واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: كارشناسان هشدار ميدهند: جام جم آنلاين: کارشناس مراکز مشاوره در دانشگاههاي تهران با تأکيد بر اينکه نبايد اعتياد در دانشگاهها را سياسي دانست و همچنين در برخورد با آسيب هاي اجتماعي نبايد صورت مسئله را پاک کرد، گفت: ميانگين معتاد حرفه اي در ميان دانشجويان از نرم جامعه کمتر است ، اما تحقيقات نشان مي دهد رشد آمار دانشجوياني که به صورت تفنني براي يکبار مواد مخدر مصرف کرده اند، نگران کننده است. دکتر مريم رامشت در گفتگو با مهر در مورد آمار موجود درباره معتادان دانشجو در کشور گفت: همانطور که درباره معتادين در جامعه نمي توان آمار دقيقي ارائه داد، آماري در خصوص تعداد دانشجويان معتاد حرفه اي در کشور وجود ندارد. ضمن اينکه نسبت دانشجويان درگير با مواد مخدر در شهرستانهاي مختلف متفاوت است و آمار روز به روز تغيير مي کند از اين رو ارائه آمار در اين زمينه غير علمي است. آمار دانشجوياني که يک بار مصرف مواد مخدر را تجربه کرده اند او با بيان اينکه آمار دانشجوياني که يک بار يک نوع ماده مخدر را تجربه کرده اند بسيار بيشتر از تعداد معتادين حرفه اي در محيطهاي دانشگاهي است، افزود: بر اساس تحقيقي که انجام شده است بين 20 تا 30 درصد از دانشجوياني که به عنوان نمونه اين تحقيق در نظر گرفته شده بودند، اعتقاد داشتند تنها يک بار مصرف مواد مخدر اعتياد آور نيست و شيوع چنين برداشتي در ميان دانشجويان تصوري خطرناک است. رامشت مصرف تنها يک بار حشيش را برابر با يک صرع بزرگ دانست که در آن بخشي از سلولهاي مغزي از بين مي روند. کارشناس مراکز مشاوره در دانشگاههاي شهر تهران حشيش را ماده مخدري دانست که تعداد قابل توجهي از دانشجويان تجربه مصرف آن را براي يک بار داشته اند و در اين زمينه ضروري است مسوولين مختلف بويژه متصديان امور دانشگاهي در خصوص چگونگي توزيع و مصرف اين مواد کنترل هاي لازم و پيشگيري هاي اوليه را مبذول کنند. او با اعلام اينکه"حتي بر اساس يکي از تحقيقات صورت گرفته حدود 40 درصد دانشجويان براي يک بار مصرف حشيش را تجربه کرده اند" اظهار داشت: البته تجربه مصرف مواد در محيط هاي دانشجويي بيشتر به صورت تفنني است و موادي مانند حشيش، ترامادول و برخي از قرصها بيش از ساير مواد مخدر مصرف مي شود. او درباره دلايل گرايش دانشجويان به اين نوع مواد مخدر گفت: گرايش برخي دانشجويان بيشتر به سمت موادي است که سطح هوشياري، يادگيري و پردازش اطلاعات را در آنها افزايش دهد و با اين باور غلط که موادي مانند حشيش با يک بار تجربه اعتياد آور نيست به اين ماده گرايش بيشتري دارند. اين روانشناس اضافه کرد: موادي مانند حشيش و ترامادول اگرچه ابتدا به ساکن تجربياتي همچون افزايش سطح هوشياري را ايجاد مي کنند اما پس از يک بار مصرف، باعث به وجود آوردن پديده تحمل مي شوند بدين معني که بدن براي هر بار مصرف به مقدار بيشتري از اين مواد نياز دارد. رامشت گفت: قرصهاي روان گردان نيز با تصور اعتياد آور نبودن و افزايش هوشياري توسط دانشجويان مصرف مي شوند اما قرصهايي مانند "اکس" کمتر مورد استفاده قرار مي گيرند. کارشناس مراکز مشاوره در دانشگاههاي شهر تهران اظهار داشت: مصرف مواد اعتياد آور در ميان دانشجويان غيربومي و خوابگاهي به دليل وجود استرسهاي بيشتر و زندگي جمعي بيشتر از ساير دانشجويان است . از اين رو دانشجويان خوابگاهي بيشتر در معرض خطر مصرف مواد هستند. گرايش دختران به مواد مخدر رو به افزايش است رامشت افزود: از سوي ديگر همانطور که در جامعه نيز اعتياد در مردان بيشتر از زنان است، آمار مصرف مواد در ميان دانشجويان پسر نيز از دانشجويان دختر بيشتر است. البته در سالهاي اخير گرايش دختران نيز به استفاده از مواد، سيگار و الکل افزايش يافته است. مصرف مواد در دانشجويان از نرم جامعه پائين تر است رامشت مصرف مواد در ميان دانشجويان را از نرم جامعه پائين تر دانست و افزود: مصرف مواد در ميان دانشجويان بيشتر تفنني است و معتاد وابسته و حرفه اي در محيطهاي دانشگاهي کم است و يا اغلب دانشجوياني که معتاد هستند قبل از ورود به دانشگاه دچار اعتياد شده اند. او تأکيد کرد: البته وزارت علوم بايد براي همين تعداد نيز راهکاري بينديشد در حالي که در حدود 3 سال است که هيچ کار تحقيقاتي جامعي در اين زمينه توسط وزارت علوم انجام نشده و به جاي تدوين برنامه اي جامع براي پيشگري از اعتياد دانشجويان، به اين موضوع به صورت جدي پرداخته نمي شود و در برخي مواقع نيز منکر آن مي شوند. کارشناس مراکز مشاوره دانشجويي گفت: در اين ميان پرداختن به دانشجويان در معرض خطر و ارائه راهکارهايي براي درگير نشدن اين دانشجويان از اهميت ويژه اي برخوردار است. بايد براي دانشجوياني که دچار افت تحصيلي و مشکلات خانوادگي و عاطفي هستند، راهکاري انديشيد. وي اظهار داشت: آموزش مهارتهاي زندگي که چند سالي است توسط سازمان بهداشت جهاني به رسميت شناخته شده، هنوز در کشور ما جايگاهي ندارد و براي ارائه درس مهارتهاي زندگي در دانشگاهها ترديدهايي وجود دارد. نبايد مسئله اعتياد در محيطهاي دانشگاهي را سياسي دانست رامشت گفت: وقتي اعتياد را به منزله بيماري درنظر مي گيريم نبايد وجود اين بيماري در دانشگاهها را به مسائل سياسي مرتبط کنيم. اعتياد در کل جامعه ما به بحران تبديل شده است، بنابراين دانشگاهها نيز از اين قاعده مستثني نيستند. اعتياد يک آسيب اجتماعي است بايد آن را بپذيريم و براي حل اين مشکل راهکاري ارائه کنيم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 296]