عيد پيامبري محمد امين (ص) و پايان جمود فكري انسانيت

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: عيد پيامبري محمد امين (ص) و پايان جمود فكري انسانيت

دين- ايرنا - ناهيد ابراهيمي:
عيد مبعث، روز موعود انتخاب آخرين فرستاده خداوند، روزي كه حجت بر بندگان خداوند تمام مي‌شود

و دين به طور كامل از آسمان به زمين مي‌آيد تا مردم آگاه باشند از خوبي‌ها و پرهيز كنند از بدي‌ها. عيد بزرگ مبعث، روزي كه شكوه و جلال قدرت الهي از آسمان سايه بر زمين مي‌افكند تا منجي ده و بشارت دهنده پيامبر صلح و رحمت باشد.

عيدبزرگ مبعث، روزي كه تاج بندگي حق تعالي و يكتا پرستي خداوند همچون مرصع ترين تاجهاي بهشتي و كائنات با دستان مبارك جبرئيل بر سر محمد امين گذاشته مي شود تا نويد بخش صلح، آرامش و ايمان باشد در بين زمينان و دين اسلام را كه دين صلح و صفاست مژده دهد.

عيد بزرگ مبعث، عيد عشق و عشقبازي بنده با معبود، روز پر افتخار و غرور آفريني كه در كلبه كوچك محمد (ص) و خديجه بزرگ بانوي اسلام شادي و نور ميهمان مي شود.
روزي كه غار حرا نور باران مي شود و محمد امين (ص) همچون الماسي درخشان در دهانه غار، مي خواند اقرا بسم ربك الذي الخلق،..

زمين و زمان غرق در نور و سرور مي شود، فرشتگان آسماني به وجد مي آيند، همه خوشحال و شادمان پايكوبان از آسمان به زمين آمده و كره خاكي را فرش كرده تا قدوم مبارك پيامبرو رداي پيامبري حضرت محمد (ص) در امان باشد از پليدها و ناپاكيها.

غار حرا نور باران شده و در هاله اي از نور و غبار شادي زير قطرات رحمت الهي ذره ذره سنگ و خاك بي مقدارش جان گرفته و به وجد آمده است.

طنين صداي ملكوتي حضرت جبرئيل براي چندمين بار در فضاي خالي غار مي پيچد "اقر بسم ربك الذي الخلق"- بخوان به نام خداوند كه خلق كرد- محمد در حالي كه هنوز در حال راز و نياز با معبود بود حيران و متحير در مي ماند، زير لب زمزمه كنان مي فرمايد" من كه خواندن بلد نيستم" و دوباره همان لحن كلام با تحكم بيشتر "بخوان بخوان به نام خداوندي كه خلق كرد".

تمام وجودش غرق در شادي و نشاط مي شود، چشمان زيبايش و چهره نيكويش كه ماه فرو مي ماند از جمالش متحير به دنبال صدا مي گردد به راستي كه "ماه فرو مي ماند از جنال محمد، سرو نباشد به عتدال محمد، قدر فلك را كمال و منزلتي نيست در نظر قدر با كمال محمد".

آهسته آهسته مي‌خواند، آنچه را كه جبرئيل بر او خواند، قلبش آرام مي‌گيرد رسالتش بزرگ و وظايفش سنگين اما وجودش مملو از احساس نزديكي و قربت به الهي مي‌شود.

شادمان و هراسان از غار به بيرون مي‌آيد در حالي كه شمسه‌اي از نور گرداگرد صورت مباركش را فرا گرفته وارد خانه مي‌شود، خديجه بانوي بزرگ اسلام شتابان به استقبال شوهر مي‌آيد و در برابر عظمت وجودي محمد امين كه اينچنين غرق در نور شده متحير مي‌ماند.

