داريوش ارجمند، همسر و فرزندانش...+ عکس

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: داريوش ارجمند، همسر و فرزندانش...+ عکس

استاد داريوش ارجمند بازيگر پيشكسوت سينما، تلويزيون و تئاتر تاكنون در تمام كارهايشان حضوري ماندگار داشته‌ و همين امر باعث شده كه به عنوان هنرمندي برجسته در عرصه هنر شناخته شود. استاد ارجمند ايفاگر نقش به‌يادماندني مالك اشتر در سريال امام علي(ع) آن قدر در كارهايشان متفاوت حضور پيدا مي‌كند كه همين خود به تنهايي بيانگر توان خارق‌العاده‌شان در آفرينش شخصيت‌هاي گوناگون است. هنرنمايي بي‌نظير استاد در سريال «ستايش» در نقش «حشمت فردوس» كه در يك سال اخير بسيار پرمخاطب بوده، سبب شد كه طي تماسي با ايشان قرار مصاحبه‌اي بگذاريم و در اين گفتگو براي اولين بار پاي صحبت‌هاي همسر مهربانش هم بنشينيم و همچنين با فرزند هنرمندشان يعني اميريل ارجمند هم گفتگويي داشته باشيم... استاد ارجمند زياد اهل گفتگو نيستند ولي لطفشان شامل حالمان شد و با ما گفتگويي اختصاصي انجام دادند كه اين باعث مباهات تمام اهالي خانواده‌سبز است.
داريوش ارجمند، همسر و فرزندانش...+ عکس

بودن در كنار ايشان حتي براي چند لحظه مايه افتخارم بود. چرا كه در همين زمان اندك محو بزرگواري‌هايشان شده بودم و درس‌هاي فراواني از اين ديدار دوستانه گرفتم. در وصف اين استاد شريف فقط مي‌توانم بگويم: با ما همراه باشيد در مصاحبه خواندني با استاد داريوش ارجمند بزرگوار و ارجمند كه چه برازنده است اين عنوان براي چنين انسان بي‌نظيري. كارهاي تاريخي زيادي در كارنامه‌ام ندارم... استاد ارجمند: در اذهان مردم من به عنوان بازيگري شناخته شده‌ام كه بيشتر در آثار تاريخي حضور پيدا مي‌كند كه در واقعيت اين طور نيست. من در سريال امام علي(ع) در نقش مالك اشتر و همچنين در شيخ مفيد در نقش عضدالدوله ديلمي بازي داشتم و در فيلم‌هاي مسافرري و فيلم اخيرم راه آبي ابريشم نقش‌هاي حضرت شاه عبدالعظيم حسني(ع) و ناخدا سليمان را بازي كردم. در سريال چهل سرباز هم بازي داشتم و اين پنج اثر جزء كارهاي تاريخي‌ام هستند ولي چون مردم اين كارها را دوست دارند فكر مي‌كنند كه من اغلب دركارهاي تاريخي بازي مي‌كنم! نقش‌هاي من، فرزندان من استاد ارجمند: نقش‌هايي كه يك بازيگر خلق مي‌كند مانند فرزندان اوست اگرچه برخي از اين فرزندان ناقص‌الخلقه باشند ولي دوستشان داريم. من از اين بابت خوشحالم كه نقش‌هايم فوق‌العاده متفاوت و به دور از هم هستند؛ مثلا نقشم در آدم برفي با مسافرري فاصله بعيدي با هم دارند و همين باعث جذابيت كار مي‌شود؛ اما در تلويزيون، نقش مالك اشتر در سريال امام علي(ع) و حشمت فردوس در ستايش نقش‌هاي ارضاكننده‌اي بودند و من واقعا دوستشان دارم. در سينما هم كارهاي زيادي هست كه از حضور در آنها بسيار راضي‌ام و نقش‌هايي را كه بازي كردم بسيار مي‌پسندم، مانند: ناخدا خورشيد، هبوط، پاييزان، پرده آخر، اعتراض و سگ‌كشي. فارغ‌التحصيل از ژنو اميريل: من از كودكي علاقه زيادي به موسيقي داشتم و علاقه‌مند فعاليت دراين حرفه بودم ولي خواه ناخواه با توجه به كارهايي كه پدر در عرصه نمايش داشتند من هم به هنر علاقه پيدا كردم. سرانجام از سال 1378 رسما با نمايش «دندون طلا» وارد اين عرصه شدم و اولين فعاليت تصويري من هم «مسافرري» بود كه اتفاقا در آن با پدر همبازي بودم. توامان در تئاتر حضور داشتم و بعدها در چندين تله تئاتر نيز حضور يافتم. ضمن اين‌كه در اين رشته تحصيل كردم و بعد از اين‌كه فارغ‌التحصيل رشته مكانيك از ژنو شدم، ليسانس نمايش گرفتم و با اين‌كه شاگرد اول كارشناسي ارشد بودم ولي ديگر ادامه ندادم. اعتراض كيميايي استاد ارجمند: بهترين كار من با مسعود كيميايي، اعتراض است و اين كار را بيشتر از بقيه همكاري‌هايم با وي دوست دارم ولي نقش‌هاي ديگرم هم ويژه و استثنايي بوده‌اند. او درباره اين كارگردان مي‌‌گويد: كيميايي فيلمساز بزرگي است كه وقتي از من دعوت مي‌كند سعي مي‌كنم به او نه نگويم، چه زماني كه نقش اول كارهايش را به من مي‌سپرد و چه نقش‌هايي كه در فيلم‌هاي اخيرش ايفا كرده‌ام. «رئيس» كار دشواري بود چون ديالوگ‌هاي زيادي داشت، ولي به تشخيص كيميايي، من در آن حضور يافتم. جرم هم كار خوبي بود و مسعود كيميايي معتقد بود كه اگر من در اين نقش بازي كنم بهتر است. راه آبي ابريشم فيلمي غرورانگيز استاد ارجمند: به جز جرم و پايان‌نامه و همچنين ستايش در فيلم‌هاي راه آبي ابريشم، گزارش يك جشن، بدون اجازه و سريال‌هاي ناز و نياز و قهر و آشتي حضور داشتم كه از كارهاي اخيرم مي‌باشد. ناز و نياز سريالي پنج قسمتي ويژه شب‌هاي قدر ماه رمضان ساخته شد كه كارگردانش فلورا سام و تهيه‌كننده‌اش همسر ايشان يعني مجيد اوجي بود. بعد از 10 سال كه هيچ همكاري با اوجي نداشتم نقش اصلي كار را به من پيشنهاد داد و چون دوست داشت دركارش حضور داشته باشم من هم پذيرفتم كه خوشبختانه كار خوبي هم شد. راه آبي ابريشم فيلمي است كه به آن افتخار مي‌كنم چرا كه در باب تاريخ ايران است و زحمات زيادي براي ساختش كشيده شد. فيلم، زندگي يك ناخدا به نام ناخدا سليمان است كه از خليج فارس به چين مي‌رود و راه آبي ابريشم را باز مي‌كند؛ فيلم راه آبي ابريشم بسيار غرورانگيز است و با دشواري‌هاي فراوان كار شده و من واقعا اميدوارم كه ديده شود. اين كار روايت 1000 سال پيش را به تصوير كشيده است. گزارش يك جشن هم كه كار ابراهيم حاتمي‌كيا است و نگاه بسيار خوبي به سوژه‌اش دارد و من نقش يك افسر پليس را در آن دارم. در فيلم دوست‌داشتني «بدون اجازه» هم يك راننده هستم كه در آن با مهدي پاكدل همكاري دارم. در اين فيلم و سريال ناز و نياز هم پسرم اميريل حضور داشت. حشمت فردوس يك انسان ويژه استاد: من كليت داستان و نقش را بسيار پسنديدم و مي‌دانستم كه كار دشواري خواهد بود ولي سعي كردم نقش را به خوبي ايفا كرده و همان طور كه داستان مي‌خواست جلوه دهم. حشمت فردوس يك انسان استثنايي و ويژه است، چرا كه ريشه در سنت‌ها داشته و تربيت خاصي دارد. شايد بعضي‌ها او را دوست نداشته باشند ولي اغلب از او خوششان مي‌آيد، چون كاراكتري خاكستري، چالش‌پذير و پرتنش است. چنين شخصيتي اصلا در تلويزيون نوشته نشده و براي اولين بار است كه شاهد نقشي با چنين خصوصياتي