نويسنده كتاب محبوبه هر روز مي آيد در جلسه نقد كتابش عنوان كرد :آشنايي زدايي از شيوه رايج زندگي نامه نويسي شهدا

واضح آرشیو وب فارسی:حيات: نويسنده كتاب محبوبه هر روز مي آيد در جلسه نقد كتابش عنوان كرد :آشنايي زدايي از شيوه رايج زندگي نامه نويسي شهدا
تهران- حيات

شهرام شفيعي گفت : مي خواستم از شيوه رايج زندگي نامه نويسي در مورد شهدا آشنايي زدايي كنم به گونه اي كه خواننده احساس كند با بيان ديگري روبروست و به اين بهانه اين امكان به وجود آمد كه مسائلي فرا متني را درباره زندگي شهيد دانش مطرح سازم.
به گزارش خبرنگار فرهنگي حيات پنجمين جلسه از سلسله نشست هاي تخصصي نقد و بررسي كتاب پايداري ،كتاب محبوبه هر روز مي آيد با حضور جهانگير خسرو شاهي نويسنده ومنتقد ادبيات دفاع مقدس ،شهرام شفيعي نويسنده اثر وعلي الله سليمي منتقد ادبيات دفاع مقدس روز گذشته در فرهنگسراي پايداري برگزار شد.
در ابتداي جلسه سليمي به معرفي نويسنده اثر پرداخت وگفت :شهرام شفيعي متولد 1349 است كه از سال 1366 كار نويسندگي را شروع كرد ورفته رفته در اين اثر به پختگي رسيد به طوري كه در سالهاي اخير شاهد انتشار آثار ارزشمندي از ايشان بوده ايم. آثاري چون چرا كپل هاي عاقبت به خير مي شوند ،عشق خامه اي ،من فكر مي كنم از جمله آثار اين نويسنده است كه از درون مايه طنز برخوردار است .همچنين يك مجموعه 5 جلدي از اين نويسنده با عنوان غرب وحشي در حال انتشار است كه تا كنون 4 عنوان به چاپ رسيده است و جلد پنجم نيز به زودي روانه بازار خواهد شد.
در ادامه جلسه شفعي به خوانش بخشي از اثر خود پرداخت سپس سليمي در توضيح اثر گفت : اين كتاب يك زندگينامه داستاني است كه به صورت مصاحبه آورده شده است وتا پايان كتاب كه 117 صفحه است به صورت سوال وجواب به نگارش در آمده است.
جهانگير خسرو شاهي پس از معرفي توسط سليمي به توضيحاتي در مورد ويژگي هاي نقد ومنتقد پرداخت وگفت :منتقد اگر بتواند واسطه خوبي بين مولف و مخاطب باشد شايد بتواند به جايگاهي دست يابد .خيلي بي انصافي است كه منتقد به ملك خصوصي يك نويسنده كه شامل تخيل اوست واردشود .متاسفانه نقد نوعي كلام سفسطه آميز در بازار ادبيات به شمار مي رود. نقد نادرست از يك اثر در واقع به منزله قرباني كردن يك اثر به شمار مي رود.
وي در ادامه با بيان اين مطلب كه يكي از ويژگي هاي اين اثر اين است كه حس هايي ارائه مي دهد كه ما را به شهيد نزديك مي كند به نقد اثر پرداخت وگفت :بيوگرافي شهيد محبوبه دانش در خلال سوال و جوابها خرد شده است از اين رو من چند سوال از نويسنده دارم اول آنكه آيا اين اثر يك زندگي نامه داستاني است ؟و دوم اينكه آيا نويسنده به شكستن قالبهاي ژانر زندگي نامه داستاني پرداخته و خواسته است به نوعي به اثري پست مدرن به معني نفي سنتي نوشتن دست يابد.نكته بعد آنكه به نظر مي آيد نويسنده مرز تخيل وواقعيت را به نفع تخيل شكسته است آنچنان كه برخي از جزييات اثر مويد اين مطلب است .
