قراخانلو تاكيد كرد: بي‌توجهي به دانش مديريت ، مشكل ورزش ايران

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: قراخانلو تاكيد كرد: بي‌توجهي به دانش مديريت ، مشكل ورزش ايران
جام جم آنلاين: رييس پيشين كميته‌ ملي المپيك گفت: بي‌توجهي به دانش مديريت مشكل اصلي ورزش ايران است. اداره كردن ورزش به سازماندهي، ساختار سازماني و مديريت سازماني به مفهوم جدي نياز دارد. اداره كردن ورزش شايد مهمتر از وزارت نفت و آب و... باشد. بايد يك نگاه سازماني و تخصصي قوي داشته باشيم.

به گزارش ايسنا ، رضا قراخانلو در سلسله نشست‌هاي تخصصي انجمن جامعه شناسي ايران، تصريح كرد: تا رنگ و بوي جامعه شناسي به ورزش نخورد، مشكلات زيادي خواهيم داشت. در گذشته فكر مي‌كردم مشكل اصلي ورزش به مسايل فيزيولوژي و علم تمرين برمي‌گردد اما، حالا بي‌توجهي به دانش مديريت را مشكل اصلي ورزش مي‌دانم و پس از آن نيز كم توجهي به مسايلي نظير جامعه‌شناسي ورزشي را مشكل‌ساز مي‌دانم چرا كه اين ابعاد در ورزش ما روز به روز در حال ضعيف شدن است.

وي افزود: ورزش پديده‌اي مهم است. امروزه به جايي رسيده‌ايم كه مي‌توانيم از ورزش به عنوان زبان مشترك ملت‌هاي مختلف نام ببريم. ورزش ظرفيت‌هاي بالاي فرهنگي و تربيتي دارد. اهميت بخش ورزش در پر كردن اوقات فراغت و كاهش هزينه‌هاي ملي چشم‌گير است. به طوري كه تحقيقات نشان داده است كه اگر يك دلار به توسعه ورزش كمك كنيم، سه دلار از هزينه‌هاي درمان كم مي‌شود.

قراخانلو تاكيد كرد: توليد و اقتصاد ملي نيز متاثر از ورزش است، به طوري كه در آمريكا بخش مهم اقتصاد را ورزش تشكيل داده و بيش از دو درصد از GDP در بسياري از كشورها به ورزش برمي‌گردد.

اين استاد دانشگاه با بيان اينكه ورزش دروازه‌ي گفت‌وگوي ملت‌ها و تمدن‌هاست تصريح كرد: امروز در حالي كه برخي مي‌خواهند ايران را محدود كنند، ورزش يكي از دريچه‌هايي است كه ايران توانسته است از طريق آن با دنيا ارتباط برقرار كند و قصور ايران در عرصه‌هاي ورزشي جهان بسيار ارزشمند است.

رييس پيشين كميته‌ ملي المپيك تاكيد كرد: اداره كردن ورزش به سازماندهي، ساختار سازماني و مديريت سازماني به مفهوم جدي نياز دارد. اداره كردن ورزش شايد مهمتر از وزارت نفت و آب و... باشد. بايد يك نگاه سازماني و تخصصي قوي داشته باشيم. اما، متاسفانه در موارد متعددي شاهد بوده‌ايم كه افراد در ميدان عمل معتقد بودند كه اداره كردن ورزش اهميت چنداني ندارد. در حالي كه اداره ورزش دست كمي از اقتصاد ندارد و بدون اعتقاد و آگاهي از دانش ورزش و بدون برخورداري از نگاه تخصصي و علمي غيرممكن است. البته همواره چرخ ورزش خواهد چرخيد و دستيابي به اهداف بلند ممكن نخواهد بود.

قراخانلو با اشاره به آمار 10-15 درصد ورزش همگاني گفت: اين رقم در كشورهاي پيشرفته تا هشتاد درصد است. در ترويج ورزش همگاني هر چند نسبت به گذشته پيشرفت كرده‌ايم اما، هنوز تا وضع مطلوب فاصله داريم. ناتواني و نارسايي‌ ساختار ورزش مانع رشد ورزش همگاني شده است. ما به ورزش همگاني نگاه دولتي داشته‌ايم و به جايي رسيده‌ايم كه مردم احساس نمي‌كنند بايد براي خودشان ورزش كنند. منظورم دولت هفتم، هشتم و نهم نيست. به طور كلي نگاه دولتي هنوز به ورزش همگاني احاطه دارد و آن را رها نمي‌كند. در آلمان شش سال قبل 75 هزار انجمن ورزش همگاني را اداره مي‌كردند.

وي تاكيد كرد: نگاه دولت بايد تغيير كند و كمك كند و اجازه دهد نهادها‌ي مردمي و غير دولتي شكل بگيرند. ما در ورزش همگاني هنوز يك برنامه جامع نداريم و نمي‌دانيم مردم ما به چه ورزشي علاقه دارند و براي توسعه ورزش همگاني چه كاري بايد انجام دهيم. ما بايد كاري كنيم كه زنان در مكان‌هاي مخصوص با شرايط مناسب ورزش كنند. حالا ساخت و سازها به سمت استاديوم‌هاي 15 هزار نفره براي فوتبال پيش مي‌رود. با اين كار به جاي اينكه مردم را به ورزش تشويق كنيم، به آنها مي‌گوييم كه در استاديوم بنشينيد، تخمه بشكنيد و ورزش كردن اين يازده نفر را نگاه كنيد. بنابراين جهت‌گيري ساخت و سازها هم بايد به نفع ورزش همگاني اصلاح شود و اين بخش به حمايت‌هاي دولت نياز جدي دارد. نقش شهرداري‌ها و نهادهاي مردمي در توسعه ورزش همگاني امروز در دنيا ثابت شده است و بايد نسبت به اين رويه حساسيت داشته باشيم.

اين استاد دانشگاه به پيشرفت بعد فرهنگ پرداختن به ورزش اشاره و خاطرنشان كرد: در گذشته پدران و مادران ما ورزش را نزديك به گناه مي‌دانستند اما، امروزه اين ديدگاه از بين رفته است. همچنين دانش علمي پزشكان ما در حوزه ورزشي افزايش يافته و امروزه ورزش به عنوان يك عمل صالح و ارزشمند پذيرفته شده است و اين نقطه اميدوار كننده‌اي است. ارزان شدن ورزش امري كليدي است و دولت‌ها بايد در اين زمينه ورود كنند و هنر خود را در جلوگيري از گران شدن ورزش همگاني نشان بدهند.

قراخانلو با ابراز تاسف از وضع ورزش دانش آموزي گفت: يكي از دلايل عقب ماندگي ورزش ايران، توسعه نيافتگي ورزش دانش آموزي است. در زمينه ورزش دانش آموزي در حد فاجعه هستيم و به عقب مي‌رويم. در ورزش دانشجويي نيز نيازمند سرعت بيشتر هستيم. تعداد مراكز تصميم‌گيرنده يكي از مشكلات اساسي ورزش است و به همين دليل بخش ورزش دانش آموزي به عنوان يك جزيره‌ي دور افتاده عمل مي‌كند و كسي نيست كه از اين بخش سوال كند.

اين استاد دانشگاه به برگزاري نشست شوراي عالي ورزش در گذشته اشاره كرد و گفت: متاسفانه در سه سال گذشته يك بار هم جلسه شوراي عالي ورزش برگزار نشده و هر كس براي خودش كار مي‌كند. ما به جاي آن كه مراكز تصميم‌گيري را متمركز كنيم، تصميم‌گيري را به عهده بخش‌ها و حتي افراد گذاشتيم، چند وقت قبل وزارت آموزش و پرورش تصميم گرفت ساختار مديريت ورزش دانش آموزي را تنزل دهد، اين كار به ورزش لطمه زد و كسي هم چيزي نگفت.

رييس پيشين كميته‌ ملي المپيك افزود: در چند سال گذشته بحث فدراسيون ورزش دانش‌آموزي مطرح شد كه مي‌توانست بعد قهرماني را هم جهت دهد اما، كاري كه بايد ظرف شش ماه شكل مي‌گرفت، هنوز بعد از چند سال رشد نكرده است. فدراسيون ورزش دانشجويي نيز هرچه سريع‌تر بايد از حالت موقت خارج شود و با قوت وارد عرصه عمل بشود.

