محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826016682
مسئوليت فردى در مديريت بحران
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: مسئوليت فردى در مديريت بحران داوود پنهانى هر بار كه بارانى مى بارد، برفى از ستيغ كوه ها مى گذرد و شهر و آسمان بالاى سر خانه ها را در دستان خود مى گيرد، هر بار كه زمين ناخودآگاه تكانى به خود مى دهد و ترس در دلمان مى ريزد، در انبوه ناگوارى هاى ناشى از اتفاقات پيش بينى نشده گرفتار مى شويم و به يكباره يادمان مى افتد كه اى كاش پيش از اين، انجام فلان كار را در تدبير خود مى گنجانديم. مثلاً همين برف زمستانى و گرفتارى هاى ناشى از آن را به خاطر بياوريد. استفاده از گاز نكته بسيار مثبتى است. اينكه همين گاز محدوديت هاى ناشى از ديگر سوخت ها را كاهش داده نيز اتفاق خوشايندى است، اينكه تدبير دستگاه هاى اجرايى براى توزيع مناسب چگونه است هم نكته ديگرى است، سخن اين است كه نقش ما در جلوگيرى از بحران هايى از اين دست چيست زمستان كه مى آيد نقش سرما بر زمين مى خورد، سرما كه مى آيد لباس و پوشاك آدمى تغيير مى كند، بالطبع مصرف گاز و برق و ديگر منابع گرمايشى نيز بالا مى رود. حال در نظر بگيريد براى جلوگيرى از هر بحرانى مسئوليت هر يك از ما در سطح فردى تا چه اندازه است. به عبارتى در بحث مديريت بحران، فرد فرد ما تا چه اندازه وظيفه داريم. اين درست كه نهاد اجرايى پيش از به وجود آمدن هر بحرانى بايد تدابير خاص خود را در اين زمينه به كار ببرد. در اين باره زياد سخن گفته شده و نيازى به تكرار آن نيست، اما آيا مى توان همه چيز را به گردن مديريت اجرايى انداخت و از يادآورى نقش خويش در مديريت بحران در سطح ملى خوددارى كرد. هر بار كه برف مى آيد و زمستان حكومت خويش را بر شهر و طبيعت اعلام مى كند، هر بار كه تن زمين مى لرزد و كابوس فرو ريزى سقفى آشفته مان مى كند، هر بار كه كابوس سرماى زمستان و قطع احتمالى گاز تنمان را به لرزه مى اندازد، تازه همان زمان است، همان لحظه است كه به فكر نجات خود مى افتيم. مثلاً با خود فكر مى كنيم كه اى كاش ستون خانه ام را محكمتر بر زمين چفت مى كردم، كاش يك چراغ نفتى در خانه ام داشتم، كاش گول اين شوفاژ و هميشگى بودن آن را نمى خوردم و يك بخارى قديمى براى چنين روزى كنار مى گذاشتم. جست و جو در چنين مواقعى كار ساده اى است. اينكه با رفتن به بازار وسيله اى براى خود تهيه كنيم تا از بحران به وجود آمده رها شويم هم كار خوبى است، اما طبع سودپرست برخى فروشنده ها اخلاق را از يادشان مى برد. نديده ايد برخى چگونه در اين مواقع قيمت وسايل باقى مانده در انبارشان را چند برابر مى كنند. نديده ايد نان و آب را هم به شما گران مى فروشند. پس سخن اين است كه براى جلوگيرى از گرفتار شدن در چنين وضعيتى چه بايد كرد اين همان پرسشى است كه مى توان براى پاسخ به آن لزوم تدبير شخصى براى مديريت بحران را به ياد آوريم. مسئوليت ما مديريت بحران به سازوكارهاى انديشيده اى گفته مى شود كه پيش از بحران يا هنگام به وجود آمدن آن از سوى مقامات اجرايى اتخاذ و به مرحله اجرا در مى آيد تا بدين طريق از مرحله بحرانى با موفقيت رد شويم. تلقى عام از چنين مفهومى متوجه نقش دستگاه هاى اجرايى براى انجام چنين تدابيرى است. اين در حالى است كه هر يك از ما به صورت فردى نيز مى توانيم در مديريت درست