واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خبرگزاري فارس: فردا پنجاهمين سال درگذشت ابوالحسن صبا يگانه نوازنده ويولن است. به گزارش خبرنگار موسيقي،ابوالحسن صبا 14 فروردين 1282، در محله ظهيرالسلام تهران زاده شد. پدرش ابوالقاسم خان كمال السلطنه نوه محمودخان صبا، ملك الشعراى درباره فتحعلى شاه قاجار بود. ابوالحسن كه بعدها نام جد بزرگش صبا را براي نام خانوادگي خود برگزيد،از همان كودكي علاقه خاصي به موسيقي داشت به طوريكه در پنج سالگي به انگشتان پاهايش نخ ميبست و با كمك دهانش صداي تار در ميآورد. پدرش كه خود اهل موسيقي بود و به آن علاقه داشت،صبا را در شش سالگي پيش دوستانش كه از اساتيد موسيقي بودند، برد تا به او نوازندگي بياموزند. صبا آن چنان شيفته موسيقي بود كه روزها سه تارش را به مدرسه ميبرد و در زنگ تفريح، همشاگرديهايش را دور خود جمع ميكرد و براي آنها مينواخت. وي بسياري از سازهاي ايراني را مينواخت و هر كدام را نزد استادان برجسته زمان خود ياد گرفته بود به طوري كه ويولن از حسن خان هنگ آفرين، تار و سه تار از ميرزا عبدالله و درويش خان، سنتور از علي اكبر شاهي، كمانچه از حسين خان و تنبك را از حاجي خان ضربي فرا گرفته بود. علاقه و استعداد صبا در زمينه موسيقي باعث شد كه وي رفتن به مدرسه عالي موسيقي را به كالج آمريكايي ترجيح دهد. در سال 1302 كلنل علينقي وزيري، از تارنوازان برجسته تاريخ موسيقي ايران، مدرسه عالي موسيقي را تأسيس نمود و ابوالحسن صبا در آنجا مشغول به تحصيل شد. از همان جا بود كه صبا با ايجاد سبك جديدي در نواختن ويولن تأثير شگرفي در نحوه نواختن آن در موسيقي ايراني گذاشت. نخستين اثر ضبط شده صبا قطعه «زرد مليجه» با ويولن بود. استاد صبا در سال 1360 از طرف استاد علينقي وزيري مأمور شد تا در رشت مدرسهاي مخصوص موسيقي تأسيس كند. وي در طول دو سالي كه در رشت اقامت داشت علاوه بر تدريس موسيقي به روستاها و كوهپايههاي اطراف رشت ميرفت و به جمع آوري آهنگها و نغمههاي محلي ميپرداخت.او آنچه كه در ساز نوازندگان يا ني چوپانان مي شنيد، به دقت به روي كاغذ ميآورد. صبا بعد از بازگشت از رشت در خانه پدرياش مشغول تدريس موسيقي شد و در در سال 1311 با دختر عموي نيما يوشج ازدواج كرد و صاحب سه دختر با نامهاي غزاله، ژاله و ركسانا شد. «راديو تهران» از سال 1318 كه شروع به كار كرد، صداي ساز و آواز صبا را پخش ميكرد و از آن هنگام صبا به عنوان استاد يگانه ويولن شناخته شد.او علاوه بر ويولن، سازهاي ديگر را نيز تعليم ميداد و شاگرداني چون علي تجويدي، رحمت الله بديعي، فرامرز پايور، منوچهر جهانبگلو، ملكه برومند و امير همايون خرم تربيت كرد. صبا علاوه بر موسيقي، نقاشي را در دوران جواني در مدرسه كمال الملك آموخت. وي علاوه بر آشنايي كامل با ادبيات كلاسيك ايران، زبان انگليسي را خوب ميدانست و از ادبيات جديد نيز اطلاع داشت. صبا در 29 آذرماه سال 1336 در سن پنجاه و پنج سالگي بر اثر بيماري قلبي در تهران در گذشت و در گورستان ظهيرالدوله تهران به خاك سپرده شد. خانه صبا پس از مرگش، در سال 1353 توسط دانشكده هنرهاي زيبا تبديل به موزه شد و بسياري از نقاشيها و آثار تزئيني و سازهايي كه ساخته بود در آن نگهداري ميشود. انتهاي پيام/ش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 144]