محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802249673
گفتوگوبا محمد اصغري مجري ـ كارشناس هواشناسي
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک:
كه هيچ وقت چتر نداشته است زير باران بايد رفت پنجمين مجري ـ كارشناسي بود كه 9 سال پيش خيلي اتفاقي جلوي نقشه‌هاي هواشناسي خبر سيما آمد و ذوق و سليقه به خرج داد تا به هر قيمتي شده، صحنه‌گردان و مترجم خوبي براي واژه‌ها و اصطلاحات كمتر آشناي بسته‌خبري آب و هوا باشد و مردم را با اين آيتم رسانه‌اي مهجور و البته مهم آشتي دهد. او موفق شد و حالا ديگر كمتر كسي است كه لحن آرام و با طمانينه‌اش را بشنود و يكي دو دقيقه‌اي مجبور به مكث نشود... محمد اصغري، اول اسفند 1349 به اين دنيا كوچيده و متولد فصل گل يخ در تهران است. ليسانس فيزيك را از دانشگاه شهيد بهشتي گرفته و كارشناسي ارشد هواشناسي را در دانشگاه آزاد خوانده است. سال 74 همزمان با تحصيل در مقطع فوق ليسانس، به واسطه يكي از استادانش به سازمان هواشناسي معرفي شده و همچنان به عنوان پيش‌بين ارشد در اين اداره مشغول كار است. اصغري، 20 سال سابقه تدريس و معلمي دارد و مدرس فيزيك دانشگاه نيز هست. مشروح گپ و گفت زمستاني جامجم با مرد باراني و داناي هواشناسي راديو و تلويزيون كه در تمام عمرش، دور چتر را خط قرمز كشيده است! لطف نگاه شما خوبان را مي‌طلبد. ايستادن پاي تخته كلاس، قانع‌تان نكرد كه رفتيد سراغ نقشه‌هاي هواشناسي استوديوي خبر؟ واقعا يك اتفاق بود. پس از تست صدا و اجرا و كار با پرده آبي، خوشبختانه يا متاسفانه قبول شدم و بعد از مدتي تمرين رفتم روي آنتن. فقط اتفاق؟ علاقه‌اي در كار نبود؟ خب بعدا علاقه آدم بيشتر مي‌شود، ولي در ابتدا يك اتفاق بود. كمتر كسي ميتواند ادعا كند از ابتدا شغلش را با علاقه انتخاب كرده است. آفتابي شدن جلوي دوربين، كلاس‌هايتان را شلوغ‌تر كرده است؟ من در دانشگاه آزاد، فيزيك تدريس مي‌كنم، اما خدا را شكر كلاس‌هايم شلوغ است و تعداد دانشجوياني كه غيبت مي‌كنند كم. پس تدريس‌تان خوب است. نمي‌دانم. شايد هم خوب نمره مي‌دهم. يعني كسي از درس شما نمي‌افتد؟ اتفاقا خيلي‌ها نمره نمي‌آورند و تهديد هم مي‌كنند منتها من كار خودم را انجام مي‌دهم. خب برگرديم به آب و هوا. ميتوانيم شما را ستاره هواشناسي تلويزيون بدانيم؟ نه. در تلويزيون اصلا ستاره هواشناسي نداريم. ستاره‌ها، پشت صحنه‌اند. يك برنامه در صورتي ميتواند قوي ارائه شود كه آدم‌هاي بزرگ و قدرتمندي پشت سرش باشند، وگرنه خيلي‌ها در ويترين، آمد و شد دارند. سبك اجرا و كارشناسي‌هايتان منحصر بفرد است يا در دنياي آن‌ور آب هم مابه‌ازا دارد؟ حتما مابه‌ازاهاي بسيار بهتر از من وجود دارد. شك نكنيد كه بعضي از شبكه‌هاي آن‌ور آب از ما جلوترند، لذا الگوپذيري اجتناب‌ناپذير است. من اجراهاي هواشناسي در BBC، CNN، يورونيوز، الجزيره و... را مي‌بينم. در اين ميان از مسائل سياسي كه بگذريم انصافا اجراي هواشناسي CNN خيلي قشنگ، جذاب و طبيعي است و شما با هر زباني مي‌توانيد تشخيص دهيد چه مي‌گويد. همان‌طور كه هنگام انتخاب يك مربي خارجي فوتبال، به دنبال كسي مي‌گرديم كه سبك بازي تيم‌مان به او بخورد، در اجرا و هواشناسي هم بايد شبكه‌هاي مختلف را رصد كنيم و خودمان را با نمونه‌هاي موفقي كه ارزش تقليد كردن دارند، وفق دهيم. پس كي بايد در قالب خودمان شكل بگيريم و صاحب سبك شويم؟ قطعا با توجه به فرهنگ‌مان بايد به خودمان شبيه باشيم. البته اين را هم فراموش نكنيد كه اصلا امكان ندارد بتوانيم صد درصد از آنها تقليد كنيم، ولي بههرحال چون رقابت تنگاتنگ و فشرده‌اي وجود دارد مجبوريم براي جذب مخاطب با رعايت خط قرمزها تا حدودي به آنها نزديك شويم البته اين زمان مي‌برد. چگونه؟ آنها كه متوقف نمي‌شوند و منتظر رسيدن ما نمي‌مانند. بله، اما حركتشان كند خواهد شد. شايد پيش‌بيني وضع هوا، بهترين شاهد اين مدعا باشد. تا چند سال قبل، مرزنشين‌هاي ما، اطلاعات آب و هوايي مورد نيازشان را صرفا از شبكه‌هاي آن‌ور آب مي‌گرفتند، اما پيشرفت علمي ما در اين حوزه اعتمادشان را جلب كرده و اين يعني فاصله موجود از ميان رفته است. مطمئن باشيد در اجرا هم همين‌طور خواهد شد. از نرم‌افزار جديدي كه قرار بود براي بهبود كيفيت تصاوير و نقشه‌ها خريداري شود چه خبر؟ متاسفانه مشكلات مالي بر سر راه است و مديران هواشناسي و صدا و سيما در حال مذاكره‌اند تا راه‌حلي بيابند. فكر مي‌كنيد چه زماني به آن دسترسي خواهيد داشت؟ نمي‌دانم. از دست من خارج است. اظهارنظر درباره آن از پيش‌بيني وضع هوا هم سخت‌تر است. (باخنده) فانتزي كلام و ادبيات خاص شما تا چه حد در جدي تلقي شدن حرف‌ها و پيش‌بيني‌هايتان از سوي مخاطب، موثر و كارساز بوده است؟ بازخورد و عكس‌العمل‌هاي خوب و قشنگي در پي داشت. من هم مي‌توانستم سبك قديمي‌ها را ادامه بدهم منتها پس از مشورت‌هاي زياد با آدم‌هاي بزرگ به اين نتيجه رسيدم كه حضور جلوي دوربين نبايد مرا از خود واقعي‌ام دور نمايد و باعث شود نقش بازي كنم زيرا در راديو چون ديده نمي‌شويد مي‌توانيد به شنونده كلك بزنيد اما تقليد كردن و مصنوعي بودن در تلويزيون به راحتي قابل تشخيص است. پس خود واقعي محمد اصغري خيلي جذاب بود كه توانست جو رسمي آيتم هواشناسي خبر را عوض كند؟ نظر لطف شماست. همين ؟ به هر حال بايد به روز باشيم تا تكراري نشويم در غير اين صورت از چشم خواهيم افتاد. محمد اصغري ميتواند الگو و اشل خوبي براي تهيه هواشناس‌هاي رسانه باشد؟ نه. من دوست ندارم چنين باشد. مي‌خواهيد تك باشيد؟ نه. مي‌خواهم هر كس خودش باشد تا موفق شود. اين را پيشكسوت‌ها به ما گفته‌اند. اين درست اما وقتي خودِ واقعي‌شان آن طور كه بايد و شايد جذاب نيست چه؟ هر كسي جذابيت‌هايي دارد كه اگر تقليد نكند به چشم مي‌آيد. با اين همه مي‌دانستيد برخي موافق شيوه شما نيستند و معتقدند چون آيتم هواشناسي در قالب برنامه‌اي علمي تعريف و گنجانده مي‌شود لحن و گويش جدي‌تر طلب مي‌كند؟ دقيقا همين طور است. بسياري از اساتيدم هم اين انتقاد را مطرح مي‌كنند و مي‌گويند بعضي وقت‌ها خيلي از علم دور مي‌شوي و كوچه بازاري صحبت مي‌كني! البته حق دارند من هم ضعفم را قبول دارم. بايد چارچوب‌هاي كلي را رعايت كنم و براي موفقيت بيشتر تلاش نمايم. در اين صورت هم كه مي‌شويد يكي مثل همه و جذابيت‌تان را از دست مي‌دهيد؟ هواشناسي يك علم است و با صددرصد كوچه‌بازاري صحبت كردن نمي‌توان آن را به درستي ارائه داد. بايد يك نسبت تناسب ببنديم تا علاوه بر علمي صحبت كردن، سطح كار هم افت نكند و مخاطب راضي باشد. از سوي ديگر، قبول داريد گاهي اوقات خيلي روان سخن نمي‌گوييد و مكث‌هايي كه در توضيحات‌تان داريد اين گونه به ذهن متبادر ميسازد كه روي آنتن زنده و در لحظه به دنبال واژه مناسب براي جمله‌بندي حرف‌هايتان هستيد؟ بالاخره همه ما گاهي اوقات براي اين كه جمله‌هايمان تكراري نشود و قشنگ‌تر جلوه كند در حين حرف زدن به دنبال كلمه هم مي‌گرديم و اين جستجو، ناخودآگاه مكث‌هايي را سبب مي‌شود. شايد اين ويژگي براي افراد معمولي عادي باشد اما در يك رسانه فراگير باعث مختل شدن ارتباط نمي‌گردد؟ گفتيم راز موفقيت هر كس در اين است كه خودش باشد. شما حتي در كلاس درس هم براي اين كه بتوانيد زيباتر تدريس كنيد و مفاهيم را جا بيندازيد مجبوريد فكر كنيد و تفكر در كلام شما مكث ايجاد مي‌كند. نمي‌تواني مثل ضبط صوت حفظ كني يا حرفهاي ديروزت را تكرار نمايي. ضمن اين كه معمولا چيزهايي كه در لحظه خلق مي‌شوند جذاب و توجه برانگيزند و كمتر كسي نسبت به آنها بي‌تفاوت است اما مثلا حرف‌هايي كه مهمانداران هواپيما‌ها قبل از پرواز بيان مي‌كنند آن قدر براي مسافران تكراري شده كه كاملا نسبت به آن بي‌احساسند. پس اين مكث‌ها هم در ديده شدن شما بي‌تاثير نبوده‌اند؟ شايد. اين را شما بايد بگوييد. قبل از آن كه مجري ـ كارشناس هواشناسي اخبار شويد به حرفهاي پيش‌بين‌هاي رسانه اعتماد داشتيد؟ صددرصد. چون قبل از آن كه وارد صداوسيما شوم پيش‌بين بودم و كساني كه جلوي دوربين مي‌رفتند با من هم مشورت مي‌كردند. پيش‌بيني، يك كار گروهي است و همه در آن مشاركت دارند. اسم اين اتاقي كه الان در آن نشسته‌ايم و گفت‌وگو مي‌كنيم Discussionroom است. اتاق ديسكاشن، جايي است كه هر روز صبح، پيش‌بين‌ها دور هم جمع مي‌شوند و راجع به وضعيت آب و هوا صحبت مي‌كنند و همديگر را قانع مي‌نمايند لذا اگر به پيش‌بيني‌هايمان ايمان نداشتيم اصلا ارائه نمي‌داديم. ميانه‌تان با كف‌بيني و پيشگويي چطور است؟ خيلي بد. هيچ اعتقادي به اين حرف‌ها ندارم. شغل شما را كه با آنها اشتباه نمي‌گيرند؟ هر چه زمان مي‌گذرد تعداد آدم‌هايي كه اين اشتباه را مرتكب مي‌شوند كمتر مي‌شود. يادم مي‌آيد روزهاي اول كه جلوي دوربين رفته بودم، كشاورزي تماس گرفت و گفت من ماشينم را فروخته‌ام و با پولش بذر خريده‌ام؛ شما را به خدا كاري كنيد باران بيايد وگرنه ورشكست مي‌شوم! اين بنده خدا واقعا فكر مي‌كرد باريدن باران دست ماست و نمي‌توانست باور كند من كسي نيستم و تنها آنچه نقشه‌ها نشان مي‌دهند را مي‌گويم. مهم است مخاطب رسانه، پيش‌بيني وضع هوا را از زبان چه كسي بشنود؟ نبايد مهم باشد زيرا كار ما فردي نيست و اختلافي بين حرف‌ها وجود ندارد. فكر نمي‌كنيد استفاده از يك مجري ـ كارشناس ثابت باعث جلب بيشتر اعتماد مردم و در نتيجه ممتاز‌شدن موقعيت اين آيتم در رسانه مي‌شود؟ نه. مجري آيتم هواشناسي با گوينده خبر فرق دارد. جنس كار ما باعث مي‌شود مجري‌ها متفاوت باشند تا با گذشت زمان، جملات و حركاتشان تكراري نشود و دلنشين باشند. شما كه تكراري نشده‌ايد؟ نمي‌دانم بايد از مردم بپرسيد. خودتان چه فكر مي‌كنيد؟ اگر زياد جلوي دوربين بيايم به تكرار خواهم افتاد. اجراي خبرهاي هواشناسي در تلويزيون و راديو، اقتضاي خاص و جداگانه‌اي دارد؟ در تلويزيون، سخت‌تر است و بايد حرفهاي باشي، اما در راديو خيلي چيزها قابل تشخيص نيست. مثلا ؟ از روي صدا نمي‌توان خيلي به حرف‌ها اعتماد كرد، اما از حالات چهره مي‌توان اين را فهميد كه مثلا محمد اصغري مطمئن است هواي اين هفته تهران باراني نيست. در راديو مي‌توان آنچه در دلت نيست را به زبان آوري و... البته من نيز قبل از اين كه جلوي دوربين حاضر شوم راديو را تجربه كرده‌ام لذا همواره به افرادي كه تازه براي تست دادن مراجعه مي‌نمايند تاكيد مي‌كنم مدت زمان زيادي را در راديو سپري كنند. الان هم مجريان تلويزيون آنهايي هستند كه از راديو شروع كردهاند. خب تا از بحث اصلي‌مان دور نشديم بگوييد اولين پيش‌بيني رسانه‌اي وضع هوا در كشور ما ديدني بود يا شنيدني؟ من كه يادم نيست، اما آن طور كه پدرم تعريف مي‌كرد قبل از پيروزي انقلاب، آقاي منشي‌زاده تنها كسي بوده كه هر شب با نقشه به تلويزيون مي‌آمده و بدون كروماكي (پرده آبي) و LCD، وضع هوا را پيش‌بيني و اعلام مي‌كرده و ظاهرا خيلي مطرح بوده و به چشم مي‌آمده است. الان هم اگر از قديمي‌ترها بپرسيد منشي‌زاده يادتان هست؟ فوري در ذهنشان مجسم مي‌شود. ايشان پيشكسوت همه ما بودند و 2 سال قبل شنيدم فوت كردند. اين را هم اضافه كنم كه آن موقع احتمال خطا و اشتباه در پيش‌بيني‌ها خيلي زياد بود و تنها به كشور ما منحصر نمي‌شد، زيرا امكانات، ضعيف و محدود بود و فقط نقشه‌هاي واقعي (actual) را در دسترس داشتند تا تصميم بگيرند كه مثلا سرعت اين موج چقدر است و چه زماني به كشور مي‌رسد. لذا خيلي پارامترها را از دست مي‌دادند. اطلاعاتي كه در اختيار مردم قرار مي‌دهيد چقدر داغ و تازه از تنور بيرون آمده است؟ معمولا يك روز بحث و مشورت و پس و پيش مي‌كنيم و نظر مي‌گيريم تا نتيجه‌اش بشود آن 2 دقيقه روي آنتن. يعني اطلاعاتي كه 24 ساعت قبل به دست آمده را ارائه مي‌كنيد؟ بله. البته لحظه آخر هم كه مي‌خواهيم روي آنتن بياييم، دوباره اوضاع را بررسي مي‌كنيم، ببينيم آنچه پيش‌بيني كرده‌ايم اتفاق افتاده يا نه. معمولا هم كمي داده‌ها را تغيير مي‌دهيم و به روز مي‌كنيم. پيش‌بيني كه وارونه اتفاق افتاد؟ سال گذشته 2 بار براي تهران، بارش برف پيش‌بيني كرديم، اما اين اتفاق نيفتاد و مردم از اين بابت خيلي شاكي بودند. (با خنده) وارونه‌ها اذيتتان نمي‌كند؟ هر چه زمان جلوتر مي‌رود، وارونگي‌ها كمتر مي‌شود (مي‌خندد) البته درك و فهم و تشخيص مردم خيلي بالا رفته و ديگر مثل قديم نيست كه هر اشتباهي را به جوك و خنده تبديل كنند. ما قانوني داريم به نام اينرسي يا قانون اول نيوتن كه طبق آن مثلا براي هل‌دادن يك ماشين ثابت به نيروي زيادي نياز است، اما وقتي از حالت سكون به حركت درآمد، يك نفر هم به تنهايي ميتواند از عهده كار برآيد. هوا هم همين حالت را دارد، يعني پيش‌بيني شروع بارندگي يا اولين برف زمستان، خيلي سخت و دشوار است. در ابتداي بهار و پاييز هم كه در حال گذر از يك فصل به فصل ديگر هستيم، چون ناپايداري‌ها لحظه‌اي ايجاد مي‌شوند، احتمال خطا خيلي زياد است. با اين حال يك زماني پيش‌بيني وضع هوا مثل پيش‌بيني وقوع زلزله بود، اما الان پيشرفت‌ها چشمگير است و از اين بابت بايد شكرگزار خدا باشيم. از جوك و شوخي‌هايي كه آن زمان براي اشتباهات هواشناسي در جامعه، دهان به دهان مي‌گشت، موردي در خاطر‌تان مانده است؟ آنها را كه از بس شنيده‌ايم، تكراري شده‌اند، اما چندي قبل بنده خدايي از يكي از استان‌ها تماس گرفته بود و خيلي جدي تشكر مي‌كرد كه ما ممنونيم از اين همه برفي كه برايمان فرستاده‌ايد! يادم مي‌آيد چند سال قبل هفته‌نامه گلآقا، اظهارنظر يكي از مسوولان وقت هواشناسي درباره وضعيت آب و هوايي 50 سال آينده ايران را سوژه كاريكاتوري كرده و در شرح طنزش نوشته بود: «شما آب و هواي 24ساعت آينده را درست پيش‌بيني كن، 50 سال بعد پيش‌كش!» در حال حاضر مدت زماني كه مي‌توانيد وضع هوا را با درصد خطاي كمتري پيش‌بيني و اعلام كنيد و با شهامت هم پاي حرفتان بايستيد، چقدر طولاني‌تر شده است؟ الان طبق آماري كه داريم معمولا 98 درصد پيش‌بيني‌هاي 24 ساعته‌مان درست از آب در مي‌آيد. حالا هر چه اين زمان بيشتر شود درصد خطا هم بالاتر مي‌رود، خود من در چند هفته اخيرواقعا به مدل‌هايمان ايمان پيدا كرد، يعني آنقدر خطاها را كم كرده‌ايم كه تا يك هفته را براحتي ميتوانيم پيش‌بيني كنيم، درباره هفته دوم به بعد نيز اگر نقشه‌ها موارد خوب و مثبتي نشان دهند، حتما اعلام مي‌كنيم، چون مي‌گويند خبر خوش را حتي اگر احتمال وقوعش 50 ـ 50 هم باشد، بگوييد. آن بازه زماني 50 ساله را هم كه شما مي‌گوييد، در هيچ جاي دنيا نمي‌توانند بصراحت حرفي درباره‌اش داشته باشند. برخي شبكه‌هاي برون‌مرزي فعاليت‌هايي در راستاي پيش‌بيني و تحليل وضع هواي ديگر كشورها دارند. اين پيش‌بيني‌ها درباره ايران، چقدر قابل اعتمادند؟ شما هم از آنها استفاده مي‌كنيد؟ نقشه‌هاي ما با هواشناسان آمريكا، انگليس، فرانسه و... يكسان است. تحليل‌هايمان متفاوتند. به هر حال ما براي پيش‌بيني، موارد خاص خودمان را در ذهن داريم و آلودگي هوا، پستي و بلندي‌هاي اطراف يك شهر و منطقه و... را در نظر مي‌گيريم، اما هواشناسي كه در لندن نشسته، نمي‌تواند اين چيزها را تشخيص بدهد. شما برويد آنچه ما اعلام مي‌كنيم را با سايت‌هاي مختلف و حرفهاي مثل Weather.ir مقايسه كنيد ببينيد خطاي كداممان بيشتر است. آنها ريزه‌كاري‌هايي كه ما به آن آگاهيم را لحاظ نمي‌كنند. از زاويه ديد شما، بسته خبري آب و هوا بيرون از حوزه خبر هم در قالب يك برنامه روتين مستقل، زمينه و ظرفيت جذب و همراهي مخاطب را دارد؟ بله، حتما. آرزوي من همين است. حوصله مخاطب را سر نمي‌برد؟ نه. جذابش مي‌كنيم. جذابيتش هم تنها به مجري نيست. شما فكر مي‌كنيد پربيننده‌ترين برنامه تلويزيون در ساير كشورهاي دنيا چيست؟ نمي‌خواهيد كه بگوييد هواشناسي؟! نه. برنامه‌هاي مستندند. شايد جالب باشد بدانيد بيشتر شبكه‌هاي مستند دنيا، پولي هستند يعني به دليل كثرت مخاطب از بيننده پول مي‌گيرند و برايش برنامه پخش مي‌كنند. جذابيت مستند هم به تصوير است. اگر بتوانيم پديده هواشناسي را به شكل مستند ارائه دهيم اصلا نيازي نيست مجري بيايد و توضيح دهد و بعد از مدتي خسته‌كننده شود. طبيعت و آب و هوا آنقدر جذاب و رنگارنگ هست كه مخاطب هيچ‌وقت دلزده نشود. پس ميتوانيم مستند هواشناسي داشته باشيم؟ بله. حتي براي درازمدت. چرا خودتان براي تحقق رويايتان پا‌پيش‌نمي‌گذاريد؟ خرج دارد. وسعم نمي‌رسد. يك نفر بايد به عنوان تهيه‌كننده پيشنهاد بدهد تا من ارائه‌اش كنم. حتي پيشنهادش را هم مطرح نكرده‌ايد؟ پيشنهاد داده‌ام منتها با تغيير مديريت‌ها به فراموشي سپرده شده يا مورد توجه قرار نگرفته است. يعني مي‌خواهيم به همين آيتم‌هاي محدود و محصور در خبر بسنده كنيم؟ بالاي 50 درصد اطمينان دارم و پيش‌بيني مي‌كنم كه با توجه به نياز روز‌افزون مردم، اين برنامه خارج از حوزه خبر شكل مي‌گيرد. جايي كه دوست داشته باشيد همواره از وضع آب‌و هوايش با خبر باشيد؟ به يك جا فكر نمي‌كنم. معمولا جاهايي كه بارندگي است برايم جالبند و دوست دارم از شروع و خاتمه بارش‌هايشان مطلع شوم. چقدر به آسمان نگاه مي‌كنيد؟ خيلي زياد. حتي شب‌ها دائم پرده اتاقم را كنار مي‌زنم و نگاه مي‌كنم ببينم چه اتفاقي در حال وقوع است. در روزگار امروز هم مي‌توان با مشاهده آسمان و مدد گرفتن از تجربيات شخصي و برخي علائم و نشانه‌ها، پيش‌بيني درستي از اوضاع جوي داشت؟ اين برمي‌گردد به پيشگويي كه قبلا صحبتش را كرديم، البته آدم‌هايي هستند كه به صورت تجربي مي‌‌توانند فقط براي منطقه خودشان پيش‌بيني كنند. يادم مي‌آيد يك پيرمرد كشاورز هرمزگاني بود كه واقعا پيش‌بيني‌هايش درست از آب در مي‌آمد و مدتي هم با ما در تماس بود و مثلا با اعتقاد مي‌گفت شما در راديو اعلام كرديد از بعدازظهر در بندرعباس باران مي‌بارد، اما تجربه من مي‌گويد اين اتفاق فردا صبح رخ مي‌دهد و خيلي اوقات هم همان‌طور مي‌شد. پس هنوز هم كساني هستند كه به سلاح تجربه از علم و امكانات شما جلوتر باشند؟ اين آدم‌ها محدودند و البته احتمال خطايشان هم بيشتر است. علم بعلاوه تجربه، پيشرفت كار ما را نشان مي‌دهد. از آن كشاورز خبري داريد؟ نه، متاسفانه ارتباطش را قطع كرد. احتمالا با خشكسالي مواجه شده و باغش را برچيده است. كسي كه بيش از همه هوايتان را دارد؟ مادرم، همسرم، خانواده‌ام و همكارانم. شما هواي چه كسي را داريد؟ همه. (مي‌خندد) فيلم هواشناسي را چند بار ديده‌ايد؟ فقط يك‌بار در تلويزيون ديدم. اتفاقي؟ نه. تعدادي پيامك برايم آمد. حتي همكاران پخش تلويزيون هم پيامك داده بودند كه مي‌خواهيم اين فيلم را پخش كنيم، حتما ببين. چقدر با آن ارتباط برقرار كرديد؟ خيلي قشنگ بود. معمولا فيلم‌هاي نيكلاس كيج را مي‌بينم. هر نقشي را به او مي‌سپارند خيلي واقعي بازي مي‌كند. سيماي يك هواشناس واقعي را مي‌توان در اين فيلم به تماشا نشست؟ نه. زيرا اين فيلم مربوط به زماني مي شد كه هواشناس‌ها با كروماكي سروكار داشتند، الان ويدئو‌وال داريم و تصاوير LCD پشت سرمان واقعي است. عجيب نيست با وجود اين‌كه حرفه شما ارتباط تنگاتنگي با برنامه‌ريزي پروسه توليد يك فيلم يا سريال دارد، تاكنون مورد توجه فيلمسازان داخلي قرار نگرفته است؟ شايد برايشان پرخرج مي‌شود و به دردسر مي‌افتند. اين روزها فيلم‌هاي سينمايي خيلي جمع و جور و كم‌هزينه ساخته مي‌شوند. كساني كه بخواهند راجع به شغل ما فيلم بسازند، بايد يكي دو سال نحوه كار و پيش‌بيني را از نزديك لمس كنند تا بتوانند اثر خوب و ماندگاري ارائه دهند. شايد هم دل خوشي از پيش‌بيني‌هايتان ندارند؟ نه. اين طور نيست ما در خاورميانه حرف اول را مي‌زنيم. اما عمده برنامه‌ريزان پروژه‌هاي سينمايي و تلويزيوني، شيوه‌هاي سنتي پيش‌بيني وضع هوا را قابل اعتمادتر از اخبار مي‌دانند؟ آدم‌هايي كه اين حرف‌ها را مي‌زنند اگر بيايند و رودررو با خود ما بحث كنند، قانعشان خواهيم كرد. خود من يك‌بار شنيدم رضا رشيدپور در مصاحبه‌اي گفته ما به پيش‌بيني‌ها اعتقادي نداريم. تعجب كردم و مدتي بعد كه همديگر را در تلويزيون ديديم، گفتم رضا نظر تو اين است؟ گفت خدا شاهد است كه من چنين چيزي نگفته‌ام و خبرنگار آن مصاحبه براي آن كه گفت‌و گويش جذاب شود، حرف مرا برگردانده است! متاسفانه بعضي‌ها هم با ديدن يك خبرنگار جوگير مي‌شوند و براي مطرح كردن خودشان يك‌سازمان را تخريب مي‌كنند. البته در مجموع اين آدم‌ها در حال كم‌شدن هستند. گروهي هم معتقدند پيگيري وضع هوا از طريق تلفن همراه و اينترنت، دقيق‌تر و موثق‌تر از راديو و تلويزيون بوده و با درصد خطاي كمتري همراه است؟ اصلا قبول ندارم. اين مورد هم مثل همان اظهارنظرهاي قبلي است. البته طبيعي است قبول نداشته باشيد. چاقو كه دسته خودش را نمي‌برد؟! وقتي عرض مي‌كنم تعداد آدم‌هايي كه به ما اعتماد ندارند در حال كم شدن است، يعني به هر حال كار ما بهتر شده اگر هم قبول نداريد، مقايسه كنيد ببينيد با چه اعداد رنگارنگي مواجه مي‌شويد. به هر حال هر كسي در حيطه كاري خودش ادعايي دارد، چون عمرش را براي اين كار گذاشته است. اگر به اخباري كه از صدا و سيما پخش مي‌شود، بي‌اعتماد باشيم كه ديگر سنگ‌روي سنگ بند نمي‌شود. تاكنون به نماز باران رفته‌ايد؟ بله. چتر هم با خودتان برده بوديد؟ نه. اما از پدرم شنيده‌ام كه قديمي‌ها آنقدر ايمان و اعتقاد داشتند كه با چتر به نماز مي‌رفتند. يعني شما به كارتان ايمان نداشتيد؟ چرا اما من هيچ‌وقت چتر نداشته‌ام، حتي قبل از اين كه وارد هواشناسي شوم هم نيازي به چتر احساس نمي‌كردم. چون باران را خيلي دوست دارم و معتقدم اگر چتر لازم بود، خداوند هنگام بارندگي در كله هر آدمي يك چتر باز‌مي‌كرد! پس حتما بايد باران و برف به سر آدم بخورد. (مي‌خندد) شيما و ميلاد كريم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 408]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها