واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، اين روزنامه آمريكايي امروز (شنبه) نوشت: عربستان سعودي با استفاده از تمام توان مالي و ديپلماتيك خود در خاورميانه براي مهار تغييرات تلاش مي كند. رياض با حمايت از خانواده هاي سلطنتي و دور كردن آنها از نارضايتي هاي عمومي همچنين توقف سرنگوني سران بيشتر در كشورهاي عرب مي خواهد ملت هاي ناراضي را آرام سازد. به نوشته اين روزنامه، اقدامات سعودي در اين خصوص از مصر كه عربستان هفته گذشته اعلام كرد چهار ميليارد دلار براي تحكيم موقعيت شوراي نظامي به اين شورا كمك خواهد كرد، تا يمن كه قصد دارد عبدالله صالح را به آرامي از قدرت بركنار كند و كشورهاي سلطنتي اردن و مغرب كه از آنها دعوت كرده تا به شوراي همكاري خليج فارس بپيوندند، گسترش مي يابد؛ هدف از همه اين تدابير تلاش براي جلوگيري از تغييرات افراطي بيشتر و تعميق نفوذ ايران در منطقه است. حكومت سلطنتي عربستان سعودي قصد دارد با تاكيد بر ثبات نسبي موجود در كشورهايي با نظام پادشاهي، از بروز تغييرات شديد در مدل استبدادي جلوگيري كند؛ زيرا اين امر مي تواند به ايجاد سوال هاي جدي در عرصه سياسي و اقتصادي در خود عربستان منجر شود. پيشنهاد عربستان سعودي براي عضويت اردن و مغرب در شوراي همكاري خليج فارس با عضويت شش كشور (عربستان، امارات متحده عربي، عمان، قطر، كويت و بحرين) با اين هدف انجام شد كه گروهي متشكل از پادشاهان در اين سازمان پديد آيد. به گفته تحليلگران، ايده اصلي اين است كه اعراب سني مذهب به ايران شيعه اين پيام را بدهند كه حكومت هاي سلطنتي از منافع خود حمايت خواهند كرد. شاهزاده الوليد بن طلال بن آل سعود، تاجر و يكي از اعضاي ارشد خاندان آل سعود با اشاره به ناآرامي هاي اخير در خاورميانه، گفت: ما اين پيام را مي فرستيم كه اين اتفاقات براي خاندان سلطنتي روي نخواهد داد و نمي خواهيم با توسل به زور و قدرت مسير را براي خود هموار سازيم؛ بلكه تنها قصد داريم از منافع مان محافظت كنيم. در حالي كه ناآرامي هاي در خاورميانه باعث شده تا رياض به گفته تحليلگران در مصر و ديگر كشورها به اقدامات ضد انقلابي دست بزند، طيف مداخله عربستان سعودي در امور داخلي اين كشورها فوق العاده است. خالد دخيل، يك تحليلگر سياسي و نويسنده سعودي در اين مورد گفت: مطمئن هستم كه سعودي ها از موج انقلاب راضي نيستند، آنها به شدت ترسيده اند. در مصر كه پيروزي انقلاب اين كشور حسني مبارك، ديكتاتور مخلوع و يكي از نزديك ترين متحدان عربستان سعودي را بركنار كره است، سعودي ها براي تقويت مناسبات خود با قاهره تلاش مي كنند و به اين اميد به شوراي نظامي اين كشور وعده كمك داده اند، تا مانع از حضور قوي اخوان المسلمين در انتخابات پارلماني اخير اين كشور شوند. سعودي ها از اين بابت نگران اند كه سك حزب اخوان المسلمين قوي با ارائه مدلي از قوانين اسلامي متفاوت از سنت وهابي و سلطنت مطلقه ميراث و يادگار آنها را مخدوش سازد. عبدالعزيز القاسم، وكيل سعودي در اين مورد معتقداست: در مدل ديگري از شريعت مسلمانان بايد مقاومت كنند و اين امر مشكلات فراواني پديد مي آورد. مقامات سعودي همچنين از اين بابت نگران اند كه سياست خارجي مصر دچار تغيير و تحول شود. نزديكي به گروه هاي اسلامي مانند حماس و ازسرگيري روابط با ايران مي تواند از نتايج اين تغييرات باشد. بهار اعراب با فرو پاشي بعضي از كشورهاي به اصطلاح معتدل عربي به رهبري عربستان سعودي و مصر آغاز شد. كشورهايي كه علاقه داشتنند از نزديك با آمريكا همكاري كنند و صلح با رژيم صهيونيستي را نيز در دستور كار خود قرار داده بودند. حمايت آمريكا از قيام هاي مردمي در كشورهاي عربي روابط رياض و واشنگتن را متشنج ساخت و اتكاي ديرينه اين كشور را به آمريكا براي حفش منافع اش زير سوال برد. نواف عبيد نويسنده و تحليلگر سعودي در مقاله اي در روزنامه آمريكايي واشنگتن پست موضع ناراضي عربستان سعودي در برابر واشنگتن را توصيف كرد و نوشت: رياض آماده است تا به تنهايي مسير خود را طي كند، زيرا آمريكا به شريكي غير قابل اعتماد تبديل شده است. با وجود