زندگی نامه شیخ حسنعلی اصفهانی معروف به نخودکی

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: در احوال پدر شیخ

شیخ حسنعلی مقدادی اصفهانی(ره) فرزند علی اکبر مقدادی اصفهانی فرزند رجبعلی مقدادی اصفهانی(ره) است. در خانواده ای مملو از زهد و تقوی و پارسائی چشم به جهان گشود.
پدر وی مرحوم ملاّ علی اکبر مقدادی اصفهانی، مردی زاهد و پرهیزگار و معاشر اهل علم و تقوی و ملازم مردان حق و حقیقت بود و در عین حال از راه کسب، روزی خود و خانواده را تحصیل می کرد.از آنچه عاید او می شد، نیمی را صرف خویش و خانواده می کرد و نیم دیگر را به سادات و ذراری حضرت زهرا علیها السلام اختصاص می داد.

در سال 1269 هجری قمری، دختری به وی عنایت شد که مادرش تا چهار ماه پس از وضع حمل حتی قطره ای شیر در سینه نداشت و آنچه دوا و دعا کردند، مؤثر نیفتاد. تا یکی از دوستان، او را به سوی مردی صاحب نفس به نام حاج محمد صادق تخته پولادی هدایت کرد.

ملاعلی اکبر به دلالت دوست خود، به حضور حاجی رسید و عرض حاجت نمود. حاجی به وی دستور داد تا هر چه دعا و دوا برای زوجه اش گرفته است، از وی دور سازد و خود، در حبّه نباتی بدمید و فرمود تا آن را به زوجه خود بخوراند. با انجام دستور حاجی، پس از ساعتی شیر از سینه زن جریان یافت و به خارج راه گشود و همین امر سبب ارادت فراوان ملا علی اکبر به مرحوم حاج محمّد صادق(ره) گردید و مدت بیست و دو سال خدمت ایشان را به عهده گرفت و در این مدت، تحت تربیت و ارشاد وی به مقاماتی معنوی نائل آمد.

ملا علی اکبر در شهر، به کسب خود اشتغال می ورزید و در عین حال حوایج آن مرد بزرگ را نیز فراهم می ساخت و شبهای دوشنبه و جمعه به خدمت او می رفت و در تخت پولاد بیتوته می کرد.

مولود مبارک

مرحوم ملا علی اکبر که پسری نداشت، عهد کرده بود که به اعتاب مقدسه مشرّف و متوسل شود تا خداوند پسری به او کرامت فرماید، این سفر که در سال یازدهم از خدمت او به مرحوم حاجی محمد صادق اتفاق افتاد با حامله شدن عیالش پایان پذیرفت و حاجی قبل از تولّد فرزند به او بشارت پسری داده و سفارش کرده بود که آن پسر را « حسنعلی» نام گذارد.

در سحرگاه یک شب که ملا علی اکبر در تخت پولاد، به خدمت استاد خود سرگرم بود، خبر شادی بخش تولّد نوزاد را از استاد خود می شنود و مجدداً در مورد نامگذاری کودک به «حسنعلی» توصیه می گردد.

مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی شب دوشنبه و یا جمعه نیمه ماه ذی القعدة الحرام سال 1279 هجری قمری با بشارت قبلی مرحوم حاجی محمّد صادق در اصفهان در محلّه معروف به جهانباره دیده به جهان می گشاید.

تربیت دینی و معنوی در خردسالی

مرحوم ملا علی اکبر فرزند دلبند خود را از همان کودکی در هر سحرگاه که خود به تهجّد و عبادت می پرداخته، بیدار و او را با نماز و دعا و راز و نیاز و ذکر خداوند آشنا می ساخته است و از هفت سالگی او را تحت تربیت و مراقبت مرحوم حاج محمد صادق(ره) قرار می داده است.

خود مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی نقل فرمودند:
« بیش از هفت سال نداشتم که نزدیک غروب آفتاب یکی از روزهای ماه رمضان که با تابستانی گرم مصادف شده بود، به اتفاق پدرم، به خدمت استاد حاجی محمد صادق، مشرّف شدم.

در این اثناء کسی نباتی را برای تبرک به دست حاجی داد. استاد نبات را تبرک و به صاحبش رد فرمود و مقداری خرده نبات که کف دستش مانده بود، به من داد و فرمود بخور، من بیدرنگ خوردم.

پدرم عرض کرد: حسنعلی روزه بود. حاجی به من فرمود: مگر نمی دانستی که روزه ات با خوردن نبات باطل می گردد. عرض کردم: آری، فرمود: پس چرا خوردی؟ عرضه داشتم: اطاعت امر شما را کردم.
استاد دست مبارک خود را بر شانه من زد و فرمود: با این اطاعت بهر کجا که باید می رسیدی رسیدی. »

خلاصه ایشان از همان زمان، زیر نظر حاجی به نماز و روزه و انجام مستحبّات و نوافل شب و عبادات پرداخت و تا یازده سالگی، که فوت آن مرد بزرگ(حاج محمد صادق تخت فولادی) اتفاق افتاد، پیوسته مورد لطف و مرحمت خاص استاد خود بود و از آن پس نیز روح بزرگ آن مرحوم همیشه مراقب احوال او بود و در مواقع لزوم او را مدد و ارشاد می فرمود.

