واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تئاتر - از سال 84 بدنه مدیریت تئاتر تغییر کرد؛ چه از نظر نیروی انسانی و چه از نظر ماهیت. حسین ذوقی: از سال 84 بدنه مدیریت تئاتر تغییر کرد؛ چه از نظر نیروی انسانی و چه از نظر ماهیت که پیش از آن عموماً بدنه مدیریت، مدیران قابلی اگرچه بودند، اما از بدنه تئاتر نبودند، مدیریت حاکم بر تئاتر از سال 84 به بعد به زعم بسیاری از اهالی تئاتر هستند، آرزویی که بسیاری به دنبال برآورده شدن آن بودند. از همان ابتدای مدیریت حسین پارسایی به عنوان چهرهای تئاتری، اگرچه او از بهترینها نبود و از نامدارها اما همگی سعی کردند حضور او را به فال نیک بگیرند، چراکه او هم تئاتری بود و هم جوان اما بحران در این 4 سال همواره با پارسایی همراه بود. از اتفاقات عمرانی تئاتر شهر تا گذر مترو از کنار آن و ترک برداشتن دیوار ساختمان تئاتر شهر، تا میزان تخصیص بودجه و گله همیشگی اهل تئاتر بر نرسیدن مطالبات به موقعشان. البته پارسایی بدون شک پاسخگوترین مدیر اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. او همواره و در کنار هر بحران پاسخگوی اهل تئاتر و خبرنگاران بود، اگرچه گاهی اوقات آدرس غلط میداد و اگرچه سازمان تحت امرش خیلی با شعارهای زیبای او همپا نمیشد.رسمی دیرین است که در پایان دوره مدیریت هر فرد بر سازمان متبوعش نقدی بر عملکرد او نوشته شود و کارشناسان درباره نوع مدیریت و صد البته برآیند و خروجی سازمان مورد نظر اظهارات خود را به صراحت بیان کنند.با توجه به شکل ساختاری تئاتر ایران که در شکل عام خود، تئاتری به شدت وابسته به دولت است، چه از نظر معنوی و چه از نظر مادی، نظر دادن قاطع درباره نوع مدیریت یک فرد امری بیهوده به نظر میرسد. چراکه مدیر مجموعهای مثل اداره کل هنرهای نمایشی به شخصه تنها یک مجری بر سیاستهای کلی مراجع بالاتر خود است. بدین معنا که اداره کل هنرهای نمایشی زیرمجموعه معاونت هنری وزارت ارشاد بوده و این معاونت هم زیرمجموعه وزارت ارشاد؛ پس بدون شک برای بررسی عملکرد این زیرمجموعه باید به سیاستهای کلی وزارتخانه در این 4 ساله نگاهی داشته باشیم. البته در این 4 سال حسین پارسایی به شخصه فعالیتهای مفیدی داشته است. نمونه مهمش تلاش او برای ارتقای میزان بودجه تئاتر بود؛ اگرچه این ارتقای بودجه هیچگاه به اثبات نرسید و علیالظاهر هیچگاه به طور کامل در اختیار اداره کل هنرهای نمایشی قرار نگرفت.نمونه دوم؛ تلاشهای شخص پارسایی برای حراست از ساختمان تئاتر شهر بود. او زحمت فراوانی را متحمل شد تا بازسازی به سرانجام برسد، اگر چه این بازسازی به بدترین شکل از نظر زیباییشناسی معماری داخلی صورت گرفت اما لااقل به بحثی چندین ساله پایان داد و او بود که در مورد بحران مترو جلسات متعددی را برگزار کرد و باعث شد تنشهای ایجاد شده از بین برود. موارد مشابه بسیار است. بدون شک در این 4 سال پارسایی بسیار زحمت کشیده و تلاش فراوانی داشته است.بسیاری از نقدهای موجود به پارسایی در مورد وضعیت تئاتر بود، از نوع برگزاری جشنواره فجر تا ارتباطات بینالمللی تئاتر ایران. وضعیت اسفبار شکل اجرایی تئاتر در سالنهای نمایش را هم به اینها اضافه کنید. تغییر پیدرپی مدیریت تئاتر شهر و مدیران زیرمجموعه او را هم مزید دیگری بر علت بدانید.