واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: دختر ۵ ساله ای دارم که به پیش دبستانی می رود. با شروع سردی هوا، مشکلات او و ما هم شروع می شود.... او تقریبا هر هفته سرما می خورد، اما اغلب مواقع خودمان او را در منزل درمان می کنیم و به همین منظور انواع و اقسام داروهای ضدسرفه، ضداحتقان بینی و آنتی بیوتیک های مختلف و... را در خانه برایش فراهم کرده ایم. اما امسال زمستان به قدری از آنفلوآنزا و خطرهای آن شنیدیم که نگران شدیم شاید گاهی اوقات مریضی های کودکانمان سرماخوردگی ساده نبوده و آنفلوآنزا باشد! اما اگر آنفلوآنزا باشد، آیا درمان متفاوتی نیاز دارد؟ آیا حتما باید پزشک او را ببیند؟ اصلا آنفلوآنزا چه تفاوت هایی با سرماخوردگی دارد؟ این بار سوالات خود را از آقای دکتر علیرضا ناطقیان، فوق تخصص بیماری های عفونی اطفال و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران پرسیده ایم. ▪ لطفا در ابتدا تفاوت های سرماخوردگی و آنفلوآنزا را برای ما توضیح دهید. تفاوت عمده و مهمی که این دو بیماری را از هم متمایز می کند این است که در سرماخوردگی، شروع علایم خفیف است و اغلب علایم دستگاه تنفسی وجود دارد. مثلا آبریزش بینی، گزگز بینی، عطسه، سوزش گلو، سرفه و تب خفیف دیده می شود. اما در بیمار مبتلا به آنفلوآنزا، تب بالا و ناگهانی وجود دارد و علایم گرفتگی بینی و عطسه و سرفه و... در سایه بی حالی ناگهانی فرد گم می شود. چنین بیماری آنقدر بدن درد، سردرد و کمردرد دارد و به قدری تبش بالاست که علایم ابتدایی دستگاه تنفسی در او چندان واضح نیست. بعد از حدود ۳ روز، تب کاهش می یابد و سرفه تشدید می شود. این علایم ممکن است تا چند روز ادامه داشته باشد. پس تفاوت اصلی این دو بیماری علایم آنهاست. ▪ آیا این علامت ها در آنفلوآنزای کودکان هم دیده می شوند؟ البته بچه ها در گفتن دقیق علایم درد ناتوان هستند و نمی توانند به طور مشخصی درد خود را بگویند. اما در آنها هم علایم بی حالی یا بی قراری دیده می شود. البته در کودکان، در بعضی موارد، اسهال یا استفراغ هم همراه آنفلوآنزا دیده می شود. ▪ چه درمانی برای این بیماری وجود دارد؟ گروهی از کودکان را باید بلافاصله بعد از تشخیص بیماری، بستری کرد. اگر علامت هایی همچون استفراغ، تنفس تند، کبودی، تغذیه بد، گیجی، تشنج و تب بیش از ۳ روز وجود داشت باید بیماران بستری شوند و تحت درمان قرار گیرند. به علاوه کودکانی که یک بیماری زمینه ای دارند (به عنوان نمونه بیماری قلبی یا کلیوی، کم خونی، سوءتغذیه شدید، سرطان و...) نیز، باید حتما بستری شوند. بعد از تشخیص قطعی بیماری به آنها داروهای خاصی داده می شود (مانند داروی تامی فلو). این دارو به صورت کپسول خوراکی است و در بیمارستان های دولتی، به صورت رایگان در اختیار بیماران قرار می گیرد. اما در کودکانی که علایم فوق یا بیماری زمینه ای ندارند، نیاز است که فقط درمان های حمایتی انجام شود. همان طور که می دانیم عامل بیماری آنفلوآنزا ویروس است و به همین علت برای درمان آن نیازی به آنتی بیوتیک نیست. معمولا به این بیماران، تب بر داده می شود و اگر مشکل های تنفسی به همراه گرفتگی راه های هوایی وجود داشته باشد، باید پدر و مادر ترشحات تنفسی آنها را تخلیه کنند. گاهی هم استفاده از داروهای ضدسرفه لازم است یا از بعضی داروها برای باز کردن راه های هوایی کمک می گیریم. به علاوه در چنین مواقعی باید به کودک مایعات فراوان بدهیم. غذایی پرانرژی برایش تهیه کنیم و گاهی استفاده از بخور (به خصوص بخور گرم) توصیه می شود. ▪ عده ای از والدین چنین مواقعی برای کودکشان فقط سوپ داغ تجویز می کنند. آیا چنین کاری صحیح است؟ خیر. بهتر است غذاهای پرکالری که کودک به آنها علاقه بیشتری دارد به او داده شود. استفاده بیش از حد از مایعات توصیه نمی شود. ▪ چه راه هایی برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا وجود دارد؟ بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری واکسن است. واکسن هر ۳ نوع آنفلوآنزای شایع در ایران وجود دارد. با واکسن زدن می توان به افراد کمک کرد که کمتر دچار این بیماری شوند. در کنار آن، برخی دستورهای عمومی بهداشتی وجود دارد که همه کم و بیش از آن اطلاع دارند. به عنوان نمونه شست وشوی مکرر دست ها، استفاده از ماسک در محیط های شلوغ (چه بیمار باشند و چه نباشند)، دست نزدن به چشم و دهان، به علاوه باید از بردن بیمار مبتلا به آنفلوآنزا به محیط های عمومی (مانند مدرسه یا مهدکودک) تا ۷ روز یا ۲ روز بعد از قطع تب، خودداری کرد. ▪ پس یعنی شما واکسن آنفلوآنزا را برای افراد توصیه می کنید؟ بله. بعضی از گروه های خاص که توسط وزارت بهداشت اعلام شده باید این واکسن را تزریق کنند تا از ابتلا به آن تا در حد امکان کاسته شود. ▪ کودکان را چه مدت در خانه نگه داریم؟ به طور قانونی باید کودک مبتلا به آنفلوآنزا تا ۷ روز به مدرسه نرود. اگر پزشک تشخیص بیماری آنفلوآنزا را داده باشد باید مدرسه هم بپذیرد که وی به مدرسه نرود چون در این مدت احتمال سرایت بیماری به سایرین وجود دارد. ▪ چه زمانی لازم است که کودک را به نزد پزشک ببریم؟ آیا نمی توانیم خودمان او را درمان کنیم؟ اگر بیمار تب بالا ندارد و حال عمومی او خوب است انجام همان اقدامات عمومی کفایت می کند و می توان او را در خانه درمان کرد. اما اگر علایم هشداردهنده (تب طولانی، گیجی، تشنج و...) را دیدیم باید به پزشک مراجعه کنیم. بعضی موارد ممکن است عفونت هایی در سینوس، ریه یا گوش به وجود بیاید که خطرناک هستند. ▪ اگر فرزند دیگری در خانه داشته باشیم، چه کنیم که او مبتلا نشود؟ در این حالت باید سعی کنیم که ۲ کودک تماس نزدیک (کمتر از ۱ متر) با هم نداشته باشند. هر دوی آنها دائم دست هایشان را بشویند و از محلول های ضدعفونی الکلی استفاده کنند. آنها نباید از لوازم مشترک استفاده کنند. باید به کودک یاد بدهیم که در دستمال سرفه کند و بعد دستمال را دور بیندازد. قرار دادن دستمال آلوده روی میز یا محل های دیگر احتمال انتقال بیماری را بالا می برد. با انجام این کارها می توانیم تا حد زیادی احتمال ابتلای فرزند دیگرمان را کاهش دهیم. ▪ آیا مصرف آنتی بیوتیک در بیماران آنفلوآنزایی لازم است؟ چنین تشخیصی را باید بر عهده پزشک گذاشت. همان طور که گفتیم آنفلوآنزا بیماری ویروسی است که در آن آنتی بیوتیک اثری ندارد و مصرف آن در مراحل اولیه بیماری، نه تنها فایده ای ندارد بلکه باعث ایجاد عوارضی در کودک می شود و خطر ایجاد عفونت های مقاوم را بالا می برد. اما اگر تب کودک ادامه داشت (بعد از ۴۸ تا ۷۲ ساعت) و همراه با آن پزشک شک کرد که عفونتی بر بیماری سوار شده است لازم است که آنتی بیوتیک به کودک داده شود. ▪ بعضی والدین در زمستان ها، به قدری لباس تن بچه می کنند که او حتی نمی تواند تکان هم بخورد. آیا انجام چنین کاری مانع از بروز آنفلوآنزا می شود؟ خیر. پیشگیری از آنفلوآنزا با جلوگیری از برخورد با سرما امکان ندارد. در این میان توجه به نکات بهداشتی مانند شست وشوی مداوم دست ها مهم تر است و پوشش بیش از حد توصیه نمی شود. ▪ آیا احتمال بروز تهوع و استفراغ به همراه آنفلوآنزا وجود دارد؟ بله. در مواردی به خصوص در کودکان، آنفلوآنزا همراه علایم گوارشی مانند تهوع و استفراغ دیده می شود. در این شرایط اگر میزان مایعات بدن کودک، کاهش شدید پیدا کند، لازم است که در بیمارستان بستری شود. پس اگر پزشک علایمی را دید که به نظر می آمد مایعات بدن کودک کاهش یافته، باید کودک را هر چه سریع تر در بیمارستان بستری کند چون ممکن است برای او خطرناک باشد. روزنامه سلامت
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 721]