شكست ديپلماسي واشنگتن در پاكستان

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: شكست ديپلماسي واشنگتن در پاكستان
«باراك اوباما» رئيس جمهور و «هيلاري كلينتون» وزير خارجه آمريكا زماني كه برنامه سالانه خود در بخش پاكستان را نهايي مي كردند، بر اين گمان بودند كه سال 2011 را در اين كشور بدون چالش جدي پشت سرخواهند گذاشت اما به سرعت دريافتند كه اين گمان، در حد گمانه زني است.
واشنگتن و اسلام آباد ماه دوم از سال گذشته ميلادي گفت وگوهاي راهبردي را در واشنگتن پشت سرگذاشتند و ماه بعد آمريكا، ميزبان سيديوسف رضا گيلاني نخست وزير پاكستان بود و اوباما در اين ديدار تأكيد كرد كه روابط دو كشور راهبردي و چند وجهي بوده و فراتر از مسائل امنيتي است.
گويا زماني كه مقامات آمريكا صفحات دفتر ديپلماسي خود مربوط به سال 2011 را ورق مي زند، به سرعت از صفحه پاكستان گذر كردند و نخواستند به خود بقبولانند ستاره بختشان در اين كشور رو به افول است اما واقعيت به گونه اي ديگر شد.
بروز بحران هاي ديپلماتيك بين آمريكا و پاكستان در اين سال موجب شد تا واشنگتن با پي بردن به ناكامي ديپلماسي خود در قبال پاكستان مجبور به بازنگري در سياست خارجي اش با اسلام آباد شود.
اين بازنگري كه نشان دهنده ناكارآمدي ديپلماتيك مقامات كاخ سفيد است، با قطع بخشي از كمك هاي مالي اين كشور به پاكستان آغاز شده است كه با تصميم شخص «اوباما» صورت گرفته و طبق اين تصميم قرار است بخشي از كمك هاي دو ميليارد دلاري آمريكا به پاكستان قطع شود.
همچنين تحولات اخير در روابط پاكستان و آمريكا موجب شده است تا اميد واشنگتن به كمك اسلام آباد در زمينه آنچه كه مبارزه با تروريسم مي خواند، به ياس بدل شود.
در سال هاي اخير حمله هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكايي به بهانه تخريب نيروها و مواضع طالبان، موجب كشته شدن مردم غيرنظامي پاكستان و بروز خشم مردم و دولت اين كشور شد.
آمريكا در سال 2010 ميلادي 116 نوبت مناطق قبايلي پاكستان را هدف قرارداد كه به كشته شدن بيش از 650 نفر منجر شد و اين كشتار در سال گذشته ميلادي نيز ادامه يافت. امري كه تشديد انزجار مردمي را به دنبال داشته است.
ماجراي «ريموند ديويس» از كارمندان كنسولگري آمريكا در پاكستان و كشته شدن دو غيرنظامي در اين كشور به دست «ديويس»، نيز جامعه پاكستان را ملتهب كرد.
پس از آن با مرگ «اسامه بن لادن» در خاك پاكستان در ارديبهشت90، پاكستان بحث تجاوز به تماميت ارضي خود توسط آمريكا را مطرح كرد.
در مقابل، آمريكايي ها فشار بين المللي عليه اسلام آباد را تشديد كرده و بر ايده خود مبني برهمكاري پاكستان با تروريسم مهر تاييد زدند.
با وقوع اين حادثه كشمكش ديپلماتيك بين آمريكا و پاكستان شدت گرفت كه در نهايت اسلام آباد با اخراج 25 مستشار نظامي آمريكا در پاكستان اقدامي جدي انجام داد.
در پي اين جريان ها، سفر «جان كري» از اعضاي سناي آمريكا، «مارك گراسمن» نماينده ويژه «اوباما» در امور افغانستان و پاكستان در كنار سفر ساير مقامات نظامي و اطلاعاتي آمريكا به پاكستان از جمله «هيلاري كلينتون» وزيرخارجه اين كشور نيز نتوانست سردي روابط دو كشور را متعادل كند.
