واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: درباره «سينما جوان» از شبكه 3 جام جم آنلاين: «سينما جوان» تشكيل شده از 2 بخش كلي مصاحبه با فيلمساز جوان مهمان و پخش فيلم سينمايي كوتاه كه در ميان آن گهگاه ولههايي هم پخش ميشود. تنها وجه قابل توجه برنامه موضوع آن است كه در سيما كمتر به آن توجه شده، يعني پرداختن به فيلم كوتاه كه در كشور هم به دلايلي كمتر به آن بها داده ميشود. تلويزيون با پخش اين برنامه ناخواسته اين مشكل فيلمسازان جوان كشور را به معرض نمايش گذاشته كه ساختههايشان بيشتر كاركرد هنري دارد تا كاربردي و اگر قرار باشد زمينهاي براي پخش آنها فراهم شود، اين اتفاق تنها در يك برنامه تخصصي سينمايي امكان پذير است. حال آيا سينما جوان اين مبحث را هم مورد توجه قرار ميدهد يا در مصاحبه با فيلمسازان جوان تنها درباره شيوه كار ايشان و امكانات و نيازهاي توليدي مورد نيازشان بحث و گفتگو ميكند؟ به عنوان مثال در يكي از قسمتهاي برنامه، خانم جواني درباره عدم حمايت مالي از كارگردانان سينماي كوتاه سخن گفت و اينكه چرا وضعيت به گونهاي است كه كارگردان فيلم كوتاه به دليل توان مالي اندك نبايد بتواند از عوامل حرفهاي استفاده كند و ناچار است مسووليت ديگر عوامل را هم خود به عهده بگيرد. اين بحث با توقف بر همين پرسش به نظر بيپاسخ به پايان رسيد و مجري نگفت پاسخ اين معضل را پيش از مسوولان بايد از خود فيلمسازان جوان انتظار داشت. سينماي كوتاه امروز ايران موزهاي شده از آثار به اصطلاح هنري كه تنها موزه روها ميتوانند از آنها ديدن كنند و متقابلا اين آثار هم تنها نياز اين مخاطبان خاص را برطرف ميكنند. چند درصد از توليدات سينمايي كوتاه كشور به اقبال گسترده مخاطب توجه دارند يا اگر هم نميخواهند پربيننده باشند حداقل مخاطب عام را خطاب قرار ميدهند و سعي نميكنند به معناي شايع و البته غلط، متفاوت باشند؟ هاواردهاكس، فيلمساز برجسته هاليوود توصيه دوستانه و سازندهاي به فيلمسازان جوان دارد كه اي كاش چنين رويكردي دستكم با گوشه چشمي مورد توجه سازندگان سينما جوان قرار ميگرفت تا شاهد برنامهاي چالشيتر و مفيدتر در ارتباط با سينماي جوان كشور باشيم. هاكس در پاسخ به پرسش جوزف مك برايد كه ميپرسد: «به جوانان علاقهمند به شروع كار در سينما چه توصيهاي ميكنيد؟» ميگويد: چندي پيش به دعوت دانشگاه كاليفرنياي جنوبي به آنجا رفتم كه مهماني ناهاري برايم ترتيب دادند و مرا به عضويت افتخاري انجمن سينماييشان انتخاب كردند. وقتي قرار شد سخنراني كنم بلند شدم و گفتم: محض رضاي خدا سعي كنيد كارتان خالي از نمك و شوخ طبعي نباشد، چون براي يك مبتدي بدترين كار اين است كه تصور كند بهترين روش براي تحت تاثير قرار دادن تماشاگر، زيادي جدي و دراماتيك بودن است و به گريهانداختن افراد. من 20 سال است كه در هيچ كدام از فيلمهايم صحنه گريه نياوردهام، مگر آن كه به قصد ايجاد خنده باشد؛... مطلقا به اين جور درام بازي در آوردن اعتقادي ندارم. تماشاگر از اين نوع صحنهها زياد ديده است. برويد و روي شخصيتها كار كنيد. ببينيد احتمال وقوع چه ماجراهايي براي آنها هست و اين شخصيتها در اين جور موقعيتها احتمالا چه كاري ازشان سر ميزند. سعي كنيد هر شخصيت سناريويتان يك موجود خاص، منفرد و مجزا باشد. اين است اندرز من به فيلمسازهاي جوان. محض رضاي خدا سعي كنيد فيلمتان قدري مفرح باشد. سينماي كوتاه ايران اگر كمبود بودجه دارد به خاطر اين است كه بودجه بايد برگردد. چطور ميشود روي فيلمي سرمايهگذاري كرد كه فقط ساخته ميشود و قرار نيست هزينهاش را برگرداند و چون كار تجربي هم لحاظ ميشود تضميني نيست كه اثر ساخته شده ارزش واقعي هنري داشته باشد و بتوان هزينه صرف شده را با رويكرد حمايت از آثار هنري فاخر و ماندگار توجيه كرد؟ چرا در ميان فيلمهاي انجمن سينماي جوان فيلمهاي كوتاهي ديده نميشود كه مناسب پخش از شبكههاي مختلف تلويزيون باشند و در راستاي عملكرد رسانهاي سيما نقش ايفا كنند و براي پخششان نياز به برنامهاي تخصصي و با مدت زمان بسيار اندك نباشد؟ آيا فيلم كوتاه چنين قابليتي ندارد؟ چرا سينماداران دوست ندارند به جاي پخش آثار مفرح سينمايي بلند در سينماهايشان فيلم كوتاه تجربي نمايش داده شود كه اندك صندليهاي پر سينما هم از دستشان برود؟ اينجا علامت سوال نياز است يا تعجب؟! درد سينماي كوتاه ايران عدم حمايت نيست، عدم ديدگاه درست فكري است. استقلال مالي ويژگي مسلم سينماي تجربي است. بهترين فيلمهاي اين نوع سينما كه به فيلمساز ارزشمند سينماي ايران، عباس كيارستمي تعلق دارد عموما فيلمهاي ارزان قيمتي هستند كه به تناسب ميزان فروش، هزينه توليدي اندكي داشتهاند. از اين رو وامدار نخواهند بود و ميتوانند مقتدرانه به حيات خود ادامه دهند. سينما جوان وقتي تنها متكي به 2 آيتم مصاحبه و پخش فيلم است، اگر اين بنياديترين پرسشها پيش روي سينماي كوتاه كشور را مورد توجه قرار ندهد چطور ميتواند در ميان برنامههاي مشابه سينمايي تلويزيون سر بلند كند و مدعي ابداع و تازگي باشد؟ اجراي برنامهاي متكي بر گفتگو همچون سينما جوان، نيازمند تسلط و آگاهي بيشتر بر نيازهاي امروز سينماي جوان ايران و جسارتي بيشتر براي بهرهوري بسزا از موقعيت فراهم آمده در سيما براي پرداختن به موضوع سينماي كوتاه كشور است. آزاد جعفري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 522]