تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 7 آذر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):راست ترين سخن، رساترين پند و زيباترين حكايت، كتاب خدا (قرآن) است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1834582638




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

عرفان نظری 4


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: عرفان نظری (4)

 مسئله‌ی دیگر در جهان‌بینی عرفانی این است كه راز خلقت جهان (عرفا «خلقت» تعبیر نمی‌كنند، «تجلی» تعبیر می‌كنند) عشق است، جهان از عشق به وجود آمده و با نیروی عشق باز می‌گردد. اینها تكیه می‌كنند بر یك حدیث قدسی كه «كنت كنزا مخفیا فأحببت أن أعرف فخلقت الخلق لكی أعرف» و این مطلب را كه «فأحببت أن أعرف» (یعنی اصلا ینكه من خواستم خلق كنم چون می‌خواستم كه معروف باشم) پایه‌‌ی حرف‌هایشان قرار داده‌اند و خیلی سخنان در این زمینه گفته‌اند. در صورتی كه ما می‌دانیم در بیان فلاسفه، حتی فلاسفه‌ی الهی، مسئله‌ی علم مطرح است. علم عنایی و در واقع در آنجا باز عقل و علم نقش خودش را بازی می‌كند، اما در عرفان عشق نقش اساسی را در خلقت بازی می‌كند.مسئله‌ی دیگر، حیات و تسبیح عمومی موجودات و به تعبیر آنها سریان عشق در جمیع موجودات است. ذره‌ای در جهان نیست كه از آنچه كه آنها «عشق به حق» می‌نامند، خالی باشد.یكی مسائلی كه عرفا روی آن خیلی تكیه دارند و بسیار عالی است و امروز تازه فلسفه‌های جدید اروپایی روی آن تكیه می‌كنند؛ مسئله‌ی «غربت انسان» است كه انسان در این جهان یك موجود غریب و تنهاستمسئله‌ی دیگر عدل و زیبایی و توازن كامل جهان است. البته این «جهان» كه آنها می‌گویند، آن طوری كه ما مغایر با ذات حق می‌بینیم، آنها نمی‌بینند، آن را به شكل دیگری معرفی می‌كنند كه بعد عرض می‌كنم. ولی به هرحال جز جمال و زیبایی و جز عدل در جهان چیز دیگری حكمفرما نیست. یعنی عالم مظهر جمال و جلال حق است و نقص و نبایستنی در كار جهان وجود ندارد.مسئله‌ی دیگر، بازگشت اشیاء به حق است. اشیاء از همان مبدأ به وجود آمده‌اند، از همان‌جا كه آمده‌اند به همان جا باز می‌گردند، معاد در تعبیر عرفانی. در این زمینه، مولوی شعر خیلی خوبی دارد، می‌گوید:                              جزوها را روی‌ها سوی كـل است            بلبلان را عشق بـا روی گل است                             آنـچــه از دریــا، بـه دریــا مـی‌رود             از همـان‌جـا كـامـد آنـجـا مـی‌رود                             از ســر كُــه سیــل‌هـــای تـنـــدرو             وز تــن مــا جـان عشـق‌آمـیـز رو البته اینها هر موجودی را مظهر اسمی از اسماء حق می‌دانند و می‌گویند اشیاء از اسمی كه به وجود آمده‌اند به همان اسم باز می‌گردند. پس مسئله‌ی دیگر مسئله‌ی معاد است با تعبیر خاص عرفانی آنها.اینها كه عرض كردم مربوط به كل جهان بود. آنگاه اینها راجع به انسان نظرات خاصی دارند. انسان در جهان‌بینی عرفانی نقش فوق‌العاده عظیمی دارد تا آنجا كه انسان، عالم كبیر است و جهان عالم صغیر. نه اینكه برعكس باشد و جهان عالم كبیر باشد و انسان عالم صغیر. مولوی در همین زمینه می‌گوید:                    چیسـت انـدر خُـم كـه انـدر نـهر نیـسـت             چیسـت انـدر خانـه كانـدر شهــر نیسـت                   این جهان خُم است و دل چون جوی آب             این جهان خانه است، دل شهری عُجابچون انسان را مظهر تام و تمام اسماء و صفات و مظهر كامل اسماء حق می‌دانند و به تعبیر دینی و قرآنی او را «خلیفة‌الله  الاعظم» و مظهر روح خدا می‌دانند این است كه برای انسان مقامی قایل هستند كه هیچ مكتبی آن‌چنان مقام را برای انسان در جهان قایل نیست. در زمینه‌ی انسان سخنان زیادی دارند، از جمله همان كه انسان عالم كبیر است و جهان عالم صغیر و دیگر نظریه‌ی انسان كامل. نظریه‌ی انسان كامل را به این تعبیر، اول‌بار محیی‌الدین ابراز كرده.انسان در جهان‌بینی عرفانی نقش فوق‌العاده عظیمی دارد تا آنجا كه انسان، عالم كبیر است و جهان عالم صغیر. نه اینكه برعكس باشد و جهان عالم كبیر باشد و انسان عالم صغیر یعنی این تعبیر از محیی‌الدین است و الا معنا از محیی‌الدین نیست. بعد از محیی‌الدین عرفای دیگری آمده‌اند و در این زمینه كتاب نوشته‌اند مثل «الانسان الكامل» نوشته‌ی نسفی. در تعبیرهای فرنگی‌ها هم، انسان كامل، ابر مرد و نظایر این‌ها، از همین حرف‌های عرفا گرفته شده، ولی انسان كامل عرفا با انسان كامل حكمای الهی و با انسان كامل علمای امروزی، آن‌هم مكتب‌های مختلف، از زمین تا آسمان فرق می‌كند. این‌كه مناط انسان كامل چیست و كمال انسان در چیست مسئله‌ی خیلی جالبی است. كه اینجا باید مكتب‌‌های مختلف فلسفی (اعم از الهی، مادی، قدیم و جدید) و عرفانی با هم مقایسه شود و مسئله‌ی بسیار جالبی از آب در می‌آید. (1)مسئله‌ی دیگری كه عرفا روی آن خیلی تكیه دارند و بسیار عالی است و امروز تازه فلسفه‌های جدید اروپایی روی آن تكیه می‌كنند – البته با یك مقدمات چرندی كه از حرفهای خودشان در می‌آید- و در واقع تقلیدی است از مشرق‌زمینی‌ها (و الا آن فلسفه‌ها به اینجاها منتهی نمی‌شود) و در فلسفه‌ی اگزیستانسیالیسم روی آن تكیه می‌شود،؛ مسئله‌ی «غربت انسان» است كه انسان در این جهان یك موجود غریب و تنهاست. یك موجودی است كه با اشیاء، نامتجانس است. یعنی احساس عدم تجانس با همه‌ی اشیاء دیگر می‌كند، كه این هم خودش یك مسئله‌ی بسیار جالبی است.در جهان‌بینی عرفانی راز خلقت جهان عشق است، جهان از عشق به وجود آمده و با نیروی عشق باز می‌گرددمسئله‌ی دیگر مسئله‌ی عقل و عشق در معرفت است. كه اینجا باز طرف اختلاف عرفا،‌ حكمای الهی هستند. آیا كمال واقعی انسان در چیست؟ حكما در پاسخ می‌گویند: «صیرورة الانسان عالَماً‌‌ عقلیا مضاهیا للعالَم العینی» حداكثر كمال انسان و انسان كامل آن است كه انسان نسخه‌ای بشود علمی از مجموع جهان. پس انسان با علم، كامل می‌شود. وقتی انسان فیلسوف شد و یك تصور صحیح و جامع از كل عالم و از نظام عالم داشت، عقلش به كمال رسیده و جوهر انسان هم همان عقل است. این است كه می‌گویند فلسفه هم عبارت از همان «صیرورة الانسان عالما عقلیا...» است.ولی عرفا هرگز به چنین حرفی معتقد نیستند كه وقتی عقل انسان كمال یافت، انسان كمال پیدا كرده. هرگز كمال انسان را در كمال عقلش نمی‌دانند، كمال انسان را در این می‌دانند كه انسان به تمام حقیقت وجودش سیر كند به سوی حق تا -به قول اینها– برسد به حق «یا ایها الانسان انك كادح الی ربك كدحا فملاقیه» (انشقاق/6) برای رسیدن به این مقصود حكیم قهرا از عقل و استدلال كمك می‌گیرد، ولی عارف استدلال را تحقیر می‌كند و از مجاهده و ریاضت و تهذیب نفس و عشق و سلوك مدد می‌گیرد و آن راه را كافی نمی‌داند و جایز‌الخطا می‌داند، ‌كه می‌گوید «پای استدلالیان چوبین بود» اینها چند قلمی است كه مربوط به جهان‌بینی عرفانی می‌شود. حالا اینها را یك یك تاحدی كه برایمان میسر باشد و وقت هم اجازه بدهد بیان می‌كنیم. پیوند به :عرفان نظری قسمت سوم       

1- علاقمندان می‌توانند به كتاب «انسان كامل» اثر استاد شهید مطهری مراجعه نمایند.منبع: عرفان حافظ؛ استاد شهید مرتضی مطهری ص94 -97 





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 344]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن