واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - نوری مالکی به جای گفتگو با ایاد علاوی باید نظر مثبت هم ائتلافی هایش را جلب کند سامی مبید: سیاستمداران شیعه که ائتلاف ملی عراق را به منظور به دست آوردن اکثریت در پارلمان تشکیل داده اند، یک چیز را در ذهن دارند: دور نگاه داشتن ایاد علاوی با عقاید سکولارش از دولت و البته پست نخست وزیری . این نتیجه گیری از سخنان و عملکرد شیعیان حاضر در این ائتلاف عیان است. در این ائتلاف همگان خود را برای تصاحب پسن نخست وزیری بهتر از سایرین می دانند. این جملات بدین معناست که شانس نوری مالکی برای بقای در پست نخست وزیری هر روز کمتر از دیروز می شود . البته دلیل کاهش این بخت و اقبال هم شحص علاوی نیست. علاوی در انتخابات پارلمانی توانست رهبری لیستی را عهده دار باشد که دو کرسی بیش از لیست دولت قانون را تصاحب کند. اکنون این چهره های حاضر در ائتلاف ملی عراق هستند که نوری مالکی را در قامت نخست وزیر نمی خواهند. چهره هایی مانند مقتدی صدر و عادل عبدل المهدی . ائتلاف ملی عراق به دلیل کند شدن پیشرفت ها در صحنه سیاسی عراق مجرم است . نوری مالکی نیز به دلیل تعلل در کنار نهادن قدرت بخش اعظمی از این تقصیر را عهده دار شده است. مالکی نمی تواند طبق قانون اساسی عراق ، مسئولیت تشکیل دولت را به برنده انتخابات یعنی علاوی محول کند . دو ماه پیش همگان امیدوار بودند که دولت جدید به زودی تشکیل شود . ائتلاف مالکی با ائتلاف ملی عراق که صدر و حکیم در آن حضور داشتند همگان را به یاد ائتلاف احزاب سیاسی در سال 2005 انداخت. با این همه حس رقابت موجود در میان دولتمردان حاضر در این ائتلاف پنج ماه است که عراق را در هزارپیچ تشکیل دولت نگاه داشته است . در سطح بین المللی ما همچنان بازیگران حاضر در صحنه را اشتباه گرفته ایم. همچنان به فکر یافتن راهکاری برای تعامل علاوی با مالکی و برعکس هستیم. این در حالی ست که تنها این دو چهره نیستند که مسبب این تعلل و تاخیر در تشکیل دولت هستند. یک فاکتور اساسی این است که عراق تبدیل به صحنه رقابت قدرت های منطقه ای شده است . گفته می شود که عربستان سعودی از نخست وزیری ایاد علاوی و ایران از بقای نوری مالکی در قدرت حمایت می کنند. در مبحث داخلی نیز نوری مالکی حتی در میان متحدان تازه سیاسی خود نظیر حکیم ، مقتدی صدر و عادل عبدالمهدی نیز طرفدارانی ندارد . دو هفته پیش بود که دیدار میان مالکی و علاوی مانند توپ در رسانه ها صدا کرد . این دومین دیدار میان دو طرف از ماه مارس تا آن تاریخ بود .دیداری که این بار هم دستاوردی به دنبال نداشت. پرسش اینجاست که مالکی و علاوی اگر در خصوص تشکیل دولت سخن نمی گویند در این دیدارهای کوتاه چه می گذرد؟ یک سناریو این است که مالکی از دیدار با علاوی به عنوان ابزاری برای ترساندن شیعیان نظیر حکیم و صدر استفاده می کند . هدف نیز اعمال فشار بر ائتلاف ملی برای پذیرفتن نخست وزیری او است . مالکی در دل خطاب به شیعیان می گوید: من ائتلاف با شما را بر هم می زنم و با علاوی وارد ائتلاف می شوم. یک سناریو دیگر نیز این است که نوری مالکی نخست وزیر بماند و علاوی پست معاونت او را بپذیرد و البته برعکس این حالت هم وجود دارد. اما دیدار اصلی و رهگشا باید میان مالکی و رهبران ائتلاف ملی عراق باشد. حاضران در این اتحاد باید محورهای همکاری و وجوه مشترک را بیابند. باید اختلاف ها و شباهت ها را دو دو کفه گذاشته و وزن هر یک را بسنجند. ایالات متحده از هم اکنون برای خروج از عراق دورخیز کرده است . در همین راستا مسئولیت اجرایی آخرین زندان در اختیار امریکایی ها نیز به عراقی ها واگذار شد . اصرار مالکی دال بر اینکه یا او نخست وزیر باقی می ماند و یا عراق در آغوش آشوب فرو می رود نشان دهنده اشتباه مرگباری است که عراق با آن دست و پنجه نرم می کند. عراقی ها با ریختن بیشترین آرای خود به نفع شخص مالکی در انتخابات ماه مارس نشان دادند که چگونه حافظه تاریخی مردم به سرعت پاک می شود .آسیا تایمز هفدهم جولای / ترجمه : سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 318]