گزارش تحليلي مهر/كنگره سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي؛ تلاش براي كسب هژموني جريان اصلاحات

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش تحليلي مهر/كنگره سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي؛ تلاش براي كسب هژموني جريان اصلاحات
خبرگزاري مهر-گروه سياسي: در اولين سالهاي دوره اصلاحات، اصلاح طلبان در رسانه ها و روزنامه هاي خويش، همواره " پايگاه 15 درصدي رقباي اصولگراي خود" را با نيت و قصد تخفيف و تحقير جايگاه رقب در جامعه تبليغ مي كردند و خود را نماينده اكثريت 85 درصدي جامعه مي دانستند، ولي امروز بعد از فروكش كردن هيجانات سياسي، اصلاح طلبان بايد به خوبي به ارزش و بهاي "پايگاه مردمي ثابت" پي برده باشند.

دوازدهمين كنگره سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي در حالي روز پنجشنبه هفدهم مرداد برگزار شد كه فضاي سياسي كشور با سرعتي فزاينده درگير انتخابات بسيار مهم رياست جمهوري دهم مي شود و احزاب و گروهها خود را براي يك رقابت سنگين آماده مي كنند.

اما دو محورعمده مطرح شده در كنگره دوازدهم سازمان مجاهدين انقلاب كه در سخنان محمد سلامتي، دبيركل اين تشكل انعكاس يافت، نخست اعلام صريح شركت در انتخابات و عدم آزمودن راهكارهايي چون تحريم و قهر و محور دوم اين سخنان شركت در انتخابات با هدف "پيروزي و كسب قدرت سياسي" و نه صرفا " شركت " بود.

به گزارش مهر، محمد سلامتي در بخشي از سخنانش در كنگره سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي گفت : تنها راهي كه اصلاح طلبان هم اكنون پيش روي خود دارند تا مسير را به سمت اصلاح هدايت كنند صرفا انتخابات است. از اين رو اصلاح طلبان بايد به انتخابات رياست جمهوري آينده به مثابه فرصتي مغتنم براي پايان دادن به مديريت موجود و نجات كشور بنگرند؛ اصلاح طلبان بايد با هدف پيروزي وارد انتخابات رياست جمهوري آينده شوند همچنين نبايد از انتخاب ها و گزينه هايي كه نتيجه طبيعي آن عدم شركت در انتخابات است استقبال نمايند به عبارتي بايد رفتار انتخاباتي خود را به گونه اي سامان دهند كه حتمي المقدور ضمن حفظ اصول اصلاح طلبانه صحنه رقابت انتخاباتي را تا دستيابي به پيروزي مديريت كنند.

دبيركل سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي همچنين مجددا بر حمايت سازمان متبوع خويش از نامزدي سيدمحمد خاتمي در انتخابات آتي رياست جمهوري تاكيد كرد، در همين راستا، محسن ميردامادي دبيركل حزب مشاركت نيز در اظهار نظري همسو با سلامتي اظهار داشت: ردصلاحيت خاتمي، پايان جمهوري اسلامي امام است.

اما اين استراتژي اعلامي از سوي سازمان مجاهدين انقلاب از چند منظر قابل موشكافي است.

اينكه حزب نهادي براي كسب قدرت سياسي است، فرضي كاملا درست و متين است، اما اين فرض درست، هنگامي مي تواند محقق شده و در عالم واقع مورد پذيرش قرار گيرد كه احزاب نيز نمايندگي خود از بخشي از جامعه را به اثبات رسانده باشند.

واقعيت اين است كه هرچند اصلاح طلبان از ناميدن خود به نام "دوم خردادي ها" از رسانه ملي گلايه دارند، اما هنوز تعريفي فراتر از "دوم خردادي " از خود ارائه نداده اند و حتي تعريفي جدي هم از خود ندارند و به همين خاطر با بحران "نمايندگي" مواجه هستند، حقيقتا معلوم نيست گروه اصلاح طلبان كدام طبقه اجتماعي-اقتصادي را نمايندگي مي كند؛ اصلاح طلبان امروز معمولا در قالب چند حزب و گروه نيمه محفلي هستند كه مشخص نيست، كاركرد و قالب "جنبش" دارند يا صرفا از "ائتلاف احزاب" تشكيل شده اند، سازوكارهاي درون نظام را قبول دارند يا خير و چه نوع مرزبندي و فاصله اي با اپوزسيون دارند.

نكته قابل تامل ديگر نوع نگاه بعضا عجيب و بي سابقه برخي از گروههاي اصلاح طلب با كليت نظام سياسي يا حاكميت است، برخ از اصلاح طلبان به دلايلي كه هرگز اعلام نكرده اند، حضور خود در نظام را معادل با "مشروعيت براي نظام" تعريف مي كنند.

از ياد بردني نيست كه در اولين سالهاي دوره اصلاحات، اصلاح طلبان در رسانه ها و روزنامه هاي خويش، همواره " پايگاه 15 درصدي رقباي اصولگراي خود" را با نيت و قصد تخفيف و تحقير جايگاه رقب در جامعه تبليغ مي كردند و خود را نماينده اكثريت 85 درصدي جامعه مي دانستند، ولي امروز بعد از فروكش كردن هيجانات سياسي و تجربه ناكامي زنجيره اي در چند دوره انتخابات از سال 1382 به اين سو، اصلاح طلبان بايد به خوبي به ارزش و بهاي "پايگاه مردمي ثابت" پي برده باشند ولي نكته جالب اين است كه هنوز هم تلاشي براي كسب چنين پايگاهي در درون اردوگاه اصلاح طلبان ديده نمي شود.

اما چالش ديگري كه اصلاح طلبان با آن مواجه هستند، مربوط به چالش خلاءفرماندهي و مديريت راهبردي اصلاحات مي شود كه البته بي ارتباط با مشكل نخست آنان( بحران نمايندگي ) نيست.

مي توان گفت اين دو بحران "خلاء فرماندهي-بحران نمايندگي" باعث شده است كه اصلاح طلبان مرتبا به حاشيه بروند.

هرچند بخشي از درگيري ها و اختلافات درون جريان اصلاحات طبيعي است و مربوط به اصل فعاليت سياسي مي شود، اما بخش عمده و اصلي آن مربوط به خلاء فرماندهي و هژموني در ميان اصلاح طلبان است كه حتي بعد از قريب به 4 سال از خداحافظي اصلاح طلبان با قوه مجريه و مقننه است.

البته سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي به عنوان يكي از قديمي ترين و پرسابقه ترين گروههاي اصلاح طلب تلاش ويژه اي را براي در دست گرفتن اين مديريت راهبردي انجام مي دهد، هرچند كه خصلت هاي خاص و نيمه محفلي اين سازمان، مانع مهمي براي پذيرش هژموني سازمان مجاهدين انقلاب از سوي ساير گروههاي اصلاح طلب است.

به گزارش مهر اين نكته نيز در همين راستا قابل ذكر است كه يكي از مصوبات كنگره پيشين سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي كه سال گدشته تغيير شيوه عضوگيري در سازمان به منظور فراگيرتر شدن آن بود، ولي با نگاهي به يكسال قبل، عملا چنين اتفاقي روي نداد و دليل اين مسئله مي تواند همان بحران نمايندگي و عدم جذابيت عضويت در سازمان مجاهدين انقلاب براي فعالان سياسي باشد.
شنبه 19 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 97]