قراخانلو از شاخص‌ تعداد مدال به عنوان يك شاخص ارزشيابي عملكرد ورزش ياد كرد و گفت: سهم ما حتي در اين ملاك غلط نيز ناچيز است. ما در بازي‌هاي آسيايي دوحه بهترين نتيجه را گرفتيم اما، دو سال بعد يكي از بدترين نتيجه‌هاي تاريخ ورزش ايران را در المپيك كسب كرديم، اين نشان مي‌دهد كه كار ما با نوسان پيش مي‌رود و براساس نظام برنامه‌ريزي عمل نكرده‌ايم و حوادث و اتفاقات مي‌تواند در جهت مثبت يا منفي بر ورزش ما اثر بگذارد.

وي گفت: فدراسيون‌ها در لفظ ملي‌اند ولي در واقع كاملا دولتي‌اند و در حال حاضر تمام مسايل مربوط به قهرماني نيز روي دوش دولت است و به علت مشكلات فراوان دولت در بخش‌هاي مختلف نظير اقتصاد، آب، برق، انرژي، سياست خارجي و ... آنچه كه فراموش مي‌شود يا در عمل از اولويت خارج مي‌شود، ورزش است. در گذشته ورزش دانش آموزي مولد ورزش قهرماني بود ولي حالا اين ارتباط قطع است و آموزش و پرورش كار خودش را مي‌كند. در نيروهاي مسلح نيز اوضاع طوري است كه نيروي انساني و تجهيزات فراوان دارند اما، تعداد كمي قهرمان توليد مي‌كنند چرا كه ارتباط سيستمي برقرار نيست.

قراخانلو به دلايل عدم موفقيت در شاخص مدال گرفتن اشاره كرد و گفت: ما تعداد رشته‌هاي ورزشي را توسعه نداده‌ايم. در توسعه يك رشته ورزشي بايد به علاقه مردم، شرايط جغرافيايي، آب و هوايي و... توجه شود. در ورزش شناسايي استعداد نداريم. چند سالي است كه بحث استعداديابي را مطرح كرده‌ايم اما، هنوز سيستمي را براي پرورش استعداد حاكم نكرده‌ايم. فدراسيون‌هاي مختلف به صورت پراكنده در حال تلاش هستند ولي بايد براي ايجاد سيستم استعداديابي و پرورش استعدادها تلاش كنيم كه اين هم مستلزم برنامه و تفكر تخصصي است.

اين استاد دانشگاه افزود: يكي از دلايل توسعه يافتگي ورزش در سطح جهاني مربوط به پول است. در گذشته قهرمانان براي كسب افتخار رقابت مي‌كردند. بعد از يك دوره چهل – پنجاه ساله غرب پول را وارد ورزش كرد و به دنبال آن دوپينگ، فساد و تقلب رواج يافت، سپس غرب شروع به انجام كارهاي فرهنگي كرد. حالا ديگر در غرب پول حرف اول را نمي‌زند و آنها در تلاش هستند تا ارزش‌هاي اجتماعي و اخلاقي را پررنگ كنند ولي متاسفانه علي‌رغم ادعاهاي بزرگي كه ما در كلام و حرف داريم، در عمل پول نقش ويرانگري را در ورزش كشور ايفا مي‌كند و روز به روز مادي‌گرايي در ورزش پررنگ‌تر مي‌شود چرا كه سياست‌گذاران خود بر اين طبل مي‌كوبند و رطب خورده‌هاي فراواني در ورزش داريم كه بار خود را بسته‌اند و حالا منع رطب مي‌كنند ولي حرف آنها اثر ندارد.

عضو هيات علمي دانشگاه تربيت مدرس خاطرنشان كرد: در حال حاضر تبديل ورزش به صنعت باعث توسعه ورزش شده است. بايد قاعده "هزينه - فايده" را در ورزش پياده كنيم ولي ما هنوز در شروع كار هستيم. امروز در فوتبال سفره‌ايي باز شده است. 120 ميليارد تومان پول ملت در فوتبال توزيع مي‌شود، اينكه ورزش حرفه‌ايي نيست ريشه اين مشكل در دولتي بودن اقتصاد ماست. در ورزش حرف مفت زياد است و يكي از حرف‌هاي مفت اين است كه ورزش حرفه‌ايي داريم. حال آن كه هيچ سياست روشني براي توسعه ورزش حرفه‌اي وجود ندارد و اين كار عظيم به صورت تصادفي و خارج از كنترل پيش مي‌رود و علي‌رغم قيل و قال‌ها هيچ هدف‌گذاري روشني در اين امر پيش‌رو نيست.

