واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > شهری - هادی مقدسی دولت طرحی برای خروج کارمندان ارائه کرد که در مجموع خوب بود اما ضمانت اجرایی نداشت. چون شرایط اجرای ان غیر ممکن است. و من موفق شدن آن را منوط به مقدماتی و انجام کارهایی می دانم. در ابتدا باید جذابیتهای تهران را برای تازه واردها به حداقل برسانیم و از آن طرف جذابیت شهرستانها برای زندگی را بالا ببریم تا کسی به دنبال مهاجرت به تهران نباشد. چون مردم از شهرستانها و نقاط دور مهاجرت می کنند تا به رفاه، آسایش و آرامش برسند و این طبیعت انسانهاست که هرجا این امتیازات باشد به سوی آنجا میرود. متاسفانه این امتیازات به صورت ویژه در تهران و چند شهر بزرگ کشور موجود است. البته در سالهای اخیر خدمات خوبی به روستاها و شهرهای محروم داده شده است اما در سالهای گذشته بیشتر امکانات برای تهران و چند شهر بزرگ بود. ما اگر بتوانیم برای کسی که در تهران برای 300 هزار تومان کار میکند و در ساختمانهای نیمه کاره میخوابد یک شغل با 200 هزار تومان در روستای محل زندگیاش تعریف کنیم به روستایش برمیگردد. با اشتیاق هم برمیگردداما تا الان این نوع سیاستگذاری مغفول مانده است. البته نباید انتظار یک تحول ضربالاجلی داشته باشیم. به قول سعدی شیرازی «سعدی به روزگاران مهری نشسته بر دل/ بیرون نمیتوان کرد الا به روزگاران». بحث مهاجرت معکوس یا همان مهاجرت از تهران به شهرستانها یک پروسه زمانبر است. جمعیت امروز تهران حاصل 50 سال مهاجرت است و اکنون تبدیل به یک غده بزرگ شده که باید جراحی شود. منتها به شکلی که به کالبد اجتماعی ما آسیب وارد نکند. با فشار و زور نمیتوان جمعیت را انتقال داد. اینکه کارمندان را به زور از تهران بیرون کنیم جوابگو نیست. ما باید در شهرستان شرایطی را ایجاد کنیم که کارمند به هیچ عنوان حاضر نشود آنجا را ترک کند و به تهران بیاید. بنابراین خیلی راحت بگویم با وجودیکه اجرای این طرح بسیار ضروری است اما براساس آنچه عمل میشود، طرح مهاجرت جمعیت از تهران خیلی موفق نخواهد بود. چون دولت و مجلس باید به شکلی برنامهریزی کنند که امکانات و پتانسیلهای رفاهی که در تهران وجود دارد به شهرستانها منتقل شود. مثلاً باید ظرفیت دانشگاههای تهران را به حداقل برسانیم و امتیازات دانشگاهی را به شهرستانها بدهیم. الان دانشآموز سیستانی ترجیح میدهد در دانشگاه صنعتی شریف قبول شود و بیاید تهران. چون مدرک شریف اعتبار بالایی دارد. میتوانیم یک صنعتی شریف در زاهدان تأسیس کنیم. اگر همه مراکز استان یک مرکز درمانی مثل بیمارستان میلاد داشته باشند یا استخدام در تهران متوقف شده و سهمیههای آن به شهرستانها داده شود دیگر جمعیت به سوی تهران نمیآید. نمایندگان ویژه دولت هم اکنون طرحی مصوب کردند که مطابق ان، دولت دارد شاخ و برگهای وزارتخانهها و سازمانهای خودش را به شهرستانها منتقل میکند. در حالیکه بهتر است طرح مجلس یا لایحه دولت در مجلس تبدیل به قانون شود. مثلاً قانون بگذاریم که اگر یک کارمند ساکن تهران 700 هزار تومان در ماه میگیرد به همان کارمند شهرستان یک میلیون تومان بدهیم. با توجه به اینکه سطح هزینهها در شهرستانها به مراتب پایینتر از تهران است، کارمند احساس میکند با حقوق یک میلیون تومانی زندگیاش راحتتر میشود و کلی هم میتواند پسانداز کند. در کل همه ارکان نظام باید دست به دست هم بدهند تا این طرح به سرانجام برسد. الان کار از هم گسیخته و غیر منسجم است اما وقتی دولت، مجلس، قوه قضائیه و دیگر دستگاهها پای کار باشند، طرح مهاجرت معکوس عملیاتی میشود. باید شرایط را طوری طراحی کنیم که مردم زندگی در نقاط دوردست و شهرستانها چه زادگاهشان باشد یا نباشد را انتخاب کنند. هم اکنون 80 درصد ساکنان تهران، مردم اصیل این شهر نیستند و به خاطر شرایطی که برای تهران ایجاد شده به شهرستانها امده اند. ما باید اعتبارات بانکی را سوق بدهیم به سمت ایجاد امید در کشاورزان تا آنها بمانند و با کار و تلاششان جذابیت ایجاد کنند و دیگران را هم به بازگشت تشویق کنند. اگر این کارها انجام شود می توان امیدوار بود که طرح دولت موفق می شود. واینکه یک جمعی پشت میز طرحی را تصویب کنند تاثیری برای کشور نخواهد داشت. اما برای مهاجرت دستگاه ها به شهرستانها که دولت هم در اخرین موصوبه خود ان را تاکید کرده به نظر من مراکز صنعتی در اولویت رفتن هستند. اگر این اتفاق بیفتد هم موجب کاهش آلودگی هوا و محیط زیست تهران میشود و هم اشتغال در شهرستانها را رونق میدهد. در این باره هم نباید هر فردی را به استان مححل تولد فرستاد بلکه فرد می تواند به به جایی رود که بستر لازم برای رشد و نمو خود و خانوادهاش مهیا باشد. اگر یک کارگر شمالی آمد بروجرد و یک تمکن مالی و اقتصادی پیدا کرد ترجیح میدهد که از یک زندگی زیر قرض در تهران به زندگیای روی بیاورد که پسانداز هم میتواند بکند و پس از بازنشستگی به شهر و دیار خودش برگردد. مطمئن باشید که درگیریهای بحث مهاجرت معکوس در سایه رفع مشکلات اقتصادی افراد از بین میرود ،چون بسیاری از مشکلات اقتصادی کارگران و کارمندان برطرف خواهد شد. شاید یکی از رموز موفقیت کشورهای پیشرفته این بوده که افراد ابتدا به کشورشان، بعد شهرشان و بعد به خودشان فکر کردهاند اما در کشور ما برعکس است. من اول به خودم بعد اگر فامیلهایم را کنار بگذارم به شهرم، بعد به استانم و دست آخر اگر توانی ماند برای برنامههای ملی صرف میکنم. این جریان باید معکوس شود.نماینده بروجرد و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 309]