جبار باغچه بان، نخستين معلم گل هاي خاموش در ايران

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: "جبار باغچه بان"، نخستين معلم گل هاي خاموش در ايران
چهارم آذرماه سالروز درگذشت بنيانگذار آموزش ناشنوايان در ايران، "جبار باغچه بان" است. استاد "باغچه بان" - عسكرزاده - يكي از خادمان پر تلاش فرهنگ ايران و به معناي واقعي كلمه، معلم بود. زنده ياد باغچه بان سال 1297 شمسي، آموزگاري را در شهر "مرند" آذربايجان آغاز كرد.

بعدها به مناسبت تاسيس نخستين كودكستان خود در تبريز، به نام "باغچه اطفال" نام خانوادگي خود را به "باغچه بان" تغيير داد. "باغچه بان" را بايد نخستين كسي دانست كه در ايران آموزش سمعي و بصري را به نظام آموزشي كشور وارد كرد.
او با خلاقيت خاص خود، وسايل سمعي و بصري مي ساخت تا به وسيله آن به دانش آموزان كودكستاني بيشتر و بهتر بياموزد. ايجاد آموزش قبل از دبستان و بنيانگذاري آموزش و پرورش ناشنوايان در ايران از افتخارات "باغچه بان" است.
"باغچه بان" همچنين نخستين مولف و ناشر كتاب كودك در ايران است. او از سال 1307 علي رغم دشواري هاي فراوان چاپ و كليشه، چاپ كتب مخصوص كودكان را با تصاويري كه خود مي كشيد، آغاز كرد.
يكي از كتاب هاي وي با عنوان "بابا برفي" از سوي شوراي جهاني كتاب كودك به عنوان بهترين كتاب كودك انتخاب شد. وي كتابهاي ديگري چون كتاب "حساب ويژه" و كتاب "آموزش كر و لال ها" را به رشته تحرير در آورد. از ابتكارات "باغچه بان" مي توان به روش شفاهي در تعليم ناشنوايان، اختراع گوشي استخواني يا تلفن گنگ، كشف خواص صوت ها و تقسيم بندي آنها، تهيه وسايل مختلف بصري براي تدريس ناشنوايان و اختراع گاه نما اشاره داشت.
پس از تعطيلي "باغچه اطفال" در تبريز، "باغچه بان" فعاليت آموزشي خود را در شيراز به مدت شش سال دنبال كرد و در سال 1312 كار آموزش ناشنوايان را در خيابان سعدي تهران در خانه اي محقر با شش كودك كر و لال پي گرفت.
"باغچه بان" شيوه آموزشي جديدي در تدريس الفباي فارسي به وجود آورد كه تركيبي از روش مكتب خانه ها و مدارس قديم ايران و روش مدارس آن روز بود. شيوه آموزشي "باغچه بان" در ارتباط با ناشنوايان نيز يك روش تجربي و ابتكار بدون اقتباس از الگوهاي خارجي بود. الفباي گوياي "باغچه بان" شهرت بين المللي دارد.
وي در سال 1313 امتياز مدرسه ناشنوايان "باغچه بان" را گرفت و همان سال مدرسه ناشنوايان تهران در يوسف آباد را بنا نهاد و در اختيار دانش آموزان ناشنوا قرار داد. وي در طول كار، روش شفاهي را كه يافته بود، استوار ساخت و در نتيجه امروز در همه مدارس ناشنوايان به كودكان حرف زدن و لب خواني آموخته مي شود.
"باغچه بان" براي آسان كردن روش آموزش ناشنوايان، الفباي دستي خود را اختراع كرد. اين الفبا از نظر اينكه با خاصيت اصوات مطابقت دارد، كمك تلفظ است و نه جانشين آن و از اين رو در نوع خود بي نظير است.
وي در سال ها تعليم و تربيت به كودكان به روشي دست يافت كه امروز آن را روش تركيبي مي گويند. اكنون اين روش بعد از گذشت اين همه سال به عنوان مترقي ترين روش در مدارس به ويژه آموزش دبستان در سراسر كشور مورد استفاده قرار مي گيرد.
"باغچه بان"، نخستين معلم گل هاي خاموش در ايران، پس از اينكه با دست هنر آينه اي براي كر و لال ها ساخت و از چشم به جاي گوش، چهره صوت را براي آنان ترسيم كرد، سرانجام در چهارم آذر ماه سال 1345 با اميد به آينده اي روشن براي ناشنوايان در سن 82 سالگي ديده از جهان فرو بست.
از: محمد جعفرآبادي - مدير حوزه رياست سازمان آموزش و پرورش استثنايي وزارت آموزش و پرورش
يکشنبه 3 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 282]