خانواده ويتاسه، سلاژينلاسه، وايولاسه، اسكوروفولارياسه

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: مقدمه در اين جلسه در مورد چند خانواده صحبت ميشود.

خانواده ويتاسه Vitaceae
خانواده ويتاسه داراي تعدادي گياه زينتي است كه بعضي از آنها به عنوان گياهان رونده آپارتماني و تعدادي ديگر به گياهان رونده فضاي سبز معروف هستند.

سيسوس Cissus
يكي از بهترين گياهان اين خانواده كه به فرم سبز و رونده رشد و نمو ميكند سيسوس كَپن سيس است كه به فارسي سيسوس ميگويند.
سيسوس برگ درشت يا سيسوس كپن سيس و سيسوس برگ ريز يا سيسوس رومي بي فوليا Cissus rhomibifolia از ارقام اين گياه هستند. اين ارقام در فضاي مطلوب آپارتمان قابل نگهداري و كشت و كار هستند.

سيسوس برگ درشت نسبت به رطوبت محيط حساس است و روزانه 2-1 بار آب بايد روي آن اسپري شود. اين گياه رشد نسبتاً سريعي دارد و با شرايط نامساعد محيطي گاهاً ريزش برگ دارد.
سيسوس برگ ريز يك گياه مقاومتر از سيسوس برگ درشت است. و به عنوان يك گياه آويزيHanging basket در داخل آپارتمان قابل نگهداري است. تكثير سيسوسها بوسيله قلمههاي سبز ساقه در داخل ماسه ميباشد، در محيطي با PH اسيدي خاك و آبياريهاي منظم بخوبي رشد و نمو ميكنند.

انگور كه به عنوان ميوه مورد استفاده قرار ميگيرد از تيره ويتاسه است. تكثير انگور بوسيله قلمههاي نيمه خشبي و گاهاً پيوند روي پايههاي بذري است.

مو چسب Parteno cissus
مو چسب يا پارتنو سيسوس گياهي است كه در فضاي آزاد قابل كشت و نگهداري است. اين گياه شباهت زيادي به انگورها دارد. برگها شبيه انگورهاي موجود در تاكستانها است.

معمولاً اين گياه به دو مو چسب وحشي و اهلي تقسيم ميشوند. مو چسب وحشي برگهاي كوچك و شاخ و برگ كمتري دارد و در پاييز زودتر خزان ميكند. اما مو چسب اهلي (پرورشي) كه بوسيله پايه بذري تكثير ميشود برگهاي درشتتري دارد و مدت طولاني به حالت سبز باقي ميماند. هر دو نوع پيوند زمستانه و پيوند جوانه براي گياه انجام ميشود.
مو چسبها در بخش جنوبي و آفتابگير منازل سريعتر و بهتر رشد و نمو ميكنند.

خانواده سلاژينلاسه Selaginellaceae
اين خانواده تنها يك عضو دارد. سلاژينلا از گياهان خانواده سلاژينلاسه است. اين گياه را به فارسي علف خوك ميگويند. سلاژينلاسهها به گياهان پست و ابتدايي نظير سرخسها شباهت دارند و ساختمان پيچيدهاي ندارند. تكثير سلاژينلاسه بوسيله تقسيم بوته و كشت اسپورها ميباشد (شبيه تكثير سرخسها).

سلاژينلا را در يك محيطي با PH اسيدي و خاك بسيار سبك ترجيحاً پيت مات نگهداري ميكنند و روزانه چندين بار بر روي برگهاي آن آب اسپري ميكنند. براي تكثير بهتر است زماني كه پا جوشها به اندازه كافي بزرگ شدند به گلدانهاي مناسب انتقال يابند.

خانواده وايولاسه Violaceae

اين خانواده يك عضو بسيار زيبا و پر رونق دارد. بنفشه معمولي Viola bicolor يك گياه بسيار زيبا از خانواده وايولاسه است. تقريباً در همه محيطهاي كشت فضاي سبز كاربرد دارد. بوسيله عمليات به نژادي ارقام مختلف و بسيار متنوعي از اين گياه توليد شده و به دنيا معرفي شده است. لذا هر سال گونههاي جديدي از اين گياه به بازار عرضه ميشود. بنفشه بوسيله بذر تكثير ميشود.
بنفشه گياه كلئيستوگام Cleistogame است يعني قبل از شكوفايي كامل گردهافشاني صورت گرفته و گياه همواره بذر خودي توليد ميكند. از آنجا كه بذرهاي معمولي بنفشهها در فضاي آزاد كشت و كار ميشوند بذرهاي F1 يا اصطلاحاً بذرهاي هيبريد ناميده ميشوند و از خواص اين گونه بذرها اين است كه بعد از يكي و دو نسل به حالت اوليه خودشان بر ميگردند و به اجدادشان شبيهتر ميشوند. طبيعي است كه بعد از يكي دو سال گلها ريز ميشوند و بعد از چند سال ارزش اقتصادي خودشان را از دست ميدهند. به همين دليل بذرهاي مورد كاشت بنفشه بايد از بذرهاي هيبريد و دو رگه انتخاب شوند تا كيفيت گلها حفظ شود.

بذرهاي بنفشه بيضي شكل و به رنگ قهوهاي روشن تا زرد است و در همان كپسول اصلي بر روي گياه ميرسد. اين كپسولها با يك شكاف طولي باز شده و بذرهاي درون آن ريزش پيدا ميكنند. البته قبل از ريزش، بذرها را جمعآوري كرده و بعد از يك استراحت سه ماهه در نيمه مرداد ماه آنها را در يك بستر سبك ميكارند. اين بستر كاشت مورد مراقبت قرار ميگيرد تا اينكه در اوايل مهر ماه نشاها بصورت چهار برگه ظاهر ميشوند. اين گياه مثل ساير ديگر گياهان نشايي، مقاوم به سرما است. در نتيجه نشاها در اول مهر به فضاي آزاد منتقل شده و سپس از آنها مراقبت كنيد. زماني كه 6- 5 برگ دارند علائم ساقه گل دهنده ظاهر ميشود و از اين هنگام تا حدود خرداد ماه در مناطق خنك بنفشهها با گلهاي خوب بوجود ميآيند. در اواخر بهار وقتي كه طول روزها خيلي طولاني ميشود بنفشه با اينكه همچنان به گل دهي ادامه ميدهند اما رشد علفي و نامطلوب دارند. بنابراين بوسيلهي گياه تابستانه ديگر جايگزين ميشوند.

خانواده اسكوروفولارياسه يا گل ميمون
گياهان اين خانواده نسبتاً به شرايط آب و هوايي خنك مقاوم ميباشند. گياهان اين خانواده تا دماي 10- درجه سانتيگراد را تحمل ميكنند. يكي از گياهان اين خانواده گل ميمون به نام لاتين آنتريزوم است. اگر بذرهاي اين گياه را در اواخر بهمن ماه كشت كنند در سال اول توليد گل ميكند اما گاهي اوقات اين بذرها را در اواخر شهريور ماه ميكارند تا براي سال آينده يك گياه دو ساله با گلهاي مرغوب و پايا داشته باشند.
ارقامي از گلهاي ميمون بصورت پا بلند و كات فلاور Cut flower وجود دارد. دوام گلهاي بريده اين گياه نسبتاً قابل قبول است و بعضي از ارقام اين گياه مصرف صادراتي هم دارد.

گل انگشتانهاي Digitalis
گياه ديگر اين خانواده، گل انگشتانهاي با نام علمي ديجيتاليس است. علاوه بر مصرف دارويي به عنوان يك گياه زينتي و شاخه بريده قابل مصرف است. اين گياه مثل گل ميمون كشت و كار ميشود و يك گياه دو ساله است.

گياه گوشوارهاي
گياه ديگري از خانواده گل ميمون گوشوارهاي است كه منظره بسيار زيبايي دارد. اين گياه با نام علمي كلسئولوريا گلهاي پولك مانند و تو خالي دارد و به عنوان يك پات پلنت و گل نوروزي از آن استفاده ميكنند. كلسئولوريا بوسيله بذر تكثير ميشود.

روسِليا
گياه ديگر اين خانواده روسليا است كه ظاهر جالب و در عين حال غيرقابل پيش بيني دارد. شاخ و برگهاي سبز اين گياه داراي گلهاي باريك، كوچك و قرمز رنگ ميباشند. روسليا يك گياه گلخانهاي است و كمتر از آن به عنوان گل بريده يا گل فضاي سبز استفاده ميشود.

ورونيكا Veronica
آخرين گياه اين خانواده ورونيكاست كه به عنوان يك گياه پوششي Grant cover از آن استفاده ميكنند. اين گياه مقاوم به سرما بوسيله قطعات ساقه و قلمه قابل تكثير است.
بطور خلاصه : گلهاي خانواده ميمون براي مصرف بريدني جايگاه مناسبي دارند. وايولاسه مقاوم به سرما و فضاي سبز هستند، و ويتاسه هم به عنوان گياهان گلخانهاي Indoor-plants و هم به عنوان پوششهاي سبز Grant coverقابل استفاده ميباشند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1603]