اسناد وزارت كشور انگليس (17) جزئيات اشغال سفارت جمهوري اسلامي ايران در لندن پس از 30 سال

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: اسناد وزارت كشور انگليس (17) جزئيات اشغال سفارت جمهوري اسلامي ايران در لندن پس از 30 سال
خبرگزاري فارس: در ادامه شرح وقايع شش روزه اشغال سفارت ايران در انگليس به شرح بخش پاياني جزئيات روز سوم پرداخته مي‌شود.

به گزارش فارس، همانگونه كه در شماره پيشين شرح داده شد گروگان‌ها در روز سوم خواستار يك اتوبوس براي انتقال آنها به فرودگاه به همراه تعداي از سفراي ديگر كشورها شدند.
60- اين اولين نشانه‌اي بود مبني بر اينكه سفرا خواهان "ميانجيگري" بودند و اينكه آنها قرار بود تروريست‌ها را تا خروج آنها از كشور [انگليس] همراهي كنند. اين امر به نظر مي‌رسيد مويد اين است كه تروريست‌ها در حال حاضر بيشتر به فكر جانشان هستند تا شرايطي كه بوجود آورده بودند. با وجود اين حقيقت كه فشار آنها براي علني ساختن اين موضوع، نقش سفرا را در هاله‌اي از ابهام فرو برد. (راديو تهران اشتباه كرده بود كه سفرا خواستار ميانجيگري با دولت ايران هستند). وزارت امور خارجه انگليس تصميم گرفت به سفرا هشدار دهد كه تروريست‌ها به آنها اشاره كرده‌اند.

61- مذاكره كننده از تماس با سالم به محض اينكه كراب [دبير اخبار تلويزيون بي‌بي‌سي] محل سفارت را ترك كرد و شروع كرد درباره غذا صحبت كردن، بازگشت. تروريست‌ها با اشاره به روزنامه‌هاي "عربيك پرس"(لندن) و "كويتي" خواستار مدركي دال بر اين بودند كه تقاضاهاي آنها جدي گرفته شده است و مجدد خواهان اين شدند كه خط تلفن مجددا برقرار شود. مترجم شروع كرد به فارسي صحبت كردن با سالم درباره امكان آزادي يك گروگان انگليسي يا يك زن، اما سالم مصمم بود كه هيچكس تا قبل از [رفتن به] فرودگاه آزاد نخواهد شد. وي گفت: "برخورد صلح‌آميز ما در حال كاهش است." "ما اين طرح را ( يعني فرودگاه) را تا ساعت 5 يا 6 مي‌خواهيم. در عين حال وي بين ظهر و ساعت يك خواستار غذا براي 33 نفر و چند عدد قوطي نوشيدني مثل پپسي شد. پليس با اين [تقاضا] موافقت كرد...[سانسور]

شماره 62 در سند وزارت كشور انگليس ذكر نشده است.

...[سانسور] نخست وزير [مارگارت تاچر] در نشست با وزير كشور در ساعت 14:45 با اين سياست موافقت كرد. وزير كشور پذيرفت تا نخست وزير را از تحولات مطلع سازد. در صورتي كه زمان [كافي] در اختيار بود و مي‌بايست تصميمات بزرگي اتخاذ مي‌شد وي با نخست وزير مشورت مي‌كرد، اما در مواقع اضطراري وي بايد به انجام هر اقدام اضطراري دستور مي‌داد. هنگامي كه تصميم حمله به سفارت گرفته شد اين مهم است كه اجازه دهيم يگان ويژه ارتش تصميم بگيرد چگونه اين كار انجام شود. نخست وزير با اين امر موافقت كرد و گفت در صورتي كه حمله ضروري شد، اهميت اين موضوع مضاعف است، با توجه به ناكامي تلاش آمريكا براي آزادي گروگان‌هاي خود در تهران، ما بايد موفق باشيم.
63- به نظر رسيد كه تروريست‌ها از نهار خود لذت بردند و ريتم مذاكرات در بعدازظهر با نصيحتي كه درباره درمان گروگان مبتلا به بيماري قلبي شد و درخواست شلواري كه براي يكي از گروگان زن توسط تروريست‌ها صورت گرفت، كاهش يافت. آنها مصمم بودند كه مي‌خواهند سفرا به جاي فرودگاه به سفارت بيايند ولي ضرب‌الاجلي كه تعيين كرده بودند بدون حادثه‌اي سپري شد. با اين حال اقدام سالم مشخص كرد كه احتمال حمله به سفارت [توسط پليس انگليس] دور از ذهن آنها نبود. ...[سانسور] سالم كه از طريق مترجم صحبت مي‌كرد گفت كه همه خواستار ديدار سفرا، سوار شدن هواپيما و ختم كردن اين [قائله] به آرامي با آزاد كردن گروگان‌ها هستند. وي در ادامه هشدار داد كه پليس مذاكرات را طولاني نكند يا اقدامي عليه سفارت انجام ندهد "زيرا ما مي‌توانيم گروگان‌ها را بكشيم مهم نيست فكر كنيد چقدر سريع هستيد. ما قصد نداريم دو يا سه ماه اينجا بمانيم. ما تصميم خواهيم گرفت اين [قائله] را يك روز تمام كنيم." سپس سالم تقاضاي پيشين خط تلكس را يادآوري كرد اما براي آزاد كردن هيچكدام از گروگان‌ها در ازاي [اين تقاضا] آماده نبود. ...[سانسور] با اين وجود مطبوعات درباره وجود و عمليات COBR پس از مصاحبه با "مرلين ريس" وزير كشور سابق بحث مي‌كردند، و [روزنامه] گاردين گزارشي ارائه داد كه يگان ويژه ارتش "[كاملا] منتظر [انجام عمليات] بودند". ...[سانسور]

64- روز مذاكرات درباره يك يادداشت آرام با سالم با پذيرفتن چند نخ سيگار پايان يافت. از نقطه نظر COBR چيزهايي كاملا ترغيب كننده به نظر مي‌رسيد. حاميان [آيت الله] خميني [ره] كه چنين سر و صداها و ناآرامي‌هايي خارج از سفارت به راه انداخته بودند، پس از آنكه دكتر "سيف عهديه" سركنسول به آنان گفت كه نخست وزير آنها [ايران] خواستار متفرق شدن آنهاست، اطراف سفارت را ترك كردند. وي به مطبوعات گفت كه دولت انگليس فشار را بر دولت ايران افزايش داده است. ...[سانسور]

65- همواره اينگونه در ذهن مجسم مي‌شد كه نهايتا اين اوضاع دست يافتني باشد، اما زمانبندي آن حياتي بود. هم در محل سفارت و هم در COBR به نظر نمي‌رسيد كه زمان مناسب آن فرا رسيده باشد. ...[سانسور] ابهاماتي درباره اينكه كداميك از سفرا براي تروريست‌ها قابل قبول باشند وجود داشت زيرا به علاوه [سفراي] عراق، اردن و الجزاير، كاردار سفارت [سفراي] سوريه يا ليبي را ذكر كرده بود و در پاسخ به پيشنهاد مذاكره كنندگان، سالم [حضور سفراي] كويت يا بحرين را رد نكرده بود. [سفير] ليبي براي ما قابل قبول نيست، و ديگر[سفرا] تقاضاي وقت براي مشورت با دولت‌هاي خود كرده‌اند...[سانسور]
مدت زماني كه اين امر مي‌گيرد قابل پيش بيني نبود و مشكلات به نظر دست نيافتني نمي‌آمدند زيرا تروريست‌ها در دوم مه با خوابيدن آرام شدند. تنها ابر افق [اشغال سفارت] تلگرامي بود كه از "امان" [پايتخت اردن] رسيده بود كه اعلام مي‌كرد مقامات اردن از ديدگاه كمك كننده‌ عجولانه ساعات اول آن روز منصرف شده و به كاردار سفارت خود اعلام كرده‌اند كه وي مجاز نيست به تقاضاي ما پاسخ دهد. نخست وزير اردن عذرخواهي كرد اما گفت كه اردن سياست اعلام شده، طولاني مدت و قاطعي مبني بر دخالت نكردن در هرگونه گفتگو يا مذاكرات با تروريست‌ها دارد و اينكه اين اصل ،وي ترسيد، در صورتيكه آنها در اين ماجرا دخيل شود، تضعيف خواهد شد. وي پيشنهاد كرد كه نماينده اتحاديه عرب ممكن است بهتر باشد، يا سفير الجزاير كه دولت متبوعش "به اين احزاب نزديك‌تر" بوده است. با اشاره به سابقه پيچيده سياست‌هاي خاورميانه عليه سفرايي كه بايد اقدامي انجام مي‌دادند، نخست وزير اردن ناكامي اين ايده را به عنوان يك تمحيد مذاكره‌اي پيش بيني مي‌كرد.

ادامه دارد...

انتهاي پيام/.
چهارشنبه 3 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 211]