بحران ها مسئوليتى بر عهده گرفته و برنامه اى در پيش بگيريم و يارى رسان نهاد هاى اجرايى براى گذار موفقيت آميز از بحران به وجود آمده شويم. اين تلقى همان تلقى پيشگيرانه اى است كه در مديريت درست بحرانها بر آن تأكيد شده و مى شود. شايد از اين روست كه «مازيار حسينى» رئيس سازمان پيشگيرى و مديريت بحران شهر تهران در سخنانى به ضرورت حركت از مديريت بحران به سوى مديريت جامع بحران اشاره كرده ومى گويد: « نگاه مديريت بحران تنها به مرحله مقابله و جبران خسارات يعنى مرحله پس از وقوع حوادث و سوانح است اما نگاه مديريت جامع بحران، فراگيرتر و عميق تر است و بيشترين توجه و برنامه ريزى در اين نگاه، معطوف به مراحل پيشگيرى و آمادگى است؛ چرا كه با اجراى طرح هاى پيشگيرى و آمادگى، حجم تلفات و خسارات و در واقع شاخص خطرپذيرى سوانح كاهش مى يابد و در نتيجه حجم بودجه و برنامه هاى مورد نياز در مرحله مقابله يعنى زمان رويارويى با حادثه اى همچون زلزله اى بزرگ كاهش خواهد يافت.» وى اختصاص كل بودجه دستگاه هاى متولى رويارويى با حوادث و سوانح به مرحله مقابله با حادثه را غيرمفيد خوانده و ادامه مى دهد: « تأمين تجهيزات و نيروى كافى براى پاسخگويى مطلوب در مرحله مقابله و رويارويى با حوادث و سوانح بزرگ در تمام كشورهاى جهان، تقريباً ناممكن است و تنها بايد با به كار بستن راه هاى پيشگيرى و آمادگى، از حجم ريسك يا خطرپذيرى كاست و در آن صورت، تجهيزات و نيروى حرفه اى پيش بينى شده براى پاسخگويى ريسك باقيمانده در مرحله مقابله، جوابگو خواهد بود.» با تمام اين گفته ها آنچه در ذهن بسيارى از مردم جا افتاده و به عنوان تلقى عام مورد پذيرش قرار گرفته اين است كه استنباطشان از مديريت بحران بلافاصله به نقش دستگاه هاى اجرايى كشيده مى شود و اين نقش را به تمامى بر عهده اين دستگاه ها مى اندازند. انگار كه همه ما عوامل منفعلى هستيم كه براى هر كار ريز و درشتى بايد منتظر نهادهاى اجرايى باشيم تا مشكل ما را حل كنند. اين در حالى است كه نكات ظريف نهفته در مبحث پيشگيرى اين تلقى را رد كرده و سهمى هم به نقش فردى ما در مديريت بحران مى دهد. اگر روزگارى در آستانه فصول سرد سال پدران ما براى جلوگيرى از چكه كردن سقف خانه ها به قيركارى سقف اقدام مى كردند، يا چند ليتر بيشتر نفت در انبار خانه هاى خود نگهدارى مى كردند، با خود به روزهاى دشوارى در آستانه فصول سرد فكر مى كردند كه احتمال داشت با حضور ناگهانى خويش بحرانى ناخواسته در زندگى آنها به وجود بياورد. آن اقدامات اوليه بخشى از تدبيرى بود كه در مفهوم بسيار ساده مى توان به آن اقداماتى مديريتى براى جلوگيرى از بحران ياد كرد. همان مسئوليتى كه اينك در سطح وسيع تنها به عهده نهاد هاى اجرايى گذاشته شده و در سطح فردى به هيچ وجه به آن توجه نمى شود. آموزش پيشگيرى در هنگام بحث از مديريت بحران بسيارى از كارشناسان بر اهميت پيشگيرى در اين شكل از مديريت تأكيد مى كنند. «حميد خرسندى» كارشناس مديريت اين مفهوم را توضيح مى دهد: « منظور از مقوله پيشگيرى در مديريت بحران تنها به فراهم كردن ستاد هايى براى مقابله درست احتمالى براى آن بحران باز نمى گردد. بخشى ديگر از برنامه ها نيز به اقدامات ذهنى و فراهم كردن اين اقدامات در سطح عموم برمى گردد. مثلاً آموزش درست براى يادگيرى چگونگى مقابله با هر بحران در اين ميان از اهميت