فلسفه. چيست. و چرا ارزش. مطالعه. و تحصيل. دارد؟ (ديدگاه. ا.سي..يونيگ.)

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: ريشه. واژه. فلسفه. از كجاست.؟
تعريف. دقيق. «فلسفه.» غير عملي. است. و كوشش. براي. چنين. كاري.، لااقل. در آغاز، گمراه. كننده. است.. ممكن. است. كسي. از سر طعنه. آن. را به. همه. چيز و/ يا هيچ. چيز، تعريف. كند و منظورش. آن. باشد كه. تفاوت. فلسفه. با علوم. خاص. در اين. است. كه. فلسفه. مي.كوشد تصويري. از تفكر انسان. به.طور كلي. و حتي. از تمام. واقعيت. تا آنجا كه. امكان. داشته. باشد، ارائه. دهد؛ ولي. عملاً حقايقي. بيش. از آنچه. علوم. خاص. در اختيار ما مي.گذارند، عرضه. نمي.كند، تا آنجا كه. به. نظر بعضي. براي. فلسفه. ديگر چيزي. باقي. نمانده. است.. چنين. تصويري. از مسئله. گمراه. كننده. است.. ولي. در عين. حال. بايد پذيرفت. كه. فلسفه. تاكنون. در اينكه. به. ادعاهاي. بزرگ. خويش. دست. يافته. و يا در مقايسه. با علوم.، دانش. و معرفتي. مقبول. و برخوردار از توافق. عام. حاصل. كرده. باشد موفق. نبوده. است.. اين. امر تاحدودي. و نه. به. تمامي. مربوط. به. آن. است. كه. هرجا معرفت. مقبول. در پاسخ. مسئله.اي. به. دست. آمده.، آن. مسئله. تعلق. به. حوزه.ي. علوم. داشته. است. و نه. به. فلسفه.. واژه.ي. فيلسوف. از نظر لغوي. به. معناي. دوستدار «حكمت.» است.، و اصل. آن. مربوط. به. جواب. معروف. فيثاغورث. به. كسي. است. كه. او را «حكيم.» ناميد. وي. در پاسخ. آن. شخص. گفت. كه. حكيم. بودن. او تنها به. اين. است. كه. مي.داند كه. چيزي. نمي.داند، و بنابراين. نبايد حكيم. بلكه. دوستدار حكمت. ناميده. شود. واژه.ي. «حكمت.» در اينجا محدود و منحصر به. هيچ. نوع. خاصي. از تفكر نيست.، و فلسفه. معمولاً شامل. آنچه. امروز «علوم.» مي.ناميم. نيز مي.شود. اين. نحوه. از كاربرد واژه.ي. فلسفه. هنوز هم. در عباراتي. مثل. «كرسي. فلسفه.ي. طبيعي.» باقي. است..

به. تدريج. كه. مقداري. اطلاعات. و آگاهيهاي. تخصصي. در زمينه. خاصي. فراهم. مي.شد، تحقيق. و مطالعه. در آن. زمينه. از فلسفه. جدا شده. رشته.ي. مستقلي. از علم. را تشكيل. مي.داد. آخرين. رشته.هاي. اين. علوم. روان. شناسي. و جامعه. شناسي. بودند. بدين.گونه. قلمرو فلسفه. با پيشرفت. معرفتهاي. علمي. روبه. محدود شدن. گذاشته. است.. ما ديگر مسائلي. را كه. مي.توان. به. آنها از طريق. تجربه. پاسخ. داد مسئله. فلسفي. نمي.دانيم.. ولي. اين. بدان. معني. نيست. كه. فلسفه. سرانجام. به. هيچ. منتهي. خواهد شد. مبادي. علوم. و تصوير كلي. تجربه.ي. انساني. و واقعيت. تا آنجا كه. ما مي.توانيم. به. عقايد موجهي. در باب. آنها دست. پيدا كنيم.، در قلمرو فلسفه. باقي. مي.مانند، زيرا اين. مسائل. ماهيتاً و طبيعتاً با روشهاي. هيچ. يك. از علوم. خاص. قابل. پي.جويي. و تحقيق. نيستند. گرچه. اين. نكته. كه. فلاسفه. تاكنون. درباره.ي. مسائل. فوق. به. يك. توافق. كلي. دست. نيافته.اند تاحدودي. ايجاد بدبيني. مي.كند ولي. نمي.توان. از آن. نتيجه. گرفت. كه. هر جا نتيجه.اي. قطعي. و مورد قبول. عام. به. دست. نيامده.، كوشش. و پژوهش. در آن. زمينه. بيهوده. بوده. است.. ممكن. است. دو فيلسوف. كه. با يكديگر توافق. ندارند، هر دو آثاري. با ارزش. بيافرينند و در عين. حال. كاملاً از خطا و اشتباه. آزاد و رها نباشند، ولي. آراي. معارض. آن. دو مكمّل. يكديگر باشد. از اين. واقعيت. كه. وجود هر يك. از فلاسفه. براي. تكميل. كار فيلسوفان. ديگر ضروري. است. نتيجه. مي.شود كه. فلسفه.ورزي. تنها يك. امر فردي. و شخصي. نيست. بلكه. يك. فرآيند جمعي. است.. يكي. از موارد تقسيم. مفيد كار، تأكيدي. است. كه. افراد مختلف. از زواياي. مختلف. بر مسئله.ي. واحد دارند. قسمت. زيادي. از مسائل. فلسفي. مربوط. به. نحوه.ي. علم. ما به. اشياء و امور است. نه. مربوط. به. خود اشياء و امور، و اين. هم. دليل. ديگري. است. بر اينكه. چرا فلسفه. فاقد محتوا به. نظر مي.رسد. ولي. مباحثي. مثل. معيارهاي. نهايي. حقيقت. ممكن. است. به. هنگام. كاربردشان.، مآلاً در تعيين. قضايايي. كه. ما در عمل. آنها را صادق. مي.دانيم.، تأثير بگذارند. بحثهاي. فلسفي. درباره.ي. نظريه.ي. شناخت. به.طور غيرمستقيم. تأثيرات. مهمي. در علوم. داشته.اند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 232]