واضح آرشیو وب فارسی:بازتاب آنلاین: افزايش سهم باد در تامين انرژي جهان صنعتي انقلاب سبز در راه است
ترجمه؛ عبدالله مصطفايي
خبرگزاري بي بي سي براساس گزارش آژانس برنامه محيط زيست سازمان ملل متحد (UNEP) اعلام كرده است سرمايه گذاري در «انرژي هاي سبز» طي سال 2007 به 148 ميليارد دلار رسيده است كه نسبت به سال 2006 از يك رشد 60 درصدي برخوردار بوده است. علت اين افزايش سرمايه گذاري، افزايش قيمت نفت، نگراني درباره امنيت انرژي، نگراني از تغييرات آب و هوا و افزايش حمايت هاي دولتي از اين گونه انرژي بيان شده است. جالب آنكه بيشترين ميزان سرمايه گذاري متعلق به بخش انرژي باد بوده است. در گزارش آژانس برنامه محيط زيست سازمان ملل متحد بيان شده است تا سال 2012 ميزان سرمايه گذاري سالانه در انرژي هاي تجديدپذير به 450 ميليارد دلار در سال رسيده و تا سال 2020 اين رقم به 600 ميليارد دلار بالغ خواهد شد. براساس اين گزارش در سال 2007 بيشترين سرمايه گذاري متعلق به اروپا بوده است و امريكا مقام دوم را داشته و كشورهاي چين، هند و برزيل فقط 26 ميليارد دلار در اين عرصه سرمايه گذاري كرده اند. يكي از حوادث جالب در اين عرصه آن بود كه آقاي مالكوم ويكس وزير انرژي بريتانيا در مردادماه امسال از تصميم اين كشور در اجراي يك برنامه 200 ميليارد دلاري «انقلاب سبز» خبر داد تا طي اين برنامه، يك چهارم از منازل اين كشور به سيستم گرمايش خورشيدي مجهز شده و هزاران توربين بادي جديد نصب شود. طبق آمار، كشور آلمان در زمينه توليد انرژي بادي داراي مقام اول در سطح جهان است و با توليد نزديك به 22 هزار مگاوات برق توانسته است حدود 12 درصد از نياز خود به برق را به كمك اين توربين ها تامين كند. با اين حال دولت آلمان طي يك برنامه بلندپروازانه تصميم گرفته است پا را از خشكي فراتر گذاشته و تا سال 2020 حدود 10 هزار مگاوات برق (بادي) را توسط توربين هاي نصب شده در دريا فراهم آورد. براي تشويق سرمايه گذاران نيز يارانه هر كيلووات ساعت برق توليدي در اين فناوري را از 9 به 15 سنت افزايش داده است.
در همين ارتباط وزارت انرژي امريكا اعلام كرده است تصميم دارد تا سال 2030 بيش از 20 درصد انرژي مصرفي اين كشور را از طريق باد تامين كند و با اين كار به ميزان 11 درصد از مصرف سالانه گاز طبيعي و 18 درصد از مصرف سالانه زغال سنگ را كاهش دهد كه اين به معني كاهش انتشار CO2 به ميزان فراواني خواهد شد. يكي از مسوولان اين وزارتخانه گفته است با اين كار مي توان قيمت هر كيلووات ساعت برق توليدي را به كمتر از نيم سنت رساند. بر اين اساس در امريكا يكي از سرمايه گذاران بخش خصوصي نيز اعلام كرده در نظر دارد بيش از دو ميليارد دلار در زمينه انرژي بادي سرمايه گذاري كند. اين گزارش ها نشان دهنده افزايش سهم انرژي بادي در تامين انرژي جهان صنعتي است كه اين كار به دو طريق انجام مي پذيرد كه روش اول نصب توربين هاي جديد در محل هاي جديد است و روش دوم جايگزيني توربين هاي بزرگ تر و مدرن تر (در مزارع بادي قديمي) با توربين هاي قديمي تر است. يكي از راه هاي بازيافت توربين هاي بادي قديمي، ارسال به كشورهاي ديگر است ولي به دليل بالا بودن هزينه پياده سازي اين توربين ها و نيز هزينه حمل و نقل و نياز به دانش و تجهيزات خاص جهت نصب مجدد آنها، اين گزينه از طرفداران كمي برخوردار است. البته رشد شديد بازار انرژي باد به گونه يي است كه اين توربين هاي قديمي در داخل كشورهاي صنعتي نيز خواهان فراواني دارد و اين باعث شده است شركت هايي با هدف بازيافت و استفاده مجدد از اين توربين ها در كشورهاي بزرگ صنعتي تشكيل شوند. در حالي كه در كشورهاي صنعتي سخن از بازنشسته كردن نسل هاي اول توربين هاي بادي در ميان است، در كشور ما هنوز به كارگيري اين توربين ها وسعت نيافته است و از اين رو شايد ما دو يا سه دهه با اين كشورها فاصله داشته باشيم كه به نظر مي رسد بايد به نحوي از اين فاصله بكاهيم.
