واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: آموزشگاه هاي آزاد موسيقي – نگاهي به سال هاي اول انقلاب
آموزشگاه هاي آزاد هنري، محصول زندگي جديد، گسترش تكنولوژي و فرآيند نظام شهرنشيني معاصر است. در زندگي هاي امروزين، انسان شهرنشين و متمدن ، دائم به دنبال خلاء هاي زندگي و پر كردن آن با مجموعه اي متنوع از كنش هاي فردي يا اجتماعي مي گردد، اين خود تناقض جالب توجهي است.
از يك سو در زندگي انسان شهري، درگيري ها و مشغله ها، گرفتاري ها و مجموعه عوامل نوع زندگي، فضاي زندگي را شلوغ و پر دامنه مي سازد، اما در سوي ديگر، اين آدمها به محيط و فضايي نياز دارند كه نوعي تعادل براي دلپذير كردن يا معنا دار كردن زندگي ايجاد نمايد.
شايد مهمترين عملكرد و دستاورد آموزشگاههاي آزاد هنري براي طيف گسترده اي از كساني كه به اين گونه مراكز مراجعه مي كنند، همين مساله باشد؛ هر چند نمي توان جنبه هاي ديگري در زمينه گسترش فرهنگ را انكار كرد.
نخستين آموزشگاه هاي آزاد موسيقي (و البته با عناوين ديگر) ، در شرايط ايران معاصر و پس از انقلاب مشروطه شكل گرفتند.
مكتب خانه درويش خان كه به هنرجويان پس از اتمام دوره نشان تبرزين اهدا مي كرد و مدرسه موسيقي كلنل وزيري (1302) به نوعي از نخستين گام ها محسوب مي شوند.
تقاضاهاي اساتيدي چون مرتضي خان، ني داوود و علي اكبر خان شهنازي براي تاسيس مدرسه خصوصي موسيقي و شرح درس و برنامه آموزشي آنها كه به وزارت فرهنگ وقت ارسال شد (دهه هاي 20 و 30 )، از ديگر اقدامات چنين رويكردي است.
بتدريج و با گسترش نظام شهري نوين و شكل گيري شهر معاصر (شهرهايي چون تهران، اصفهان، شيراز و تبريز و ... ) آموزشگاه هاي آزاد موسيقي تاسيس شدند. مراجعه به مجله ها و روزنامه هاي ادوار مختلف و آگهي پذيري هنرجو در رشته هاي مختلف موسيقي، مويد اين حركت است.
لازم به ذكر اين كه با توجه به سيستم آموزش موسيقي ايراني و رابطه شاگرد – استادي ، در تمام اين ساليان، آموزش كاملا خصوصي در محيط منزل استاد ( به عنوان دفتر و محل كار) خارج از چهارچوب قوانين و مقررات آموزشگاهي وجود داشت و همچنان نيز تداوم دارد.
آموزشگاه هاي آزاد موسيقي پس از انقلاب :
وقوع انقلاب اسلامي و شرايط پيش آمده پس از آن، منجر به تعطيلي مراكز متعدد و از جمله مراكز مربوط به موسيقي شد.
در اين ميان، سهم كانون فرهنگي، هنري "چاووش" در آن شرايط بسيار حايز اهميت است.
كانون چاووش به سرپرستي و مديريت هوشنگ ابتهاج، محمد رضا لطفي و حسين عليزاده از سال 56 تاسيس شد ، اما عمده فعاليت آن در سال 57 شكل گرفت.
توليد 19 آلبوم موسيقي كه تا سال 62 ادامه داشت و بخصوص آثار موسيقي انقلابي كه از شهريور 57 تا دومين، سومين سالگرد انقلاب ادامه يافت، مهمترين رويكرد اجتماعي اين كانون بود.
اما در حيطه آموزش ، كانون چاووش وظيفه آموزش موسيقي ايراني را بر عهده گرفته بود.
در اين كانون، نسل نويني از موسيقيدانان كه مراحل آموزشي خود را در دانشكده هنرهاي زيبا و مركز حفظ و اشاعه، تحت نظر اساتيدي چون نور علي برومند، داريوش صفوت، عبدالله دواهي، سعيد هرمزي، يوسف فروتن، علي اصغر بهاري ، محمود كريمي (در مقام آخرين بازماندگان سنت موسيقي ايراني) طي كرده بودند، به آموزش و اشاعه موسيقي ايراني مي پرداختند.
تلفيقي از سنت هاي موسيقي همراه با ايده هاي نوين و دستاوردهاي شخصي يا اجتماعي ، عملكرد آموزشي كانون چاووش بوده است.
در حقيقت، كانون چاووش در اوايل انقلاب ، مهمترين مركز براي انتقال فرهنگ موسيقي به نسل بعد بوده است.
شماري از موسيقيداناني كه امروزه در مقام نسل سوم چهره هاي شاخص موسيقي معاصر ايراني محسوب مي شوند، در اين مركز آموزش ديده اند.
حميد متبسم ، مجيد درخشاني ، ارژنگ كامكار، اردشير كامكار ، سعيد فرج پوري ، ارشد طهماسبي ، حسين بهروزنياو... از مشهورترين موسيقيدانان اين نسل و مرتبط با كانون فرهنگي – هنري چاووش بوده اند.
با توجه به تعطيل شدن مراكز رسمي و دانشگاهي (با انقلاب فرهنگي سال 59) و عدم شروع مجدد آموزش دانشگاهي موسيقي كه تا سال 68 به طول انجاميد، نقش آموزشي كانون چاووش بيشتر مشخص مي شود.
همچنين مي توان از كانون چنگ ياد كرد كه در سال 60 توسط كساني چون محمد رضا درويشي ، علي اكبر شكارچي و گرگين زاده تاسيس شد.
اين مركز بيشتر در زمينه مباني و تئوري موسيقي، موسيقي كودكان و موسيقي كلاسيك غرب فعاليت داشت (هر چند به موسيقي ايراني نيز مي پرداخت).
چاپ و انتشار پارتيتور آثار شاخص موسيقي غرب ، فعاليت ديگري از سوي اين كانون براي رشد آموزشي موسيقي هنري غرب بوده است.
نكته جالب توجه اين كه افراد بسياري كه در ساليان بعد توانستند جايگاهي در موسيقي پيدا نمايند مراحل آموزشي موسيقي كودك و تئوري موسيقي را در كانون چنگ آغاز كرده اند.
اين كانون نيز – هر چند محدودتر- نقش خود را در شرايط تعطيلي مراكز رسمي موسيقي ، به خوبي ايفا كرده است.
جمعه 22 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]