هستيم. همه شخصيت‌هايي كه در ستايش وجود دارن د اگر لغزش داشته باشند از قالب خود بيرون آمده و باعث مي‌شوند كه در كار خلل ايجاد شود، كه نقش حشمت هم از اين قاعده مستثني نبود. وقتي دلم براي داريوش تنگ مي‌شود بانو ارجمند: كار بازيگري را بسيار دوست دارم خصوصا به تئاتر علاقه خاصي دارم و معتقدم زماني كه آقاي ارجمند كار نمي‌كنند من هم حركت ندارم و كار ايشان را مسبب چرخش زندگي و تداوم آن مي‌دانم. هر زني وظيفه دارد كه حامي همسرش باشد و من هم از اين قاعده مستثني نيستم. داريوش به خانواده بسيار احترام مي‌گذارند و هميشه وقتي فيلمنامه‌اي به ايشان پيشنهاد مي‌شود با من در ميان مي‌گذارد و از من مشورت مي‌گيرد. من هم با علاقه خاصي تمام كارهاي او را مي‌بينم و اغلب آثارشان را هم مي‌پسندم. در مواقعي كه ايشان در سفر باشند و من دلتنگشان شوم، با تماشاي يكي از فيلم‌هايشان رفع دلتنگي مي‌كنم. ضمنا هميشه دوست دارم آثار سينمايي داخلي و خارجي را با ايشان ببينم؛ چون از آگاهي و توضيحي كه او در بين فيلم مي‌‌گويد، استفاده مي‌كنم و از تماشاي آن فيلم لذت مي‌برم و معناي اصلي كار را در مي‌يابم. تمام كارهاي پسرم را هم دنبال مي‌كنم و خوشحالم كه او هم توانست به هدفي كه داشت، برسد. در اصل در خانواده ما هر سه فرزندمان به هنر علاقه و گرايش داشتند و خوشبختانه توانستند به جايگاهي كه مي‌خواستند، برسند. اميريل ارجمند: تمام كارهاي پدر را دنبال مي‌كنم و اغلب آنها را دوست دارم ولي به اعتراض، ناخدا خورشيد، سگ‌كشي، كشتي آنجليكا و پرده آخر تعلق خاطر بيشتري دارم. زندگي با هنرمند، هنر مي‌خواهد... «فرشته يغمايي» همسر داريوش ارجمند مي‌گويد: در دانشگاه فردوسي با داريوش همكلاس بوديم. من كارهاي هنري ايشان را به طور غيرمستقيم دنبال مي‌كردم، ولي ايشان اين مسئله را نمي‌دانستند. من كلا عاشق هنر بودم و هنرمندان را دوست داشتم، ولي خودم در رشته خاصي فعاليت ندارم. بعد از اين‌كه ليسانس تاريخ و فوق‌ليسانس جامعه‌شناسي‌ام را از فرانسه اخذ كردم به تدريس در آموزش و پرورش پرداختم و يكي از دبيران موفق بودم. من حرفه خودم را هم حرفه‌اي مقدس و در عين حال هنري مي‌دانم و به نوعي هنرمندم. ضمن اين‌كه وقتي مي‌توانم با يك هنرمند زندگي كنم و او را بفهمم باز هم هنرمند بودن من را اثبات مي‌كند. در واقع زندگي با هنرمند، هنر مي‌خواهد... استاد ارجمند: ما درسال 1352 با هم ازدواج كرديم و در سال 1353 اولين فرزندمان اميريل به دنيا آمد. بعد هم در سال 1354 اميرسام و در سال 1362 دخترمان يلدا پا به دنيا گذاشتند. بانو ارجمند: وقتي با هم ازدواج كرديم به دليل فشارهاي كاري ايشان، مسئوليت‌هاي زيادي برعهده من بود. من علاوه بر اين‌كه شاغل بودم بايد بچه‌ها را به تنهايي بزرگ مي‌كردم و امور خانه‌داري را هم انجام مي‌دادم. اين شرايط بيش از 17 سال به طول انجاميد، چرا كه آقاي ارجمند به تهران مي‌آمدند و مشغول بودند و كمتر در كنار ما مي‌ماندند. هر مادري وظيفه‌هايي در قبال فرزندانش دارد ولي اين مسير براي من كمي دشوارتر بود. بچه‌ها در دوران تحصيل به خوبي درس‌هايشان را مي‌خواندند و در مقاطعي شاگرد خود من بودند و در اين مورد مشكلي را برايم به وجود نياوردند. آن‌ها با من بسيار دوست بوده و خودشان را با مقررات زندگي هماهنگ مي‌كردند. زماني كه به گذشته فكر مي‌كنم با خود مي‌گويم كه اي كاش آن روزها هيچ وقت نمي‌گذشت چون طعم شيريني برايم داشت و بهترين خاطره‌ها را از آن دوران دارم و به جاي خستگي احساس لذت مي‌كردم. به ستايش افتخار مي‌كنم استاد: وقتي نقشي به ما پيشنهاد مي‌شود در پذيرش يا عدم پذيرش آن مختار هستيم و مهم اين است كه نقش به خوبي نگارش شده باشد. شايد نقش‌ها در يك طبقه‌بندي باشند ولي در شخصيت‌پردازي متفاوت هستند و به يك نوع نيستند؛ مثلا نقش يك كارمند هميشه شبيه به هم نيست و در خلق كردن، تفاوت پيدا مي‌كند و همين تفاوت‌ها باعث جذابيت نقش‌ها مي‌شود. قطعا حشمت فردوس يكي از نقش‌هاي ماندگار من خواهد بود و اين فقط به من بستگي نداشته بلكه زحمات كل گروه باعث شده كه اين كار واقعا جذاب و ديدني شود. اگر متن و كارگرداني اين سريال خوب نبود چطور نقش من به خوبي ايفا مي‌شد؟ در اين كار درس‌هاي فراواني وجود داشت و همين‌ها به جذابيت كار افزوده است. من معتقدم ستايش نقطه سفيدي در كارنامه بازيگري من بوده و به آن افتخار مي‌كنم. فعاليت در موسيقي اميريل: در زمينه موسيقي حدود هفت سال پيش، اولين آلبوم من وارد بازار شد و بعد آلبوم «ماه پنهان» را با مشاركت عليرضا افتخاري ارائه كرديم. يك آلبوم مذهبي هم داشتم كه نتوانستم وارد بازار كنم ولي درصدد ارائه اين اثر هستم. همان طور كه گفتم علاقه بسيار زيادي از كودكي به موسيقي داشتم و خوشبختانه توانستم وارد اين وادي هم شوم و در حال حاضر هم به صورت گروهي كار موسيقي را دنبال مي‌كنم و به همراه دوستان خوبي كه دارم، فعاليت خود را در اين زمينه ادامه مي‌دهم. اخيرا علاوه بر آهنگسازي براي تله فيلم «باغچه‌بان»، هم آهنگ ساخته‌ام. در «جرم» اثر مسعود كيميايي هم به صورت زنده موسيقي كار كردم و آلبومي به نام «بدون اجازه» را هم توسط گروه «آرا» آماده كرده‌ام. من براي چند سريال مانند مثل هميشه، آرزوهاي شيرين و دفترخانه شماره 13 هم تيتراژ خواندم و اخيرا در فيلمي به نام بدون اجازه هم خوانده‌ام. بانو ارجمند: من هم موسيقي را بسيار دوست دارم ولي ساز خاصي نمي‌نوازم. اميريل: در زمينه بازيگري علاوه بر حضور در تئاتر و تله تئاتر وارد سينما و تلويزيون هم شدم و در كارهاي زيادي حضور يافتم كه شاخص‌ترين آنها «اخراجي‌هاي 2» بود. «تبريز مه‌آلود» و «ناز و نياز» در تلويزيون و همچنين «جرم» و «شكارچي شنبه» در سينما از فعاليت‌هاي اخيرم بود. فيلم سينمايي «بدون اجازه» را هم در نوبت اكران دارم. گفتني است كه در سال 1386 در جشنواره توليدات راديويي و تلويزيوني هم براي تله تئاتري كه دكتر قطب‌الدين صادقي كارگرداني كرده بود جايزه بهترين بازيگري را دريافت كردم. ستايش به دعوت ايرج قادري استاد: ايرج قادري مرا براي حضور در سريال «ستايش» دعوت كرد و اولين سريالي بود كه قرار بود او كارگرداني كند. اين را هم به من گفت كه اگر من بازي نكنم، اين مجموعه را نمي‌سازد ولي متاسفانه