به هر صورت دوران 4 ساله حسین پارسایی که مدیر تئاتر در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود دو وجه مثبت و منفی دارد.او اگر چه تلاشهای فراوانی کرد و تلاش او بسیار باارزش است اما نمیتوان چشم و گوش بر حجم فراوان نقدهای مخالفان او که بیشمارند، بست.برای بررسی رضایت یا عدم رضایتمندی وضعیت تئاتر در 4 سال اخیر از اهالی تئاتر پرسشهایی مطرح شد که برآیند آن در جدول ذیل به نظر شما میرسد. پرسش مطرح شده از کسانی که اعلام نظر کردهاند، این بود که:« ارزیابی شما از عملکرد 4 ساله اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چیست؟» در برابر این پرسش هم سه گزینه ضعیف، متوسط و خوب را قرار دادیم. بسیاری از کسانی که با آنها تماس گرفته شد از دادن جواب طفره رفتند.برخی نیز از اعلام نظر کلی خودداری کردند و تنها انتقادات خود را بیان کردند که در جدول گنجانده شده است. همانطور که از نامهای گنجانده شده در جدول مشاهده میکنید، همگی از نامهای شناخته شده تئاتر هستند. البته به علت محدودیت، امکان تماس با بسیاری از فعالان تئاتر میسر نشد. آمارهایی که وجود خارجی ندارندگزارش مطرح شده درباره عملکرد چهارساله اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تنها نظرسنجی در یک جامعه آماری محدود است. همانطور که قبلاً هم اشاره شد، افرادی که در این نظرسنجی شرکت کردند همگی از افراد مؤثر سالهای اخیر تئاتر بودهاند. آنهایی هم که از پاسخگویی طفره رفتند عمدتاً از فعالان این سالها بودند ولی به دلایلی تمایلی به پاسخ دادن نداشتند. ما بیش از این تمایل داشتیم تا گزارشی جامع و کامل درباره عملکرد مدیریت چهارساله اخیر تئاتر داشته باشیم، اما متأسفانه هیچگونه پژوهش جامع عمومی در این زمینه وجود ندارد. آمار عموماً جزئیاتی است که به صورت اسناد بایگانی شده نگهداری میشود. برای مثال نمیتوان آمار دقیقی درباره تعداد نمایشهای اجرا شده، نمایشهای اجرا نشده یا آنهایی که در ممیزی مانده یا رانده شدهاند به دست آورد؛ همین طور نگاه آماری درباره مابقی مسائل.تمامی اینها به صورت جزئی در زیرمجموعههای مدیریتی وجود دارد که در کنار هم قراردادن آنها امری است سترگ که خود پژوهشی عظیم را میطلبد که عمر 30 ساله تئاتر بعد از انقلاب را به تصویر آمار بکشد.تماسهای متعدد ما برای دریافت آمار به جایی نرسید. البته مشخص شد که در حال حاضر پژوهش مبسوطی درباره چهارسال اخیر در حال تدوین است؛ اگرچه علیاکبر عبدالعلیزاده که مدیریت این پژوهش را برعهده دارد، عنوان کرد که این پژوهش بیش از آنکه نگاه آماری داشته باشد نگاهی تحلیل محتوایی به مدیریت و کلیت تئاتر در چهار سال اخیر دارد. مسلماً باید در هر دورهای چنین اقدامی انجام شود تا بتوانیم به مقایسه دورههای مختلف بپردازیم.متأسفانه هیچ آمار مشخصی درباره مقایسه عملکرد جزئی و حتی کلی تئاتر در دورههای مختلف وجود ندارد. البته امید است که بعد از تدوین کامل پژوهش و جمعآوری عملکرد دوره اخیر که در حال انجام است، این سنتی پایدار شود. مسلماً چنین امری باعث میشود که بتوانیم به راحتی متوجه پیشرفت یا پسرفت تئاتر باشیم. مسلم اینکه بررسی و ارزیابی عملکرد مدیریت در هر دوره نیز عادلانهتر و دقیقتر خواهد بود و دیگر مجبور نیستیم در جامعه آماری محدودی یکطرفه احیاناً به قضاوت بنشینیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 756]