سياست خارجي اوباما كپي برداري از الگوي بوش است

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، نيويورك تايمز نوشت: همگرايي در سياست خارجي بوش- اوباما را به وضوح مي توان در نطق پنجشنبه گذشته اوباما با موضوعيت خاورميانه دريافت چرا كه آن نطق به گونه اي بود كه انگار آن را بوش ايراد مي كرد. ديدگاههايي كه اوباما در خطابه اش مطرح كرد و ستونهاي اصلي محور سياست خارجي امريكا در جهان اسلام را تشكيل مي داد همانهايي بود كه در رويكردهاي خاورميانه اي بوش مي شد سراغ كرد. از ارائه ديدگاههاي نومحافظه كارانه در سياست خاورميانه اي بوش گرفته كه با محوريت ثبات طراحي شده بود تا حضور نظامي در عراق به عنوان يك الگوي منطقه اي عليه همه ديكتاتورها و توسعه دمكراسي ، همگي در رويكردهاي خاورميانه اي بوش بود. در صحبتهاي اوباما مي شد به راحتي به شكاف عميق و آشكار در سياست هاي امريكا در كشورهاي مختلف منطقه شامل ليبي، سوريه و بحرين پي برد. در خصوص ليبي اوباما تاكيد داشت: ديكتاتور بايد برود ،در مورد سوريه گفت :ديكتاتور بايد يك گفت وگوي جدي براي انتقال به دوره دمكراتيك را اغاز نمايد ، در بحرين مي گويد كه دولت بايد شرايطي را براي گفت وگو ميسر سازد . در فهرست كشورهايي كه امريكا در آنها از آزادي بيان، آزادي برپايي تجمعات صلح آميز ،آزادي مذهب، برابري زن و مرد در لواي قانون و حق انتخاب رهبران كشورها توسط مردم دفاع مي كند، وجود دارند نقاطي كه با خطوطي كاملا درخشان و نمايان خط خورده و حذف شده اند. اين ارزشها و حقوقي است كه رئيس جمهور اوباما براي آنها محدوده تعيين كرده است. براي اوباما اين محدوده ها قائل به ان است كه مردم مورد دغدغه وي آيا در بغداد زندگي مي كنند يا در دمشق يا صنعا و يا رياض . بهار عرب براي اوباما يك صحنه آزمون و خطاست براي آنكه متوجه شود آيا اين تحولات منجر به پياده شدن سياستهاي امريكا خواهد شد يا خير . حال اين سوال مطرح است كه اگر دمكراسي عرب به مفهوم استيلاي اسلامگرايي باشد ويا حداقل نوعي مشاركت حماس- فتح را به منصه ظهور رساند از قاهره گرفته تا دمش و ماوراء آن، در ان صورت آمريكا چه بايد بكند؟ يك چنين عدم تطابق هايي ، مصالح اوليه سياست خارجي بسيار حساس امريكا را تشكيل مي دهد. آمريكا با توجه به منافعش در منطقه و منابع محدود رو به فزوني آن در بهترين فرض ممكن هدفش اين است كه خود را يك قهرمان ناتكامل يافته دمكراسي در خاورميانه عرضه كند اما بايد به همان اندازه كه از دستاوردهاي انقلابهاي نوظهورمردمي دلگرم است بايد از ان وحشت هم داشته باشد. هريك از اشغال كنندگان كاخ سفيد، رئيس جمهور بعد از رئيس جمهور همه اميدوار بوده اند كه منافع وارزشهاي امريكا را طوري با هم سازگار سازند تا مردم عرب هم بر روي نيك انديشي و حسن نيت آنها حساب باز كنند نه بر نيات برتري طلبانه آنها. نيويورك تايمز در پايان نوشته است: اوباما در ابتداي حضورش در اين مسند، تحقق واقع گرايي بزرگتري را در امور بين الملل وعده داده بود، اما اكنون همان رفتارهاي مدعيانه دمكراسي و ازادي خواهي مقام سلف خود را كپي برداري و آن را در خطابه هايش جلوه گر مي سازد. تصوير**1591**1575

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]