم سنگي به بلندي 5/5 متر با سرستون هاي سنگي نقشدار و پايه هاي سنگي بزرگ مي باشد.

برطاق سردر سنگي ورودي مسجد،آياتي از قرآن مجيد با تزيينات ديگر نقر شده است. ا زشيوه ساخت منبر چوبي مشبك چهار پله ي اين مسجد كه مشابه كارهاي چوبي دوره ي تيموري و صفوي است تصور مي شود تاريخ بناي مسجد حدود قرن دهم ه . ق باشد.
مسجد حاج صفرعلي
در بازار " يمني دوز " تبريز،مسجد معروف به مسجد حاج صفرعلي،در ضلع شمالي حياط مدرسه حاج صفر علي واقع شده است . اين مسجد داراي گنبدي بلند با مناره منقش به كاشي هاي آبي رنگ است كه كلاهك و قسمتي از بالاي مناره فرو ريخته است. بناي اوليه مسجد متعلق به دوره ي صفوي است ، ولي باني مسجد فعلي ، " حاج صفرعلي خويي " بازرگان معروف و معاصر نايب السلطنه عباساست .مسجد حاج صفرعلي يكي از مساجد آباد و داير تبريز است كه قبلاَ دو امام داشت كه يكيآقاي " حاج ميرزا عبدالحت مهاجر ايرواني " از علماي درجه اول و موجه شهر تبريز و ديگري استاد بزرگوار آقاي " حاج ميرزا جواد سلطان القرائي " بودند.

بنيان مسجد حاج صفرعلي به اندازه اي محكم واساسي نهاده شده كه در سال 1288 ه . ق با وجود اين كه هنگام جريان سيل معروف ، نصف بيشتر فضاي مسجد پر از آب شد ، شكستي در بناي آن به وجود نيامد.

چهارشنبه|ا|23|ا|فروردين|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آریا نیوز]

[مشاهده در: www.aryanews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1331]