واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: عکاسی و آسمان شب
عکاسی از آسمان شب و پدیده های آن، که گاه با چشم هم قابل مشاهده نیستند، گرچه احتیاج به دانستن اصول اولیهی عکاسی دارد، اما تکنیک های خاص خود را نیز دارد. عکاسی از سوژه های آسمان شب به دلیل اینکه نور بسیار کمی از آنها به ما میرسد، احتیاج به شرایط خاصی دارند. به عنوان مثال به دلیل طولانی بودن مدت نوردهی، دوربین حتماً باید روی سه پایه محکمی نصب و ثابت شود. اگر بخواهیم از ستاره ها، سیارهها و صورت های فلکی، به همان صورتی که با چشم در آسمان میبینیم، یعنی به صورت نقطه ای عکس بگیریم، باید دیافراگم را تا حد امکان باز کنیم (کوچکترین عدد موجود روی لنز دوربین) و بسته به محدودهی مورد نظراز لنزهای نرمال یا واید استفاده کنیم. مدت زمان نوردهی در عکاسی نجومی به صورت معمول بیش از زمان نوردهی برای عکاسی از سوژه های معمولی با نور نسبتاً زیاد است. مثلاً اگر سعی کنید با سرعت 30/1 یا حتی 15/1 ثانیه عکسی از آسمان بگیرید، در نهایت چیزی جز سیاهی نصیب شما نمی شود. چون نورِ کمِ ستارهها در این مدت زمان کم فرصت ثبت روی فیلم عکاسی شما را پیدا نکرده است.
برای گرفتن چنین عکس هایی با توجه به حساسیت فیلم، اندازهی لنز، پرنور یا کم نور بودن ستاره های داخل کادر و از همه مهمتر مکان ستاره های مورد نظر در آسمان، مدت زمان نوردهی برای لنز نرمال (55-50 میلی متر) از حدود 10 ثانیه شروع میشود و گاهی تا 45 ثانیه هم میتواند ادامه پیدا کند. هر چه فاصله کانونی لنز مورد استفاده بیشتر شود، زمان نوردهی هم بیشتر میشود. (برای تعیین این زمان بر اساس مختصات ستارهها در آسمان روابطی ریاضی هم وجود دارد ولی در حال حاضر بهترین کار تجربه و باز هم تجربه است.) اگر زمان نوردهی (باز بودن دریچه دوربین) از این مقدار بیشتر شود، پدیده ای روی فیلم شما ثبت خواهد شد که با چشم به طور محسوس قابل مشاهده نیست؛ حرکت ظاهری ستارهها در زمینهی آسمان!
بعضی از دوربین های عکاسی در قسمت تنظیم سرعت، علاوه بر کسری از ثانیه (120/1، 60/1، 30/1،...)، که با اعداد 120، 60، 30،... نشان داده میشوند، سرعت های کمترِ چند ثانیه ای و حتی تا 30 ثانیه نیز دارند. ولی برای اینکه سرعت باز و بسته شدن دهانه دوربین را از این هم کمتر کنید، باید از گزینه ای روی قسمت تنظیم سرعت دوربین استفاده کنید که به شما این امکان را میدهد که دریچه دوربین را با نگه داشتن شاتر، تا هر زمانی که بخواهید باز نگه دارید. این گزینه در اغلب دوربینها با (B) و در بعضی از آنها با (T) نشان داده شده است. در اینجا به وسیله دیگری به نام دکلانشور نیاز پیدا میکنید که به سر شاتر دوربین وصل میشود و به شما کمک میکند که دکمه شاتر دوربین را تا مدت زمان دلخواه پایین نگه دارید. در نهایت برای عکاسی از آسمان شب باید دوربینتان را روی یک سه پایه با استقرار خوب محکم کنید و برای جلوگیری از انتقال لرزش دست و دوربین، دکلانشور را روی شاتر آن نصب کنید و همچنین به چند نکته برای فیلمی که داخل دوربین قرار میدهید توجه داشته باشید:
فیلم های عکاسی با حساسیت 100 تا 400 به راحتی در بازارقابل دسترسی اند. فیلم هایی با حساسیت کمتر از 100 و بیشتر از 400 هم وجود دارند اما هر کدام معایب و محاسنی دارند. فیلمها هرچه حساسیت کمتری داشته باشند، دانه های بلور نقرهی سطح آنها کوچکتر است و در هنگام ظهور، عکس یکپارچگی و نرمی بیشتری خواهد داشت. البته توجه به این موضوعات یک جانبه نمی شود؛ چون مثلاً اگر حساسیت فیلم را خیلی پایین بیاوریم مجبور میشویم زمان نوردهی را به مقدار قابل توجهی زیاد کنیم و این کار مشکلات مختلفی به همراه خواهد داشت که از این میان میتوان به تغییر نامناسب رنگ زمینه آسمان اشاره کرد. در حقیقت باید با توجه به زمان نوردهی لازم و نور موجود درزمینه آسمان، فیلم با حساسیت مناسب را انتخاب کرد. معمولاً فیلمی که با توجه به این خصوصیات برای عکاسی از یک آسمان تاریک پیشنهاد میشود، فیلم های با حساسیت 400 است. در صورتی که اگر میخواهید از آسمان شهرهای بزرگ عکاسی کنید باید از فیلم های با حساسیت کمتر استفاده کنید تا نورهای مزاحم کمتر در عکس شما ثبت شوند. فیلمها به دلیل ترکیبات شیمیایی حساس روی هر کدام، در نوردهی های طولانی مدت رنگ غالبی پیدا میکنند. مثلاً رنگ غالب فیلم فوجی در نوردهی های طولانی مدت سبز، کداک نارنجی و قرمز، و کونیکا آبی میشود. این موضوع گاهی در طراحی تصویر میتواند به شما کمک کند! با این حساب انتخاب نوع فیلم به تجربه و خلاقیت شما در عکاسی ارتباط مستقیم دارد. اما چند نکته خیلی مهم امنیتی وجود دارد که در عکاسی غیرنجومی هم باید رعایت شوند اما معمولا در این نوع عکاسی اهمیت بیشتری پیدا میکنند: قبل از هر چیز از جا افتادن فیلم در دوربینتان مطمئن شوید؛ و گر نه تمام شب بیداریتان برای عکاسی از آسمان به هدر میرود! باید به خاطر داشته باشید که در زمان عکاسی، مشخصات هر عکس از جمله زمان نوردهی، دیافراگم، سوژه مورد نظر و ... را به دقت ثبت کنید تا بعداً بتوانید با استفاده از این اطلاعات در مورد بهتر شدن عکس هایتان تصمیم گیری کنید. حتماً فیلم را برای ظهور و چاپ به دست مراکز معتبر بسپارید؛ اهمیت ویژه این کار در عکاسی از آسمان شب این است که اغلب عکاسیها به دلیل سیاه بودن زمینه و کم نور بودن سوژه ی عکس های نجومی، ممکن است در موقع ظهور، فیلم را از وسط کادر قیچی کنند (!!) یا در منطقی ترین حالت آن را آن قدر پرنور ظاهر کنند که در نهایت زمینه آسمان به هر رنگی جز سیاه تبدیل شود! در این صورت نگاتیوهای شما از دست رفته است. اما بهترین حالت هم آن است که فیلم شما را مثل بقیه فیلمها ظاهر میکنند و هنگام تحویل عکسها به اطلاعتان میرسانند که "عکس های شما خیلی کم نور و به همین دلیل غیر قابل چاپ بود!". اما مراکزی هم هستند که فقط کافیست به آنها یادآوری کنید که عکس های شما نجومی است، تا بعد از چند روز عکس های واقعی خودتان از آسمان را به شما تحویل دهند. نویسندگان : پگاه لطفیان و ساغر اسدی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1050]