محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798312551
تئاتر جوان و اميد به آينده
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: تئاتر - ناصر حسينيمهر: تئاتر كنوني ايران نظير ليواني است كه درته آن جرعهاي آب هست. بايد شرايط مساعد را براي هنرمندان تئاتر فراهم كرد تا با اشكال گوناگون صحنه‌اي و تجربه‌هاي خلاق اين ليوان را پر كنند. در تئاتر اگر محدوديت‌ها و تنگ‌نظري‌ها و تخطئه‌هاي كارها وجود داشته باشد هيچگاه اين هنر بال و پر نمي‌گيرد. من برخلاف بسياري از فعالان نسل گذشته كه عقيده دارند بهترين آثار هنري و ادبي در دوران سخت پديد مي‌آيد اعتقاد دارم تا بهار نيايد پرنده‌اي نخواهد خواند و آثاري كه در اين گونه دوره‌ها به وجود مي‌آيد اغلب استعماري و شعارگونه است، كه تاريخ مصرف دارد و زمانه كه عوض شود ديگر خريداري برايشان نيست. هنر حقيقي در شرايط متعادل اجتماعي آفريده مي‌شود، در يك زندگي طبيعي و انساني، با آرامش و سعادت، آنگاه هنر بي‌هياهو جان را مي‌سازد و روح را صفا مي‌دهد. در بهار است كه پرنده مي‌خواند.تئاتر ايران شكل تازه‌اي از رشد و تكامل خود را طي مي‌كند؛ حركتي كه اميد به آينده را در ما زنده مي‌كند. شكل تازه‌اي از رشد و تكامل تئاتر حقيقي است كه در خلوت تئاتر پيشگان جوان مي‌بينيم كه دور از هياهو سرگرم آماده كردن عرصه‌اي جديد در هنر نمايش اين سرزمين هستند. غير از اين حركت اميدبخش بايد گفت كه تئاتر در ايران سال‌هاست كه كم‌رونق شده است. آيا روزي را ميتوان انتظار كشيد تا با دم مسيحايي دوباره برخيزد؟ پاسخ من اين است. در اين 3 سال گذشته كه در ايران هستم به چشمان خودم افول تدريجي تئاتر را شاهدم. صحنه‌هاي تئاتر يكي پس از ديگري جان مي‌دهند، چه از نظر كمي و چه از نظر كيفي. گروه‌هاي آزاد و مستقل تئاتري از بين رفته‌اند يا از رمق افتاده‌اند، نمونه اش همين گروه خودمان كه تبديل شده‌ايم به افرادي خسته و بهت زده در اين زندگي سخت و بي‌معناي روزمره كه نه تنها اميدي به حقوق اندكمان نداريم بلكه مطمئنيم تا كار بعدي‌مان هيچ غباري از قدم‌هايمان برصحنه بلند نمي‌شود. تئاتر يك خانه تكاني مي‌خواهد. تئاتر بايد از قيد دولتي بودن آزاد شود و گروه‌هاي آزاد در سالن‌هاي استانداري كه بنا مي‌كنند به فعاليت بپردازند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 291]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها