واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خبرگزاري فارس: يك نويسنده گفت: نويسندگان عرصه دفاع مقدس با نويسندگان جنگ قرن 20 در اروپا اصلا قابل مقايسه نيست، چراكه نويسندگان ما اينجا دغدغه معيشت و زندگي و خورد و خواب دارند. فيروز زنوزي جلالي نويسنده در گفت وگو با خبرگزاري فارس درباره شرايط لازم براي شكل گيري رمان دفاع مقدس اظهار داشت: شرايط ويژهاش اين است كه رمان بايد همسو با جنگ ما باشد. همسو يعني اينكه دغدغههاي رزمندگان ما را داشته باشد و حال و هوا را دقيقا بتواند توصيف كند. وي افزود: بيشتر آدمهايي كه در داستانهاي ما هستند به نوعي غرب زدهاند يعني جنس آنها در حال غربي شدن است و اين خيلي بد است. اصالتهاي واقعي ما ادبيات در حال كمرنگ شدن است و خطر اينجاست. نويسنده رمان «مخلوق» ادبيات جنگ در همه جاي دنيا در هنگام جنگ را شعاري خواند و تصريح كرد: نه تنها ادبيات در زمان جنگ بلكه مارشهاي نظامي ريتم موسيقيها نيز حالت تهييجكننده دارد تا مردم را به شوريدن وادارد. اين نوع ادبيات مخصوص آن دوران است ولي وقتي جنگ را پشت سر گذاشتيم آن وقت منطق و جنبه عقلاني اثر بر بعد احساسي ميچربد. زنوزي جلالي عنوان كرد: بعد از 29 سال از آغاز جنگ تا حدود زيادي توانستيم رمانهاي خوبي در اين زمينه بنويسم ولي به حالت ايدئال نرسيديم. حتي در بهترين آثار ما هم ردپايي از وجوه احساسي را ميبينيم و اين قدري به طبع شرقي ما برمي گردد كه بيشتر مردمي هستيم كه با دلمان زندگي ميكنيم. اين خاصه نويسندگان ايراني است و كم كم بهتر مي شود و وضعيت نسبت به قبل به سامانتر شده است. او درباره ادبيات جنگ در ايران و اروپا گفت: شما نمي توانيد نويسندگان ما را با هيچ كشوري حتي نويسندگان عرب مقايسه كنيد. نويسندگان ما اينجا دغدغه معيشت و زندگي و خورد و خواب دارند. فيلمنامهنويس «شور و شيرين» ادامه داد: وقتي نويسنده كتابي مي نويسد به عنوان اثري كه از درونش كوچيده و قائم به ذات است بايد سه چهار سال روي آن زحمت بكشد. بحث من كتاب سازي نيست. شما تصور كنيد حالا كتاب وارد بازار شد. در تيراژ 2 تا 4 هزار نسخه و با آن حق التحرير كم چقدر به نويسنده مي رسد. زنوزي افزود: نويسنده براي خلق هنري به معناي واقعي بايد دغدغه هاي جانبي نداشته باشد و از اين رو شرايط نويسندگان امروز ما حتي با نويسندگان عرب هم قابل مقايسه نيست. او در پاسخ به اين پرسش كه چرا نويسندگان دفاع مقدس به جاي خلق رمان هاي جنگي به نوشتن رمانهاي عاشقانه رو نمي آورند تا هم قدري معيشت آنها تأمين شود و هم انگ دولتي بودن نخورند گفت: خلق رمانهاي جنگي بايد از دل نويسنده بجوشد و مسئله درخود نويسنده دروني شود. نويسنده وقتي دست به قلم مي برد واقعا از دنياي مادي بريده مي شود. البته اين موضوع در مورد تعداد محدودي از نويسندگان صادق است. زنوزي با بيان اينكه با دولتي كردن به معناي سفارش نويسي موافق نيستم؛ ابراز كرد: آنچه با آن موافقم اين است كه مثلا نوشتن رماني جنگي جزو برنامه هاي نويسنده است و در حال الاهم في الاهم ارجحيت آن است. آن وقت ارگاني بايد نويسنده را حمايت كند تا كاري كه مي خواهد 5 سال ديگر بنويسد را امروز بنويسد. اما اگر مبنا كتاب سازي است مخالفم. وي اظهار داشت: اگر نويسندگان ما بخوانند تحليل كنند و وقت كافي براي نوشتن صرف كنند داراي توانمندي هستند. نمونه اش توانمندي آنها در عرصه داستان كوتاه است كه چيزي كم از دنيا نداريم. براي موفقيت در عرصه گسترده تري به نام رمان بايد بيشتر وقت بگذاريم و من در مجموع خوش بين هستم. اگر مي گويم رمان خوب در عرصه دفاع مقدس نداريم به اين معنا نيست كه كار نشده كارهاي قابل قبولي هم انجام شده ولي مطلق نيست. انتهاي پيام/ش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 220]