تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820798497
ندای آغاز
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ندای آغاز
كفشهایم كو،چه كسی بود صدا زد: سهراب؟آشنا بود صدا مثل هوا با تـَن برگ.مادرم در خواب است.ومنوچهر و پروانه، و شاید همه مردم شهر.شب خرداد به آرامی یك مرثیه از روی سر ثانیه‌ها می‌گذرد.و نسیمی خنك از حاشیه ی سبز پتو خواب مرا می‌روبد.بوی هجرت می‌آید:بالش من پر آواز پر چلچله‌هاست.صبح خواهد شد.و به این كاسه آبآسمان هجرت خواهد كرد.باید امشب بروم.من كه از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت كردمحرفی از جنس زمان نشنیدم.هیچ چشمی عاشقانه به زمین خیره نبود.كسی از دیدن یك باغچه مجذوب نشد.هیچكس زاغچه ای را سر یك مزرعه جدی نگرفت.من به اندازه یك ابر دلم می‌گیرد وقتی از پنجره می‌بینم حوری– دختر بالغ همسایه – پای كمیاب ترین نارون روی زمینفقه می‌خواند.چیزهایی هم هست، لحظه‌هایی پر اوج(مثلاً شاعره‌ای را دیدمآن چنان محو تماشای فضا بود كه در چشمانش آسمان تخم گذاشت. و شبی از شب‌هامردی از من پرسیدتا طلوع انگور، چند ساعت راه است؟)باید امشب برومباید امشب چمدانی را كه به اندازه ی پیراهن تنهایی من جا دارد، بردارم،و به سمتی برومكه درختان حماسی پیداست،رو به آن وسعت بی واژه كه همواره مرا می‌خواند.یك نفر باز صدا شد: سهراب! كفشهایم كو؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 215]
-
گوناگون
پربازدیدترینها