واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: دانش - وقتي مفاهيم زير و رو ميشوند
دانش - وقتي مفاهيم زير و رو ميشوند
عباس محمدي : ما، همان طور كه گيرايي خوبي در پذيرش محصولات اقتصادي و فرهنگي جامعههاي ديگر داريم، استعداد شگرفي هم داريم در زير و رو كردن مفهومها و به بيراهه كشيدن فعاليتهايي كه در ديگر جاهاي جهان باليده و به ما رسيدهاند. يكي از اينها، طبيعتگردي (ecotourism) است كه طبق تعريف 1996 اتحاديه جهاني حفاظت (World Conservation Union) چنين است: «سفري مسوولانه از نظر محيط زيستي كه به منظور لذت بردن از مناطق نسبتا بكر طبيعي (و هرگونه ويژگي فرهنگي موجود در منطقه از گذشته و حال) ترتيب داده ميشود و باعث ترويج حفظ محيط زيست ميگردد. در طول اين سفر، گردش گران حداقل تاثيرات منفي را بر منابع طبيعي ميگذارند و مردم بومي در سود حاصل از فعاليتهاي اجتماعي- اقتصادي شريك ميشوند.» با اينكه كمتر از دو دهه از متداول شدن اصطلاح طبيعتگردي و جاي گرفتن آن در مجموعه مباحث محيط زيستي و اجتماعي ميگذرد، در ايران اما اين موضوع - چون بسياري از ديگر بحثها و مصنوعات- به سرعت وارد بازار گفتوگوها و مصرف شده است، بيآنكه در مورد كيفيت موضوع به مقدار كافي انديشه شده باشد. آنچه در زير با اشاره به يك مورد مستند گفته ميشود، نه براي محكوم كردن مجريان آن برنامه (كه مطمئنام عاشق اين سرزميناند) بلكه براي توجه دادن به همه دوستان تورگردان و به منظور پيش كشيدن بحثي است كه شايد لازمه تداوم طبيعتگردي پايدار باشد.
نكته منفي ديگر، شهري كردن محيط طبيعي است. در آن برنامه، براي جلب هرچه بيشتر رضايت مشتريان كوشيده بودند كه تا حد امكان وسايل رفاهي آنان را فراهم سازند. در اين راه، علاوه بر نصب بيش از صد چادر كه سبب آسيب ديدن پوشش گياهي عرصهاي به مساحت بيش از دو هزار مترمربع شده بود، چند دستگاه خودروي امدادي و انتظامي، يك تانكر بزرگ آب با چندين شير و مقدار زيادي مواد شوينده، يك موتور برق، دهها لامپ و در حدود 20 دستگاه بلندگوي بزرگ به منطقه آورده شده بود. رفت و آمد خودروها، اثر تخريبي ناشي از راهرفتن مكرر انبوه مردم را تشديد ميكرد؛ شويندهها به درختان آسيب ميرساند؛ موتور برق هواي محيط را آلوده كرده و آلودگي صوتي ايجاد ميكرد؛ لامپها محيط را به شكل زنندهاي روشن ميساخت؛ و بلندگوها آرامشي براي حيات وحش كه هيچ، براي آدميان هم باقي نميگذاشت !
استفاده از ظرفهاي يكبار مصرف؛ استفاده از اين گونه ظرفها، از شهر و رستوراني كه پذيرايي وعده اول در آنجا صورت گرفت، آغاز شد. بشقاب و ليوان و قاشق و چنگال و حتي روميزي (!) يك بارمصرف، در همان وعده اول سبب دورريز بيش از هزار قطعه پلاستيكي شد. در چند روز بعد، اين دورريزها به چندين هزار رسيد.
آزادي در ورود به هرجا؛ در اين برنامه (مانند تمامي ديگر برنامههاي طبيعتگردي ايراني) هر بازديدكننده خود را مجاز ميدانست كه بر هر نقطه از جنگل پا بگذارد و مسوولان برنامه هم هيچگاه توضيح ندادند كه بازديدكنندگان براي آنكه كمترين آسيب به پوشش گياهي وارد شود، بايد فقط در راههاي موجود حركت كنند و از بيراهه رفتن و پهن كردن بساط در نقاط ديگر و روشن كردن آتش خودداري كنند.
kouhestan. persianblog. ir
پنجشنبه 24 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]