محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846455518
افزایش جمعیت به نفع کشور نیست
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > شهری - محمدحسین نژادفلاح طی روزهای اخیر، از سوی رئیس جمهور اظهاراتی بیان می شود که فکر و تامل زیادی را می طلبد. در جدیدترین این اظهارات، از آمادگی کشور برای مدیریت 150 میلیون نفر جمعیت سخن رفته است. هرچند تمام اظهارات رئیس جمهور قابل احترام است و حتما با پشتوانه کارشناسی شده بیان می شود ولی به هرحال از نظر نگارنده، اگر قصد داریم که دوباره فرهنگ افزایش زاد و ولد را در کشور اجرا کنیم باید حتما به سال هایی که این الگو در کشور درحال اجرا بود نظری بیندازیم. اگر به سال های دهه شصت برگردیم، تجربه های زیادی دراین مورد به چشممان می خورد که شاید با به یادآوردن آن ها متوجه می شویم که برای افزایش دوباره جمعیت باید کمی بیشتر فکر کنیم چرا که فرزندانی که در این سال ها به دنیا آمده بودند، وقتی به مدرسه رفتند، مجبور بودند به مدرسه هایی بروند که دوشیفته و یا حتی سه شیفته بودند با کلاس هایی شلوغ. چندسال بعد این دانش آموزان می خواستند به دانشگاه بروند و تقریبا به خاطر تراکم بیش از حد داوطلبان و نبودن امکانات کافی، برایشان رفتن به دانشگاه تبدیل به یک آرزو شده بود. بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه، برای این افراد نه بازار کاری وجود داشت و نه شرایطی برای ازدواج کردن و تشکیل خانواده. اگر الان هم به آمار طلاق و ازدواج در کشور توجه کنیم می بینیم که چقدر تعداد طلاق ها بالا رفته و به چه اندازه قبح این کار در میان جونان ما از بین رفته است. بر اساس آخرین اطلاعات اعلام شده که دو میلیون کودک بازمانده از تحصیل در کشور وجود دارد و طلاق نیز رشد 134 درصدی داشته است و مسئله بیکاری نیز تشدید شده با این وجود خانواده‌ها و جوانان پیش از هر اقدامی با آموزش شیوه‌های همسرپروری، فرزند پروری و مهارت‌های زندگی نیاز دارند. بنابراین با یک جمع بندی معمولی می توان به این نتیجه می رسیم که در دهه شصت، زیرساخت هایی مانند کار، مسکن و ... برای زاد و ولد مهیا نبوده و به همین خاطر مشکلات زیادی دامن متولدان این دهه را گرفت. در حال حاضر هم باید به این نکته توجه کرد که اگر می خواهیم جمعیت کشور را بیشتر از این کنیم که هست، آیا زیرساخت ها برای این اقدام وجود دارد؟ آیا مدارس ما آن ظرفیت را دارند که دوباره چند شیفته شوند؟ آیا آنقدر دانشگاه ها را گسترش داده ایم که وقتی میلیون ها متقاضی برای ورود به آن ها هجوم آوردند، دچار سرخوردگی نشوند. آیا زیرساخت های فرهنگی و اجتماعی جوابگوی این افرادی که می خواهند در حجم زیاد به دنیا بیایند، می تواند باشد؟ عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 237]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها