واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - دولت اوباما در قبال ایران پرداخته و معتقد است که دولت وی از سیاستهای شکستخورده بوش در این زمینه پیروی میکند. فارس: : پایگاه اینترنتی "آنتیوار " در مقالهای به تشریح سیاستهای دولت اوباما در قبال ایران پرداخته و معتقد است که دولت وی از سیاستهای شکستخورده بوش در این زمینه پیروی میکند. به گزارش فارس، پایگاه اینترنتی "آنتیوار " (Antiwar.com) در مقالهای به قلم "محمد سهیمی " به بررسی سیاستهای اتخاذ شده از سوی دولت اوباما در قبال ایران پرداخته و مینویسد: هنگامی که "باراک اوباما " در سال 2008 برای انتخابات ریاست جمهوری به میدان آمد، اول و بیش از همه میخواست که با "جرج بوش " متفاوت باشد، کسی که توسط اکثریت بزرگی از مردم کره زمین، خوار شده بود. اوباما مخالف حمله به عراق بود و در طی تبلیغات انتخاباتی خود، به انتقاد از حمله و عواقب آن پرداخت. اوباما از دولت بوش برای آنچه وی به عنوان غفلت از "جنگ حق " (اگر چنین جنگی وجود داشته باشد) در نظر میگرفت، انتقاد کرد، مثلا جنگ در افغانستان. درحالی که دولت بوش، برای هشت سال برنامه بیرحمانه تبلیغاتی و تهدیدها را علیه ایران انجام داد، اوباما پیشنهاد مذاکره بدون پیش شرط با ایران را مطرح کرد. برای اعتبار دادن به پیشنهادش، از "جان اف.کندی " نقل قول کرد: "بیاید بدون ترس مذاکره کنیم، اما هیچگاه از مذاکره نترسیم. " این گزارش در ادامه میافزاید: اما پیشنهاد مذاکره با کشوری بدون هیچ پیش شرطی و بدون هیچ تغییری در دیدگاههای بنیادین نسبت به آن کشور، بی معنی است. برای مثال، دولت اوباما نمیخواست که ایران، برنامه غنیسازی اورانیم خود را پیش از ورود به مذاکره درباره مبادله اورانیوم کم غنی شده با سوخت برای راکتور تحقیقاتی ایران (که ایزوتوپهای پزشکی را برای 850000 ایرانی بیمار فراهم میکند) تعلیق کند. اما هدف دولت مثل گذشتگان همواره بیاستفاده کردن ایران از تجهیزات غنیسازی اورانیوم و برنامه آن است. تفاوت میان درخواست تعلیق برنامه غنیسازی، پیش از ورود به اتاق مذاکره و درخواست همان حق بعد از ورود به اتاق چیست؟ تنها عبور از در! اما ایرانیان همواره مشخص کردهاند که برنامه غنیسازی اورانیوم خود را متوقف نخواهند کرد. این ارتباطی با "محمود احمدی نژاد " و یا احزاب دیگر در ایران ندارد. پس چرا اوباما گمان کرد که رویکرد او به ایران همان نتیجهای را خواهد داشت که او تمایل دارد؟ چون او لبخند زیبایی دارد، یا یک آفریقایی - آمریکایی است، یا نام میانی او حسین است، هم اسم نوه پیامبر اسلام و یکی از مورد احترامترین اشخاص در ایران و اسلام شیعه؟ هیچ یک از اینها به آن کمک نکرد، چرا که سیاست او اشتباه درک شده است. • تلاشهای دولت اوباما بر تقویت تحریمها علیه ایران سهیمی نویسنده مقاله در ادامه با اشاره به تغییر نکردن سیاستهای دولت آمریکا علیرغم وعدههای تبلیغاتی اوباما مینویسد: تلاش برای متفاوت به نظر رسیدن با جورج بوش، در حالی که همان اهداف با ایران دنبال میشود، مشکلات زیادی را برای اوباما ایجاد کرده است. اوباما از زمانی که به قدرت رسید، در صدد مذاکره با ایران بوده در حالی که بر تلاشهای دولتش بر تقویت تحریمها علیه ایران تمرکز میشود. بهانه هم این است که اگر تحریمها سختتر نباشند، اسرائیل به ایران حمله خواهد کرد که دولت ظاهرا مخالف آن است. اگرچه از حذف گزینه حمله به ایران خودداری کرده است. این دوگانگی منجر به ارتکاب یک اشتباه در پی دیگری شده است. اوباما یک مهلت غیر واقعی در دسامبر 2009 برای رویکرد دیپلماتیکش به ایران تعیین کرد، و آن بدون در نظر گرفتن پویاییهای سیاست داخلی ایران و یا گامهای پیشرفتی که در ایران در برنامه غنیسازی اورانیوم خود دارد، بود. پیشرفت ایران در توسعه برنامه غنیسازی اورانیوم همچنان ادامه دارد و امکانات غنیسازی دیگری در فوردو نزدیک قم در حال ساخت است. دولت اوباما ادعا کرد که تجهیزات فوردو نمایانگر نقض تعهدات ایران در قبال تضمینهای آژانس انرژی اتمی است؛ اما ایران از تعهداتش تخطی نکرده است. در همان زمان مشکلات فنی و سایر مشکلات، غنیسازی تجهیزات نطنز را آهسته کرد. تنها