فراوانى برخوردار است.» وى براى جا انداختن درست اين نكته به چند مثال اشاره مى كند: « ببينيد چند سالى است كه كليپ هايى آموزشى از تلويزيون پخش مى شود كه در آنها بر لزوم استفاده درست از برخى منابع تأكيد مى شود. برخى ديگر از اين برنامه ها مثلاً براى اجراى دقيق قوانين راهنمايى و رانندگى ساخته مى شوند. حتى بر نحوه درست استفاده از برق يا گاز در ساختمان ها تأكيد مى كنند. اين قبيل برنامه ها نمونه هايى از اقدامات آموزشى براى جا انداختن رفتار درست در جامعه است. وقتى هم كه بر لزوم انجام كار آموزشى در سطح ملى براى جا انداختن مفهوم مديريت تأكيد مى كنيم به نمونه هايى از اين دست نياز داريم. اما همه آموزش به ساختن چند برنامه تصويرى محدود نمى ماند. مثلاً نظارت درست بر طراحى ساختمانهايى كه در آنها گرما و سرماى مورد نياز ساختمان با كمترين منابع فراهم شود و از بين نرود از اهميت فراوانى برخوردار است. چه اشكالى دارد كه معماران و مهندسان ما در هنگام طراحى و ساخت يك ساختمان به تعدد منابع مثلاً گرمايشى در آن ساختمان توجه كنند تا در صورت به وجود آمدن هر گونه كمبود در سطح يكى از منابع انرژى در سطح ملى امكان استفاده از ديگر سوخت هاى جايگزين در آن ساختمان فراهم باشد. بحث ديگر درزمينه اين مقوله تكرار نكات آموزشى در تمام برنامه هاست. اين كه ما به شكلى غير مستقيم راهكارهايى از اين دست را در برنامه هاى خود جاى بدهيم از اهميت بسيار زيادى برخوردار است. به عنوان مثال همان گونه كه نشان دادن توقف قهرمان فيلم پشت چراغ قرمز تأثير روانى زيادى بر آموزش درست چنين مقوله اى دارد، نشان دادن رفتار اين قهرمان در تصويرى كه ساختمان مثلاً دچار قطع گاز شده نيز از اهميت فراوانى برخوردار است.اين نكات البته همه در سطح مثال مطرح است، اگر تأكيدى بر چنين مصاديقى مى شود تنها از اين روست كه مى خواهيم آموزش را به عنوان يك رفتار گسترده در نظر بگيريم. رفتارى كه نهاد هاى آموزشى در كنار رسانه ها نقش بسيار پراهميتى در اجراى درست آن بر عهده دارند.» مديريت بحران به سازو كار درست رفتارى و اجرايى براى مقابله با حوادث غير منتظره مى گويند. حوادثى از نوع سرماهاى ناگهانى، باران هاى سيل آسا، زلزله و ديگر حوادث طبيعى، در اين ميان همواره نقش دستگاهاى اجرايى در هدايت درست مردم براى رهايى از بحران ذهن را به خود مشغول مى كند. در همين بخش هم تنها و تنها به اقدامات سخت افزارى چون فراهم آوردن امكانات در سريع ترين زمان ممكن توجه مى شود. اين در حالى است كه نقش فرهنگى هم براى آرامش روانى از اهميت زيادى برخوردار است. اقدام فرهنگى در اين مقوله فراهم كردن اقدامات ذهنى پيش از رخ دادن هر گونه حادثه اى در سطح جامعه است. كمك هاى اوليه اى كه در هنگام بروز حوادثى از اين دست مى توان انجام داد، همه از اهميت برخوردارند. تنها در چنين مواقعى است كه مى توان از داشتن طرحى جامع براى مقابله با بحران ها و حوادث طبيعى و غير منتظره در كشور سخن گفت . حوادثى كه در كشور ما به واسطه قرار داشتن در محدوده جغرافيايى خاص، همواره امكان بروز و ظهور آنها مى رود. غير قابل پيش بينى بودن اين حوادث خود دليل محكمى است بر اهميت دادن به مقوله پيشگيرى براى عبور درست از شرايط بحرانى... منبع: ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 447]
-
گوناگون
پربازدیدترینها