اين به نظر مي رسد كه اين امر تنها نمايشي باشد؛ زيرا مبادلات و برنامه هاي فروش نفت در ازاي كمك هاي نظامي كه روابط دو طرف را طي دست كم شش دهه گذشته شكل داده است، به زودي از بين نمي رود. عربستان سعودي براي نهايي كردن معامله 60 ميليارد دلاري تسليحات پيشرفته آمريكايي تلاش مي كند. باراك اوباما، رئيس جمهوري آمريكا، نيز در سخنراني رو پنج شنبه (19 ماه مه/ 29 ارديبهشت) خود با موضوع تشريح سياست هاي خاورميانه اي آمريكا، از حكومت هاي مستبد منطقه خواست تا در برابر مطالبات مردم براي استقرار دموكراسي تسليم شوند؛ اما اسمي از عربستان سعودي نياورد. نيويورك تايمز ادامه داد، عربستان سعودي بدون اتكا به برنامه اي مدون و طرحي كلي ناآرامي ها منطقه را مهار مي كند. براي نمونه در بحرين با اعزام سرباز و نيروهاي ضد شورش سعي كرده است تا شيعيان را سركوب كند؛ زيرا از اين امر مي ترسد كه نوعي حكومت شيعه در حدود 20 مايلي (32 كيلومتري) اين كشور و ميدان هاي نفتي اش تاسيس شود. در صورت تاسيس حكومتي شيعه اگر با ايران متحد نباشد، به تهران نزديك خواهد شد. در ناآرامي هاي ديگر نيز با ابزار ديپلماسي و هزينه كردن پول به راه افتاده است و وعده داده است تا براي تثبيت اوضاع اقتصادي بحرين و عمان به اين كشورها 20 ميليارد دلار وام دهد. در يمن نيز عربستان سعودي به ائتلاف كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس پيوسته و خواستار كناره گيري علي عبدالله صالح، از قدرت به آرامي شده است. زيرا رياض معتقد است كه مخالفان يمني همسايه جنوبي مطمئن تري خواهند بود. اما ديپلمات هاي عرب خاطر نشان كرده اند كه حتي كوچك ترين مواضع عربستان سعودي بهانه اي به دست صالح خواهد داد تا در قدرت باقي بماند؛ زيرا وي اين اقدامات را به مثابه حمايت تلقي خواهد كرد. براي نمونه در ماه مه جاري ( ارديبهشت و خرداد) ، سعودي ها براي كمك به كاستن از كمبود مشكل بنزين تانكرهاي نفت و بنزين به اين كشور فرستادند. از طرف ديگر در مورد سوريه نيز ملك عبدالله، پادشاه عربستان سعودي، در آغاز ناآرامي ها بيانيه اي صادر كرد و حمايت خود را از بشار اسد رئيس جمهوري اين كشور نشان داد، اما از آن به بعد سكوت اختيار كرده است و تنها بعد از نمازهاي جمعه خطيب از خدا خواسته است تا معترضان سوري را موفق بدارد. تحليلگران معتقدند كه اين سكوت نشان دهنده دمدمي مزاج بودن مقامات اين كشور است. خاندان سلطنتي حاكم در عربستان سعودي شخصا از اسد متنفر است و از روابط نزديك وي با ايران ناراضي است. حريري از متحدان عربستان به شمار مي آمد، اما رياض از اين بابت نگران است كه سقوط اسد باعث بروز جنگ فرقه اي شود و تضميني وجود ندارد با بركناري وي نفوذ ايران در سوريه كاهش يابد. در قضيه بحران ليبي نيز بعد از تحت فشار گذاشتن اتحاديه عرب براي درخواست از حكومت هاي غربي به منظور مداخله بين المللي نظامي، عربستان سعودي خود را كنار كشيد و همسايگان اش از جمله قطر و امارات متحده عربي را براي پيوستن به ائتلاف كشورهاي غربي حمله كننده به ليبي تنها گذاشت. در مورد تونس نيز عربستان فاصله خود رادر انظار عمومي حفظ كرده است. گزارش هايي در اين مورد وجود دارد كه عربستان سعودي به گروه هاي تندرو كمك مي كند، تا از تغييرات جلوگيري كنند. مقامات سعودي اين گزارش ها را انكار كرده اند با آنكه تصديق كرده اند كه ممكن است پول هايي از منابع خصوصي در اين زمينه به خارج از كشور انتقال يابد. بعد از بركناري پادشاه مصر در سال 1952، جمال عبدالناصر، رئيس جمهوري فقيد مصر، براي برچيده شدن همه حكومت هاي سلطنتي منطقه تلاش كرد. در نتيجه اين امر خاندان سلطنتي در عراق و ليبي سرنگون شدند. روابط عربستان سعودي با مصر طي دهه 1960 به شدت متشنج بود و به همين دليل رياض قصد دارد دوره ديگر تكرار نشود. محمد القحطاني، فعال سياسي سعودي در اين خصوص گفت: ما به دهه هاي 1950 و 1960 بازگشته ايم، وقتي كه عربستان سعودي رهبري مخالفان را عليه جنبش عربي گرايي را برعهده داشت. صوير**9157** 1506
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 179]