با حمله 5 آذر 90 هواپيماهاي سازمان پيمان آتلانتيك شمالي «ناتو» به يك پست بازرسي پاكستان واقع در نزديكي مرز افغانستان كه موجب كشته شدن 24 سرباز پاكستاني شد، اين بحران ها به اوج خود رسيد. به طوري كه اسلام آباد در واكنش به اين كشتار،مسير تردد خودروهاي متعلق به نيروهاي ناتو مستقر در افغانستان را مسدود كرد و با اعلام ضرب الاجل دو هفته اي از آمريكا خواست تا پايگاه نظامي «شمسي» در پاكستان را تخليه كند.
همچنين درپي حمله مرگبار «ناتو» به مرز پاكستان، اين كشور صراحتا اعلام كرد كه سياست خارجي خود را تغيير داده و درباره روابط خود با آمريكا درتمام امور تجديد نظر مي كند.
مقامات آمريكايي نيز اذعان كرده اند روابط پاكستان با آمريكا بعد از حمله هلي كوپترهاي «ناتو» به پست هاي مرزي اين كشور به پايين ترين سطح خود درتاريخ روابط دو كشور رسيده و اين درحالي است كه پاكستان تحقيقات «ناتو» را در زمينه اين حادثه كه در آن پاكستان و آمريكا هر دو مقصرشناخته شده اند، نپذيرفته است.
اين درحالي است كه آمريكا اكنون در روابط خود با مقام هاي اسلام آباد نيز به طرز چشمگيري دچار مشكل شده و از برقراري آنچه صلح و آشتي مي نامد، بازمانده است.
اين موضوع از ديدگاه بسياري نشأت گرفته از پاره اي از مسائل، از عمليات ويژه «سيا» درخاك پاكستان گرفته تا مسايل پيچيده تري درباره حملات هوايي آمريكاست كه به طور روزانه ملاحظه مي شود.
همچنين از ديدگاه بسياري از مردم پاكستان، آمريكا در حال جنگ براي حل و فصل چالشي غير قابل حل است.
از سوي ديگر، آمريكا بي ترديد منفورترين كشور درپاكستان به شمار مي رود و بخشي از احساسات ضد آمريكايي در پاكستان ناشي از خشم مردم از اكثر سياست هاي واشنگتن نسبت به جهان اسلام است كه نمود آن درجنگ هاي افغانستان و عراق درسال هاي اخير و مسائل و موضوع هاي مربوط به فلسطين به چشم مي خورد.
اقداماتي كه «ناتو» و ارتش آمريكا عليه مردم پاكستان انجام مي دهند، مسئله آمريكا را در سياست داخلي پاكستان به قدري برجسته كرده كه شايد هيچ گاه درتاريخ روابط واشنگتن و اسلام آباد، جامعه پاكستان نسبت به آمريكا، اهداف و نيت هاي آن تا اين حد حساس و بدبين نبوده است به طوري كه درماه هاي اخير يكي از نقاط اوج هيجانات ضد آمريكايي درپاكستان ديده مي شود.
از سوي ديگر، مسئله نحوه تعامل ميان واشنگتن و اسلام آباد به يكي از گفتمان هاي استراتژيك عمده در محافل تصميم گيري آمريكا تبديل شده است.
اگر چه برخي تحليلگيران مي گويند روابط آمريكا و پاكستان بايد براساس يك برنامه راهبردي باشد و درعين حال همكاري دو كشور در زمينه هاي مختلف ازجمله عرصه نظامي و اطلاعاتي ادامه يابد اما به نظر مي رسد اين امر با توجه به شرايط فعلي كه نفرت از آمريكا به اوج خود رسيد، تحقق نيابد و واشنگتن بايد بزودي به شكست كامل ديپلماسي خارجي خود در قبال پاكستان اذعان كند.
منبع: ايرنا

دوشنبه|ا|10|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 165]