در حدود نیمی از 8000 سانتریفیوژ نصب شده در نطنز کار میکند. مهلت غیر واقعی اوباما معکوس بود و فقط برای آرام کردن لابی اسرائیل استفاده شد. وی همچنین با اشاره به فشار ایالات متحده به ایران برای پذیرش تحریمهای جدید میافزاید: سپس برای رد توافقنامهای که ایران با ترکیه و برزیل در رابطه با تبادل بیش از نیمی از ذخیره اورانیوم کم غنی شده با سوخت اتمی برای راکتور تحقیقاتی تهران داشت، دولت مصمم شد که ایران را مجازات کند و برای پذیرش قطعنامه 1929 شورای امنیت سازمان ملل فشار آورد. بعد از آن ایالات متحده، ترکیه را سرزنش کرد و خواست که به امور خودش بپردازد و در امور ابرقدرتها دخالت نکند. و بعد از آن دولت اوباما، سری جدید تحریمها را بر ایران ایجاد کرده است. به نظر میرسد تحریمها دولت ایران را هدف قرار دادهاند اما به مردم عادی صدمه میزند. سهیمی در ادامه مقاله خود به بررسی جنگ روانی رسانههای غربی و صهیونیستی در زمینه حمله نظامی رژیم صهیونیستی و یا ایالات متحده به ایران پرداخته و مینویسد: دولت اوباما هیچ کاری برای پایان دادن به خیالات و تبلیغات درباره حمله اسرائیل و یا آمریکا انجام نداده است. "جفری گلدبرگ " مبلغی است که کارهای روزنامه نگاری او هنگامی که مقالهای طولانی را در نشریه "نیویورکر " منتشر کرد، پایان یافت. وی مقالهای در نشریه "آتلانتیک " نوشت درباره اینکه اسرائیل چگونه ممکن است به ایران حمله کند. گلدبرگ در این مقاله مدعی شد که این عدم وجود زرادخانههای هستهای ایران نیست که نخبگان سیاسی و نظامی اسرائیل را میترساند بلکه توانایی اتمی ایران ممکن است نخبگان علمی و فناوری را برای ترک اسرائیل تشویق کند. همان نظری که من پیش از این داشتم. تحلیلگران هوشیار و متخصصینی مثل "تریتا پارسی "، "گلن گرینوالد "، "رضا اصلان " و "برنارد آویشای "، با قدرت نمایی لابی اسرائیلی روبرو شدند. دولت هیچ کاری برای پایان دادن تفکرات جنگ با ایران انجام نداد. اگر لابی اسرائیل نمیتواند رئیس جمهور، که احتمالا مخالف جنگ با ایران است را به جنگ با ایران ترغیب کند، ماجرا را در جایی قرار میدهد که به رئیس جمهور بعدی اختیار انجام آنرا میدهد. • هیچکس باور ندارد که آمریکا به زودی عراق را ترک کند وی با اشاره به نزدیکی انتخابات میان دورهای کنگره در آمریکا مینویسد: اکنون که به انتخابات میان دورهای کنگره نزدیک میشویم، اوباما انگیزهای برای برداشتن گامهای مثبت برای نشان دادن سردی با ایران دارد. او از نظر سیاسی ضعیف است. اقتصاد همچنان آشفته است. جنگ در افغانستان - در دیدگاه اوباما جنگ برحق - نشانی از پیشرفت ندارد (بدون توجه به اینکه پیشرفت چگونه تعریف میشود) و بیانیه پایان جنگ عراق ساختگی بود. هیچکس باور ندارد که آمریکا به زودی عراق را ترک کند. به نظر میرسد که اوباما علاقه خود را در توافقات مذاکره شده با ایران و وعده سال گذشته همزیستی صلحآمیز با جهان اسلام (که هیچ نتیجه مثبتی نداشت)، را از دست داده است. پیش بینیهای وخیمی وجود دارد که انتخابات به پیروزی جمهوری خواهان برای به دست آوردن کاخ سفید و سنا میانجامد. اگر این اتفاق بیفتد رئیس جمهور در جایگاه ضعیفتری قرار میگیرد. مذاکرات بین ایران و گروه وین در این ماه در مرکز آژانس بینالمللی انرژی اتمی برگزار میگردد. اما حتی اگر مذاکرات شروع شود آمریکا و هم پیمانانش ادعا میکنند که آنها دیپلماسی را با ایران آزمودند اما شکست خورد و یا آیا یک تلاش واقعی برای نشان دادن این مساله وجود دارد؟ این نویسنده در انتها اینگونه نتیجه میگیرد: بنابراین یکبار دیگر، یک رئیس جمهور ایالات متحده تسلیم فشارهای داخلی لابی اسرائیل و متحدانش میشود و به جای توافقات مذاکره شده با ایران همان سیاستهای شکست خورده گذشته را دنبال میکند. یکبار دیگر یک رئیس جمهور ایالات متحده، تشخیص نمیدهد که توافق با ایران به نفع دولت آمریکا خواهد بود و در عوض اثرات مثبت زیادی در تمام خاورمیانه دارد و یکبار دیگر یک رئیس جمهور ایالات متحده به رغم هوش قابل توجه راهی را ادامه میدهد که سرانجام ملتش را به جنگ با ایران خواهد برد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 367]