پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851479321
در تفاوت مسئولان ژاپنی و ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > موسوی، سیدعبدالجواد - تلویزیون خودمان نشان داد؛ در اخبار ساعت هشتونیم شبکه دو. جمعی از مسئولان ژاپنی در جمع مردم حضور پیدا کردند. مردم انتقاداتشان را بیان کردند. با توپ و تشر هم این کار را کردند و در نهایت مسئولان ژاپنی به متواضعانه‌ترین شکل ممکن سر خم کردند و از مردم عذرخواهی کردند. صحنه زیبایی بود و برای من که تا به حال چنین چیز عجیب و باورنکردنی‌ای ندیده بودم، سخت شوق‌برانگیز و راستش را بخواهید گوشه چشمم خیس هم شد. شک ندارم هیچ‌کدام از آن بزرگواران ژاپنی که مقابل مردم کشورشان سر خم کردند و از کوتاهی خود عذرخواهی، در چشم معترضان خوار و خفیف که نشدند هیچ، بلکه شأن و مرتبه‌شان فزونی یافت.درست حدس زدید، می‌خواهم آنچه را دیده‌ام ربط دهم به رفتار مدیران خودمان. توقع زیادی ندارم وگرنه رفتار مدیران و وزیرانی را مثال می‌زدم که با کوچک‌ترین خبط و خطایی که از آنان افشا می‌شود، دلیرانه از پست و مقام خود استعفا می‌دهند و می‌روند پی کارشان. چون می‌دانم در چه سرزمینی زندگی می‌کنم و امکان‌ها و محدودیت‌ها و معذوریت‌های تاریخی قوم ایرانی را تا حدودی می‌شناسم، خیال‌پردازی نمی‌کنم و توقع نامحدود و بی‌جا از کسی ندارم اما فکر نمی‌کنم توقع عذرخواهی مسئولان آن هم مقابل فجایع دهشتناکی که رخ می‌دهد، زیاده‌خواهی باشد. فی‌المثل چه ایرادی دارد وزیر محترم بهداشت پس از انتشار خبر رها کردن بیماران در بیابان‌های اطراف تهران توسط پرسنل رسمی یک بیمارستان دولتی از مردم عذرخواهی کند؟ اگر وزیر از مردم عذرخواهی کند، ممکن است در بدترین حالت مردم او را به کم‌کاری و یا ناتوانی در اداره بیمارستان‌های دولتی متهم کنند اما وقتی موضوع را منکر می‌شود و یا آن را توطئه‌ای علیه وزارتخانه متبوع خود می‌خواند، اتهاماتی که متوجه‌اش می‌شود، به مراتب بیش از آن چیزی است که در قبال عذرخواهی نصیبش خواهد شد. مشکل اصلی البته در نحوه تلقی ما از مدیریت و ریاست و وکالت و وزارت است. ما برخلاف آنچه در شعر و شعار مدعی می‌شویم، رسیدن به قدرت را نه برای خدمت که برای تحقق بخشیدن به بسیاری از رؤیاها و آرزوهای کودکی‌مان می‌خواهیم. از همین‌رو گمان می‌کنیم عذرخواهی و پذیرفتن اشتباه از سوی ما به جایگاه رفیع و مقدس‌مان صدمه خواهد زد. خب، پس با این اوصاف باید دیدن صحنه‌ای شبیه آنچه در اخبار هشتونیم شبکه دو را دیده‌ایم آن هم از سوی مسئولان ایرانی به گور ببریم. فکر می‌کنم اگر قرار باشد منتظر آن تغییر و تحول عظیم فرهنگی باشیم که عذرخواهی مسئولان از مردم را امری ناپسند به شمار نیاورد، بنده که چه عرض کنم، نوادگان بنده هم آرزوی دیدن چنین صحنه‌ای را باید به گور ببرند اما آیا نمی‌توان تا آن روز چنین امری را به عنوان یک وظیفه به مسئولان تحمیل کرد؟ مصنوعی است؟ باشد. مگر همه اعمال ما طبیعی و از روی اختیار است؟ عذرخواهی از مردم کمترین حسنش این است که تا حدودی رنج و مصیبت مردم را کاهش می‌دهد و همچنین اندکی فرعونیت نفس فرادستان را خدشه‌دار می‌کند. ما به همین مقدار راضی هستیم. مصنوعی یا طبیعی‌اش چندان مهم نیست. 24
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-