نتوانست به دليل كسالتي كه داشت با اين پروژه همكاري كند و بعد از انصراف اصغر هاشمي از كارگرداني، سعيد سلطاني سومين فردي بود كه ساخت اين كار را پذيرفت. سلطاني واقعا كارگردان خوب و فهيمي است كه توانست كار را به خوبي هدايت كند و به سرانجام برساند و ما هم تا جايي كه توان داشتيم سعي كرديم طوري كار كنيم كه شايسته زحمات او و همچنين سعيد مطلبي نويسنده عزيز و دوست‌داشتني اين سريال باشد... «مطلبي» هم نقش حشمت را مناسب من مي‌دانست ولي اين‌كه مي‌‌گويند نقش براي من نوشته شده بود واقعيت ندارد. اميريل: «ستايش» را همه دنبال كردند و دوست داشتند. من هم دنبال كردم و داستانش را دوست دارم. بازي پدر در اين مجموعه واقعا عالي است و من هم مانند همه گاهي به حشمت حق مي‌دهم، البته گاهي هم از رفتارهاي او حرص مي‌خورم. بانو ارجمند: هم ستايش و هم كاراكتر حشمت فردوس را دوست دارم، چون معتقدم نقش، واقعي مي‌باشد و درست عمل مي‌كند. خوشحالم كه اين سريال موفق ديده شده و مردم آن را دوست دارند. مقبوليت، محبوبيت و مشهوريت استاد: من هيچ وقت شهرت را دوست نداشته‌ام و محبوبيت را به آن ترجيح مي‌دهم. البته براي اين‌كه حرف‌هايم كليشه نشود به جاي محبوبيت هم مقبوليت را مي‌پسندم. وقتي يك هنرمند محبوب مي‌شود مردم به او اعتماد كرده و او را قبول مي‌كنند. در مقابل، شهرت، انسان را ضعيف مي‌كند و يك بازيگر مشهور ديگر نمي‌تواند راحت باشد ولي وقتي مقبول مردم هستي به تو احترام مي‌گذارند و وقتي با آنها برخورد مي‌كني چيزي جز احترام و محبت نمي‌بيني و اعتماد را از آنها دريافت مي‌كني و به جاي اين‌كه احساس بزرگي كني كوچك‌تر مي‌شوي و اين بسيار براي من مهم است. فردوس اهل خلاف نيست استاد: حشمت فردوس انساني است كه برخلاف لحن و چهره‌اش و همچنين غروري كه دارد اصلا خلافكار نيست بلكه عاشق خانواده‌اش است و در همه چيز منطقي رفتار مي‌كند. حشمت سخت زندگي كرده و كمبود پول را در زندگي احساس كرده و حالا چون به مرتبه‌اي رسيده، فكر مي‌كند با پول همه چيز را مي‌تواند نگه دارد. همچنين دوست ندارد پسرش برخلاف خودش با سختي زندگي كند به همين خاطر امكانات زيادي را در اختيار طاهر گذاشت ولي او يعني طاهر، فقط به هدفش كه تحصيل و دانشگاه است فكر مي‌كند. بانو ارجمند: خصوصيات حشمت فردوس از جهاتي در داريوش هست و در برخي موارد نيست. مثلا آقاي ارجمند بسيار اهل خانواده هستند و اين خصيصه در فردوس هم وجود دارد. از خودگذشتگي‌ها و فداكاري‌هاي ايشان هم به كاراكتري كه در اين سريال بازي كرده‌اند شبيه است، ولي عصبانيت‌ها و اعتراض‌هاي حشمت در او وجود ندارد و اخلاق آقاي ارجمند در كل خانواده زبانزد است... اگر من به جاي همسر فردوس يعني «آتي» بودم، شايد همين كارهايي را مي‌كردم كه او انجام مي‌دهد، چون او مي‌داند كه فردوس هر كاري را كه درست باشد انجام مي‌دهد و اعتراض نمي‌كند و به شوهرش ايمان واقعي دارد. جوانان طوفانند! من جوانان را بسيار دوست دارم و آنها را مانند فرزندان خودم مي‌دانم چرا كه آينده جهان متعلق به جوانان است و من نمي‌توانم آنها را پايين بكشم كه هم سطح من باشند و از من بالاتر و بهتر نشوند. من معتقدم جوانان مانند طوفان مي‌وزند و ما را با خود مي‌برند و خواه ناخواه آينده براي آنهاست. تجربياتي كه من به دست آورده‌ام هم متعلق به آنهاست و اين را بازيگراني كه با من كار كردند مانند مهدي پاكدل و مهدي سلوكي كه در ستايش با هم همكاري كرديم، مي‌دانند كه آن چيزي را كه بلدم به آنها انتقال مي‌دهم. به نظر من بايد اين تجربيات به آنها برسد، چرا كه «زكات علم نشر است و بايد پرداخت شود.» من هميشه هنرمندان جوان را راهنمايي مي‌كنم و سعي مي‌كنم در مسير درست راهنمايشان باشم. هميشه آرزوي خوشبختي آنها را دارم و دوست دارم انسان‌هاي موفق و خوبي در جامعه شوند. توضيح: يلدا و اميرسام كه در مالزي و انگليس زندگي مي‌كنند سفري چند روزه به تهران داشتند تا با خانواده ديداري داشته باشند، گفتگوي ما پيش از اين با استاد، همسرش و اميريل صورت گرفته بود و منتظر سفر دو عضو ديگر بوديم كه سرانجام آمدند و عكاس خانوادگي ارجمند اين تصوير را به يادگار گرفت و ديگر فرصتي براي گفتگو با يلدا و اميرسام نشد... استاد داريوش ارجمند 5 مرداد سال ۱۳۲۳ در تهران به دنيا آمد. وي داراي مدرك كارشناسي ارشد تئاتر و سينما از دانشگاه پاريس و كارشناسي تاريخ و جامعه شناسي از دانشگاه مشهد و از شاگردان دكتر علي شريعتي است. ارجمند به همراه مهرداد تدين از موسسين سينماي آزاد مشهد در اواخر دهه ۱۳۴۰ است. وي علاوه بر بازيگري و كارگرداني در تئاتر مشهد به ساخت فيلم‌هاي كوتاه ۸ ميليمتري مي‌پرداخت. وي با بازي در فيلم «ناخدا خورشيد» ساخته ناصر تقوايي در سينماي ايران ماندگار شد و در سال 1365 با دريافت «سيمرغ بلورين بهتري بازيگر نقش اول مرد» از پنجمين جشنواره فيلم فجر جاي خود را به عنوان يك بازيگر خوب و قابل قبول تثبيت كرد. در فيلم‌هاي كشتي آنجليكا، جستجوگر و پرده آخر نيز بسيار عالي ظاهر شد. در دهه 70 كم كار شد و در 3 فيلم آدم برفي، اعتراض و سگ كشي هنرنمايي كرد كه هر سه كارهاي ماندگاري از آب در آمدند. دريافت «سيمرغ بلورين بهترين بازيگر نقش دوم مرد» براي فيلم سگ كشي از نوزدهمين جشنواره فيلم فجر نيز در كارنامه پرافتخار وي به چشم مي‌خورد. او به جز بازيگري در زمينه طراحي صحنه و لباس هم فعاليت داشته است. انوشيروان ارجمند برادر و برزو ارجمند برادرزاده وي هستند. داريوش ارجمند در زمينه اجرا هم بسيار توانا نشان داده است. به قول سعيد مطلبي درعلم رياضيات دو در دو مي‌شود چهار، ولي ستايش دو در دويي بود كه شد هزار! كار من در اين مجموعه در حدود يك سال به طول انجاميد و هم اينك خوشحالم كه مردم كار را پسنديده‌اند و با علاقه دنبال كردند. من هيچ گاه نسبت به مردم احساس بزرگي نكرده‌ام و افتخارم خدمت به آنها بوده است. اصلا هم اهل شعار دادن نيستم و خود مردم هم اين را مي‌دانند كه من، بنده خدا و خدمتگزار مردم و فرهنگ اين مرز و بوم هستم. داستان ستايش گسترده بود و بايد به سرانجام مي‌رسيد و همين مسئله باعث شد كه ستايش دو هم ساخته شود. هنوز نمي‌دانم كه در ستايش دو هستم يا نه؟

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 865]