جناب شیخ حسنعلی می فرمود:
« هر زمان که به هدایت و ارشادی نیازمند می شدم، حالتی شبه خواب بر من عارض می گشت و در آن حال، روح آن مرد بزرگ به امداد و ارشادم می شتافت و از من رفع مشکل می فرمود.
از جمله پس از فوت مرحوم حاجی، شخصی به من اصرار می کرد که نزد مرشد زنده برویم و از ارشاد او بهره مند شویم. به دنبال اصرار او بود که حالتی شبیه خواب بر من عارض شد و در آن حال مرحوم حاجی را دیدم که آمدند و دست به شانه های من زدند و فرمودند: هر کس مثل ما آب زندگانی خورد، از برای او مرگ نیست، تو کجا می خواهی بروی؟ »

« ولا تحسبنّ الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهّم یرزقون ».

و سخن حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نیز مؤید همین معنی است که فرمود:
« الا انّ اولیاء الله لا یموتون بل ینقلون من دار الی دار؛آگاه باشید که اولیاء خدا را مرگ نیست بلکه از خانه ای به خانه دیگر نقل مکان می کنند. »

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالــــــــم دوام مـــا

مرحوم حاج شیخ حسنعلی از دوازده تا پانزده سالگی، تمام سال، شبها را تا صبح بیدار می ماندند و روزها همه روز، بجز ایّام محّرمه، با ترک حیوانی روزه می گرفتند و از پانزده سالگی تا پایان عمر پر برکتش، هر ساله سه ماه رجب و شعبان و رمضان و ایام البیض هر ماه را صائم و روزه دار بودند و شبها تا به صبح نمی آرمیدند.

هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بــــود
نیکوست در این زمان یادی هم از عارف واصل حاج محمد صادق تخت فولادی داشته باشیم.
مرحوم حاج محمد صادق تخت مشهور به تخت فولادي از عرفاي بزرگ قرن سيزدهم واستاد سير وسلوك مرحوم حاج شيخ حسنعلي رحمه الله عليه در اواخر سلطنت فتحعلي شاه قاجار زندگي مي كرده اند در اوايل جواني به كار رنگرزي اشتغال داشته وبه كمك چند شاگرد كارگاه رنگرزي را اداره مي كرده اند. عادت آن مرحوم در جواني اين بود كه با وجود ناامني حاكم به شهر هر روز به عصر با شاگردان براي تفريح از شهر اصفهان خارج مي شدند.
مرحوم حاجي را رسم چنين بود كه شبهاي جمعه، اول شب را به ملاقات با علماء اختصاص داده بودند. برخي از علما سؤلاتي داشتند خدمت ايشان مي رسيدند واز فيوضات ايشان بهره مي گرفتند وروزهاي جمعه قبل از ظهر را براي ملاقات با مردم عادي تعيين كرده بودند. مردم از صنوف مختلف خدمت ايشان ي رسيدند وحاجت هاي خود را عرض نموده جواب مي گرفتند.
مرحوم حاجي قريب 63 سال عمر كردند وتا آخر عمر ازدواج ننمودند . در شب دوشنبه نيمه ذي القعده سنه 1290 قمري داعي حق را لبيك گفته وبه سراي باقي مي شتابند.
نقل كرده اند كه آن بزرگوار در شب فوتشان دستور مي دهند قبري در محل سكونتشان در تكيه – مادر شاهزاده – حفر نمايند سپس در آن قبر مي خوابند پس از چند لحظه بلند شده مي فرمايند اين محل قبر من نيست دستور مي دهند نقطه ديگري را در همان جا كه در حال حاضر مدفن ايشان است حفر نمايند ومي فرمايند قبر من اينجا است.
وصيت نموده بودند كه مرحوم حاج شيخ محمد باقر نجفي كه از علماي معروف اصفهان و مريد ايشان بود مرا غسل و كفن و دفن ايشان را انجام دهد و مرحوم پدرم مي فرمودند روز فوت ايشان برف زيادي باريده بود. مرحوم آقا نجفي را خبر كردند وايشان را همراه جمعيت كثيري از شيفتگان مرحوم حاجي و مريدان خودش به سرعت به تخت فولاد آمده مشغول تغسيل و تكفين گرديدند. پس از دفن مرحوم آقا نجفي رو به جمعيت كرده مي گويد سالها بايد بگذرد تا درويش واصلي و مرد كاملي مثل مرحوم حاج محمد صادق پيدا شود كه تمام افعال و حركات وسكنات او مطابق شرع مطهر و سنن مقدس حضرت سيد المرسلين خاتم النبيين (ص) باشد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1671]