در دومين نشست تخصصي نقد كتاب پايداري مطرح شد: آنا هنوز مي خندد نمونه اي از خلاقيت در آثار دفاع مقدس است

واضح آرشیو وب فارسی:حيات: در دومين نشست تخصصي نقد كتاب پايداري مطرح شد: " آنا هنوز مي خندد " نمونه اي از خلاقيت در آثار دفاع مقدس است
تهران-حيات

دومين جلسه از سلسله جلسات نقد و بررسي تخصصي كتاب پايداري با عنوان " روايت هاي ماندگار" با حضور كتايون كيايي منتقد آثار ادبي و پژوهشگر دفاع مقدس، ليلا جليني نويسنده ومنتقد ادبي و علي الله سليمي منتقد آثار ادبي روز سه شنبه 8 مرداد در فرهنگسراي پايداري برگزار شد.
در ابتداي اين نشست علي الله سليمي با اشاره به حضور نويسندگان توانايي كه در سال هاي جاري در حوزه ادبيات پايداري فعاليت مي كنند، گفت: اكبر صحرايي از نويسندگان فعال در حوزه ادبيات دفاع مقدس، متولد سال 1339 شيراز و داراي مدرك كارشناسي مديريت است كه در سال 1386 با سه عنوان كتاب در حوزه ادبيات داستاني مورد اقبال قرار گرفت.
وي افزود: نثر تلگرافي آل احمد، مهمترين ويژگي داستان هاي كوتاه كوتاه صحرايي مختص آثار جلال آل احمد نويسنده بزرگ معاصر است. " آنا هنوز مي خندد " سرشار از جملات كوتاه و ديالوگ هاي مختصري است كه از مهمترين ويژگي هاي نثر تلگرافي آل احمد به شمار مي آيد.
سليمي ادامه داد: " كانال مهتاب "،" پرونده 312 "،" خمپاره هاي خواب آلود"،" خيابان پير" و" كاش كمي بزرگتر بودم" ديگر آثار صحرايي است كه به نوعي ادبيات پايداري و دفاع مقدس را محور قرار داده است. اين نويسنده شيرازي به خاطر دوري از مركز و مشكلات ناشي از آن در سال هاي آينده خوش مي درخشد.
در ادامه اين نشست كتايون كيايي با اشاره به فعاليت هاي پژوهشي خود در حوزه دفاع مقدس،گفت: نقد بايد در خدمت نويسنده و داستان باشد و با روانكاوي نويسنده ايجاد نوآوري نمايد نه اينكه، مانع خلاقيت نويسنده شود. هر نويسنده با رعايت اصول داستان نويسي بايد تمام تلاش خود را در ارايه اثري قابل قبول از نظر مخاطبان و منتقدين به كار برند.
وي با اشاره به هوشمندي نويسنده " آنا هنوز مي خندد" در انتخاب قالب داستان كوتاه كوتاه، افزود: داستان با سوژه هاي تكراري و كليشه شده در حوزه ادبيات دفاع مقدس به خاطرقالب داستان كوتاه كوتاه چون پازلي است كه زندگي رزمندگان و خانواده هاي آنان را در انتهاي كتاب كامل مي كند.
كيايي ادامه داد: پرهيز از زياده گويي در ارتباط با شخصيتهايي كه شناخته شده اند ولي از سوي نويسنده توصيف نمي شوند به مخاطب اين امكان داده مي شود تا از شخصيتها تصور خاص خود را داشته باشند و با انتخاب زيركانه جابه جايي زمان، بين داستان و زمان رخداد آن فاصله انداخته مي شود و تكليف خواننده با سرنوشت شخصيتهاي داستان روشن مي شود.
وي با اشاره به طنز تلخي كه درخلال اين داستان درجريان است، گفت: علي رغم وجود لحظه هاي تلخ در داستان خواننده دچار دلسوزي نمي شود و با فهم موقعيت، رنج كساني كه در جنگ بودند را درك مي كنند. طنز تلخ صحرايي آگاهانه است و درارتباط با ماجراهاي داستان اطلاع رساني مي كند.
كيايي با اشاره به قطع زمان به عنوان يكي از نقاط ضعف داستان افزود: قطع زمان در داستان موجب عدم تداوم حس در مخاطب مي شود وخواننده احساس مي كند به جاي مطالعه كتابي در ارتباط با جنگ، تابلويي در نمايشگاه دفاع مقدس را مشاهده مي كند.
اين منتقد ادبي با اشاره به حضور اكبر صحرايي درجنگ تحميلي خاطر نشان كرد: نگاه بي طرفانه نويسنده به مقوله جنگ و ديدگاهي وي نسبت به سربازان عراقي قابل توجه است. دوستي ميان رزمندگان ايراني و سربازان عراقي نتيجه رنج مشترك آنان است و تفاوت در زبان مانعي بر سر راه اين دوستي ايجاد نكرده است.
كيايي با بيان اين مطلب كه در اين كتاب اثري از مقدس مابي رايج در آثار دفاع مقدس نيست، گفت: تصويري كه صحرايي در اين اثر از رزمندگان ارايه مي دهد،تصوير متعارفي است كه خواننده با آن ارتباط برقرار مي كند و نويسنده لزومي نديده تا با سخنان فيلسوفانه و رفتارهاي عجيب، انسان هايي خارق العاده خلق نمايد كه در ماوراي ذهن مخاطب جاي گيرد. شخصيت هاي داستاني صحرايي تنها در لحظه تصميم گيري با انسان هاي عادي تفاوت دارند، زماني كه مي خواهند انتخاب بزرگي در زندگي خود انجام دهند.
همچنين در اين جلسه ليلا جليني با اشاره به گفتگو نويسي در داستانك هاي اكبر صحرايي افزود: گفتگو نويسي نياز به موقعيت سازي دارد و صحرايي با جسارت خاصي در قالب داستان كوتاه كوتاه اين نوع از ديالوگ داستاني را آورده است.
وي همچنين با اشاره به شخصيت هاي تيپيك دراين كتاب، گفت: در داستان كوتاه نمي شود تمام اطلاعات آماري را بيان كرد زيرا به دليل وجود شخصيت هاي تيپيك اجازه معرفي شخصيت ها به مخاطب داده نمي شود.
علي الله سليمي نيز در ارتباط با اين موضوع، گفت: در داستان كوتاه كوتاه، نويسنده از شيوه بيان روايت و يا ديالوگ براي روايت داستان خود استفاده مي كند. ديالوگ به عنوان عامل پيش برنده داستان كه اطلاعات مستقيمي به مخاطب مي دهد و درعين حال فرصت توضيح بيشتر در ارتباط با شخصيتها را از نويسنده مي گيرد و به همين دليل در قالب داستان كوتاه استفاده نمي شود اما صحرايي با جسارتي كه از ويژگي هاي يك نويسنده خلاق است، ازميان عناصر داستاني بيشتر از عنصر ديالوگ استفاده مي كند و روند داستان را با ديالوگ پيش مي برد.
پايان پيام
شنبه 12 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات]

[مشاهده در: www.hayat.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]