شفيعي درا دامه در پاسخ به سوالات خسرو شاهي گفت :اين كار جدا از روالي است كه من در داستان نويسي به آن دست يافته ام وشيوه نويي است كه پختگي آن را در كتاب شب جايي كه بودم شاهد هستيم .اين اثر براي شكاندن هنجارهايي است كه در آثار زندگي نامه داستاني به چشم مي خورد.موضوعي كه بايد به آن توجه شود جوهر روايت است اگر داستان را از زبان مادر محبوبه بشنويم با روايتهايي كه از زبان خواهر وي و يا همسر شهيد رجايي مي شنويم متفاوت است حال چرا من به عنوان يك راوي اين آزادي را نداشته باشم كه دخل وتصرفهايي در زندگي او داشته باشم.
وي با بيان اين مطلب كه در اين اثر مي خواستم از شيوه رايج زندگي نامه نويسي آشنايي زدايي كنم گفت :مي خواستم در اين اثر خواننده احساس كند كه با بيان ديگري روبروست به اين بهانه اين امكان بوجود آمد كه مسائلي فرامتني را در باره زندگي شهيد دانش مطرح سازم.همچنين راوي و كسي كه حرفه اش روايت كردن زندگي شهيد است مسائل فني حرفه خويش را بهانه اي قرار مي دهد براي روايت ساير جزييات ،كارگردان در اين اثر پيشنهاد هاي خود را به خواننده مي دهد و خواننده فرصت مي كند به ورژن هاي مختلف از آن قسمت از داستان بينديشد.مجوعا كار مي تواند در ذهن خواننده چند بار نوشته شود.
در ادامه سليمي به طرح سوالي در مورد قالب بيان كارگردان پرداخت وگفت :يك كارگردان بايد در بيان تصويري وقايع موفق تر باشد حال آنكه اين موضوع در اين اثر به چشم نمي خورد.
خسرو شاهي در پاسخ به سليمي اين گونه عنوان كرد كه :اين موضوع هوشمندي نويسنده را مي رساند ،همچنين شفيعي با اين داستان يك داستان ضد داستان غربي نوشته است و يك گام به سوي قصه نويسي شرقي برداشته است.
شفيعي در ادامه در پاسخ به اين سوال كه آيا اين اثرقالب داستاني است ويا زندگي نامه داستاني با بيان اين مطلب كه حقيقت تاريخي يك بار اتفاق مي افتد افزود :آنچه از در تاريخ ارايه مي شود دخالت مورخ است بخش مهمي از از تاريخ دروغهايي است كه از حقايق داريم و آنچه كه در اختيار ماست قضاوت ماست نه تحقيقات تاريخي .از سوي ديگر هيچ كس نمي تواند ميزان اتكاي نويسنده به دست يافته هاي تاريخي را مشخص سازد اين مسئله به حس زيبايي شناختي نويسنده باز مي گردد .
وي در ادامه افزود :به نظر من ما تا زماني كه اين قدر براي كاركردن برروي مسائل انقلاب ودفاع مقدس، جسارت پيدا نكنيم كه با آن مسائل شوخي كنيم به موفقيت نرسيده ايم.اين كار ادعاي آن را ندارد كه بر پروپاگاندا پا گذارده است اما در جهت غني كردن داشته هايمان حركت كرده است .بزرگترين ظلم در حق شخصيتهاي تاريخي اين است كه از آنها تصويري تخت نشان دهيم اين كار در ذهن خواننده ابتر است.
خسرو شاهي نيز در پاسخ به اين سوال گفت :به نظر من اين اثر زندگي نامه داستاني نيست چرا كه از افراد كولاژي از تصاوير را در اختيار داريم و اگر آن را زندگي نامه داستاني بدانيم در حق شهيد ظلم كرده ايم.
در پايان شفيعي در پاسخ به اين سوال كه چه ميزان از عنصر تخيل استفاده شد ه است گفت :اصل ماجرا سرجاي خودش باقي است وهيچ قطع تاريخي در آن حذف نشده است اما بسط داده شده است بدون آنكه مغاير با اصل قضييه باشد.همه ما با زمان رشد مي كنيم از رييس انتشارات گرفته تا من نويسنده .من فكر مي كنم در اينده كتابهاي بهتري خواهيم داشت.
پايان پيام
چهارشنبه 20 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات]

[مشاهده در: www.hayat.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 249]