قراخانلو اظهار كرد: همان مشكلي كه در اقتصاد داريم در ورزش هم داريم. وقتي دولت دست از سر اقتصاد بردارد، ورزش هم غير دولتي خواهد شد و شايد به ورزش حرفه‌اي برسيم.

وي اضافه كرد: ورزش از ابتدا مردمي بوده است، حالا حتي متمركزترين كشورهاي دنيا هم دست بخش مردمي را در ورزش را باز گذاشته‌اند. دولت فقط بايد سياست كلي اعمال كرده و در اجرا دخالت نكند. اما، سوال اساسي اين است كه آيا واقعا ما روز به روز به سمت دولتي‌تر شدن ورزش پيش نمي‌رويم.

قراخانلو با بيان اينكه درمورد بانك اطلاعاتي ورزش در حد صفر هستيم، گفت: در حالي كه ايران در بعضي از زمينه‌ها در لبه‌هاي دانش حركت مي‌كند اما، از اين منظر در ورزش عقب هستيم. بايد تلاش كنيم تا اين مشكلات حل شود و بالاخره زيرساخت‌هاي علمي شكل بگيرند. در منابع انساني هم كم داريم و افراد متخصص نيز در مديريت ورزش كم هستند. هر چند در تربيت نيروي انساني نسبت به گذشته قوي‌تر عمل كرده‌ايم. ولي متاسفانه نيروهاي متخصص فرصت خدمت‌گزاري زيادي پيدا نمي‌كنند و هنوز براي بسياري از افراد پذيرفته نشده كه هر كاري نياز به حضور نيروهاي اهل خود دارد.

اين استاد دانشگاه تاكيد كرد: يكي ديگر از مشكلات ورزش اين است كه پول جاري در ورزش به اندازه كافي نداريم و بيشتر مديران ورزش را به دنبال ساخت و ساز مي‌فرستند و سال‌هاست كه بيشترين انرژي ورزش صرف ساخت و ساز مي‌شود، حال آن كه در نگهداري و بهره‌برداري از امكانات هم ضعيف هستيم.

وي گفت: براي هدايت ورزش به يك برنامه جامع نياز داريم و مجلس نيز براي ايجاد ضمانت اجرا بايد دست به كار شود. بدون يك برنامه راهبردي و بدون اصلاحات ساختاري دستيابي به اهدافي كه در شان كشور باشد دشوار به نظر مي‌رسد.

قراخانلو اظهار كرد: در تحليل مسايل ورزشي بايد ظاهر و باطن‌مان يكي باشد. اگر دروغ رواج يابد، فاجعه است و به كشور آسيب مي‌رساند. نقش رسانه‌ها نيز در اين مهم بارز است. آنها بايد حقايق و واقعيت‌ها را بنويسند و بشكافند تا مشكلات مطرح شود و همه در پي راه حل‌ها باشند. پرداختن به غير حقيقت يا بيان نيم حقيقت و نيم غير حقيقت به يك بيماري عمومي تبديل شده كه به ورزش كمكي نمي‌كند. البته افرادي كه متخصص دروغگويي و چاپلوسي هستند روز به روز ميدان را وسيع‌تر خواهند ديد و جولان بيشتري خواهند داد اما، فرصت‌هاي طلايي از دست مي‌روند. بايد فضايي ايجاد شود كه صاحبان انديشه و تفكر و انسان‌هاي پاك و سالم احساس غربت نكنند و به گونه‌اي نباشند كه راستگويي، ايستادگي روي ارزش‌ها و علم و تخصص مذموم شده و چاپلوسي و تملق و سرپوش گذاشتن روي حقايق و سطحي نگري مقبول واقع شود.
شنبه 21 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]