همه واقعه را شيرين براي بانوي بزرگ اسلام تعريف مي كند و خديجه در حالي كه به صداقت و پاكي و درستي محمد (ص) ايمان دارد و قلبش همچون او سرشار از ياد خداست بي هيچ كتماني بر پيامبري محمد نبي (ص) گواهي مي دهد و ذكر "اشهدان لا الله الا الله ، اشهد ان محمدا رسوا الله" ورود زبانش مي‌شود.

علي ابن ابيطالب (ع)، در حالي كه نظاره گر ماجراست، عظمت اين رسالت بزرگ را با قلب نازنين و كوچكش احساس مي كند و پس از خديجه همان شهادتين را بر زبان مي راند تا بيعت كند با پيامبر رحمت و پاكي و ياور روزهاي تنهايش باشد و سپر بلاي شبهاي خوفناكش گردد در برابر بلايا و حوادث.

رسالت بزرگ نبوي حضرت محمد (ص) در روز مبعث كه امروزه به عنوان عيد بزرگ مسلمانان براي ياوران و پيروان محمد (ص) پس از آن واقعه بزرگ در 27 رجب شروع شده است، آغاز مي گردد و خداوند خاتم رسول را براي تكميل دين آسماني همراه با معجزه بزرگش يعني قرآن براي هدايت و روشني در بين اين كره خاكي همچون چشمه اي جوشان به وديعه مي نهد تا تشنگان ولايت و حق پرستي از زلال ناب اين رحمت و سخاوت بيكران الهي برخوردار باشند.

رسالت خطير و بزرگ پيامبري حضرت محمد (ص) آغاز مي شود، بتها به لرزه در مي آيند و كينه دنيا پرستان و زر طلبان همچون سياهي در وجودشان رخنه مي كند تا در برابر اين پاكي و خوبي زشتيها و پليديهايشان را بيشتر نمايان كنند.

رسالت بزرگ پيامبري محمد (ص) در كوير تفتيده و خشن حجاز و يمن و مدينه و مكه در جزيره عربستان با انسانهاي متعصب و خشونت جو جنگ طلبش آغاز مي شود.

رسالت بزرگ و خطير محمد امين آغاز مي شود، برده سياه چرده عرب براي اولين بار لبخند بر لبانش مي رويد و گل ايمان در وجودش غنچه مي زند تا اينبار سرباز زند از خفت و حقارت بت پرستان و شان خويش را همچون ثروتمند ترين افراد عالم با محك تقوا و ايمان فزوني دهد.

ذره ذره كوير داغ و تفتيده مكه اينبار شادمان مي شود زيرا كه ديگر شاهد نيست كه پدري در عين جمود فكري و تعصبي بي جا نوزداد دختري را در ميان كوير داغ زنده به گور كندو تا ننگ دختر دار بودن را بدين سان پاك كند.

كوير جان مي گيرد، با بوسه پدر بر دستان دختركي كوچك، فاطمه دختر رسول خدا (ص) ام ابيها مي‌شود تا زن شان و كرامتش را و جايگاه واقعيش را پيدا كند در دين اسلام.

سياه و سفيد، رنگ مي‌بازد در برابر دين اسلام و كرامت و شان و منزلت جايگاه انساني در دين مبين اسلام به محك ايمان و تقوا زده مي شود.

تعصب بي جا، افكار پليد، خوي خشونت بار و جنگ جوي عرب كم كم رنگ مي بازد در برابر شان و كرامت پيامبر بزرگ صلح و رحمت و نويد بخش مهر و الفت و دوستي در بين همه مي شود.

عيد مبعث روز بزرگ مسلمانان، روز رحمت الهي و سخاوت در زمين و روز پيامبري محمد امين و روز پايان جمود انسانيت بر همگان مبارك باد.

تاريخ درج: 8 مرداد 1387 ساعت 19:49 تاريخ تاييد: 8 مرداد 1387 ساعت 21:16 تاريخ به روز رساني: 8 مرداد 1387 ساعت 21:14
سه شنبه 8 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]