اگر به نظر شما بازيافت يك «عمليات سبز» است و توربين هاي بادي نيز مولد «انرژي سبز» هستند پس نظر شما درباره بازيافت توربين هاي بادي قديمي چيست؟
اين برنامه شركت Aeronautica Windpower است. اين شركت كه در ايالت ماساچوست امريكا قرار دارد، تصميم گرفته صدها توربين بادي قديمي كاليفرنيا را نونوار كرده و براي آنها منازل جديد بيابد. اين شركت قول داده است كه مي تواند براي اين توربين هاي 500 - 50 كيلوواتي انواع محل هاي جديد را بيابد تا بتوان در جاي آنها توربين هاي بزرگ تري را نصب كرد. طبق تحقيقات انجام گرفته در اين شركت، بيش از 10هزار توربين نصب شده در دهه هاي 1980 و 1990 بايد به زودي با توربين هاي بزرگ تر و مدرن تر جايگزين شوند چون اگر اين فرآيند صورت نپذيرد ظرفيت هاي توليد زيادي از دست مي رود. برايان كوهن معاون بازاريابي اين شركت است. او مي گويد؛ «با توجه به احساس نياز به توربين هاي بزرگ تر در مزارع بادي، بايد متوجه بود كه اين توربين هاي متوسط قادرند نياز كشاورزان، مدارس، روستاها و ديگر مراكز تجاري و صنعتي را تامين كنند.»
اين شركت به وظايف خود آگاه است و قبل از آغاز عمليات بازيافت يك توربين بادي، نماينده خود را به مزارع بادي كه در حال افزايش ظرفيت هستند، فرستاده و درباره هر توربين تصميم گيري مي شود.
كوهن متذكر مي شود؛ «همه تورربين ها را نمي توان بازيافت كرد چون خيلي از آنها ممكن است بعداً مشكل آفرين شوند.» بايد توجه داشت كه در مزارع كاليفرنيا انواع توربين ها با طراحي هاي مختلف را مي توان مشاهده كرد. اين شركت اميدوار است بتواند براي دوره دوم زندگي توربين هاي بادي، بهترين ها را به خدمت گرفته و انرژي هاي تجديدپذير را براي امريكا استحصال كند. كوهن معتقد است؛ «بعضي از اين توربين ها شبيه تانك و هواپيما ساخته شده اند و جهت بازيافت بايد بعضي از قطعات را پياده سازي كرده و پس از ساخت مجدد، تكنولوژي هاي جديدتر را كه در زمان ساخت آنها موجود نبوده اند به خدمت گرفت.» به عنوان مثال اين شركت در نظر دارد تجهيزات الكترونيكي جديد را در اين دستگاه ها تعبيه كند تا بتواند اين توربين ها را به اينترنت وصل كند تا وضعيت كاري و آمار توليد آنها قابل گزارش كردن باشد. در ماه جولاي 2008 اين شركت سه توربين را براي نونوار كردن و بازيافت دريافت كرده است كه اين توربين ها اولين توربين هايي است كه پس از تاسيس شركت در اختيار آنها قرار گرفته. البته قراردادهاي ديگري نيز به اين شركت محول شده است.
انتقال توربين هاي بزرگ از كاليفرنيا به ماساچوست كار پرهزينه يي است ولي مسوولان شركت گفته اند حتي با احتساب هزينه حمل، قيمت فروش اين توربين هاي نونوارشده بين80 تا 120 هزار دلار است كه هنوز نسبت به توربين هاي نو بسيار ارزان است. هر چند كارگاه هاي اين شركت در شرق امريكا قرار دارند ولي اين شركت در فكر ايجاد كارگاه هايي در ديگر نقاط امريكا مثل كاليفرنيا است. موسسان اين شركت از آن جهت به فكر تاسيس اين شركت بوده اند كه فرصت تجاري مناسبي را در اين كار ديده اند. كوهن در اين باره مي گويد؛ «من شخصاً احساس مي كنم بازار توربين هاي متوسط از سوي سازندگان توربين ها ناديده گرفته شده است.»
اين شركت داراي برنامه هايي براي ساخت توربين هاي نو با ظرفيت متوسط است و فكر مي كند بازيافت توربين ها فقط قسمت اندكي از بازار انرژي باد را شامل مي شود چون نرخ رشد سالانه اين بازار بالغ بر 20 درصد است. در مقاله «مزيت هاي استفاده از انرژي هاي تجديدپذير» چاپ شده در روزنامه اعتماد مورخ
21/9/86 توضيح داده شد كه اين بازار در اروپا نيز از رشد بالايي برخوردار و شركت هاي بسياري را به خود جلب كرده است. به گفته كوهن «نونوار كردن و آماد ه سازي توربين هاي قديمي يك گام اوليه در طراحي پره و توربين توسط شركت ما است تا بتوانيم با ارائه يك خدمت واقعي وارد اين بازار شويم. اين توربين ها هنوز عمر باقيمانده زيادي دارند و دور انداختن آنها كار شرم آوري است. در حقيقت قيمت هاي ما براي توربين هاي بازيافتي باعث ايجاد سود مناسبي در تجارت توربين هاي بادي خواهد شد چون در بسياري موارد هزينه سرمايه گذاري روي اين توربين ها طي 4 ، 5 سال مستهلك شده و از آن به بعد شما برق مجاني خواهيد داشت.» شركت Aeronautica windpower فقط يكي از صدها شركتي است كه وارد صنعت انرژي باد امريكا شده اند و تعداد آنها روز به روز افزايش مي يابد. قابل ذكر است كه سال گذشته سهم انرژي باد در ايجاد ظرفيت هاي جديد توليد برق جهان بيش از 25 درصد بوده است. كوهن مي گويد؛ «ما مفتخريم كه توانسته ايم اين خدمت باارزش را ارائه دهيم و انتظار داريم بازيافت اين ماشين هاي سبز براي ساليان طولاني ما را به خود مشغول سازد.»
RenewableEnergyWorld.com
يکشنبه|ا|4|ا|اسفند|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بازتاب آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 284]