واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > صنعت - واحدهای تولیدی کشور تحتتاثیر تثبیت نرخ ارز بهرغم تورم دو رقمی به تدریج قدرت رقابتی خود را در برابر کالاهای وارداتی از دست داده اند. محمد هیراد حاتمی: « پولی زیاد تر از آنچه که حتی در خواب هم نمی توانستیم تصور کنیم. » هکتور هورتادو، وزیر مالیه وقت جمهوری ونزوئلا سال های 1970 تا 1974 را به این شکل به یاد می آورد. خاطره های لذت بخشی که با صعود جذاب قیمت نفت در ذهن تاریخ به ثبت رسید. خاطره ای که در عرض های مختلف جغرافیایی به وقوع پیوست تا همیشه در طول تاریخ ماندگار باشد. کشور هایی که از این نعمت برخوردار بودند دیری نپایید تا دست به کار شوند. مدیران، توسعه را نشانی گرفته بودند و عزم راسخ داشتند تا بر دوش نفت بایستند وبا پیشرفت جامعه برگ زرینی بر جای بگذارند. زمان زیادی نگذشته بود که در آمد کشور های اوپک یازده برابر شد تا این کشور ها برای توسعه خود آرام و قرار نداشته باشند. اقتصاد کشور های نفت خیز به مثابه کارخانه رویاسازی بود که در زمانی کوتاهی قرار است به دورانی شکوفا تبدیل شود. نمونه ای که می توان آن را در سخنان کالوس آندره پرس، رییس جمهوری آن دوران ونزوئلا به شکلی واضح و مبرهن مشاهده کرد: « روزی خواهد رسید که شما آمریکایی ها با خودرو هایی رانندگی می کنید که سپر هایش از بوکسیت، آلومینیوم و نیروی کار ما ساخته شده است. ما هم مثل شما توسعه یافته خواهیم شد. » هنوز یک دهه از این دل دادگی به فلات سعادت آمیز نفت و در آمد های حاصل از آن نگذشته بود که کار خانه رویا سازی شیفتگان آن به شکلی تلخ فرو ر ریخت. کشور های صادر کننده منابع طبیعی گرفتار تنگناها و اختلالات تولید، فرار سرمایه، نا کار آیی شدید شرکت های دولتی، تورم دو رقمی و پول ملی زیاده از حد ارزش گذاری شده شدند. لحظه تلخ تعبیر رو یا برای رویا پردازان آن به شکلی رقم خورده بود که حتی دو برا بر شدن قیمت نفت در سال 1980 نتوانست آنها را از رکود تولید بیرون کند. همین میزان مقدمه کافی است برای اثبات مضرات « تعیین کنندگی زیاده از حد » طلای سیاه. موضوعی که طی سال های اخیر بار دیگر نگرانی هایی را به وجود آورده است و کارشناسان جملگی مجریان را اندرز می دهند که دل از این محرک مقطعی اقتصاد ببرند. کم تر از سه سال پیش بود که قیمت نفت بار دیگر پله های صعود را با سرعتی چشمگیر به پیش رفت تا کارشناسان اقتصادی دست به کار شوند و توجه به امر تولید را مهم تر از درآمد های نفتی سر شار مقطعی برای کشور های نفت خیز قلمداد کنند. یک سال پیش از آغاز بحران اقتصادی اخیر جهان بود که دبیر کل اوپک هم وقتی قیمت نفت در بازه زمانی کوتاهی اوج را نشانه گرفته بود از واژه دیوانگی برای آن وام گرفت تا نمایان سازد دست اندرکاران این حوزه هم از آن نگرانند. کم تر از یک سال قیمت نفت بار دیگر آرام گرفت تا تئوریسن هایی که مدام ندای حمایت از تولید به جای دلبستگی به افزایش قیمت نفت سر داده بودند همچنان به آن پایبند باشند. جایگاه و اهمیت تولید در چرخه اقتصادی ایران که یک اقتصاد متکی به نفت است موضوعی است که به دفعات در نشست های پارلمان بخش خصوصی ایران به آن اشاره شده است. فعالان بخش خصوصی طی سال های اخیر آژیر خطر برای تولید را به صدا در آورده اند و گاه برای ضرب بخشیدن به گفته های خود از واژ هایی بهره جستند که مدت ها دهان به دهان می چرخید. گروهی بر سیاست های بانک مرکزی خرده می گرفتند که تولید را به ورطه نا بودی کشانده است و برخی دیگر تدابیر وزارت صنایع و بازرگانی را مغایر با تولید پر رونق عنوان می کردند. نا خرسندی هایی که در حال حاضر نیز وجوددارد و دلایل آن نیز واضح است. تعداد قابل ملاحظهای از واحدهای تولیدی کشور تحتتاثیر تثبیت 10 ساله نرخ ارز بهرغم تورم دو رقمی به تدریج قدرت رقابتی خود را در برابر کالاهای وارداتی از دست داده و با مشکل فروش مواجه شدهاند.همچنین این واحدها به دلیل سیاستهای پولی چند سال اخیر با مشکل کمبود منابع مواجه شدهاند که مشکلات ریز و درشتی را برای تولید به ارمغان آورده است.همین سر فصل ها کافی است تا هیات دولت برای حل مشکل تولید ستاد ویژه ای تشکیل دهد. هیات دولت بنابر پیشنهاد رییسجمهور به تشکیل ستاد ویژهای مرکب از پنج وزارتخانه، بانک مرکزی و بانکهای عامل رای داد که به گفته وزیر صنایع، مهمترین ماموریت آن، رفع هرچه سریعتر مشکلات واحدهای تولیدی و نیز شهرکهای صنعتی کشور است. گفتنی است که تشکیل این ستاد پس از موافقت هیات دولت، توسط محمدرضا رحیمی، معاون اول رییسجمهور به وزارتخانههای صنایع، اقتصاد، رفاه، نیرو، کار و بانک مرکزی ابلاغ و براساس این ابلاغیه، مقرر شده است که تصمیمات ستاد پس از تصویب وزیر صنایع برای دستگاههای دولتی لازمالاجرا شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 453]